Το πρώτο «πακέτο» των δυσβάσταχτων μέτρων για τον ελληνικό λαό ψηφίστηκε χθες με την απώλεια 38 βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ.
Το δεύτερο αναμένεται να ψηφιστεί με τη στήριξη της αντιπολίτευσης στις 22 Ιουλίου. Και μετά τι; Ποιος θα εφαρμόσει τη συμφωνία αυτή που απλά προβλέπει τη διάλυση της κοινωνίας ή τη γενοκτονία του ελληνικού λαού όπως είπε η Ζωή Κωνσταντοπούλου;
Ο Αλέξης Τσίπρας που αποφάσισε να κάνει αυτή τη συμφωνία για να αποφύγει την άτακτη χρεοκοπία που υποστηρίζει πώς ήταν η άλλη επιλογή, δηλώνει ο ίδιος πως δεν συμφωνεί με το μεγαλύτερο μέρος. Κυβερνητικά στελέχη που υπερψήφισαν χθες επίσης δηλώνουν πως η συμφωνία είναι βαριά και εκφράζουν ευθέως την άποψη πως η κυβέρνηση δεν μπορεί να την εφαρμόσει.
Και δεν είναι μόνο στο εσωτερικό, αλλά και στο εξωτερικό σχεδόν οι πάντες βλέπουν πως το μνημόνιο 3 δεν μπορεί να εφαρμοστεί, όπως δεν εφαρμόστηκαν πλήρως και τα δύο προηγούμενα, αν και τη δουλειά τους την έκαναν. Κατάστρεψαν έναν λαό, τον οδήγησαν στη φτώχια, την ανεργία και την εξαθλίωση. Δεν είναι τυχαίο που οι πάντες μιλούν για μη βιώσιμο χρέος, για αναδιάρθρωση του ή «κούρεμα».
Η συμμορία των δανειστών θέλει πάντως να ολοκληρώσει το έργο της δεσμεύοντας όλα τα περιουσία στοιχεία της χώρας. Δεν είναι τυχαία η δημιουργία ενός Ταμείου, τρις χειρότερου του ΤΑΙΠΕΔ που κατήγγειλε ο ΣΥΡΙΖΑ ως αντιπολίτευση. Έφτασαν οι δανειστές να θέλουν να εντάξουν σε αυτά τα κοιτάσματα υδρογονανθράκων της χώρας και να παραδώσει η κυβέρνηση τα κλειδιά του Ταμείου αυτού σε αν fund που θα το χειρίζονταν από το Λουξεμβούργο.
Αυτή είναι η συμφωνία που έφερε ο κ. Τσίπρας αλλά αντιλαμβάνεται τώρα πώς δεν μπορεί να την εφαρμόσει. Το κατάλαβε χθες όταν 38 βουλευτές του είπαν «ΟΧΙ» στα μέτρα, όπως και θα πουν στην επόμενη ψηφοφορία. Ήδη, ο χρόνος μετράει αντίστροφα για τον Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος μόλις χθες, δήλωσε πώς είναι πρωθυπουργός γιατί βασίζεται στην Κοινοβουλευτική του Ομάδα και όταν χάσει τη στήριξη της θα πάψει να είναι.
Σίγουρα ήταν ένα εκβιαστικό δίλημμα για να αποσπάσει όσο περισσότερα «ναι» μπορούσε στην ψηφοφορία. Γνωρίζει όμως πολύ καλά πώς δεν μπορεί να κυβερνά με την ανοχή και τις ψήφους των βουλευτών της αντιπολίτευσης που ταυτίστηκαν με τα μνημόνια. Όλοι οι δρόμοι λοιπόν οδηγούν σε εκλογές και μάλιστα αρκετοί άρχισαν να βάζουν και ημερομηνίες για τη διεξαγωγή τους με επικρατέστερη αυτή της 13ης Σεπτεμβρίου.
