Σε όλο το προεκλογικό διάστημα και μέχρι τις 9 το βράδυ της περασμένης Κυριακής, το πολιτικό προσωπικό ΔΕΝ περίμενε αυτό το αποτέλεσμα!
Οι περισσότεροι ήταν πολύ «επιφυλακτικοί» για το πόσο καλά θα πήγαινε η ΝΔ.
Κι όλοι σχεδόν ήταν «σίγουροι», ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα «έκλεινε» την ψαλίδα αρκετά, ώστε να αφαιρέσει κάθε αισιοδοξία από τους αντιπάλους τους. Και να ακυρώσει κάθε ιδέα άμεσης προσφυγής στις κάλπες.
Κι αυτή η συγκρατημένη ΑΠαισιοδοξία ήταν πιο έκδηλη και πιο διάχυτη μέσα στο πολιτικό προσωπικό και τους «περίοικους» της ίδιας της ΝΔ!
Του Θανάση Κ.
Η μεγάλη πλειονότητά τους ΔΕΝ περίμενε τέτοια νίκη…
Και τα μεσάνυχτα της Κυριακής το βράδυ τρίβανε τα μάτια τους και δεν πίστευαν στ’ αυτιά τους…
Επί βδομάδες τώρα, κάθε φορά που σε συζήτηση ανέφερα ότι η διαφορά θα ήταν σίγουρα μεγαλύτερη από 7 μονάδες – και θα άγγιζε ή θα ξεπερνούσε τις 9 μονάδες – με αντιμετώπιζαν σαν να έλεγα… «παλαβά» πράγματα!
Όχι οι αντίπαλοί μας. Οι «δικοί» μας…
–Μου έλεγαν ότι η «13η Σύνταξη» θα μετέστρεφε πολλούς συνταξιούχους…
–Μου έλεγαν ότι οι νέοι ψηφοφόροι – και δη οι 17ρηδες – θα πήγαιναν να ψηφίσουν μαζικά ΣΥΡΙΖΑ…
–Μου έλεγαν ότι θα υπάρξουν εκατοντάδες χιλιάδες «ελληνοποιημένοι» λαθρομετανάστες και «εξαγορασμένοι» Ρομά…
–Μου έλεγαν ότι ο Τσίπρας είναι «μέτρ της επικοινωνίας» και του «τακτικισμού»…
–Μου έλεγαν ότι ο κόσμος είναι «ηλίθιος» και δεν καταλαβαίνει – ή εύκολα εξαγοράζεται με ψίχουλα…
–Μου έλεγαν ότι εμείς κάναμε πολλά «λάθη» στην προεκλογική εκστρατεία, ενώ ο Τσίπρας τα χειρίστηκε όλα με μοναδική «μαεστρία»…
–Ότι «ο Κούλης δεν τραβάει» κλπ. κλπ…
Στην αρχή επιχειρούσα να ανατρέψω όλα αυτά τα επιχειρήματα ένα προς ένα.
Μετά σταμάτησα. Δεν είχε νόημα.
Δεν ήταν λογική συζήτηση πια – ήταν ψυχανάλυση!
Εγώ τους έδινα κουράγιο – κι αυτοί μου εξέφραζαν τη νεύρωσή τους.
Είχαν «εσωτερικεύσει» την ήττα τους!
Μου θύμιζαν ένα στράτευμα που πάει στη μάχη χωρίς καμία αυτοπεποίθηση, με βαριά δυσθυμία, όπου ο καθένας έχει παραδοθεί στον φόβο του, έχει εξατομικεύσει τη συλλογική μιζέρια, όπου κάθε «καλό νέο» όλοι μαζί το προσπερνούν και κάθε «κακό νέο» όλους μαζί τους πανικοβάλει…
Σαν το γνωστό ανέκδοτο, που βαδίζει στο μέτωπο μια ολόκληρη Μεραρχία, κι όταν ακουστεί από μακριά ο αχός της μάχης, οι φαντάροι μουρμουράνε μεταξύ τους:
–Που μας πάνε μόνους μας… δέκα χιλιάδες άνδρες;
Δεν ήταν όλοι συνομιλητές μου σε αυτή την κατάσταση…
Οι απλοί άνθρωποι ρωτούσαν με αγωνία «τι πιστεύεις ότι θα γίνει»; κι όταν τους απαντούσα με ύφος ήρεμο και σίγουρο ότι θα νικήσουμε με 7 η 8 μονάδες τουλάχιστον, έσπευδαν να προσχωρήσουν στην αισιοδοξία αναστενάζοντας με ανακούφιση…
Προφανώς αυτό συμφωνούσε με ό,τι προσελάμβαναν και οι ίδιοι από το προσωπικό τους περίγυρο: Ο καθένας τους ήξερε πολλά περιστατικά παλαιών ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ που ήταν απογοητευμένοι ή θυμωμένοι και που αυτή τη φορά ΔΕΝ θα ψήφιζαν ΣΥΡΙΖΑ…
Οπότε ο τόνος αισιοδοξίας που τους έδινα τους φαινόταν να επιβεβαιώνει ό,τι «έπιαναν» κι εκείνοι «στον αέρα» γύρω τους…
Αλλά όσο πιο «πολιτικοποιημένα» ήταν τα άτομα που μιλούσα, τόσο μεγαλύτερη ήταν η ανησυχία, η επιφυλακτικότητα η απαισιοδοξία τους…
— Να δεις κάτι θα κάνει στο τέλος ο Τσίπρας και θα το γυρίσει…
Μου θύμιζαν αυτό που οι «παλιές καραβάνες» της πολιτικής έλεγαν με ανάμικτη ειρωνεία και τρυφερότητα:
Καρδερινόψυχοι (με ψυχή… καρδερίνας!)
