Μία δεύτερη περίπτωση Ρόντου, αναδεικνύεται μέσα από τη «μαύρη λίστα» που κατήρτισε το Ρωσικό υπουργείο Εξωτερικών και αφορά σε 89 επιχειρηματίες από την Ευρώπη στους οποίους απαγορεύει την είσοδο στη χώρα.
Μεταξύ αυτών και ο Έλληνας επιχειρηματίας Θεόδωρος Μαργέλλος, το όνομα του οποίου έχει συνδεθεί με τις «μπίζνες» των Παπανδρέου από τη δεκαετία του 1980, αλλά κυρίως με το μεγάλο παιχνίδι που παίχτηκε με τα CDS του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου λίγο πριν ο ΓΑΠ ανακοινώσει την είσοδο του ΔΝΤ στη χώρα και υπογράψει τα μνημόνια.
Ο Θ. Μαργέλλος μπήκε στη λίστα των Ρώσων γιατί φέρεται να έπαιξε ρόλο στην ανατροπή του Ουκρανού πρωθυπουργού Β. Γιανουκόβιτς με ότι αυτό συνεπάγεται για τις εξελίξεις στη χώρα. Και όταν οι Ρώσοι προβαίνουν σε μία τέτοια κίνηση κάθε άλλο παρά τυχαίο είναι. Προφανώς ο Έλληνας επιχειρηματίας διατηρεί σχέσεις με τον αμερικανικό παράγοντα, από τον οποίο άλλωστε καθοδηγήθηκε και ο Γιώργος Παπανδρέου προκειμένου να κόψει τις σχέσεις με τη Ρωσία άμα της εκλογής του στην Ελλάδα.
Σημειώνεται πώς ο Παπανδρέου με το που εξελέγη το 2009 γκρέμισε τις γέφυρες που είχε χτίσει με τη Μόσχα ο Κώστας Καραμανλής (βλέπε αγωγό South Stream) και ταυτόχρονα άρχισε να υπονομεύει την ελληνική οικονομία μέχρι που έφερε στην Ελλάδα το ΔΝΤ. Τυχαίο; Σε καμία περίπτωση, ειδικά αν αναλογιστεί κανείς το παιχνίδι που παίχτηκε με τη χρεοκοπία της Ελλάδας, τα λεγόμενα CDS, από τα οποία η οικογένεια Παπανδρέου φέρεται να κέρδισε πολλά εκατομμύρια.
Μήπως είναι τυχαίες οι… καταθέσεις της Μαργαρίτας Παπανδρέου; Σίγουρα όχι, όπως και το όνομα του Θεόδωρου Μαργέλλου που βρίσκεται στη «μαύρη λίστα» των Ρώσων. Μπορεί ο ίδιος να δηλώνει (μιλώντας στην εφημερίδα Καθημερινή) πώς δεν γνωρίζει γιατί οι Ρώσοι του απαγόρευσαν την είσοδο στη χώρα, αλλά το βιογραφικό του είναι… πλούσιο. Ειδικά στο πλευρό των Παπανδρέου, θυμίζοντας μία άλλη ιστορία αυτή του Α. Ρόντου.
Ως εκπρόσωπος της εταιρίας “Γκρανομάρ” το 1989, ο κ. Μαργέλλος ενεπλάκη στην υπόθεση του σκανδάλου της ελληνοποίησης καλαμποκιού από τη Γιουγκοσλαβία. Η εταιρία είχε κατηγορηθεί πως είχε μεσολαβήσει για την πώληση καλαμποκιού από τη Γιουγκοσλαβία, που θα βαφτιζόταν ελληνικό, προκειμένου να πάρει τις επιδοτήσεις που προέβλεπε τότε η αγροτική πολιτική της ΕΟΚ.
Δημοσίευμα της «Ελευθεροτυπίας» στις 9 Οκτωβρίου του 1990 αναφέρει πως “η δίκη στο Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων αναβλήθηκε, λόγω ασθένειας του κατηγορούμενου Θ. Μαργέλλου”. Αργότερα ο Έλληνας επιχειρηματίας απαλλάχτηκε των κατηγοριών με βούλευμα.
