Θανάσης Κ.
Όταν ξεκίνησαν την σκευωρία Novartis, οι ΣΥΡΙΖΑίοι, αποδείχθηκαν, ΑΝΟΗΤΟΙ!
Έστησαν μια “μηχανή” για ενοχοποίηση των πολιτικών αντιπάλων τους με κουκουλοφόρους μάρτυρες και χαλκευμένες κατηγορίες.
Προεξοφλούσαν με κάθε τρόπο και σε όλους τους τόνους, ότι επρόκειτο “για το μεγαλύτερο σκάνδαλο από συστάσεως ελληνικού κράτους” πριν ακόμα κατατεθεί η “δικογραφία” (την οποία, υποτίθεται, ως τότε αγνοούσαν…)
Και για να μην υπάρχει καμία αμφιβολία για το “στημένο” της υπόθεσης, δεν δίσταζαν να διακηρύξουν ότι στόχος τους ήταν να πάνε σε εκλογές με μερικούς από τους αντιπάλους τους προφυλακισμένους…
Η συνέχεια είναι γνωστή. Όλα κατέρρευσαν με πάταγο. Και οι υποθέσεις εκείνες μπήκαν στο αρχείο…
Τώρα που έγιναν οι πρώτες παραπομπές και ασκήθηκαν οι πρώτες διώξεις κατά ενός πρώην υπουργού του ΣΥΡΙΖΑ και της βασικής Εισαγγελέως που χειρίστηκε την υπόθεση εκείνη, οι ΣΥΡΙΖΑιοι… πανηγυρίζουν!
Ναι, πανηγυρίζουν! Οι καημένοι…
Που… απέφυγαν τα χειρότερα.
Πείτε τους να μην χαίρονται!
Η υπόθεση δεν τελείωσε.
Με όσα ήδη βγήκαν στο φώς, υπάρχουν πολλές “ουρές”.
Που δεν κρύβονται πια.
Αλλά αυτοί πανηγυρίζουν! Φαίνεται ότι ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΝ αθεράπευτα ανόητοι!
* Διακηρύσσουν ότι το βούλευμα είναι “αμετάκλητο”, λέει.
Αλλά μάλλον δεν καταλαβαίνουν τι θα πει αυτό…
Το βούλευμα βγαίνει στο τέλος της τακτικής ανάκρισης και αφορά την παραπομπή ή απαλλαγή των εξεταζομένων.
Δεν αφορά την ενοχή τους. Αφορά την παραπομπή τους!
Μην τα μπλέκουμε…
Δηλαδή το βούλευμα αναφέρει για ποιές κατηγορίες θα παραπεμφθούν. (Και γι’ αυτό τα “ένδικα μέτρα” κατά του βουλεύματος είναι περιορισμένα.)
Αλλά το γεγονός ότι παραπέμπονται για κάποια αδικήματα και όχι για άλλα, σημαίνει ότι αυτή τη στιγμή δεν κατηγορούνται επισήμως για άλλα – δεν σημαίνει ότι έχουν “απαλλαγεί αμετακλήτως” από όλα τα άλλα.
Οι κατηγορίες περί εγκληματικής οργάνωσης μπορούν ανά πάσα στιγμή να επανέλθουν. Ανεξάρτητα από το “αμετάκλητο” βούλευμα.
Αμετάκλητο βούλευμα σημαίνει ότι γι’ αυτές τις κατηγορίες παραπέμπονται τώρα. Με βάση όσα στοιχεία εξετάστηκαν – και αξιολογήθηκαν – ως τώρα….
Δεν σημαίνει ότι η υπόθεση έχει “τελεσιδικήσει”.
Η υπόθεση ακόμα δεν έχει δικαστεί.
Πώς μπορεί να τελεσιδικήσει πριν… δικαστεί;
Οι αποφάσεις της Δικαιοσύνης οφείλουν να γίνονται σεβαστές. Αλλά εδώ δεν έχουμε “απόφαση” της Δικαιοσύνης.
Έχουμε απόφαση παραπομπής στη Δικαιοσύνη.