Αν συνέβη κάτι «μαγικό» προχθές, ήταν πως με το αποτέλεσμα της Κυριακής έσπασε όλο αυτό το νοσηρό κλίμα!
Κανείς τους δεν θυμάται τι έλεγε μέχρι πριν λίγα 24ωρα!
Μέχρι πριν λίγες μέρες είχαν απόλυτα προσχωρήσει στην προπαγάνδα του αντιπάλου που προσπαθούσε να μας επιβάλει την ηττοπάθεια, τη μοιρολατρία και την αυτό-αμφισβήτηση.
Τώρα το αποτέλεσμα της Κυριακής σαν να τους ξύπνησε από βαθύ λήθαργο.
Δεν πιστεύουν πια ότι ο Τσίπρας είναι «ανίκητος»,
δεν θεωρούν ότι είναι «μετρ της τακτικής και της επικοινωνίας»,
δεν περιμένουν ότι έχει «άσσους στο μανίκι του»
ούτε φοβούνται πια, πώς στο τέλος «θα το γυρίσει»…
Καλά θα κάνουμε βέβαια, να μην πέσουμε από την απόλυτη κατάθλιψη στο αντίθετο άκρο: στην αχαλίνωτη αισιοδοξία!
Καλά θα κάνουμε να έχουμε το νου μας ως την τελευταία στιγμή…
Αλλά όλοι οι… «καρδερινόψυχοι» έγιναν ξαφνικά «γεράκια»!
Κι όμως αν το δείτε ψύχραιμα, ο Τσίπρας είχε δείξει όλη του την ανικανότητα και την ανεπάρκεια από την πρώτη στιγμή:
–Είχε παιδαριώδεις ψευδαισθήσεις – το παραδέχθηκε ο ίδιος μάλιστα.
Αφού στοίχισαν οι ψευδαισθήσεις τους αυτές στη χώρα 100 δισεκατομμύρια σε έξη μήνες! Η μεγαλύτερη καταστροφή που έχει γίνει ποτέ σε καιρό Ειρήνης!
–Στηρίχθηκε σε απίστευτα «νούμερα» από την πρώτη στιγμή – Ζωή, Βαρουφάκης, Στρατούλης, Λαφαζάνης.
–Κι όταν εκείνοι του φύγανε, στηρίχθηκε επίσης σε απίστευτα «νούμερα» ως το τέλος – Καμμένος, Κοτζιάς, Κουντουρά, Δανέλης, Κουίκ…
— Ακόμα και οι «σοβαροί» του – υποτίθεται – Τσακαλώτος, Παπάς, Φίλης. Σκουρλέτης – έχουν κάνει ανεπανάληπτες «πατάτες», κι έχουν πει απίστευτα «μαργαριτάρια».
Για να μη μιλήσουμε για τις σκοτεινές υποθέσεις στις οποίες αναμίχθηκαν κάποιοι απ’ αυτούς και πιάστηκαν «με τη γίδα στην πλάτη» (πχ υπόθεση Πετσίτη)
Σε επίπεδο προσωπικού με το ζόρι βρίσκεις ένα δύο κάπως σοβαρούς να ξεχωρίζουν από τον υπόλοιπο θίασο αρλεκίνων (εγώ προσωπικά μόνο τον Χουλιαράκη βρήκα…)
Τέτοιο τσούρμο από «νούμερα» στην εξουσία δεν έχει ξαναγίνει….
