Η «κλιματική αλλαγή» ως πολιτικό πρόταγμα είναι από τα πιο σύνθετα, δύσκολα και επικίνδυνα ζητήματα…
Γιατί έχει πραγματικές πλευρές, αλλά και προπαγανδιστικές πλευρές – που είναι δύσκολο να ξεχωρίσουν.
Και γιατί πάνω στους μύθους (όχι στις πραγματικότητες) της «κλιματικής αλλαγής», στήνεται μια τεράστια φάμπρικα πολιτικής άλωσης, ιδεολογικής διάβρωσης, φορολογικής αφαίμαξης και ανταγωνιστικής υποβάθμισης των δυτικών κυρίως οικονομιών. Τελικά και μια τεράστια μπίζνα για «επιτήδειους»…
Είναι ένα θέμα για το οποίο οι κοινωνίες μας έχουν ακούσει πολλά, γνωρίζουν ελάχιστα, αλλά τις αφορά άμεσα. Γιατί θα το βρίσκουμε πια συνεχώς μπροστά μας.
Του Θανάση Κ.
Ας δούμε, λοιπόν, κάποια στοιχεία για τη λεγόμενη «κλιματική αλλαγή».
Κυρίως τα ψέματα που υποστηρίζουν και τις συγχύσεις που καλλιεργούν…
(για τα σωστά θα μιλήσουμε άλλη φορά…)
* Πρώτον, ουδείς την «αρνείται»! Η κλιματική αλλαγή γίνεται συνεχώς εδώ και δισεκατομμύρια χρόνια! Κι είναι πλήρως γνωστές οι μεγάλες διακυμάνσεις της κατά το προϊστορικό, το πιο πρόσφατο και το απολύτως πρόσφατο ιστορικό παρελθόν. Δεν υπάρχουν climate change deniers!
Αν κάποιοι τώρα μόλις την ανακάλυψαν, τόσο το χειρότερο γι’ αυτούς…
* Δεύτερον, αυτό που ονομάζουμε «κλιματική αλλαγή» σήμερα είναι μια θεωρία ότι το κλίμα θερμαίνεται συνεχώς από ανθρωπογενείς λόγους! Δηλαδή το προκαλεί η αύξηση του διοξειδίου του άνθρακα που είναι αέριο του θερμοκηπίου, συσσωρεύεται στα άνω όρια της γήινης ατμόσφαιρας, παγιδεύει την θερμότητα που ακτινοβολεί η Γη κι έτσι ανεβάζει τη θερμοκρασία του γήινου κλίματος.
Με τελικό αποτέλεσμα να λιώσει του πάγους στους πόλους, να ανεβάσει τη στάθμη της θάλασσας και να πνίξει τις παραθαλάσσιες περιοχές, ενώ θα καταστήσει αβίωτη τη ζωή στις υπόλοιπες.
Κι όλα αυτά είναι φαινόμενα, λέει, τα προκάλεσε ο Άνθρωπος τα τελευταία 150 χρόνια και θα οδηγήσουν, υποτίθεται, στον αφανισμό της Ανθρωπότητας!
Αυτή η «θεωρία» αμφισβητείται – και μάλιστα από όλο και περισσότερους. Όχι ότι το κλίμα αλλάζει συνεχώς…
Αμφισβητείται ότι αλλάζει μόνο τα τελευταία 150 χρόνια, κι ότι η αλλαγή του οφείλεται αποκλειστικά η κυρίως στον «ανθρώπινο παράγοντα». Κι ότι η αλλαγή αυτή – αν δεν κάνουμε κάτι – θα συνεχιστεί γραμμικά μέχρι τον αφανισμό της Ανθρωπότητας…
Δεν αμφισβητείται το ίδιο το φαινόμενο!
