Σχέδιο για δημιουργία κυβέρνησης “εθνικής ενότητας” – πρακτικά “κυβέρνηση εθνικής υποχώρησης” – στην Αθήνα βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη από τις Βρυξέλλες και το Βερολίνο, προκειμένου να εισέλθουν στην κυβέρνηση τα μνημονιακά κόμματα και να υπογραφεί χωρίς αναταράξεις νέο μνημόνιο.
Και ο ΣΥΡΙΖΑ: Γνωρίζουν ότι ένα τμήμα του ΣΥΡΙΖΑ θα αποσχιστεί αλλά αυτό θα αποτελέσει ένα από τις θετικές παράπλευρες επιπτώσεις.
Το κόμμάτι που θα μείνει – κατά τον σχεδιασμό των ξένων – θα είναι πλήρως συμβιβασμένο με τον σχεδιασμό του Βερολίνου. Θα επαναληφθεί αυτό που έγινε το Νοένβριο του 2011 και τον Ιούνιο το 2012 σε διαφορετικές και προσαρμοσμένες version.
Βασικοί άξονες της προσπάθειας δημιουργίας κυβέρνησης με τα μνημονιακά κόμματα και ένα τμήμα του ΣΥΡΙΖΑ μέσα είναι:
-Η ανυποχώρηση στάση των Βρυξελλών έστω και στην ελάχιστη υποχώρηση προ των ελληνικών αιτημάτων και η πρόκληση ολοκληρωτικού κυβερνητικού αδιεξόδου με “στραγγαλισμό” της ρευστότητας των ελληνικών τραπεζών.
-Η εκδίωξη του Α.Σαμαρά από την ηγεσία της ΝΔ, )ο οποίος θεωρείται ότι αποτελεί εμπόδιο στην όποια σύζευση με τον ΣΥΡΙΖΑ) και αντικατάστασή του με “κεντρογενείς” δυνάμεις, δηλαδή μέλος της οκογένειας Μητσοτάκη ή τον Ν.Δένδια ή ακόμα και τον Δ.Αβραμόπουλο, προκειμένου να “καταπιούν” πιο εύκολα στον ΣΥΡΙΖΑ την κυβέρνηση “εθνικής ενότητας).
-Το “καρότο”: Η υπόσχεση να ανοίξει η “κάνουλα” της ΕΚΤ και να περιλάβει και τα ελληνικά ομόλογα στο πρόγραμμα αγοράς 60 δισ. μηνιαίως, κάτι που υπολογίζουν ότι θα αποτελέσει την “λυδία λίθο” για την μερική λαϊκή αποδοχή της νέας κυβέρνησης.
Οι στόχοι της δημιουργίας κυβέρνησης “εθνικής ενότητας”:
-Η υπογραφή νέου Μνημονίου
-Η εξουδετέρωση του ΣΥΡΙΖΑ ως κυρίαρχης πολιτικής δύναμης αφού εκτός από ένα σημαντικό τμήμα που θα αποκοπεί, το εναπομείναν τμήμα ουσιαστικά θα έχει απονευρωθεί το σύνολο της επιχειρηματολογίας του
-Το εκ νέου “πάγωμα” των σχέσεων της χώρας με την Ρωσία και η απομάκρυνση δανειοδότησης της Ελλάδας από την Ρωσία ή τους BRICS
Πιθανότητες επιτυχίας του σχεδίου: Εξαρτάται από την αντοχή και την αποφασιστικότητα του Α.Τσίπρα και του κύκλου των “διαλλακτικών” του οποίου ηγείται, όπως ο Γ.Δραγασάκης. Εχει κάνει ήδη κάποιες -λογικές ίσως – υποχωρήσεις, προκειμένου να κερδίσει χρόνο.
Οι υποχωρήσεις αυτές λειτούργησαν όπως το αίμα σε μια θάλασσα με καρχαρίες: Αφηνίασαν αφού είδαν ότι το μελλοντικό τους θύμα “αιμορραγεί” και ξεπέρασαν το αρχικό σοκ της περίφημης συνάντησης Βαρουφάκη-Ντέϊσενμπλουμ και το “Τρόικα , τέλος”. Και Τώρα ορμούν για να κατασπαράξουν αυτό που φοβόντουσαν.
Το εύκολο είναι να ρίξουν τον Α.Σαμαρά και να βρουν αυτούς τους πολιτικούς της ΝΔ που για να έχουν συμμετοχή στην εξουσία “πουλάνε τη μάνα τους και τον πατέρα τους” πόσο μάλλον τον “τελειωμένο” Σαμαρά.
Η δυνατότητα της ελληνικής κυβέρνησης: Εχει την πλειοψηφία των πολιτών με το μέρος της.
Ας βγει να πει πώς έχουν τα πράγματα και ας πάει σε νέες εκλογές δημοψηφισματικού χαρακτήρα. Θα σαρώσει!
Και μετά ας αφήσει το ποτάμι της ιστορίας να ξεκινήσει να γράφει μια νέα σελίδα για το Εθνος.
Υπήρχαμε – και μεγαλουργήσαμε – και πριν το ευρώ και σίγουρα θα υπάρξουμε – και θα μεγαλουργήσουμε εκ νέου – και μετά το ευρώ αν καταστεί φυσικά μοναδική διέξοδος η δραπέτευση από την “κόλαση” – όπως εξελίχθηκε – της ευρωζώνης…
