Όταν το πειρατικό πλοίο «Royal James» (με τη σημαία που απεικόνιζε τον καπετάνιο μαζί με τον θάνατο να κρατούν μία κλεψύδρα), πλησίασε αιφνιδιαστικά ένα Εγγλέζικο εμπορικό, οι πειρατές ήταν κρεμασμένοι σαν σταφύλια πάνω στα ξάρτια με τα μουσκέτα ανά χείρας για την έναρξη της μάχης.
Ο κάπτεν Bartholomew Roberts είχε δώσει σαφείς οδηγίες: άντρες μείνετε στις θέσεις σας ώσπου να το πλοίο μας να έρθει σε θέση μάχης. Ο ίδιος, αγέρωχος δίπλα στον τιμονιέρη, έδινε κοφτά τις εντολές για την πορεία του «Royal James», πλησιάζοντας σύμφωνα με την πειρατική τακτική για ρεσάλτο.
Λίγο πριν πλευρίσουν το αντίπαλο πλοίο, τα κανόνια του «Royal James» ξέρασαν ταυτόχρονα την φωτιά τους στο αντίπαλο πλοίο, αλλά από την άλλη πλευρά….σιγή όπλων. Οι αντίπαλοι απλά παρακολουθούσαν ανήμποροι να αντιδράσουν, σαν μία αόρατη δύναμη να τους είχε καθηλώσει. Οι πειρατές του Bartholomew Roberts πήδηξαν πάνω στο Εγγλέζικο πλοίο, όμως ο ήχος των μουσκετών ήταν πια μακρινός και ακίνδυνος. Πριν ξεκινήσει καλά-καλά η μάχη, είχαν ήδη κερδίσει.
Η ιστορία αυτή αποτελεί ένα από τα πολλά ντοκουμέντα της πειρατικής σημαίας. Τον 17αι. τα νέα είχαν διαδοθεί ταχύτατα και τα σύμβολα της σημαίας είχαν υιοθετηθεί από τους πειρατές, σε μία εντυπωσιακά πετυχημένη πρακτική διάδοσης της φήμης τους.
To κλειδί για την επιτυχία ήταν η καθαρότητα της σημειολογίας, η οποία αποτελεί και στις ημέρες μας τον ακρογωνιαίο λίθο σε κάθε αποτελεσματικό project και οποιαδήποτε μορφή επικοινωνιακού design. Ακριβώς όπως το λογότυπο της Ferrari μας κάνει να σκεφτόμαστε την ταχύτητα ή το στέμμα στα Rolex φωνάζει «σικ», η θέα της νεκροκεφαλής και των σταυρωτών κοκάλων στις σημαίες των πλοίων που τελικά υιοθετήθηκε, συμβόλιζε για τους αντίπαλους ναύτες μία έννοια: τον τρόμο
Δεν γνωρίζουμε πως επιλέχθηκε το κρανίο με τα κόκαλα ή γιατί η σημαία ονομάστηκε «Jolly Roger», όμως το σύμβολο ήταν αναμφισβήτητα μία ιδιοφυής επιλογή. Όσο οι πειρατές εκμεταλλευόντουσαν την ταυτότητα της επωνυμίας τους, το σύμβολο ήταν ξεκάθαρο για τους ναυτικούς του 17αι.
Αυτό που κατάφερναν εν τέλει οι πειρατές, ήταν να τρομοκρατούν το αντίπαλο πλοίο, να επιβιβάζονται εύκολα και σε ελάχιστο χρόνο να απομακρύνονται με τα κλοπιμαία με τις λιγότερες δυνατές απώλειες.
Ακόμη και σήμερα, το ισχυρό το λογότυπο αποτελεί ίσως το πιο σημαντικό περιουσιακό στοιχείο για κάθε επιχείρηση. Συμβάλει στην αναγνώριση των αγαθών ή υπηρεσιών και τα διαφοροποιεί από άλλες υπηρεσίες ή προϊόντα των ανταγωνιστών. Προστατεύει την επιχείρηση στην προσπάθειά της να απλώσει τη φήμη της και να γίνει αναγνωρίσιμη. Στο τέλος παρακινεί, εμπνέει, ενώνει, απλοποιεί, ενημερώνει.
Οι πειρατές εκτός από αρπαγές και λεηλασίες, φαίνεται ότι γνώριζαν και από marketing.
