Ο μύθος του Σίσυφου αναβιώνει στην Ελλάδα. Αυτή είναι η εκτίμηση του αμερικανικού think tank Stratfor στην πρώτη ανάλυσή του για την Ελλάδα,μετά από την ανακοίνωση της παραίτησης της κυβέρνησης Τσίπρα και της τρίτης προσφυγής στις κάλπες,μέσα σ΄ ένα 9μηνο.
“Ακριβώς όπως και στο μύθο του Σίσυφου – κατά τον οποία οι θεοί ανάγκασαν το βασιλιά Σίσυφο να μεταφέρει ένα μεγάλο βράχο πάνω σε ένα λόφο μόνο για να τον βλέπει να κυλά πίσω κάθε φορά που έφτανε στην κορυφή – κάθε φορά που η Ελλάδα φαίνεται να έχει φτάσει σε καποια σχετική σταθερότητα, νέα γεγονότα απειλούν να αποσταθεροποιήσουν τη χώρα. Ο Έλληνας πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας ανακοίνωσε την παραίτησή του και πρόωρες εκλογές, που θα πραγματοποιηθούν κατά πάσα πιθανότητα στις 20 Σεπτεμβρίου. Αυτή θα είναι η τρίτη φορά μέσα σε εννέα μήνες που οι Έλληνες καλούνται να προσέλθουν στις κάλπες μετά από τις εκλογές του Ιανουαρίου και το δημοψηφισμα του Ιουλίου. Το αβέβαιο αποτέλεσμά τους θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια άλλη περίοδο πολιτικής αστάθειας”,γράφει το Stratfor και συνεχίζει:
Με την πρώτη ματιά, η επίσπευση των εκλογών φαίνεται σαν μια κακή ιδέα. Μετά από οκτώ μήνες σκληρών διαπραγματεύσεων μεταξύ της Αθήνας και των πιστωτών της, η Ελλάδα φαίνεται να έχει βρει επιτέλους κάποια ηρεμία, μετά την εισαγωγή των ελέγχων στην κίνηση κεφαλαίων,τις επαναλαμβανόμενες απειλές απομάκρυνσης από την ευρωζώνη και τις αμέτρητες μαραθώνιες συναντήσεις. Νωρίτερα αυτό το μήνα, η ευρωζώνη ενέκρινε το τρίτο πακέτο διάσωσης μέσα σε δύο εβδομάδες, και αρκετά κοινοβούλια – συμπεριλαμβανομένης της Γερμανικής Ομοσπονδιακής Βουλής – επικυρώσαν το σχέδιο διάσωσης . Η Ελλάδα έλαβε επίσης ένα δάνειο γεφυρα τον Ιουλίο και την πρώτη δόση της διάσωσης, τον Αύγουστο. Αυτό επέτρεψε στην Αθήνα να πληρώσει τα χρέη της προς την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και να παραμείνει στην ευρωζώνη. Στην επιφάνεια, το τελευταίο πράγμα που χρειάζεται η Ελλάδα είναι μια ακόμη περίοδο αβεβαιότητας που συνδέεται με μια ψηφοφορία.
Αλλά το πρόβλημα είναι ότι, παρά τη γρήγορη διαδοχή των συμφωνιών με τους πιστωτές (ή ίσως εξαιτίας τους), η πολιτική κατάσταση στην Αθήνα έχει καταστεί μη βιώσιμη. Το κυβερνών κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ είναι στην πραγματικότητα ένας συνασπισμός αριστερών ομάδων που συγχωνεύτηκαν μόλις πρόσφατα και δεν επιλύουν διαφορές τους. Μια βασική πηγή της διαφωνίας είναι η ένταξη της Ελλάδας στην ευρωζώνη. Το κόμμα αποφάσισε κατά τη διάρκεια συνεδρίου το 2013 πως επίσημη πολιτική του πλατφόρμα θα είναι να στηρίξει το ευρώ. Ωστόσο, αυτή η απόφαση ελήφθη για εκλογικούς σκοπούς, και πολλά μέλη του κόμματος ποτέ δεν εγκατέλειψαν πραγματικά την επιθυμία τους να επιστρέψουν στη δραχμή.
Οι διαπραγματεύσεις της Αθήνας με τους πιστωτές της, επιδεινωσαν τις εσωτερικές διαφωνίες του ΣΥΡΙΖΑ. Μέχρι τα τέλη του Ιουνίου, ήταν σαφές ότι ο Τσίπρας δεν θα είναι σε θέση να τηρήσει την υπόσχεσή του για τη διατήρηση της Ελλάδας στην ευρωζώνη, αποφεύγοντας την εισαγωγή των μέτρων λιτότητας. Ο πρωθυπουργός θεώρησε ότι δεν είχε την εκλογική εντολή να λάβει μια τέτοια δραστική απόφαση ,να αφήσει το ευρώ κι έτσι αποφάσισε να συνεργαστεί με τους δανειστές. Πλήρωσε το τίμημα, χάνοντας την υποστήριξη του ενός τρίτου των μελών του κόμματός του στο κοινοβούλιο, που άρχισαν να καταψηφίζουν τις προτάσεις της κυβέρνησης.Ο Τσίπρας διατηρησε την υποστήριξη της αντιπολίτευσης , αλλά ήταν σαφές από την αρχή ότι η υποστήριξη αυτή δεν θα μπορούσε να διαρκέσει επ ‘αόριστον.