Αμφισβητείται μια περίεργη και νεοπαγής θεωρία για το φαινόμενο…
* Τρίτον, αυτή η θεωρία εμφανίστηκε πριν μόλις 28 χρόνια: Το 1991, όταν ο ΟΗΕ συγκρότησε την περιβόητη Διεθνή Ομάδα για την Κλιματική Αλλαγή (International Panel for Climate Change – IPCC), που άρχισε να προβάλει τις θέσεις της και να χρηματοδοτεί αφειδώς επιστήμονες που ήταν πρόθυμοι να στηρίξουν ερευνητικά τις θέσεις αυτές.
Εμφανίστηκε μια «θέση» κι ύστερα άρχισε να χρηματοδοτείται η επιστημονική της τεκμηρίωση…
Συνήθως στις φιλελεύθερες δημοκρατίες οι Οργανισμοί χρηματοδοτούν διαφορετικά Πανεπιστημιακά κέντρα που ερευνούν διαφορετικές θεωρίες (για το ίδιο θέμα).
Εδώ μαζεύτηκαν τεράστια χρήματα από κρατικούς-κυβερνητικούς οργανισμούς και από μεγάλες πολυεθνικές εταιρίες (κατά σύμπτωσιν ΚΑΙ πετρελαϊκές!) για να χρηματοδοτήσουν την έρευνα σε ΜΙΑ μόνο – προαποφασισμένη θεωρία – αποκλείοντας όλες τις άλλες.
Αυτό γινόταν στα κομμουνιστικά καθεστώτα. Όπου όλη η προσπάθεια (και τα κεφάλαια) διοχετεύονταν σε έρευνες για να αποδειχθεί η «ορθότητα» του επίσημου Μαρξιστικού δόγματος – του Διαλεκτικού Υλισμού.
Και τι «σύμπτωση»; Όταν κατέρρευσαν τα κομμουνιστικά καθεστώτα, το ίδιο μοντέλο της «μοναδικά σωστής θεωρίας» υιοθετήθηκε σε παγκόσμια κλίμακα από τους αντιπάλους τους…
Από την ώρα που κάποιοι αρχίζουν να μιλάνε ξανά για «μοναδική θεωρία», μυρίζει από μακριά η αποφορά του Ολοκληρωτισμού!
* Τέταρτον, στην Επιστήμη ΔΕΝ υπάρχει Μοναδική Αλήθεια! Υπάρχουν γεγονότα (δεδομένα) και θεωρίες. Οι θεωρίες ερμηνεύουν τα γεγονότα μέχρι να αποδειχθούν καλύτερες – πιο αποτελεσματικές θεωρίες – που τα ερμηνεύουν σε μεγαλύτερο βάθος.
«Προαποφασισμένες» θεωρίες ΔΕΝ είναι «επιστημονικές»!
Όσοι ισχυρίζονται ότι η επιστημονική συζήτηση «έχει τελειώσει» για την ανθρωπογενή κλιματική αλλαγή, είναι εξόχως επικίνδυνοι…
Έχουν ταυτίσει την θεωρία τους με την απόλυτη και τελεσίδικη «αλήθεια»!
Πράγμα ανυπόφορα ολοκληρωτικό…
(Όπως κάποτε οι Μαρξιστές υποστήριζαν ότι ο Διαλεκτικός Υλισμός είναι όχι απλώς «Επιστημονικός», αλλά η Μοναδική Επιστήμη – τρομάρα τους…)
* Πέμπτον, πριν από το 1991 υπήρχε και θεωρητική και ερευνητική δραστηριότητα στα ζητήματα του κλίματος. Αυτά όλα τα ξεχνούν και τα παραγράφουν οι… ταλιμπάν της κλιματικής αλλαγής σήμερα…
Τι έλεγαν, λοιπόν, μέχρι πριν 28 χρόνια οι σχετικές επιστημονικές θεωρίες και τι άφηναν αναπάντητο;
(Όπως έχουμε ξαναγράψει), κυρίαρχη ήταν και παραμένει η θεωρία των κύκλων του Milankovitch: Ότι δηλαδή το κλίμα έχει μεγάλες διαχρονικές διακυμάνσεις σε κύκλους δεκάδων χιλιάδων και εκατοντάδων χιλιάδων χρόνων…
Κι αυτό οφείλεται στο σχήμα της περιστροφής της Γης περί τον ήλιο (eccentricity), στη κλίση του άξονα περιστροφής της Γης (obliquity) και στην κατεύθυνση του άξονα στο διάστημα (precession)
Οι τρείς βασικοί κύκλοι του Milankonitch στήριξαν την επιστημονική υπόθεση ότι το κλίμα της Γης περνάει από αλληλοδιάδοχες εποχές παγετώνων, που διακόπτονται (κάθε 100 χιλιάδες χρόνια περίπου) από μια βραχεία «ενδο-παγετωνική» θερμή περίοδο (interglacial period).