Και το κατηγορητήριο μπορεί ανά πάσα στιγμή να διευρυνθεί…
* Πώς μπορεί να διερευνηθεί το κατηγορητήριο;
ΜΠΟΡΕΙ να διευρυνθεί, αν κατά τη διάρκεια εξέτασης της υπόθεσης που τώρα μόλις αρχίζει, προκύψουν νέα στοιχεία. (Ή αξιολογηθούν διαφορετικά τα υφιστάμενα…)
ΜΠΟΡΕΙ ακόμα να διευρυνθεί το κατηγορητήριο, αν από άλλες υποθέσεις που εκκρεμούν – ανεξάρτητα από την διεξαγωγή αυτής της δίκης – προκύψουν πρόσθετα επιβαρυντικά στοιχεία που αφορούν και αυτή την υπόθεση.
Και πόσο πιθανό είναι να διευρυνθεί το κατηγορητήριο;
Εξαιρετικά πιθανό. Σχεδόν σίγουρο.
* Πώς ξέρουμε ότι το κατηγορητήριο τελικά ΘΑ ΔΙΕΥΡΥΝΘΕΙ;
Μα επειδή στην προανάκριση και στην ανάκριση που ακολούθησε ΔΕΝ βγήκαν οι κουκούλες από τους “προστατευόμενους μάρτυρες”.
Οι οποίοι άλλα κατέθεσαν ως φυσικά πρόσωπα (χωρίς κουκούλες) κι εντελώς αντίθετα ως “προστατευόμενοι” (με κουκούλες).
Όταν θα αρθεί η προστασία των μαρτύρων, αναγκαστικά θα προκύψει η ψευδορκία τους! Και τότε θα κληθούν να δώσουν εξηγήσεις γιατί ψευδομαρτύρησαν.
Και να πουν ποιός τους “δασκάλεψε” να καταθέσουν τόσα ψέματα κατά των 10 πολιτικών προσώπων.
Ψέματα που έχουν ήδη καταρριφθεί κι έχουν ήδη αρχειοθετηθεί…
Άρα ουδείς αμφιβάλει ότι ήταν ψέματα.
Τώρα μένει να διερευνηθεί ποιός τους έβαλε να τα πουν.
* Κι εδώ δεν υπάρχουν αμφιβολίες.
Στην Προανάκριση που ήδη έγινε αποδείχθηκε ότι ο Παπαγγελόπουλος ζητούσε φορτικά από την προηγούμενη Εισαγγελέα Δημόσιας Διαφθοράς (την κα Ράϊκου), να παραπέμψει στη Βουλή την υπόθεση Novartis ήδη από τις αρχές του 2017…
Κι όταν εκείνη του απάντησε ότι δεν υπάρχουν στοιχεία κατά πολιτικών προσώπων (ώστε να δικαιολογείται η παραπομπή της υπόθεσης στη Βουλή) εκείνος της είπε “αν δεν τα βρει να τα κατασκευάσει”!
Αυτό το φοβερό στοιχείο το καταγγέλλει ή ίδια, η τότε Εισαγγελέας. Όχι οι θιγόμενοι. Και υπάρχει στο “αμετάκλητο” βούλευμα.
Αλλά ο Παπαγγελόπουλος ΔΕΝ παραπέμφθηκε γι’ αυτό.
Και η παράλειψη αυτή αποτελεί “σκιά” για την απόφαση του Δικαστικού Συμβουλίου…
* Και οι πιέσεις στην τότε Εισαγγελέα Διαφθοράς, την κα Ράϊκου, να “κατασκευάσει” κατηγορίες, ήταν τόσο μεγάλες που την εξανάγκασαν σε παραίτηση. Και τότε την αντικατέστησε η κα Τουλουπάκη – κι αμέσως άρχισαν να ανακαλύπτονται “προστατευόμενοι μάρτυρες” και να καταθέτουν κατά πολιτικών αντιπάλων του ΣΥΡΙΖΑ…
Κι έτσι, κατά το “αμετάκλητο” βούλευμα πάντα, ο Παπαγγελόπουλος φέρεται να άσκησε πιέσεις να διωχθούν άνθρωποι που ήταν αθώοι (για το οποίο δεν παραπέμπεται) κι ύστερα φέρεται να άσκησε πιέσεις για να μην διωχθούν δικοί τους υπουργοί (Κουρουμπλής) πράγμα για το οποίο υπάρχει παραπομπή.
Κι αυτά όλα υπάρχουν στο βούλευμα για το οποίο… “πανηγυρίζουν” σήμερα οι ΣΥΡΙΖΑιοι!
