Ν. Παππάς: «Ο ΣΥΡΙΖΑ ως κόμμα της Αριστεράς και ηγεμονική δύναμη στον προοδευτικό χώρο οφείλει να ανταποκριθεί στο ρόλο του»
«Το 31,53% των εκλογών είναι ένα δάνειο, το οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να επενδύσει και να το κάνει να αποδώσει», δήλωσε ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και πρώην υπουργός Ψηφιακής Πολιτικής, Τηλεπικοινωνιών και Ενημέρωσης, Νίκος Παππάς, και τάσσεται υπέρ του ανοίγματος του κόμματος «με ανοιχτά χαρτιά και καθαρές κουβέντες» από όλους.
«Κάνουμε λάθος εδώ και πάρα πολλά χρόνια που δεν ανοίγουμε τις πόρτες σε κόσμο που τις χτυπάει για να μπει», σημειώνει μιλώντας στο tvxs.gr και υπογραμμίζει πως αν αυτό ξανασυμβεί θα είναι ένα «ασυγχώρετο» πολιτικό και ιστορικό λάθος.
«Ο ΣΥΡΙΖΑ ως κόμμα της Αριστεράς και ηγεμονική δύναμη στον προοδευτικό χώρο οφείλει να ανταποκριθεί στο ρόλο του», τονίζει και χαρακτηρίζει την Προοδευτική Συμμαχία ως μια «στρατηγική επιλογή».
Όσον αφορά την κριτική περί πασοκοποίησης του ΣΥΡΙΖΑ, ο Νίκος Παπάς απαντά πως «το επικίνδυνο είναι να κρατήσει ο ΣΥΡΙΖΑ τα κακά του ΠΑΣΟΚ απεμπολώντας τα καλά του». «Τα κακά του ΠΑΣΟΚ ήταν τα κλειστά συστήματα εξουσίας,. Τα καλά του ήταν η μαζικότητά του και η δυνατότητά του να παρεμβαίνει σε όλους τους τομείς της κοινωνικής και οικονομικής ζωής», εξηγεί και σημειώνει ότι πρέπει να διαβάσουμε με ψυχραιμία την πολιτική ιστορία.
Αναλυτικά η συνέντευξη:
Πώς αποτιμάτε το εκλογικό αποτέλεσμα;
Η κάλπη έστειλε το μήνυμα της καθαρής νίκης της ΝΔ, αλλά έβαλε και τον ΣΥΡΙΖΑ στη θέση της ισχυρής αξιωματικής αντιπολίτευσης. Η φθορά του ΣΥΡΙΖΑ ήταν μόνο της τάξης των 4 μονάδων. Έχουμε ένα ισχυρό ποσοστό, το οποίο θα είναι λάθος να πιστέψουμε ότι είναι το ταβάνι.
Πρέπει να δουλέψουμε, να ισχυροποιήσουμε την παράταξη, να ανοίξουμε το κόμμα και να κάνουμε μια σοβαρή προγραμματική κι αγωνιστική αντιπολίτευση, ώστε αυτό να είναι μόνο το πάτωμα.
Είμαι απολύτως σύμφωνος με τη διατύπωση του Αλέξη Τσίπρα περί «δανείου» από τους ψηφοφόρους του κόμματος. Το 31,53% είναι μια επένδυση του προοδευτικού κόσμου στον ΣΥΡΙΖΑ και αυτή την επένδυση, οφείλουμε να την κάνουμε εμείς να αποδώσει.
Το ποσοστό του 31,53% σημαίνει πως ένας κόσμος που ήταν κεντρώος μετατοπίστηκε προς τα αριστερά ή το ότι ο ΣΥΡΙΖΑ μετατοπίστηκε προς το κέντρο;
Ο ΣΥΡΙΖΑ είχε πολύ συγκεκριμένες επιλογές κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης του, πολύ συγκεκριμένη πολιτική από τη στιγμή που βγήκαμε από τα μνημόνια και έχει κι ένα πολύ συμπαγές πρόγραμμα για το τι πρέπει να γίνει από εδώ και μπρος στην ελληνική κοινωνία και οικονομία. Αυτό το πρόγραμμα, αυτές οι αρχές, αυτή η στάση είναι που έφερε το 1/3 των Ελλήνων στην κάλπη του ΣΥΡΙΖΑ. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα κόμμα της Αριστεράς και είναι η ηγεμονική δύναμη στον προοδευτικό χώρο. Σε αυτό τον ρόλο οφείλουμε με όλους τους τρόπους να ανταποκριθούμε.
Ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδισε την ψήφο των νέων, αλλά όχι των συνταξιούχων, στους οποίους έπεσε και το προεκλογικό βάρος της εκστρατείας του κόμματος. Τι δείχνει αυτό για το μέλλον του;
Αυτό είναι πάρα πολύ εντυπωσιακό, διότι οι νέοι πάρα πολλές φορές ψηφίζουν με τρόπο που τους τοποθετεί απέναντι σε αυτόν που έχει την εκάστοτε εξουσία. Άρα το να παίρνει μία τόσο εμφατική πλειοψηφία (38%) ένα κόμμα το οποίο κυβερνά για 4,5 χρόνια, σημαίνει ότι η παράταξή μας έχει αποκτήσει πλέον μια δυνατότητα επικοινωνίας με αυτό τον κόσμο την οποία δεν μας επιτρέπεται να την αφήσουμε να πάει στον αυτόματο πιλότο. Πρέπει να αναζητήσουμε τη νέα γενιά, να δούμε πώς σκέφτεται, πώς δρα, που πολιτικοποιείται και να συζητήσουμε σε βάθος μαζί της.
Πώς θα επιτευχθεί το άνοιγμα του ΣΥΡΙΖΑ;
Το άνοιγμα πρέπει να γίνει με τρόπο συγκροτημένο και συστηματικό, αξιοποιώντας όλα τα όπλα που έχει η παράταξη στη φαρέτρα της. Αυτό σημαίνει και την προγραμματική εμβάθυνση και πείρα την οποία έχουμε συσσωρεύσει και τη δυνατότητα του Αλέξη Τσίπρα να απευθύνεται στον κόσμο και τις οργανωτικές δυνατότητες του κόμματος.
Κάνουμε λάθος εδώ και πάρα πολλά χρόνια που δεν ανοίγουμε τις πόρτες σε κόσμο που τις χτυπάει για να μπει. Αυτό είναι κάτι το οποίο δεν δικαιούμαστε να επαναλάβουμε. Είναι κάτι που θα αποδειχτεί πολιτικά και ιστορικά ασυγχώρητο αν συμβεί ξανά.
Στρατηγική ήττα ή στρατηγική νίκη η Προοδευτική Συμμαχία τελικά;
Η Προοδευτική Συμμαχία είναι μία στρατηγική επιλογή. Η συγκρότησή της είναι κάτι που δεν το κάνουμε με τρόπο πολιτικά εφήμερο. Είναι κάτι το οποίο έχουμε αποφασίσει ότι έχει ανάγκη ο Αριστερός και προοδευτικός κόσμος στην Ελλάδα. Την ευρύτερη, δηλαδή, συστράτευση δυνάμεων και θα σας έλεγα και την πύκνωση των γραμμών του κόμματος μας εκεί που εξελίσσεται η πολιτική και κοινωνική ζωή: στην αυτοδιοίκηση, στην οργανωμένη επιχειρηματικότητα, στα συνδικάτα, στην κοινωνία των πολιτών, εκεί που όπως αποδείχτηκε από τις δημοτικές εκλογές είμαστε πάρα πολύ αδύναμοι.
Ο Αλέξης Τσίπρας, έβαλε έναν νέο όρο στη συζήτηση για το μέλλον του ΣΥΡΙΖΑ καλώντας για τη δημιουργία ενός μαζικού, λαϊκού και προοδευτικού κόμματος που θα πρεσβεύει μια σύγχρονη «πληθυντική Αριστερά». Τι ακριβώς είναι η «πληθυντική Αριστερά»;
Η πληθυντική Αριστερά είναι η Αριστερά η οποία φέρνει μαζί ανθρώπους από διαφορετικές πολιτικές κοίτες του χώρου. Ανθρώπους, οι οποίοι αντιλαμβάνονται ότι μέχρι να λύσουν τις διαφωνίες τους για το τι θα μπορούσε να έχει γίνει στο παρελθόν, οφείλουν να αναζητήσουν κοινούς τόπους για το τι πρέπει να γίνει αύριο και αναζητώντας αυτούς τους κοινούς τόπους να συμπτύξουν ένα πολιτικό μέτωπο που θα κάνει αυτούς τους στόχους εφικτούς.