Ο ανθρώπινος Πολιτισμός αναπτύχθηκε τα τελευταία 10 χιλιάδες χρόνια κατά τη διάρκεια της τρέχουσας ενδο-παγωτινικής εποχής…
Που όμως για τα δεδομένα τα γεωλογικής εξέλιξης είναι πολύ «βραχεία», πολύ πρόσφατη και μάλλον «σύντομη»…
* Έκτον, για τα ιστορικά δεδομένα των ανθρώπων, οι κλιματολογικές διακυμάνσεις που ενδιαφέρουν αφορούν μερικές εκατοντάδες χρόνια – ή και συντομότερα.
Υπάρχουν, λοιπόν, πλήρως καταγεγραμμένα στοιχεία πολύ πιο πρόσφατα: στο γνωστό ιστορικό παρελθόν: για μεγάλες περιόδους ψύχρανσης του κλίματος, και για άλλες που ακολούθησαν όπου η θερμοκρασία ανέβηκε αισθητά. Πάντα με κυκλικό τρόπο εναλλαγής ψυχρότερων – θερμότερων περιόδων.
Έχουμε τη «Ρωμαϊκή θερμή περίοδο» (250 π.Χ.- 250 μ.Χ.) έχουμε την «Μεσαιωνική θερμή περίοδο» ((1000 π.Χ. – 1250 μ.Χ.) κι έχουμε μια – πιο πρόσφατη – περίοδο απότομης ψύχρανσης, δηλαδή περίοδο παγετών! (1610-1820).
Ειδικά οι πιο πρόσφατες περίοδοι παγετώνων (από τον 17ο ως τον 19ο αιώνα) έχουν αποδοθεί στην κυκλική δραστηριότητα των ηλιακών κηλίδων (ήταν εποχές που σταμάτησαν σχεδόν εντελώς), αν και δεν συμφωνούν όλοι στο pattern αυτής της δραστηριότητας.
Εδώ υπάρχουν διάφορες υποθέσεις: από τους κύκλους των Suess-De Vries διάρκειας 200 ετών περίπου, μέχρι τους πιο σύντομους κύκλους Gleissberh (Sporer κλπ) 90 ετών περίπου.
Το βέβαιο είναι μέχρι στιγμής ότι:
–Πρώτον βάσει όλων των επιστημονικών στοιχείων που γνωρίζαμε ως το 1991, στις αρχές του 19ου αιώνα τελείωσε μια «μικρή περίοδος παγετώνων» στην Ευρώπη. Στην πρώτη φάση αυτής της περιόδου (Maunder Minimum) πάγωνε ο Τάμεσης για αρκετούς μήνες το χειμώνα. Κάθε χρόνο! Στη δεύτερη φάση αυτής της περιόδου (Dalton Minimum) είχαν παγώσει τα ποτάμια της Ευρώπης τους χειμώνες…
(Αυτό επηρέασε και τις πολεμικες δραστηριότητες ανάμεσα στην επαναστατική Γαλλία και τους συμμάχους που είχαν συσπειρωθεί εναντίον της, ιδιαιτερα μετά το 1795…)
Μετά το τέλος αυτής της «μικρής εποχής παγετώνων», δηλαδή μετά το 1820, ήταν βέβαιο ότι η θερμοκρασία της γης θα ανέβαινε! Για λόγους φυσιολογικής διακύμανσης του γήινου κλίματος (natural variation).