* Κι ύστερα, ο Τσίπρας πήγε να διασπάσει τη ΝΔ για το Μακεδονικό – το «μεγάλο στρατήγημα» της διακυβέρνησής του – αλλά δεν του βγήκε.
Όταν κατέβηκαν εκατομμύρια Έλληνες στους δρόμους για το Μακεδονικό, πρώτα τους αμφισβήτησε (μερικές χιλιάδες έλεγε!)
ύστερα τους έβρισε («ακροδεξιούς» και «φασισταριά» τους αποκάλεσε) ύστερα τους αντιμετώπισε με πρωτοφανή βία.
Και δεν κατάλαβε ποτέ ότι η κοινωνία, μετά απ’ αυτό, είχε στραφεί εναντίον του για τα καλά…
* Και στο μεταξύ έστησαν τη σκευωρία Novartis με τον πιο κραυγαλέο τρόπο, ώστε «να φωνάζει από μακριά» ότι ήταν ακριβώς αυτό: στημένη σκευωρία!
Εξήγγειλαν οι ίδιοι τις μαρτυρίες των ψευδομαρτύρων… πριν τις καταθέσουν οι «προστατευόμενοι» ψευδομάρτυρες στα δικαστήρια!
Κι ύστερα κατέρρευσαν όλα – και οι ψευδομάρτυρες μετατράπηκαν σε κατηγορούμενους που απειλούν τώρα να αποκαλύψουν οι ίδιοι τη σκευωρία κι αυτούς που την έστησαν.
Κι έτσι μετέτρεψαν τους αντιπάλους τους που προσπαθούσαν να σπιλώσουν σε κατήγορους που απειλούν να πάνε τον Τσίπρα και τους υπουργούς του «μέχρι τέλους»…
* Κι ύστερα ο ίδιος ο Τσίπρας δεν ήξερε πώς να διαχειριστεί καμία από τις κρίσεις που του προέκυψαν.
–Όταν κάηκε το Μάτι, παρίστανε ότι «δεν ήξερε πως υπάρχουν νεκροί».
Κι όταν αποκαλύφθηκε πως υπήρχαν δεκάδες νεκροί – και ο ίδιος το ήξερε – αρνήθηκε να πάψει τους «υπεύθυνους» υπουργούς του.
Κι όταν ανακοινώθηκε η είδηση ότι οι υπουργοί του θα καθαιρεθούν, ο ίδιος κήρυξε τον Πόλεμο στα… κανάλια που μετέδωσαν την είδηση!
Κι όταν επιβεβαιώθηκε η είδηση και οι υπουργοί του όντως αποπέμφθηκαν (γιατί είχαν επιδείξει απίστευτη ανικανότητα – και πριν και κατά τη διάρκεια και μετά την κρίση) ο ίδιος εξακολουθούσε να βρίζει και να κάνει εμπάργκο στα… «βοθροκάναλα»! (που παρεμπιπτόντως στο θέμα αυτό είχαν πλήρως επιβεβαιωθεί!)
–Κι ύστερα κάλυπτε συνεχώς όλο το υβριστικό παραλήρημα του Πολάκη –
του ανεκδιήγητου μαντρόσκυλού του. Κι έβαζε όλα τα «παπαγαλάκια» του να τον καλύπτουν…
Κι όταν έβρισε ο Πολάκης τον Κυμπουρόπουλο κάλυψε τον Πολάκη ξανά!
Και στη συνέχεια… έβρισε ο ίδιος τον Κυμπουρόπουλο ακόμα χειρότερα από τον Πολάκη!
–Κι ύστερα έσκασε η υπόθεση με το κότερο όπου έκανε χλιδάτες διακοπές ο Τσίπρας λίγες μέρες μετά την τραγωδία στο Μάτι, και στην αρχή το αρνήθηκαν. Ύστερα το επιβεβαίωσαν! Ύστερα ζήτησαν και τα ρέστα από πάνω….
Και δεν κατάλαβαν ποτέ, ότι αυτό σε όλες τις δημοκρατικές χώρες οφείλει ο Πρωθυπουργός να το δημοσιοποιεί μόνος του.
Κι ύστερα άρχισαν να το παίζουν ότι οι ίδιοι είναι «παιδιά του λαού» που τους «εχθρεύεται η ελίτ» (με τα κότερα της οποίας κάνει κρουαζιέρες και τα παιδιά της οποίας βάζει στα ψηφοδέλτιά του!)
Έκανε τόσα χρόνια κραυγαλέο λαϊκισμό κι ύστερα προσέβαλε ο ίδιος τους πιο εύπιστους λαϊκιστές του!
