Ράνια Αντωνοπούλου: Το ζήσαμε κι αυτό στην περίοδο της “πρώτης φοράς αριστεράς”. Όχι ότι μας ξαφνιάζει πλέον κάτι, απλώς το “οπλοστάσιο” φαίνεται να είναι ανεξάντλητο.
Η κυρία Αντωνοπούλου, αναπληρώτρια υπουργός Εργασίας, και έχουσα τεράστια περιουσία, μαζί με τον σύζυγό της, επίσης υπουργό, κ. Παπαδημητρίου (ενδεικτικά αναφέρουμε ότι το 2015 είχε €450.000 εισόδημα, καταθέσεις που προσεγγίζουν το μισό εκατομμύριο ευρώ, επενδύσεις που ξεπερνούν τα $3 εκατ. και διαθέτει πολυτελή βίλα στη Σύρο, διαμέρισμα στη Γλυφάδα και τις ΗΠΑ), καταδεχόταν να λαμβάνει επιδότηση ενοικίου ύψους 12.οοο ευρώ ετησίως προκειμένου να νοικιάζει διαμέρισμα στο Κολωνάκι.
Υπενθυμίζουμε ότι για να το πετύχει αυτό εκμεταλλεύτηκε νόμο του ΣΥΡΙΖΑ (ο οποίος μάλιστα ψηφίστηκε το 2015, με τη χώρα να κρέμεται από μία κλωστή). Τυπικά, οφείλουμε να υπογραμμίσουμε ότι είναι νόμιμη. Το νόμιμο όμως, ειδικά στην πολιτική, δεν είναι πάντα ηθικό.
Την ώρα που εκατομμύρια Έλληνες πολίτες περιμένουν τα ψίχουλα της επιδότησης ενοικίου (τα οποία δεν έρχονται) προκειμένου να μην βρεθούν στον δρόμο, ένα πάμπλουτο ζευγάρι υπουργών, οι οποίοι δεν έχουν ψηφιστεί από τον ελληνικό λαό, και διαθέτουν τεράστια περιουσία, θεωρούν λογικό να ενισχύονται με 1000 ευρώ μηνιαίως.
[irp posts=”176188″ name=”Ράνια Αντωνοπούλου: Αρνείται να παραιτηθεί-Επιστρέφει τα χρήματα”]
Χρήματα, τα οποία βρίσκονται από την φορολογική αφαίμαξη του ελληνικού λαού, από την εξόντωση των λαϊκών στρωμάτων που για άλλη μια φορά αποδεικνύονται τα εύκολα υποζύγια που καλούνται να σηκώσουν το βάρος της πολυτελούς ζωής των… αρχόντων.
Ακόμα πιο εξοργιστικό είναι το γεγονός ότι παρά τη θύελλα αντιδράσεων, που οδήγησε την κυρία Αντωνοπούλου στην απόφαση να επιστρέψει τα χρήματα που έλαβε, δεν παραιτείται από τη θέση της και ζητά να κριθεί για το έργο της. Όταν ο πρωθυπουργός φτάνει στο σημείο να επιπλήττει υπουργό του, και μάλιστα μη εκλεγμένο, αυτός οφείλει να τον διευκολύνει και να τον απαλλάσσει από την παρουσία του.
Εξάλλου, όταν βρίσκεσαι σε ένα σημαντικό αξίωμα, πριν από το έργο σου θα κριθείς για την ηθική σου. Ειδικά όταν διοικείς μια χώρα με εξαθλιωμένους πολίτες που πραγματικά κρέμονται από επιδόματα-φιλοδωρήματα για να επιβιώσουν για ακόμα έναν μήνα.