Εκείνο που δεν υπήρξε ακόμα είναι η ομολογία των προστατευομένων μαρτύρων ότι τους έβαλαν να τα πούνε.
Και δεν υπήρξε τέτοια ομολογία γιατί, απλούστατα, δεν βγήκαν οι κουκούλες! Ακόμα…
Όμως η προστασία μαρτύρων ΔΕΝ προβλέπεται επ’ άπειρον.
Κάποια στιγμή τελειώνει. Και τότε προκύπτει η δική τους ευθύνη.
Αν είπαν αλήθεια ή αν είπαν ψέματα. Και ποιοί τους έβαλαν…
Η προστασία μαρτύρων δεν δίνετε έτσι αβασάνιστα, σ’ όποιον περνάει απ’ έξω και θέλει κάτι να καταθέσει. Δίνετε αφού εξεταστεί η αξιοπιστία τους.
Στην περίπτωσή μας ΔΕΝ εξετάστηκε η αξιοπιστία τους.
Για την ακρίβεια στήθηκε η ΑΝ-αξιοπιστία τους.
* Άλλωστε, τι συζητάμε τώρα; Οι κουκούλες έχουν ήδη πέσει. Από τον ένα από τους τρείς, τον Μανιαδάκη, μόνοι τους του έβγαλαν την κουκούλα. Επί διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ!
Κι ο ίδιος κατήγγειλε ότι τον πίεζαν να “δώσει” – δηλαδή να καταθέσει ψευδώς – εναντίον Σαμαρά και Άδωνη!
Κι όμως καμία παραπομπή δεν υπάρχει γι’ αυτό στο βούλευμα. Κι αυτό αποτελεί άλλη μια “σκιά” σε βάρος του Δικαστικού Συμβουλίου…
* Κι ακόμα τα ονόματα των άλλων δύο κουκουλοφόρων έχουν επίσης βγει στην δημοσιότητα. Αλλά δεν επιτράπηκε στην προανάκριση να τους εξετάσει χωρίς κουκούλες.
Κι αυτό είναι μια ακόμα “σκιά”.
Σε βάρος της Δικαιοσύνης συνολικά…
Αυτή τη στιγμή οι δύο αυτοί προστατευόμενοι μάρτυρες ΔΕΝ κινδυνεύουν απ’ όσους οι ίδιοι κατήγγειλαν. Διότι οι ψευδομαρτυρίες τους έχουν ήδη καταπέσει…
Οι δύο κουκουλοφόροι κινδυνεύουν σήμερα μόνο απ’ όσους τους έβαλαν να πουν ψέματα.
Αλλά από αυτούς ποιός τους προστατεύει τώρα;
Αν στ’ αλήθεια ενδιαφερόμαστε για την ασφάλειά τους πρέπει να βγουν οι κουκούλες τους και να καταθέσουν ποιοί τους “δασκάλεψαν”. Γιατί μέχρι τότε κινδυνεύουν απ’ όσους τους έστησαν – όχι απ’ όσους οι ίδιοι κατήγγειλαν ψευδώς…
Μόνοι όσοι τους έστησαν έχουν συμφέρον να τους “κλείσουν” το στόμα…
Ο μεγάλος “ελέφαντας στο δωμάτιο”, που όλοι γνωρίζουν, αλλά κανείς δεν μιλάει γι’ αυτόν – ακόμα – είναι οι δύο εναπομείναντες κουκουλοφόροι μάρτυρες.
* Και δεν χρειάζεται να πουν πολλά. Και μόνο η αληθινή τους ταυτότητα ενοχοποιεί τους σκευωρούς.
Διότι βάσει του Νόμου, για να γίνουν προστατευόμενοι «μάρτυρες» δημοσίου συμφέροντος, δεν έπρεπε να είχαν οι ίδιοι προσωπική ανάμιξη στην υπόθεση (της Novartis).
Αλλά και οι δύο τους είχαν! Και άμεση.
Άρα κακώς πήραν “προστασία”.
Επί πλέον, βάσει του Νόμου, δεν έπρεπε να έχουν οι ίδιοι άμεσο όφελος (συμφέρον) από την έκβαση της υπόθεσης.
Κι αυτοί είχαν…
Ένας λόγος παραπάνω που κακώς πήραν “προστασία”.