Στις τάξεις του ΣΥΡΙΖΑ, ωστόσο, φαίνεται να υπάρχουν τρεις διαφορετικές προσεγγίσεις για τον δρόμο στον οποίο θα πρέπει να πορευτεί στο εξής το κόμμα. Η μία προσέγγιση θέλει τον ΣΥΡΙΖΑ να παραμείνει ένα παραδοσιακό αριστερό κόμμα, η δεύτερη χτίζει γέφυρες με την κεντροασριστερά και κάποιοι βλέπουν τη λύση στον μετασχηματισμό σε ένα σοσιαλδημοκρατικό κόμμα. Πώς θα βρεθεί κοινός ιδεολογικός τόπος;
Καταρχήν θα πρέπει να γίνει συζήτηση με ανοιχτά χαρτιά και όχι με εύσχημα επιχειρήματα τύπου «ναι μεν, αλλά…». Πρέπει να πούμε όλοι καθαρά αν συμφωνούμε ή δεν συμφωνούμε με τη δυνατότητα μετασχηματισμού του κόμματος σε ένα μεγάλο κόμμα της Αριστεράς, το οποίο θα συμπυκνώνει τις προσδοκίες του προοδευτικού κόσμου αλλά θα δίνει και τη δυνατότητα στους Αριστερούς και προοδευτικούς πολίτες να στρατευτούν στις γραμμές του. Αυτό το πράγμα δεν το έχουμε πετύχει μέχρι τώρα. Έχουμε 4 εκλογικές αναμετρήσεις στις οποίες καταγράψαμε μεγάλα εκλογικά ποσοστά και η οργανωμένη βάση μας είναι εντυπωσιακά μικρή σε σχέση με την πολιτική μας ακτινοβολία. Η αντιπαράθεση και η σύνθεση των απόψεων είναι κάτι το οποίο είναι ζωή για το κόμμα μας και νομίζω πως η δημοκρατική μας λειτουργία θα είναι και αυτή που θα μας δώσει τη δυνατότητα να κάνουμε και τα επόμενα βήματα.
Έτσι θα αρθούν και τα πιθανά εμπόδια που μπορεί να προκύψουν μεταξύ των διαφορετικών τάσεων εντός ΣΥΡΙΖΑ;
Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα ανοιχτό δημοκρατικό κόμμα με πλουραλιστική εσωτερική λειτουργία και οι τάσεις επιτελούν τον ρόλο τους, όταν σταματούν να είναι κλειστά συστήματα διαμοιρασμού εξουσίας και απαντούν στα επίδικα της πολιτικής συγκυρίας. Αυτό πρέπει να έχουμε στο νου μας όλοι και να μην επιτρέπουμε να γίνονται επιλογές που δεν βοηθούν την εσωτερική μας λειτουργία.
Θα πρέπει να είναι ένα ενιαίο κόμμα ο νέος ΣΥΡΙΖΑ και θα είναι πρόβλημα αν είναι αρχηγοκεντρικό;
Ένα ενιαίο, μεγάλο κόμμα της Αριστεράς, ένα κόμμα που θα έχει και την προγραμματική επάρκεια αλλά και την οργανωτική δυνατότητα να εγγυηθεί την αριστερή μακροχρόνια διακυβέρνηση. Πρόβλημα για τον ΣΥΡΙΖΑ θα ήταν να μην έχουν οι άνθρωποι οι οποίοι στρατεύονται στις γραμμές του τη δυνατότητα να διαμορφώνουν τις επιλογές του σε όλα τα επίπεδα.
Μετά τις εκλογές στελέχη του ΚΙΝΑΛ παίρνουν αποστάσεις από την ηγεσία του κόμματος και υπάρχουν εισηγήσεις για να χτιστούν «γέφυρες» με τον ΣΥΡΙΖΑ. Αν μπουν θεμέλια στις γέφυρες αυτές υπάρχει κίνδυνος να πασοκοποιηθεί ο ΣΥΡΙΖΑ;
Το προηγούμενο διάστημα είχε κυριαρχήσει στο ΚΙΝΑΛ η γραμμή περί ανάγκης στρατηγικής ήττας του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι αυτονόητο, λοιπόν, ότι όταν ακούγονται φωνές που λένε ότι το ΚΙΝΑΛ θα πρέπει να στρέψει την προσοχή του προς τα αριστερά και να αναζητήσει διαύλους επικοινωνίας με τον ΣΥΡΙΖΑ, εμείς αυτές τις δηλώσεις, τις δεχόμαστε με τρόπο θετικό.
Το επικίνδυνο για τον ΣΥΡΙΖΑ -επειδή γίνεται και η κουβέντα περί πασοκοποίησης- είναι να κρατήσει τα κακά του ΠΑΣΟΚ απεμπολώντας τα καλά του. Τα κακά του ΠΑΣΟΚ ήταν τα κλειστά συστήματα εξουσίας, τα καλά του ήταν η μαζικότητά του και η δυνατότητά του να παρεμβαίνει σε όλους τους τομείς της κοινωνικής και οικονομικής ζωής. Την ιστορία πρέπει να την δούμε ψύχραιμα και να αναγνώσουμε τα δεδομένα, που λένε ότι ένα κόμμα της ιστορικής Αριστεράς έχει αποκτήσει τον κυρίαρχο ρόλο στο προοδευτικό φάσμα.
