Τα ψέματα τελειώνουν και η μεγάλη ώρα είναι εκείνη της 18ης Ιουνίου.
Αν μέχρι τότε, που συνεδριάζει το Eurogroup, ο Έλληνας πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας θα βρίσκεται στην Αγία Πετρούπολη με τα θέματα του ρωσικού αγωγού και της εισόδου της Ελλάδας στην αναπτυξιακή τράπεζα των BRICS να είναι στην κορυφή της ατζέντας και η πρόεδρος της Βουλής παρουσιάζει τα πρώτα στοιχεία για το χρέος, δεν έχει υπάρξει συμφωνία μεταξύ της κυβέρνησης και των δανειστών, τότε όλα μπορούν να συμβούν.
Σήμερα, ο Αλέξης Τσίπρας κάνοντας μία δήλωση στην «Εφημερίδα των Συντακτών» καταλόγισε στους δανειστές πολιτικές σκοπιμότητες για την εμμονή τους για περικοπές στους μισθούς και στις συντάξεις μετά από πέντε χρόνια μνημόνια και ούτε λίγο ούτε πολύ τους προειδοποίησε πως αν δεν συγκλίνουν προς τις θέσεις της ελληνικής κυβέρνησης, δεν υπάρχει ενδεχόμενο συμφωνίας. Αντιθέτως, έρχεται πολύ κοντά η ρήξη.
«Θα περιμένουμε υπομονετικά έως ότου οι θεσμοί προσχωρήσουν στο ρεαλισμό.
Αν όμως κάποιοι εκλάβουν ως αδυναμία την ειλικρινή μας επιθυμία για λύση και τα βήματα που έχουμε κάνει για να καλύψουμε τις διαφορές, ας αναλογιστούν: Δεν κουβαλάμε μόνο μια βαριά ιστορία αγώνων.
Κουβαλάμε στις πλάτες μας την αξιοπρέπεια ενός λαού αλλά και την ελπίδα των λαών της Ευρώπης. Είναι πολύ βαρύ το φορτίο για να το αγνοήσουμε. Δεν είναι ζήτημα ιδεολογικής εμμονής. Είναι ζήτημα δημοκρατίας. Δεν έχουμε το δικαίωμα να θάψουμε την ευρωπαϊκή δημοκρατία στον τόπο που γεννήθηκε».
Η δήλωση αυτή του Έλληνα πρωθυπουργού ήρθε μετά τις απίστευτες αξιώσεις των δανειστών να περικοπούν μισθοί και συντάξεις ή εναλλακτικά να καταργηθούν οι αμυντικές δαπάνες και να παραδοθεί η χώρα στις ορέξεις των Τούρκων που εποφθαλμιούν τα εθνικά κυριαρχικά συμφέροντα στο Αιγαίο.
Στη σχετική δήλωση του Γερμανού αντικαγκελάριου, Ζίγκμαρ Γκάμπριελ, που θέλησε τον αφοπλισμό των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, απάντησε έντονα ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Πάνος Καμμένος δηλώνοντας, να πληρώσουν οι γερμανικές εταιρείες τα 200 εκατ. ευρώ που πήραν δουλειές δισεκατομμυρίων ευρώ στην Ελλάδα και μοίρασαν 67 εκατ. μίζες.
Πολλά πάντως για το αν θα πάμε σε συμφωνία ή σε ρήξη θα φανούν την 18η Ιουνίου. Μία ημερομηνία σταθμός για την ελληνική κυβέρνηση, αφού θα συμβούν ταυτόχρονα τρία ιδιαίτερα κρίσιμα γεγονότα.
Κατ’ αρχήν συγκαλείται το Eurogroup το οποίο για μία ακόμη φορά θα ασχοληθεί με το ελληνικό ζήτημα. Ο πρόεδρος του Eurogroup, Γερούν Ντάισελμπλουμ, είχε δηλώσει ότι πιθανότατα εκείνη την ημέρα θα μπορέσει να αποφασίσει θετικά για την ελληνική διαπραγμάτευση ώστε να κλείσει η συμφωνία Ελλάδας-δανειστών και να αρχίσει η ροή της αντίστοιχης χρηματοδότησης.
Όλα θα κριθούν από το αν οι δύο πλευρές θα μπορέσουν να καταλήξουν σε μία κοινή συνισταμένη και να γεφυρώσουν το χάσμα που ως αυτήν τη στιγμή δείχνει αγεφύρωτο.
Την ίδια ημέρα, στις 18 Ιουνίου, θα δοθούν στη δημοσιότητα τα πρώτα συμπεράσματα της Επιτροπής για το χρέος, την οποία έχει συστήσει η Πρόεδρος της Βουλής, Ζωή Κωνσταντοπούλου.
Η επιτροπή αυτή πιθανότατα θα κρίνει αν ένα μέρος του ελληνικού χρέους μπορεί να θεωρηθεί παράνομο.
Και το τρίτο και ίσως πιο κρίσιμό είναι πως στις 18 Ιουνίου ο Αλέξης Τσίπρας θα βρίσκεται στη Ρωσία και συγκεκριμένα στην Αγία Πετρούπολη, καλεσμένος του Βλαντιμίρ Πούτιν για να συμμετάσχει στο Οικονομικό Forum των BRICS- των 5 χωρών δηλαδή (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα και Νότια Αφρική) οι οποίες έχουν καλέσει και την Ελλάδα να συμμετάσχει στην τράπεζα την οποία σχεδιάζουν, κίνηση που θεωρείται εχθρική από τις Ευρωπαϊκές χώρες.
Αν διαφανεί πως δεν υπάρχει συμφωνία, είναι πολύ πιθανό πως ο Έλληνας πρωθυπουργός θα κάνει αποδεκτή την πρόταση των BRICS να γίνει η Ελλάδα το 6ο μέλος και άμα τη λειτουργία της αναπτυξιακής τράπεζας, από αρχές του 2016, να λάβει χρηματοδότηση. Ένα άλλο σημείο είναι η υπογραφή για την κατασκευή του ρωσικού αγωγού.
Η Μόσχα έχει εκφράσει την πρόθεση της αφενός να χρηματοδοτήσει εξ ολοκλήρου το έργο και αφετέρου να προκαταβάλει στην Ελλάδα τα χρήματα που της αναλογούν από τη μεταφορά του φυσικού αερίου προς την Ευρώπη (υπολογίζονται περί τα 2-3 δισ. ευρώ).
Η ερχόμενη Πέμπτη, 18 Ιουνίου λοιπόν, θα είναι μία ημερομηνία σταθμός για την ελληνική κυβέρνηση τόσο σε οικονομικό όσο και σε διπλωματικό επίπεδο και θα κρίνει κατά πάσα πιθανότητα την πορεία της ελληνικής οικονομίας και της ελληνικής κυβέρνησης.
