Τα αποτελέσματα των Βρετανικών εκλογών οδηγούν σε πολλά συμπεράσματα, διεθνούς ενδιαφέροντος…
Του Θανάση Κ.
Εδώ θα περιοριστούμε σε ένα, το πιο συγκλονιστικό, που μας αφορά άμεσα, μάλιστα…
Τα διεθνή ΜΜΕ ηττήθηκαν κατά κράτος!
Η «ενημέρωση» με την οποία βομβάρδιζαν το κοινό τους, αποδείχθηκε εντελώς παραπλανητική.
Η προπαγάνδα που έκαναν συστηματικά τα τελευταία δύο χρόνια, γύρισε μπούμερανγκ εναντίον τους.
Έχασε ο Εργατικός Κόρμπυν, ασφαλώς (που υπήρξε «
«εκλεκτός» του Βαρουφάκη, ενώ τη νίκη Κόρμπυν προεξοφλούσε και ο Τσίπρας…)
Αλλά μεγαλύτερος χαμένος ίσως, είναι η καθεστωτικού τύπου ξεδιάντροπη προπαγάνδα των διεθνών ΜΜΕ – κυρίως βέβαια, των «προοδευτικών» (τρομάρα τους)…
–Μας έλεγαν ότι οι Βρετανοί είχαν «μετανιώσει» για το Brexit που ψήφισαν το 2016. Και ότι ζητούσαν νέο δημοψήφισμα για να το «ακυρώσουν»…
Και σήμερα παραδέχονται το ακριβώς αντίθετο: ότι οι Συντηρητικοί του Μπόρις Τζόνσον σάρωσαν (ακόμα και ιστορικά προπύργια των Εργατικών) επειδή ακριβώς υποσχέθηκαν γρήγορο και καθαρό Brexit!
–Μας έλεγαν ότι ο νέος ηγέτης των Συντηρητικών Μπόρις Τζόνσον υπέστη «αλλεπάλληλες ήττες» στο Κοινοβούλιο της χώρας. Είχαν παραλείψει να μας πουν, όμως, ότι οι «ήττες» αυτές οφείλονταν στο γεγονός ότι ένα μέρος του Συντηρητικού κόμματος ήθελε να μπλοκάρει το Brexit, ενώ η κοινωνία ήθελε το ακριβώς αντίθετο: να το ξεκαθαρίσει μιαν ώρα αρχύτερα! Κι έτσι κάθε κοινοβουλευτική «ήττα» του Τζόνσον τον έφερνε πιο κοντά στην κοινωνία, και πιο κοντά στις πρόωρες εκλογές όπου θριάμβευσε! Τέτοιες… αλλεπάλληλες «ήττες» πολλοί θα τις ήθελαν.
— Μας έλεγαν ότι ο Τζόνσον και οι Συντηρητικοί του προηγούνταν, αλλά η ψαλίδα μπορούσε να κλείσει με άνοδο των Εργατικών.
Συνέβη το αντίθετο: η ψαλίδα άνοιξε υπέρ των Συντηρητικών, οι οποίοι έφτασαν το υψηλότερο ποσοστό τους, εδώ και πολλά χρόνια…
Ενώ οι Εργατικοί έπεσαν στα χαμηλότερα ποσοστά τους, εδώ και πολλές δεκαετίες…
–Μας έλεγαν ότι ο Κόρμπυν, με το αριστερό του πρόγραμμα (κρατικοποιήσεις παντού και φορολόγηση των πάντων!) είχε «μεγάλη απήχηση» στις λαϊκές περιοχές – μπορεί να έχανε κάπως σε μεσαία στρώματα, αλλά ήταν πιο συμπαγής η στήριξή του από τα λαϊκά στρώματα. Και υπέστη συντριβή στις λαϊκές περιοχές: και στα Midlands και στην Βόρειο Αγγλία (Northubria) και στην Ουαλία – όλα παραδοσιακά προπύργια των Εργατικών από δεκαετίες – τα κέρδισαν ως επί το πλείστον οι Συντηρητικοί του «μισητού» Μπόρις Τζόνσον!