Από την ελληνοποίηση του καλαμποκιού και μετά, το όνομα του Θ. Μαργέλλου εμφανίζεται στην υπόθεση των CDS του ΤΤ, ενώ η εφημερίδα «Το Παρόν» σε δημοσίευμα της (11/05/2014) τον εμφανίζει ως χρηματοδότη του Ποταμιού. Κι αυτά μέχρι να εμφανιστεί ως επιχειρηματίας και σύμβουλος επενδύσεων με δραστηριότητα και στην Ουκρανία.
Ας φωτίσουμε όμως λίγο περισσότερο την υπόθεση με τα CDS του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου στα οποία φέρεται να υπάρχει εμπλοκή του κ. Μαργέλλου.
Ως γνωστόν τον Αύγουστο του 2009, λίγες μέρες πριν ανακοινωθούν οι εκλογές του Οκτωβρίου, όπου επικράτησε το ΠΑΣΟΚ, ο τότε πρόεδρος του ΤΤ Αγγελος Φιλιππίδης αγόρασε CDS (ασφάλιστρα κινδύνου) των ελληνικών ομολόγων αξίας 950 εκατομμυρίων ευρώ, όταν το πενταετές spread των CDS ήταν μόλις στις 135 μονάδες βάσης.
Η απόφαση μιας ελληνικής τράπεζας να ποντάρει σε πιθανή χρεοκοπία της χώρας και να αγοράσει ασφάλιστρα κινδύνου κατηγορήθηκε αργότερα από πολλούς. Από την πλευρά της, ωστόσο, η διοίκηση του ΤΤ υποστήριξε ότι ήταν μια «κίνηση θωράκισης της ελληνικής οικονομίας».
Η κίνηση της διοίκησης του ΤΤ προκάλεσε σοβαρά ερωτήματα. Ακόμα περισσότερα όμως προκάλεσε η πορεία του συγκεκριμένου CDS τους μήνες που ακολούθησαν. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ απέλυσε από τη θέση του διευθύνοντος συμβούλου τον κ. Φιλιππίδη και στη θέση του προσέλαβε τον Κλέωνα Παπαδόπουλο, ο οποίος στη συνέχεια, με τη σύμφωνη γνώμη κυβέρνησης και ΔΣ του ΤΤ, πούλησε το ασφάλιστρο κινδύνου σε μια ξένη εταιρεία (αγνώστων στοιχείων) με κέρδος περίπου 40 εκατ. δολάρια και ενώ τα CDS κινούνταν στις 235 μονάδες βάσης.
Ακολούθησαν οι γνωστές παλινωδίες της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, που είχαν στόχο την προσχεδιασμένη είσοδο της χώρας στο μηχανισμό ΕΕ-ΔΝΤ-ΕΚΤ (Απρίλιος 2010). Με τα σενάρια για χρεοκοπία της Ελλάδας να φουντώνουν, η αξία του ασφάλιστρου κινδύνου που είχε πουλήσει πριν από μερικούς μήνες το ΤΤ ήταν εκείνη την περίοδο 27 δισ. δολάρια.
Αν λοιπόν το CDS δεν είχε πουληθεί εσπευσμένα, το ΤΤ θα είχε εκείνη την περίοδο στο χαρτοφυλάκιό του ένα ισχυρό όπλο. Το πολύτιμο CDS που είχε στην κατοχή του το ΤΤ αντιστοιχούσε περίπου στο 12,5% της παγκόσμιας αγοράς και θα μπορούσε να αποτελέσει ένα διαπραγματευτικό όπλο στα χέρια της ελληνικής κυβέρνησης απέναντι σε όσους απειλούσαν τη χώρα με χρεοκοπία και την εξωθούσαν στην αγκαλιά της τρόικας.
Με τις ελληνικές τράπεζες εκείνη την περίοδο να κατέχουν ομόλογα του ελληνικού δημοσίου ύψους περίπου 50 δισ. ευρώ, ήταν μεγάλη υπόθεση ένα μόνο κρατικό πιστωτικό ίδρυμα να κατέχει το 12,5% της παγκόσμιας αγοράς CDS. Ένα CDS που είχε αγοραστεί από το ΤΤ που είχε στην κατοχή του ομόλογα του ελληνικού δημοσίου για να καλύψει την έκθεση του στο ελληνικό χρέος από πιθανή στάση πληρωμών.