Αυτό το natural variation αποδίδουν τώρα σε … «ανθρωπογενείς παράγοντες» (βιομηχανική επανάσταση, καύση κάρβουνου κλπ.)
–Δεύτερον, είχε προηγηθεί πολλές φορές το ίδιο φαινόμενο, ιστορικά μιλώντας. Πάντα μετά από μια περίοδο απότομης ψύχρανσης ακολουθούσε μια περίοδος ανόδου της θερμοκρασίας. Την λεγόμενη Medieval warming period (με κορύφωση 1100-1250) υπάρχον εκτενείς μαρτυρίες για… αμπελώνες στη Σκωτία! Πράγμα αδιανόητο σήμερα…
Πώς ανέβηκε τότε η θερμοκρασία ξαφνικά. Από…«ανθρώπινη δραστηριότητα»;
Λίγο πριν οι Βίκινγκς έφταναν στη Γροιλανδία, την βρήκαν καταπράσινη, την εποίκισαν και την ονόμασαν μάλιστα Greenland – δηλαδή Πράσινη Γη! Σήμερα εκεί υπάρχουν παγετώνες. Οι οποίοι λιώνουν. Μάλιστα! Αλλά υπάρχουν ακόμα…
Τότε ΔΕΝ υπήρχαν! Πώς ακριβώς είχαν λιώσει οι παγετώνες πριν το 1000 μ.Χ.; Από την… «ανθρωπογενή δραστηριότητα»;
Από τα αυτοκίνητα που ΔΕΝ υπήρχαν, από τη βιομηχανία που ΔΕΝ υπήρχε;
–Τρίτον σε αντίστοιχες θερμές περιόδους του γνωστού ιστορικού παρελθόντος, ξέρουμε ότι η μέση θερμοκρασία ανέβηκε περισσότερο απ’ όσο ανέβηκε πρόσφατα – τα τελευταία 100 χρόνια. Ο Θεόφραστος μαθητής του Αριστοτέλη και ο πρώτος συστηματικός φυσιοδίφης, αναφέρει λεπτομερώς αλλαγές στη βλάστηση της Ελλάδας, λόγω αλλαγής του κλίματος γύρω στο τρίτο π.Χ αιώνα. Και γνωρίζουμε ότι η θερμοκρασία τότε ήταν περίπου στα σημερινά επίπεδα! Κι είχε ήδη ανέβει από την Κλασσική εποχή (πέμπτο π.Χ. αιώνα). Πώς είχε ανέβει;
Γνωρίζουμε ακόμα ότι το κλίμα συνέχισε να γίνεται πιο θερμό τους επόμενους τέσσερις αιώνες! Χωρίς να υπάρχουν… βιομηχανίες, αυτοκίνητα, κι άλλοι «ανθρωπογενείς παράγοντες» τότε. Και χωρίς να ξεχειλίσουν οι θάλασσες και να πνίξουν τις παραθαλάσσιες περιοχές…
Ξέρουμε ακόμα, ότι η περιβόητη άνοδος της θερμοκρασίας της γης τα τελευταία 150 χρόνια δεν ξεπερνά τον ένα βαθμό Κελσίου! Κι ότι στο παρελθόν, οι διακυμάνσεις από θερμή σε ψυχρή περίοδο ήταν πολύ μεγαλύτερες. Κι ότι η άνοδος στις θερμές περιόδους υπήρξε επίσης πολύ μεγαλύτερη.
Οπότε τι ακριβώς «ανθρωπογενείς παράγοντες» προκάλεσαν αυτό που συμβαίνει αποδεδειγμένα πάντα στις κυκλικές διακυμάνσεις του κλίματος – μάλιστα παλαιότερα πιο έντονα απ’ ό,τι τώρα;
–Τέταρτον, ξέρουμε ότι ειδικά το CO2, το διοξείδιο του άνθρακα, διακυμαίνεται πράγματι μαζί με τη θερμότητα της Γης. Αλλά όλα τα γεωλογικά στοιχεία που διαθέτουμε υποδεικνύουν ότι πρώτα ανεβαίνει η θερμότητα της Γης κι ύστερα ανεβαίνει το διοξείδιο του άνθρακα στην ατμόσφαιρα.