Δεν δικαιούνταν να είναι “προστατευόμενοι μάρτυρες” κι έχουν ευθύνη όσοι παρανόμως τους προσέφεραν “προστασία” – για να… ψευδομαρτυρήσουν, όπως αποδείχθηκε…
* Ακόμα επρόκειτο για άτομα που πληρώθηκαν από ξένη χώρα (ΗΠΑ) για να καταθέσουν (για την υπόθεση Novartis), αλλά όπως βεβαιώνουν οι αρχές αυτής της χώρας (FBI), δεν κατέθεσαν εκεί τίποτα για τα δέκα πολιτικά πρόσωπα στην Ελλάδα.
Αλλά όσα δεν κατέθεσαν στις ΗΠΑ, για τους δέκα πολιτικούς αντιπάλους του ΣΥΡΙΖΑ, τα κατέθεσαν στην κα Τουλουπάκη!
Κι όσα κατέθεσαν στις ΗΠΑ (για τους Έλληνες γιατρούς που εμπλέκονται στα σκάνδαλα της Novartis) δεν τα κατέθεσαν στην κα Τουλουπάκη, γιατί η κυρία αυτή δεν έψαχνε να βρει ποιοί γιατροί τα έπαιρναν – έψαχνε άλλο πράγμα: Να ενοχοποιήσει πολιτικούς αντιπάλους του ΣΥΡΙΖΑ.
Οι οποίοι, παρεμπιπτόντως, ήταν εκείνοι που είχαν κόψει το πάρτι στο φάρμακο…
Με άλλα λόγια και οι τρείς προστατευόμενοι μάρτυρες παράνομα πήραν “προστασία”. Κι αυτή η προστασία που τους δόθηκε παράνομα, ακόμα δεν μπορεί να αρθεί.
Πράγμα που αποτελεί επίσης “σκιά” για την Ελληνική Δικαιοσύνη.
Δεν χρειάζεται να πουν τίποτα μόλις αποκαλυφθούν τα αληθινά τους ονόματα. Αυτό και μόνο αρκεί για να ασκηθεί δίωξη κατά όσων παράνομα τους έδωσαν προστασία. Και τότε βέβαια, η θέση κάποιων από αυτούς που σήμερα “πανηγυρίζουν”, θα επιβαρυνθεί.
Κι αν αρχίσουν να μιλάνε, όπως μίλησε ο τρίτος εξ αυτών, η θέση τους θα επιβαρυνθεί πολύ περισσότερο. Οπότε βιάστηκαν λίγο να “πανηγυρίσουν”…
Όντως, οι κουκούλες των ψευδομαρτύρων είναι “ο ελέφαντας που βρίσκεται στο δωμάτιο”.
Και για τον οποίο δεν μιλάει κανείς. Ακόμα…
Αλλά αυτό δεν θα κρατήσει πολύ…
* Και τέλος, η κα Τουλουπάκη είχε ήδη καταγγελθεί από συναδέλφους της (και προϊσταμένους της) εισαγγελείς για όσα έκανε – και παρ’ όλα αυτά συνέχιζε να δικάζει.
Είχαν αρχίσει να την εξετάζουν ήδη για βαριά αδικήματα, κι εκείνη συνέχισε να δικάζει.
Πού ακούστηκε εισαγγελέας να κατηγορείται από δικαστικούς και να εξετάζεται η παραπομπή της (και τελικώς να παραπέμπεται) – κι εκείνη να συνεχίσει να δικάζει;
Σε ποιο “κράτος Δικαίου” συμβαίνουν τέτοια κωμικοτραγικά.
Αυτό αποτελεί μια ακόμα “σκιά”. Και σε βάρος της Δικαιοσύνης. Και σε βάρος της ίδιας της Κυβέρνησης (δυστυχώς)…
Σαν πολλές “σκιές” μαζεύτηκαν…
Υπήρξε από την αρχή σκευωρία.
Τα θύματα αυτής της σκευωρίας απαλλάχθηκαν.
Αλλά η ίδια η σκευωρία δεν διώκεται ακόμα. Αλλά και δεν κρύβεται πια…
Κι αυτό το γνωρίζουν όλοι, το παραδέχονται όλοι κι είναι σκιά πάνω απ’ όλους μας…
Υπήρξε σκευωρία, που χρησιμοποίησε παραδικαστικό κύκλωμα. Για να στηθεί.