Ακόμα και σε περιοχές ανθρακωρύχων, όπου οι ψηφοφόροι μισούσαν παραδοσιακά τους Συντηρητικούς από την εποχή της Θάτσερ, αυτή τη φορά στράφηκαν καθαρά υπέρ των Συντηρητικών του Τζόνσον!
— Μας έλεγαν ότι λόγω του «αντιπαθούς προφίλ» του Τζόνσον, ακόμα κι αν κέρδιζε τις εκλογές, δεν θα μπορούσε να κάνει κυβέρνηση, δηλαδή δεν θα είχε αυτοδυναμία. Ή ακόμα κι αν αποκτούσε «οριακή» αυτοδυναμία 1-5 εδρών, και πάλι δεν θα μπορούσε να προχωρήσει σε καθαρό Brexit, γιατί θα υπήρχαν «διαφωνούντες» βουλευτές του (back-benchers), που θα τον μπλόκαραν…
Διαψεύστηκαν πανηγυρικά και σε αυτό: Με όριο αυτοδυναμίας στις 326 έδρες (σε σύνολο 350) οι Συντηρητικοί του Τζόνσον εξέλεξαν 365 – δηλαδή 39 παραπάνω απ’ ό,τι χρειάζονταν! Και οι «διαφωνούντες» με το Brexit σαρώθηκαν – δεν εξελέγησαν, πλην ελαχίστων που παραμένουν βουβοί και πλήρως αποδυναμωμένοι…
— Μας έλεγαν ότι, «επειδή ο Τζόνσον δεν θα είχε αυτοδυναμία», θα αναγκαζόταν να συμμαχήσει με το «αντί-ευρωπαϊκό κόμμα του Νίγκελ Φάρατζ, το οποίο είναι όντως ακραίο. Διαψεύστηκαν ξανά: Ο Τζόνσον πέτυχε άνετη αυτοδυναμία και το ακραίο κόμμα του Φάρατζ δεν εξέλεξε ούτε ένα βουλευτή!
— Μας έλεγαν ότι στροφή του Τζόνσον στα δεξιά – στο μεταναστευτικό, για παράδειγμα – θα του κόστιζε πολύ σε ψήφους: θα προκαλούσε απώλειες από ψηφοφόρους του «μεσαίου χώρου». Κι εδώ, επίσης διαψεύστηκαν: Τους Συντηρητικούς του Μπόρις Τζόνσον τους ψήφισαν πολλοί ψηφοφόροι για πρώτη φορά, όχι παρά την δεξιά στροφή αλλά αντιθέτως, εξ αιτίας της δεξιάς στροφής του στο μεταναστευτικό! Η κοινωνία έχει μετακινηθεί συνολικά προς τα δεξιά! Ακραίοι πλέον είναι όσοι επιμένουν στην πολιτική των «ανοικτών συνόρων». Που ηττήθηκαν και απομονώθηκαν στη Βρετανία, όπως συμβαίνει ήδη και θα φανεί σε επόμενες εκλογές και σε μια σειρά άλλες ευρωπαϊκές δημοκρατίες (Ιταλία, Γερμανία, Ισπανία, Ολλανδία, Σουηδία, Πολωνία, Τσεχία κλπ.)
Για τους «προοδευτικούς» δημοσιογράφους και αναλυτές, όταν το εκλογικό σώμα στρέφεται αριστερότερα είναι μέρα πανηγυρισμών.
Όταν αντίθετα έχουμε στροφή του εκλογικού σώματος δεξιότερα, είναι απλώς μέρα… Πέμπτη! Και το παραβλέπουν εντελώς…
Τέτοια «αντικειμενικότητα»!