Εδώ μας λένε το αντίστροφο: ότι επειδή ανεβαίνει το διοξείδιο του άνθρακα γι’ αυτό (μετά) ανεβαίνει η θερμοκρασία!
Έχουμε δηλαδή μια αντιστροφή αιτιότητας (ποιος προκαλεί τι;) που διαψεύδεται από μακροχρόνια και στέρεα γεωλογικά δεδομένα…
–Πέμπτον, έχουμε κι ένα ακόμα πιο χονδροειδή αντιεπιστημονικό ισχυρισμό. Που αφορά την τάξη μεγέθους.
Ενώ δηλαδή είναι απολύτως προφανές – και πλήρως αποδεδειγμένο – ότι το τοπικό (local) κλίμα (μιας πόλης, ενός λιμανιού ή ενός ποταμού), η ανθρώπινη δραστηριότητα μπορεί να το επηρεάσει καθοριστικά και να το μολύνει ανυπόφορα, το ίδιο ΔΕΝ ισχύει σε παγκόσμιο global επίπεδο.
Γιατί υπάρχουν ποικίλοι εξισορροπητικοί-διορθωτικοί μηχανισμοί (feedbacks), που δεν τους γνωρίζουμε καλά, αλλά γνωρίζουμε την ύπαρξή τους (από το πώς αντιδρά το γήινο κλίμα σε πολύ μεγαλύτερα «κοσμικά περιστατικά», πτώση μετεωριτών, εκρήξεις ηφαιστείων κλπ.)
Για να καταλάβετε: όση ενέργεια δέχεται και απορροφά η γη από τον ήλιο σε ένα λεπτό, είναι περισσότερη από την ενέργεια που παράγει σήμερα ο άνθρωπος (πρωτογενώς και δευτερογενώς) σε ένα χρόνο! Μιλάμε για άλλες τάξεις μεγέθους…
(Βέβαια, αυτό το τελευταίο επιχείρημα, από μαθηματική άποψη μπορεί και να αντιστραφεί. Ανάλογα με τους δυναμικούς μηχανισμούς που υπάρχουν στη γήινη ατμόσφαιρα – δηλαδή τα feedbacks – ένα «μικρό αίτιο» μπορεί να προκαλέσει τεράστιο –ή και χαοτικό – αποτέλεσμα. Δεν θα το σχολιάσω αυτό εδώ, αλλά μας παραπέμπει στο επόμενο…)
–Έκτον και τελευταίο: υπάρχουν στοιχεία για το κλίμα που δεν τα γνωρίζουμε ακόμα. Όχι επαρκώς, τουλάχιστον…
Αυτό αφορά κυρίως τις «αναδράσεις» (feedbacks) μέσα στο γήινο περιβάλλον: Πώς η ποσότητα της θερμότητας που απορροφά η ίδια η γη από τον ήλιο αποθηκεύεται ή κυκλοφορεί μέσα από την κίνηση θερμών θαλασσίων ρευμάτων ή θερμών αερίων μαζών και πώς αντεπιδρά με τα σύννεφα και με τη στρατόσφαιρα στη συνέχεια. Και με ποιες χρονικές υστερήσεις (lag effects)…
Αυτά τα φαινόμενα – τα περιβόητα feedbacks – άλλοτε «αποθηκεύουν» την θερμική ενέργεια που σωρεύει η γήινη μάζα (κυρίως στις θάλασσες) κι άλλοτε την «εκτονώνουν». Άλλοτε επιτείνουν την κυρίαρχη τάση (positive feedback) κι άλλοτε την εξουδετερώνουν (negative feedbacks).