–Και τέλος προσπάθησε να… «εξαγοράσει» συνταξιούχους την τελευταία στιγμή πριν ανοίξουν οι κάλπες, με ένα κουτσουρεμένο «μπόνους», που το βάπτισε «13η Σύνταξη», αλλά δεν ήταν ούτε μέρος της, κι ύστερα το βάπτισε «Δώρο Πάσχα», αλλά το έδωσε τρείς βδομάδες μετά το Πάσχα, και καμάρωνε για τη… «γενναιόδωρη» κοινωνική του πολιτική! Ενώ, την ίδια στιγμή δεν έχει δώσει 200 χιλιάδες συντάξεις! Κι ενώ έχει ήδη ψηφίσει να μειώσει το αφορολόγητο κόβοντας άλλη μισή με μία σύνταξη απ’ όλους!
Και περίμενε ότι αυτό «θα πιάσει»!
(Και το περίμεναν και αρκετοί δικοί μας, εδώ που τα λέμε…)
Μ’ άλλα λόγια δεν υπήρχε λάθος που δεν το έκανε,
δεν υπήρχε μαργαριτάρι που δεν το ξεστόμισε,
δεν υπήρξε γκάφα που δεν διέπραξε. Χάσαμε το μέτρημα…
Αν κάποιος έβαζε τους ΣΥΡΙΖΑίους να τα κάνουν όλα λάθος, δεν θα έκαναν τίποτε διαφορετικό…
Κι όμως πολλοί δικοί μας δεν το είχαν καταλάβει ως την τελευταία στιγμή…
Οι δημοσκοπικές εταιρίες – ακόμα και οι δικές τους – σχεδόν το αποκάλυπταν ότι οι μετρήσεις ΔΕΝ ήταν καλές για το ΣΥΡΙΖΑ!
Για παράδειγμα, λίγες μέρες πριν ανοίξουν οι κάλπες η ΑΛΚΟ (από τις πιο φιλικές του εταιρίες) δημοσίευσε μια τελική μέτρηση όπου εμφάνιζε τα «πάνω» και τα «κάτω» όρια, για τα εκλογικά ποσοστά κάθε κόμματος…
Για όλα τα άλλα κόμματα – μικρά, μεσαία και μεγάλα – το κάτω όριο που εκτιμούσε η εταιρία ήταν πάνω από την πρόθεση ψήφου. Γιατί σου λέει με την αναγωγή των εγκύρων θα ανέβει. Κι ύστερα κάτι θα πάρει ακόμα, από τους αναποφάσιστους…
Αλλά μόνο για το ΣΥΡΙΖΑ το «κάτω όριο» της εκλογικής του δύναμης που δημοσιοποίησε η εταιρία (21,6%) ήταν αρκετά πιο κάτω από την αρχική πρόθεση ψήφου (23,6%)!
Πώς είναι δυνατόν, να πάρει τελικά λιγότερους κι απ’ όσους έχουν αρχικά εκφράσει τη διάθεση να τον ψηφίσουν;
Απλούστατα, η πρόθεση ψήφου του ΣΥΡΙΖΑ ήταν «πειραγμένη» – «σταθμισμένη» το λένε στην τεχνική γλώσσα!
Η αρχική πρόθεση ψήφου ήταν γύρω στο 20% και με τις αναγωγές έφτανε στο 21,6% κάτω όριο…
Κι αυτό το επιβεβαίωναν και άλλες προσεγγίσεις.
Κι όμως, πολλοί δικοί μας δεν το πίστευαν ως την τελευταία στιγμή…
Επί τέσσερα χρόνια κυβερνούσαν αδίστακτα θρασίμια και απέναντί τους στέκονταν σαστισμένοι μυριάδες… καρδερινόψυχοι…
Κι αυτό εξηγεί πολλά!
Τώρα τα θρασίμια ζεματίστηκαν. Το είδαμε στις φάτσες τους την Κυριακή το βράδυ. Και το διαπιστώσαμε απ’ όσα ψέλλισαν μετά. Τραγικά κι αυτά…
Δεν ξέρουν ούτε να χάνουν!
Ζεματισμένα τα θρασίμια λοιπόν…
Τους ζεμάτισε με την ψήφο του ο Ελληνικός λαός.
Και οι καρδερινόψυχοι – επιτέλους – αφυπνίστηκαν!
Μέχρι προχθές είχαν εσωτερικεύσει την ήττα τους.
Τώρα, καιρός πια, να πιστέψουν στην νίκη τους.
Η οποία, βέβαια, θα έλθει, είτε την πιστέψουν είτε όχι…
