Το σχεδιασμό του για «άνοιγμα» του ΣΥΡΙΖΑ στην κοινωνία παράλληλα με την σκληρή διακυβέρνηση ξεδιπλώνει ο πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας, με την απόφαση της Πολιτικής Γραμματείας για εισήγηση για Συνέδριο μέσα στον Φεβρουάριο στην Κεντρική Επιτροπή, που συνεδριάζει το Σαββατοκύριακο.
Η διευρυμένη Πολιτική Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ, μετά από τις αποχωρήσεις των στελεχών που συγκρότησαν τη ΛΑΕ, συνεδρίασε την Πέμπτη υπό τον Αλέξη Τσιπρα.
Στο επίκεντρο αναμένεται να βρεθεί η εκπεφρασμένη θέση του Αλέξη Τσίπρα για αντιστοίχηση του κοινωνικού με τον κομματικό ΣΥΡΙΖΑ, εγχείρημα το οποίο εάν και ξεκίνησε προεκλογικά, δεν κατέστη δυνατό να ολοκληρωθεί εξαιτίας των μαζικών αποχωρήσεων από το κόμμα που πυροδότησε η υπογραφή της συμφωνίας της 12ης Ιουλίου. Ενδεικτικά είναι τα όσα λένε συνεργάτες του Αλέξη Τσίπρα που παραπέμπουν στο αποτέλεσμα των εκλογών της 20ης Σεπτεμβρίου, τονίζοντας ότι ο κόσμος εμπιστεύθηκε για μία ακόμη φορά τον ΣΥΡΙΖΑ παρά τη σκληρή συμφωνία, γεγονός που καθιστά αναγκαία την έκφραση της κοινωνικής βάσης του ΣΥΡΙΖΑ μέσα στο κόμμα.
Στην προσπάθεια αυτή εντάσσεται και η απόφαση που λήφθηκε στην ΠΓ για εκστρατεία εγγραφής νέων μελών στο κόμμα.
Το κείμενο, το οποίο εξετάστηκε και θα αποτελέσει την εισήγηση προς την Κεντρική Επιτροπή, θα βασίζεται σε δύο άξονες. Αφενός την αποτίμηση των εθνικών εκλογών του Σεπτεμβρίου και αφετέρου τον προγραμματισμό της αμέσως επόμενης περιόδου εν όψει του συνεδρίου.
Στη συνεδρίαση του Σαββατοκύριακου αναμένεται να εκλεγεί και ο νέος γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής, ενώ θα συμπληρωθούν οι κενές θέσεις της Πολιτικής Γραμματείας, καθώς μετά την αποχώρηση των στελεχών της Αριστερής Πλατφόρμας – πλέον Λαϊκή Ενότητα – έχουν μείνει κενές τρεις θέσεις. Πρόθεση του Αλέξη Τσίπρα για τις θέσεις της Πολιτικής Γραμματείας είναι σύμφωνα με πληροφορίες να στελεχωθεί από πρόσωπα που δεν προέρχονται απλά από τον κομματικό μηχανισμό, αλλά ακόμα και από κορυφαίους υπουργούς, ενδυναμώνοντας ουσιαστικά την ισχύ του εκτελεστικού οργάνου του ΣΥΡΙΖΑ και ενισχύοντας την επιρροή του για να αποφευχθούν τυχόν αστοχίες όπως αυτές του πρόσφατου παρελθόντος που εξαιτίας της ισχύος της εσωκομματικής αντιπολίτευσης στα κομματικά όργανα, το κόμμα οδηγήθηκε στη διάσπαση.