Αυτά όλα ακόμα ΔΕΝ τα ξέρουμε! Δεν τα καταλαβαίνουμε! Και τα μαθηματικά για την κατανόησή τους είναι αρκετά περίπλοκα (convoluted) και απαιτητικά (demanding)…
Δύο από τους πιο γνωστούς διεθνώς πανεπιστημιακούς που επιστρατεύθηκαν από το ίδιο το «Ιερατείο της κλιματικής αλλαγής», το IPCC και συνέταξαν – ως επικεφαλής ερευνητικών ομάδων, μάλιστα – ολόκληρα κεφάλαια προηγούμενων εκθέσεών του, λένε ότι αυτά δεν τα ξέρουμε και «δεν μπορούμε να τα προσεγγίζουμε με απλοϊκά γραμμικά μοντέλα».
Πρόκειται για τον Richard Lindzen ομότιμο καθηγητή του ΜΙΤ, παρακαλώ.
Και για την Judith Curry καθηγήτρια στο Georgia Institute of Technology.
Kαι οι δύο θεωρούνταν «παγκόσμιες αυθεντίες» στο αντικείμενο.
Και τους δύο τους υμνούσαν οι πάντες, μέχρι που διαχώρισαν τη θέση τους από το IPCC.
Η δεύτερη, μάλιστα, καταγγέλλοντας πως το ΙPCC αλλοίωνε τα ιστορικά στοιχεία της θερμοκρασίας για να «αποδείξει» ότι η σημερινή θερμοκρασία της Γης «δεν έχει προηγούμενο»…
Και τους δύο τώρα τους βρίζουν πατόκορφα!
Όπως βρίζουν και δύο ακόμα από τα πιο αξιοσέβαστα βραβεία Νόμπελ Φυσικής, τον Ivar Giaever (1973) και τον Burton Richter (1976) που χαρακτήρισαν τις θεωρίες περί κλιματικής αλλαγής ως «ψευδο-επιστήμη»…
Ενώ πρόσφατα υπήρξε μια μεγάλη ενυπόγραφη καταγγελία από 40 χιλιάδες περίπου επιστήμονες (από τους οποίους 8 χιλιάδες με διδακτορικά), ότι στο θέμα της ανθρωπογενούς κλιματικής αλλαγής ΔΕΝ υπάρχει ομοφωνία, αντίθετα υπάρχουν πολύ σοβαρές αμφιβολίες που πρέπει να συζητηθούν ανοικτά – κι όχι να εξοβελίζονται από τους «Ιεροεξεταστές» της, δήθεν «Μοναδικής αλήθειας»…
ΥΓ. 1 Δεν είναι τυχαίο, πως όλοι αυτοί οι «διαφωνούντες» με βαριά βιογραφικά σπουδών και εργασίας, και πολλοί άλλοι ακόμα, καταγγέλλουν πως υπάρχει ιδεολογική τρομοκρατία στα Πανεπιστήμια ΗΠΑ-Καναδά-Ευρώπης! Σήμερα, αν διαφωνείς ή εκφράζεις αμφιβολίες για την «ανθρωπογενή κλιματική αλλαγή» σου κόβουν τις χρηματοδοτήσεις στα Πανεπιστήμια (grants) και λίγο αργότερα κινδυνεύεις να αλλάξεις δουλειά και επάγγελμα. Οι σοβιετικές μέθοδοι αναβιώνουν…
ΥΓ. 2 Το αξιοπερίεργο είναι πως οι οπαδοί της «κλιματικής αλλαγής» λένε και κάποια σωστά πράγματα. Και ορισμένες από τις προτάσεις τους, όντως έχουν μεγάλο ενδιαφέρον.
Αυτοί μπορεί να είναι φανατικοί. Εμείς, όμως, δεν είμαστε. Με τα σωστά και ενδιαφέροντα λοιπόν, που υποστηρίζουν, θα ασχοληθούμε σε επόμενο σημείωμα.
Αλλά αυτή η τάση τους να γίνουν νέοι Λισένκο δεν θα περάσει.
Τα κινήματα που νέο-Λουδιτών που υποκινούν – να σπάσουμε τις μηχανές – δεν θα περάσουν.
Και οι νέα οπαδοί της Μοναδικής αλήθειας, οι νέοι «Ιεροεξεταστές», θα έχουν αναπόφευκτα, την τύχη των παλαιότερων…