Τι να περιμένουμε από τον ΣΥΡΙΖΑ ως αντιπολίτευση;
Εμείς έχουμε το εξής δεδομένο, που αποτυπώνει ένα μειονέκτημα αλλά κι ένα πλεονέκτημα. Έχουμε το δεδομένο της δικής μας κυβερνητικής θητείας. Η δική μας κυβερνητική θητεία μας κάνει και υπόλογους αλλά και αμέσως συγκρίσιμους με αυτά που πράξαμε όταν κυβερνούσαμε. Έχουμε όμως συσσωρεύσει πάρα πολύ μεγάλη γνώση, παρά πολύ μεγάλη εμπειρία, έχουμε εξοπλιστεί προγραμματικά και νομίζω ότι και στη Βουλή και στην κοινωνία θα κάνουμε αντιπολίτευση με όρους πειστικούς, με όρους αξιόπιστους, με όρους αποτελεσματικούς.
Υπάρχει περιθώριο σύμπλευσης, όχι μόνο με το ΚΙΝΑΛ, αλλά και με το ΚΚΕ και το ΜΕΡΑ 25 στα αριστερά της ΝΔ;
Το 31,5% εκτός των άλλων μας επιφορτίζει με την υποχρέωση του συντονισμού των δράσεων και των παρεμβάσεων, όσο το δυνατόν περισσότερων προοδευτικών δυνάμεων γίνεται και εντός κι εκτός Βουλής. Αυτή είναι η προσδοκία μας και η επιθυμία μας. Η δική μας πρόβλεψη λέει ότι αν η ΝΔ εφαρμόσει αυτά που λέει το πρόγραμμα της, η κοινωνική και η πολιτική δυσαρέσκεια θα μεγαλώσει κι ενδεχομένως πολύ γρήγορα, κι εκεί λοιπόν πρέπει να είμαστε όχι μόνο προγραμματικά αλλά και πολιτικά έτοιμοι να είμαστε αποτελεσματικοί.
Ποιό ήταν το δίδαγμα της «πρώτης φοράς Αριστερά» για τη μετάβαση από την «Αριστεράς στα λόγια» στην «Αριστερά στην πράξη»;
Υπάρχει το δίδαγμα ότι δεν μπορείς να ξεφύγεις πρώτον από τον διεθνή συσχετισμό κι ότι κάθε κίνηση που κάνεις για να βελτιώσεις τη ζωή των πολιτών, είναι κίνηση η οποία κερδίζεται με πολύ κόπο και πολύ προσπάθεια. Τα θεσμικά, τα πολιτικά, τα γραφειοκρατικά εμπόδια είναι πάντα παρόντα και η αδράνεια είναι αυτή η οποία απειλεί την παραγωγή έργου προς όφελος των πολιτών.
Μια από τις πρώτες κινήσεις του Κυριάκου Μητσοτάκη ήταν να θέσει εαυτόν «επόπτη» της ΕΡΤ και του Αθηναϊκού Πρακτορείου Ειδήσεων. Πώς το σχολιάζετε;
Οι επιλογές Μητσοτάκη στον τομέα της ενημέρωσης ήταν ανεπάντεχα αρνητικές. Στον τομέα της Ψηφιακής Πολιτικής, ωστόσο, χαίρομαι που βλέπω ότι δεν επερωτάται η αναγκαιότητα ύπαρξης του υπουργείου, το οποίο μάλιστα από ότι είδα ενισχύθηκε κιόλας. Και το λέω αυτό γιατί όταν συγκροτήθηκε το υπουργείο Ψηφιακής Πολιτικής, τότε ως αξιωματική αντιπολίτευση η ΝΔ έλεγε ότι είναι ένα αλά καρτ υπουργείο το οποίο δεν έχει αρμοδιότητες και το οποίο συγκροτήθηκε για να εξυπηρετηθώ εγώ προσωπικά. Αυτή η συζήτηση έχει κλείσει. Αποδείξαμε νομίζω στη δική μας κυβερνητική θητεία τις μεγάλες δυνατότητες που υπάρχουν αν αξιοποιηθούν οι νέες τεχνολογίες με τρόπο αποτελεσματικό και αυτό είναι ένα θετικό βήμα που φανερώνει ότι όλο το πολιτικό σύστημα έχει ωριμάσει.