Ο πρωθυπουργός είχε βασικά δύο επιλογές: διεξαγωγή εκλογών το συντομότερο δυνατόν, πριν από την έναρξη εφαρμογής των επώδυνων μέτρων λιτότητας που θα διαβρώσουν την δημοτικότητα του. Ή να περιμένει μέχρι τον Οκτώβριο, όταν οι πιστωτές θα επανεξετάσουν το ελληνικό πρόγραμμα και ενδεχομένως να προσφέρουν κάποια μορφή ελάφρυνσης του χρέους (βασικό στοιχείο της προεκλογικής εκστρατείας Τσίπρα »). Επέλεξε την πρώτη .
Ο Τσίπρας πιθανώς βασίστηκε στο γεγονός ότι η αντιπολίτευση εξακολουθεί να είναι αδύναμη και διχασμένη και ότι οι αντάρτες εντός του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχουν το χρόνο να δημιουργήσουν ένα νέο πολιτικό κόμμα, ή ακόμη και να καταλήξουν σε ένα συνεκτικό εκλογικό πρόγραμμα.
Αυτή είναι μια ριψοκίνδυνη κίνηση, επειδή ο Τσίπρας λειτουργεί μέσα σε ένα πολύ σφιχτό χρονοδιάγραμμα. Τον Σεπτέμβριο, η Ελλάδα έπρεπε να εισαγάγει μεταρρυθμίσεις στον τομέα της ενέργειας και να προτείνει ένα χρονοδιάγραμμα για την ιδιωτικοποίηση των κρατικών επιχειρήσεων. Τον Οκτώβριο, η Ελλάδα αναμένεται να καταλήξει σε ένα συμπληρωματικό προϋπολογισμό για το 2015 και το σχέδιο προϋπολογισμού για το 2016. Αυτά είναι μέτρα επιπλέον από την άρση φοροαπαλλαγών για τους αγρότες και την εισαγωγή των υψηλότερων φόρων για τα νοικοκυριά. Η Ελλάδα είναι απίθανο να εισάγει σημαντικές μεταρρυθμίσεις κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας, η οποία με τη σειρά της θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο σοβαρό το πρόγραμμα διάσωσης.
Η απόφαση Τσίπρα είναι επίσης επικίνδυνη, διότι το πολιτικό τοπίο στην Ελλάδα είναι τόσο κατακερματισμένο όσο ποτέ. Ο Τσίπρας παραμένει ο πιο δημοφιλής πολιτικός στην Ελλάδα, αλλά οι περισσότερες έρευνες δείχνουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα κερδίσει αρκετές έδρες στο κοινοβούλιο για να σχηματίσει κυβέρνηση . Πιο σημαντικό, οι δημοσκοπήσεις μέχρι τώρα έχουν αντιμετωπίσει τον ΣΥΡΙΖΑ ως μια ενιαία οντότητα, αλλά οι αντάρτες έχουν τωρα το δικό τους κόμμα .
Η αντιπολίτευση θα δυσκολευτεί να σχηματίσει ένα κοινό μέτωπο. Η συντηρητική Νέα Δημοκρατία, το ΠΑΣΟΚ , ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ αγωνίστηκαν μαζί για το “ναι” κατά τη διάρκεια του δημοψηφίσματος, αλλά δεν θα έχουν χρόνο για μια σωστή εκλογική συμμαχία.
Τέλος, η απόφαση Τσίπρα θα θέσει και πάλι τους πιστωτές σε δύσκολη θέση. Η ελληνική διάσωση είναι αμφιλεγόμενη σε χώρες όπως η Γερμανία, η Ολλανδία και η Φινλανδία…
… Ο Τσίπρας ελπίζει ότι οι νέες εκλογές θα του επιτρέψουν να μειώσει τις διαφωνίες στο εσωτερικό του κόμματός του και να σχηματίσει μια πιο συνεκτική κυβέρνηση με σαφή εκλογική εντολή. Αυτό θα μπορούσε να συμβεί, αλλά οι κίνδυνοι είναι πολλοί. Ο μεγαλύτερος κίνδυνος που συνδέεται με τις πρόωρες εκλογές είναι ότι η Αθήνα θα μπορούσε να τεθεί σ΄ένα νέο γύρο πολύπλοκων διαπραγματεύσεων μετά τις εκλογές για να σχηματίσει κυβέρνηση συνασπισμού. Η ειρωνεία της κίνηση Τσίπρα είναι ότι οι πρόωρες εκλογές που γίνονται για να σπάσει το σημερινό αδιέξοδο, θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε μεγαλύτερη αβεβαιότητα και αστάθεια”.