Το τεράστιο λοιπόν περιουσιακό στοιχείο που είχε στην κατοχή του το ΤΤ και άξιζε 27 δισ. δολάρια άλλαξε χέρια μέσω αγοροπωλησιών που πραγματοποιήθηκαν κυρίως μέσω της αμερικανικής επενδυτικής τράπεζας Goldman Sachs. Όπως κατήγγειλε αργότερα ο πρόεδρος των Ανεξάρτητων Ελλήνων Πάνος Καμμένος, το CDS αγοράστηκε από την εταιρεία IJ PARTNERS SA, συμφερόντων του Θεόδωρου Μαργέλλου, στενού φίλου της οικογένειας Παπανδρέου, με έδρα τη Γενεύη.
Σύμφωνα με τον κ. Καμμένο, στις αγοροπωλησίες ενεπλάκη τόσο ο κ. Μαργέλλος, που γνώριζε τη διατραπεζική αγορά από τη θητεία του ως διοικητής της Τράπεζας Πειραιώς, όσο και ο Ανδρίκος Παπανδρέου, αδελφός του πρώην πρωθυπουργού. Σημαντικό ρόλο στη συγκεκριμένη εταιρεία φέρεται να είχε και η Μιράντα Ξαφά, πρώην οικονομολόγος του ΔΝΤ, που φέρεται να ήταν από τα πρόσωπα που γνώριζαν τις επαφές του Γ. Παπανδρέου με τον τότε επικεφαλής του ΔΝΤ Ντομινίκ Στρος-Καν για την υπαγωγή της Ελλάδας στο μηχανισμό στήριξης.
Η εταιρεία διέψευσε τον κ. Καμμένο και υποστήριξε ότι «ουδέποτε αγόρασε το CDS», ωστόσο ακόμα και σήμερα κανένας δεν γνωρίζει ποια πρόσωπα βρίσκονται πίσω από τη συγκεκριμένη αγοροπωλησία. Το δε Πολυμελές Πρωτοδικείο της Αθήνας είχε κρίνει τους ισχυρισμούς του προέδρου των ΑΝΕΛ σχετικά με την αγοραπωλησία για τα CDS, ως ψευδείς και συκοφαντικούς.
Τα «μυστικά πρόσωπα» που στο μεταξύ αγόρασαν και ξαναπούλησαν το ασφάλιστρο κινδύνου μπορεί να καρπώθηκαν ή να καρπωθούν αρκετά εκατομμύρια ή ίσως και δισεκατομμύρια ευρώ και ταυτόχρονα κατάφεραν να μείνουν μακριά από τον έλεγχο του νόμου. Στην ελληνική Βουλή τουλάχιστον πέντε φορές έχει κατατεθεί ερώτηση από βουλευτές διαφορετικών κομμάτων για το ποιοι απέκτησαν τα ασφάλιστρα κινδύνου. Απάντηση δεν δόθηκε ποτέ.
Το σκάνδαλο σε κάθε περίπτωση είναι διπλό. Από τη μια πλευρά, χάνεται ένα τεράστιο περιουσιακό στοιχείο του ΤΤ και κατ’ επέκταση του ελληνικού δημοσίου, και από την άλλη, πολιτικά πρόσωπα της χώρας λαμβάνουν αποφάσεις που ευνοούν συγκεκριμένα συμφέροντα σε βάρος του ελληνικού λαού.
Το ΤΤ, που το 2009 είχε κέρδη περίπου 200 εκατ. ευρώ και είχε τη δυνατότητα να αγοράζει CDS που άγγιζαν το 1 δισ. ευρώ, βρέθηκε να χωρίζεται σε «καλή» και «κακή» τράπεζα και να παραδίδεται στη Eurobank, αφού πρώτα η κυβέρνηση του ΓΑΠ φρόντισε να το πετάξει έξω από την ανακεφαλοποίηση του τραπεζικού συστήματος στην οποία συμμετείχαν οι τέσσερις ιδιωτικές συστημικές τράπεζες (Εθνική, Alpha, Εurobank, Πειραιώς).
Κάπως έτσι λοιπόν γίνονταν τα μεγάλα deals σε βάρος του ελληνικού λαού με «αχυράνθρωπους» για να θησαυρίζουν συγκεκριμένα συμφέροντα.