Σε πρώτη φάση πάντως θα γίνει σαρωτικός ανασχηματισμός ο οποίος μπορεί να γίνει ακόμη και σήμερα, αφού περάσει η τηλεδιάσκεψη του Eurogroup και υπάρξει η πρώτη κίνηση από τους δανειστές στο πλαίσιο της συμφωνίας, με το άνοιγμα του ELA ώστε να τονωθεί η ρευστότητα των τραπεζών. Άλλοι τον τοποθετούν αύριο, αφού ηρεμήσουν λίγο τα πνεύματα και αναζητηθούν τρόπο διεύρυνσης της κυβέρνησης, όχι με πολιτικές συμμαχίες αλλά με συμβολικές τοποθετήσεις ανθρώπων ευρύτερης αποδοχής.
Δεδομένη θεωρείται η αντικατάσταση των Παναγιώτη Λαφαζάνη, Δημήτρη Στρατούλη και Κώστα Ήσυχου, των τριών δηλαδή υπουργών της αριστερής πλατφόρμας που έχουν διαφοροποιηθεί κάθετα από τη νέα συμφωνία θεωρώντας την επαχθές και αδιέξοδο μνημόνιο.Έχει επίσης δημιουργηθεί ήδη κενό με τις παραιτήσεις του Νίκου Χουντή προ ημερών και της Νάντιας Βαλαβάνη.
Πληροφορίες αναφέρουν ότι επιθυμεί να μετακινηθεί από το υπουργείο Εργασίας ο Πάνος Σκουρλέτης, καθώς δεν μπορεί να παραμείνει μετά την απαίτηση των δανειστών να μην προχωρήσει ο νόμος για τα εργασιακά. Ο κ. Σκουρλέτης θεωρείται πιθανότερος διάδοχος του Πάνου Λαφαζάνη στο υπουργείο Παραγωγικής Ανασυγκρότησης.
Το δρόμο της μετακίνησής του σε άλλο υπουργείο είναι πιθανό να πάρει και ο αναπληρωτής υπουργός Ναυτιλίας Θοδωρής Δρίτσας καθώς διαφωνεί με την περαιτέρω ιδιωτικοποίηση του ΟΛΠ. Πληροφορίες αναφέρουν ότι και η θέση του Γιώργου Κατρούγκαλου είναι επισφαλής.
Ακόμα μεγαλύτερες θα είναι οι αλλαγές στο σχήμα εάν τεθεί θέμα με την παραμονή της Ζωής Κωνσταντοπούλου στην προεδρία της Βουλής και την θέση της δεν λάβουν ένας εκ των Δημήτρη Βίτσα ή Αλέξη Μητρόπουλου, αλλά ο υπουργούς Δημόσιας Διοίκησης Νίκος Βούτσης. Στη θέση του αναπληρωτή υπουργού Κοινωνικών Ασφαλίσεων προορίζεται ο Σάββας Ρομπόλης.
Εφόσον γίνει ο ανασχηματισμός, ψηφιστεί και το δεύτερο πακέτο των μέτρων και ολοκληρωθεί η συμφωνία τότε όλα δείχνουν πώς ανοίγει ο δρόμος των εκλογών. Ο Α. Τσίπρας έχει προειδοποιήσει πώς δεν επιθυμεί να γίνει Παπαδήμος – δηλαδή να συνεργαστεί με ΝΔ, Ποτάμι και ΠΑΣΟΚ – ή μίας κυβέρνησης τεχνοκρατών, η διέξοδος των εκλογών είναι η ευκαιρία για το Μέγαρο Μαξίμου.
Πρέπει όμως όπως είπαμε να ολοκληρωθούν οι διαπραγματεύσεις για την ένταξη της χώρας στον ESM, με τη συγκεκριμένη διαδικασία να θέλει περί τον ένα μήνα. Εξ αυτού του λόγου και οι εκλογές τοποθετούνται τον Σεπτέμβριο με πιθανή ημερομηνία την 13η Σεπτεμβρίου.