— Μας έλεγαν ότι η προηγούμενη αρχηγός των Συντηρητικών η Τερέζα Μέϊ δεν είχε πάει πολύ καλά, γιατί αν και η ίδια δεν στήριζε το Brexit το Κόμμα της είχε δεσμευτεί να το φέρει σε πέρας. Και ο Βρετανικός λαός είχε αλλάξει γνώμη και δεν το ήθελε πια…
Αποδείχθηκε το αντίθετο: με αρχηγό τη Μέϊ οι Συντηρητικοί είχαν πάει χειρότερα, γιατί όλοι γνώριζαν ότι η ίδια δεν ήθελε το Brexit και κωλυσιεργούσε. Ενώ τότε ο Κόρμπυν των Εργατικών είχε πάει καλύτερα (απ’ ό,τι τώρα) γιατί είχε πάρει πιο καθαρή θέση για το Brexit. Άλλωστε, μεγάλο μέρος των οπαδών του Brexit προέρχονταν από την Αριστερά του Εργατικού κόμματος…
Στις χθεσινές εκλογές, οι Συντηρητικοί του Μπόρις Τζόνσον πήραν πιο σαφή θέση για την άμεση ολοκλήρωση του Brexit και ανέβασαν τα ποσοστό τους, ενώ οι Εργατικοί του Κόρμπυν υποστήριξαν ότι θα ξαναγίνει δημοψήφισμα και… καταποντίστηκαν!
Προφανώς οι Βρετανοί πλέον –ανεξάρτητα πια από κομματικές προτιμήσεις του παρελθόντος – επιθυμούν τη σύντομη ολοκλήρωση του Brexit και ψήφισαν το κόμμα που μπορεί να το κάνει.
Πράγμα που σημαίνει, πως όλοι αυτοί οι «αναλυτές» παραπλάνησαν, πέρα από τη διεθνή Κοινή Γνώμη και τον ίδιο τον Κόρμπυν, που «μαλάκωσε» τη θέση του για το Brexit και έχασε, ενώ ο Τζόνσον σκλήρυνε τη δική του και σάρωσε!
–Μας έλεγαν τέλος, ότι η Βρετανία θα πάθει «βιβλική καταστροφή» εν όψει του Brexit! Ότι δεν θα έχουν ούτε χαρτί τουαλέτας…
Αλλά συνέβη το αντίθετο: μόλις ανακοινώθηκε η «απροσδόκητη» νίκη του Τζόνσον που φέρνει το Brexit πιο κοντά (σε δύο μήνες) η λίρα εκτοξεύθηκε! Πράγμα που σημαίνει, πως οι αγορές προβλέπουν ήδη επενδυτικό μπουμ στη Βρετανία!
Σε ό,τι προέβλεψαν, σε ό,τι ανέλυαν και για ό,τι μας «ενημέρωναν» έπεσαν απελπιστικά έξω!
Μερικές παρατηρήσεις:
–Πρώτον, τα πράγματα δεν θα είναι εύκολα για τη Βρετανία, παρ’ όλα αυτά. Το Εθνικό Κόμμα της Σκωτίας πήγε κι αυτό πολύ καλά και ξαναφέρνει το αίτημα για νέο δημοψήφισμα απόσχισης της Σκωτίας από τη Βρετανία…
Βέβαια, τώρα η κατάσταση είναι διαφορετική απ’ ό,τι την προηγούμενη φορά που έγινε δημοψήφισμα στη Σκωτία. Τότε απόσχιση σήμαινε ότι η Σκωτία θα έφευγε από το «Ηνωμένο Βασίλειο» της Αγγλίας, αλλά η Αγγλία και η Σκωτία θα παρέμεναν ως ξεχωριστά κράτη μέσα στην Ευρώπη.
Αυτή τη φορά, αν φύγει η Σκωτία θα παραμείνει στην Ενωμένη Ευρώπη, αλλά η Βρετανία θα έχει φύγει! Και επειδή η οικονομία της Σκωτίας έχει τον κύριο όγκο των συναλλαγών με τη Βρετανία, μια απόσχισή της θα είναι πολύ πιο οδυνηρή για τους ίδιους του Σκωτσέζους. Γιατί θα αντιμετωπίζουν δασμολογικά τείχη με τους μέχρι τώρα κύριους εμπορικούς εταίρους τους…
Εν πάση περιπτώσει, οι Βρετανοί το γνώριζαν και ψήφισαν να προχωρήσει το Brexit. Το Ηνωμένο Βασίλειο έχει περί τα 67,5 εκατομμύρια κατοίκους. Ακόμα κι αν φύγουν και οι Σκωτσέζοι (5,5 εκατομμύρια) και η Βόρειος Ιρλανδία (1,9 εκατομμύρια) θα παραμείνουν στην Αγγλία γύρω στα 60 εκατομμύρια! Σε μια χώρα με μεγάλη παραγωγή, και πολύ μεγάλη παράδοση – και στην Οικονομία και στην διεθνή διπλωματία.