Και τώρα προέκυψε, επί πλέον, και δικαστικό σκάνδαλο
Όπου “παραδικαστικό” χρησιμοποιείται και για να συγκαλύψει τη σκευωρία.
Και στο αμετάκλητο βούλευμα γίνονται αποδεκτά (άλλα κατά πλειοψηφία και άλλα ομόφωνα) πρωτοφανή αδικήματα που όμως ΔΕΝ παραπέμπονται…
Όπως η εντολή από τον τότε υπουργό Δικαιοσύνης, στην τότε Εισαγγελέα να κατασκευάσει “ενόχους” και να μεθοδεύσει πολιτικές διώξεις.
Η υπόθεση αυτή τώρα μόλις άρχισε.
Δεν άρχισε με τον καλύτερο τρόπο. Αλλά βρίσκεται μόνο στην αρχή…
Και προφανώς θα φτάσει μέχρι τέλους.
Το οποίο δεν θα το αποφύγουν όσοι αναστέναξαν σήμερα με ανακούφιση.
Μη βιάζεστε παιδιά.
Το καπάκι άνοιξε. Η δυσωδία απλώθηκε παντού.
Οι “σκιές” τις αρχικής σκευωρίας και της κατοπινής συγκάλυψης απλώνονται παντού. Και σε λίγο θα αναγκαστούν να αντιδράσουν όσοι ολιγώρησαν, Δικαστικοί και πολιτικοί. Για να μην εκτεθούν οι ίδιοι.
Το πράγμα ΔΕΝ μαζεύεται πια.
Και οι μάσκες θα πέσουν!
(Των κουκουλοφόρων – και όχι μόνο)
ΥΓ. Η υπόθεση Λαμπράκη οδηγήθηκε στο δικαστήριο τον Οκτώβριο του 1966. Τρία χρόνια και πέντε μήνες μετά τη δολοφονία του βουλευτή της ΕΔΑ.
Παρά τη θαρραλέα απόφαση του τότε ανακριτή Εισαγγελέα Χρίστου Σαρτζετάκη να παραπέμψει ως ηθικούς αυτουργούς τους αστυνομικούς Διευθυντές Θεσσαλονίκης, Κωνσταντίνο Μήτσου και Ευστάθιο Καμουτσή, αυτοί απηλλάγησαν!
Όχι με βούλευμα. Με ετυμηγορία των ενόρκων στο τέλος της δίκης.
Όλοι μας θυμόμαστε τη συγκλονιστική σκηνή από το έργο του Γαβρά
“Ζ”, όπου ο Ζαν Λουί Τρεντινιάν (που υποδύεται τον Σαρτζετάκη), καλεί τους δύο υψηλόβαθμους αστυνομικούς να τους απαγγείλει κατηγορία.
Αυτοί προσέρχονται με τη ¨μεγάλη” στολή τους και τα παράσημά τους, αλλά εκείνος τους υποδέχεται ψυχρά και τους ζητά να δηλώσουν τα στοιχεία τους:
Νom. Prenom, Profession…
(Επώνυμο, Όνομα, Επάγγελμα)
Σαν να μη τους αναγνωρίζει. Σαν να είναι τυχαίοι…
Οι μεγαλόσχημοι εκείνοι τότε κατάφεραν να απαλλαγούν (και οι φυσικοί αυτουργοί τότε έπεσαν στα μαλακά).
Η υπόθεση δεν δικάστηκε ποτέ σε δεύτερο βαθμό, καθώς λίγο αργότερα ήλθε η χούντα. Παρέμεινε η απαλλακτική απόφαση της Δικαιοσύνης.
Αλλά στη συνείδηση του Ελληνικού λαού η ενοχή του παρακράτους, καταδικάστηκε για πάντα.
Σήμερα δεν ζούμε σε συνθήκες του 1966.
Η υπόθεση θα φτάσει ως το τέλος.
Η καταδίκη των σκευωρών στη συνείδηση του κόσμου έχει ήδη γίνει.
Τώρα μένει και η πλήρης αποκάλυψη και τιμωρία τους.
Την οποία δεν γλιτώνουν…
Το “μέχρι τέλους”, άρχισαν να το νοιώθουν, αλλά ακόμα δεν το είδαν…
