ΟΣΟ ΜΕΙΩΝΕΤΑΙ Ο ΑΡΙΘΜΟΣ ΤΩΝ ΚΑΝΑΛΙΩΝ ΟΙ ΚΑΤΕΧΟΝΤΕΣ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΠΙΟ ΙΣΧΥΡΟΙ
Του Ανδρέα Μ. Καραγιάννη, Πολιτικού Επιστήμονα
Σύμφωνα με το μύθο του Ηρακλή, η Λερναία Ύδρα ήτο ένα μυθικό τέρας, που όσα κεφάλια και αν του έκοβε, πάλι φύτρωναν άλλα στη θέση τους. Έτσι λειτουργεί και θα λειτουργεί η διαπλοκή στην Ελλάδα. Ας κάνουμε όμως μία εμβάθυνση στην έννοια ‘ελληνική διαπλοκή’ με τη χρήση ενός απλού παραδείγματος.
Ο Α είναι εκδότης εφημερίδας, ο Β είναι πολιτικός, ο Γ είναι τραπεζίτης. Η διαφημιστική πίτα στην Ελλάδα έχει υποχωρήσει κατά 80 τοις εκατό, όλα τα μέσα ενημέρωσης είναι υπερδανεισμένα δίχως εγγυήσεις και με καμία προοπτική ανάκαμψης. Το σύνολο των τραπεζών τελεί υπό τη διοίκηση ανθρώπων που το Δημόσιο επιλέγει, μιας και ο βασικός μέτοχος σε όλες τις τράπεζες είναι το Κράτος. Οπότε ο Γ βασίζει το διορισμό του στον πολιτικό Β.
Μία μέρα τηλεφωνεί ο εκδότης Α στον πολιτικό Β, του εξηγεί ότι χρειάζεται άμεσα ρευστότητα για την επιχείρησή του. Ο πολιτικός Β διστάζει και προσπαθεί να τον αποφύγει παρόλο που όλο το προηγούμενο διάστημα τον παρακαλούσε να φιλοξενεί άρθρα στην εφημερίδα του. Ο εκδότης Α του λέει τότε πως εάν δεν πάρει τον τραπεζίτη Γ ο πολιτικός Β για να του ζητήσει τη δανειοδότηση υπέρ του εκδότη Α , την άλλη μέρα η εφημερίδα του εκδότη Α θα έχει πρωτοσέλιδο τον πολιτικό Β ξεφτυλίζοντάς τον. Μιλώντας ο τραπεζίτης Γ με τον πολιτικό Β γνωρίζει πως αν αρνηθεί το αίτημά του, ο πολιτικός Β θα τον διώξει από την ηγεσία της τράπεζας. Έτσι εγκρίνεται δάνειο ενάντια στα συμφέροντα της τράπεζας και ουσιαστικά του Δημοσίου που χάνει τα λεφτά αυτά μέσω της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών.
Άλλη υπόθεση εργασίας.
Ας υποθέσουμε ότι σε μια χώρα οι μέχρι τώρα νταβατζήδες της ενημέρωσης ήταν μεν αδίστακτοι και λεηλάτησαν δημόσιο χρήμα, διέθεταν όμως μία ΑΣΤΗ αισθητική, μια κουλτούρα, κάποια όρια. Ήταν προβλέψιμοι ακόμα και στην παρατυπία. Τι θα γίνει όμως στην περίπτωση που οι καινούριοι νταβατζήδες δεν διαθέτουν αισθητική, φλερτάρουν καταφανώς με βρώμικες υποθέσεις, ρίχνουν τελείως το επίπεδο και το πλαίσιο του κοινωνικού λόγου και γίγνεσθαι, και κυρίως είναι απρόβλεπτοι?
Με λίγα λόγια, είναι γεγονός ότι όταν μειώνεται ο αριθμός των καναλιών αυτοί που τα κατέχουν γίνονται ακόμα πιο ισχυροί. Ας ερωτηθούμε μέσα μας ποιον νταβατζή επιθυμούμε, αυτόν με τους καλούς τρόπους , τη μουσική παιδεία, που προσδίδει στυλ στη παρανομία ή τον βρόμικο χωρίς τρόπους φυλακόβιο που έρχεται στο παιχνίδι?
Ακόμα και οι απατεώνες που έχει ένας λαός δείχνουν το επίπεδο του ίδιου του λαού.
Υ.Γ.: ;Έκπληκτος σήμερα αντίκρυσα στην οθονη της τηλεόρασης εκδότη που ανακρινόταν από επιτροπή της βουλής που ισοδυναμεί με εισαγγελική αρχή, στην ερώτηση με τι τρόπο έδωσε εγγύηση 15 εκατομμυρίων, απάντησε κυνικά ΜΕ ΑΕΡΑ ΤΑ ΕΔΩΣΑ.
O TEMPORA O MORES