Οι Βρετανοί υπενθυμίζουν, ότι η φιλελεύθερη οικονομία της Σιγκαπούρης, με 5 εκατομμύρια κατοίκους, απομονωμένη στη μέση του Ειρηνικού Ωκεανού, κατάφερε σε σαράντα χρόνια να γίνει από το τίποτα οικονομική υπερδύναμη! Οπότε η Βρετανία με 60 εκατομμύρια, εφ’ όσον απαλλαγεί από τα χαλινάρια της ευρω-γραφειοκρατίας, μπορεί να επιτύχει πολύ περισσότερα, σε πολύ λιγότερο χρόνο. Ίσως δεν έχουν άδικο…
Δεν θα είναι εύκολο, ασφαλώς, αλλά θα δούμε μιαν άλλη Βρετανία στο εξής. Ενδεχομένως με πολύ μεγαλύτερο παραγωγικό, εμπορικό και επενδυτικό δυναμισμό…
–Δεύτερον, ο Μπόρις Τζόνσον δεν είναι, ίσως, ιδιαίτερα «συμπαθής» ως άνθρωπος. Ο Ντόναλντ Τράμπ σίγουρα είναι απολύτως «αντιπαθής»…
Αλλά και οι δύο τους εκφράζουν την απόλυτη αντίθεση στη διεθνή δικτατορία της «πολιτικής ορθότητας»! Και κέρδισαν τις εκλογές στις χώρες τους – εντελώς «απροσδόκητα» και οι δύο – γιατί οι κοινωνίες τους στράφηκαν μαζικά ΚΑΤΑ της «πολιτικής ορθότητας».
Χώρια που τώρα ο Τράμπ στηρίζει απόλυτα τη Βρετανία του Τζόνσον, πράγμα που δημιουργεί ευκαιρίες και προοπτικές για νέου είδους διεθνείς ισορροπίες. Που δεν ξέρουμε ακόμα τι χαρακτήρα θα πάρουν, ένα όμως είναι σίγουρο:
Η «πολιτική ορθότητα» έχει ήδη απορριφθεί στην πρώτη σύγχρονη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία της σύγχρονης εποχής (Βρετανία) και στην πιο μεγάλη, σταθερή και λειτουργική σύγχρονη Δημοκρατία (ΗΠΑ).
Ενώ έχουν ήδη στραφεί εναντίον της «πολιτικής ορθότητας» μια σειρά από νεοπαγείς δημοκρατίες στην Ανατολική Ευρώπη (Πολωνία, Τσεχία, Ουγγαρία, Σλοβακία κλπ.) και έπεται οσονούπω και η Ιταλία…
Η «πολιτική ορθότητα» χάνει τη μάχη στις δημοκρατικές χώρες.
Κι αντίστροφα: τα έθνη-κράτη – που αμφισβητήθηκαν από όλη την «παγκοσμιοποιημένη προπαγάνδα της «πολιτικής ορθότητας» – κερδίζουν τη μάχη τους με την Ιστορία!
Καλό είναι στην Ευρώπη να αρχίσουν να το παίρνουν χαμπάρι…
Καλό για τους ίδιους, καλό για τη δημοκρατία, καλό και για την ίδια την Ευρώπη…
ΥΓ. Και ακόμα καλύτερα, οι δικοί μας, εδώ,ad να μην ταυτίζονται με τους «ηττημένους» της Ιστορίας, δηλαδή με την «πολιτική ορθότητα», τα αλλοπρόσαλλα δόγματά της και την απροκάλυπτη τυραννία της.
Οι δημοκρατίες και τα εθνικά κράτη ήδη αντεπιτίθενται και κερδίζουν τη μάχη…
Αμήν!
