Θανάσης Κ.
Πληροφορηθήκαμε εσχάτως ότι υπάρχουν “επαγγελματίες πατριώτες” που διακινούν την άποψη, λέει, ότι “το Αιγαίο είναι… Ελληνική λίμνη“!
Ενώ ο Κωνσταντίνος Καραμανλής είχε διακηρύξει ήδη από το 1978 ότι το Αιγαίο ΔΕΝ είναι “Ελληνική Λίμνη”…
Κάποιες διευκρινίσεις είναι απολύτως απαραίτητες πλέον:
* Πρώτον κανείς δεν διακηρύσσει – ούτε διακήρυξε ποτέ – ότι το Αιγαίο είναι Ελληνική λίμνη…
Για πολλούς λόγους, μεταξύ των οποίων ο βασικότερος: Το Αιγαίο, έτσι κι αλλιώς ΔΕΝ είναι “λίμνη”…
* Δεύτερον, η δήλωση εκείνη του Κωνσταντίνου Καραμανλή ήταν απάντηση στις τότε δηλώσεις της Τουρκίας, ότι οι Έλληνες θεωρούν, τάχα, το Αιγαίο “ελληνική λίμνη” αποκλειστικά δικής τους δικαιοδοσίας. Δηλαδή με πρόθεση – κατά τους τότε τουρκικούς ισχυρισμούς πάντα – να ελέγχουν τα πάντα στη θαλάσσια διέλευση από το Αιγαίο…
Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής απάντησε τότε ότι στο Αιγαίο υπάρχει η ελεύθερη διέλευση σκαφών παντός είδους με βάση του διεθνείς κανονισμούς της ναυτιλίας. Η Ελλάδα ποτέ δεν παρεμπόδισε, ούτε είχε τότε (ή έχει τώρα) την πρόθεση να παρεμποδίσει την ελεύθερη ναυσιπλοΐα, στο Αιγαίο ή οπουδήποτε αλλού.
Αλλά αυτό – προσέθεσε τότε ο Κ. Καραμανλής – δεν ακυρώνει τα κυριαρχικά δικαιώματα που έχει η Ελλάδα στο Αιγαίο και τα οποία ζήτησε ήδη από τότε να κριθούν στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης.
Πράγμα που η Τουρκία δεν θέλησε ποτέ και το Διεθνές Δικαστήριο αποφάνθηκε ότι δεν είχε “δικαιοδοσία” να δικάσει τότε…
* Τρίτον, από τότε (1978) μέχρι σήμερα έχουν αλλάξει πολλά, ωστόσο. Το βασικότερο απ’ όλα, σήμερα υπάρχει το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας του Montego Bay (United Nations Convention for the Law of the Sea – UNCLOS) το οποίο προβλέπει με σαφήνεια όλα εκείνα που δεν ήταν σαφώς καθορισμένα το 1978 (πέρα από τους διεθνείς κανόνες ναυσιπλοϊας που προϋπήρχαν).
Το Δίκαιο της Θάλασσας ψηφίστηκε το 1982 κι έγινε “εθιμικό” μετά το 1995, όταν το επικύρωσαν πάνω από 60 κράτη τότε – σήμερα πάνω από 160 κράτη, δηλαδή ουσιαστικά όλα όσα περιβρέχονται από θάλασσα, εκτός από τρία. Ακόμα και δύο από τα τρία που το προσυπέγραψαν το επικαλούνται ωστόσο (ΗΠΑ και Ισραήλ).
Μόνο η Τουρκία αρνείται να το αποδεχθεί, γιατί ειδικά στο Αιγαίο οι προβλέψεις του είναι εντελώς αντίθετες (και σαφέστατα αντίθετες) από τις επιδιώξεις της. Όπως ακριβώς συμβαίνει και στην Ανατολική Μεσόγειο…
* Τέταρτον, με βάση το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας πλέον κάθε χώρα μπορεί να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα μέχρι και 12 μίλια. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι μπορεί να παρεμποδίζει την ελεύθερη ναυσιπλοΐα.
Το UNCLOS προβλέπει πια σαφώς την “αβλαβή διέλευση” σκαφών (ακόμα και πολεμικών), φτάνει να μην θέτουν σε κίνδυνο την ασφάλεια των παράκτιου κράτους ή να μην παραβιάζουν τη διεθνή νομοθεσία (διακίνηση λαθρεμπορίου, παράνομων μεταναστών κλπ.)
Με διεθνώς κατοχυρωμένη πια την “αβλαβή διέλευση”, έννοιες όπως “ελληνική λίμνη” δεν έχουν νόημα.
Διότι ακόμα κι αν το Αιγαίο ενέπιπτε 100% σε ελληνική δικαιοδοσία και πάλι η Ελλάδα δεν θα μπορούσε να παρεμποδίσει τη διέλευση οποιουδήποτε σκάφους άλλης χώρας…
Άλλωστε, ακόμα και σήμερα, που τα χωρικά ύδατα της Ελλάδας έχουν εύρος 6 μίλια – κι όχι 12 μίλια όπως δικαιούται να τα επεκτείνει η χώρα μας – και πάλι υπάρχουν περιοχές στο Αιγαίο, ανάμεσα σε ελληνικά νησιά (κυρίως στις Κυκλάδες) όπου η θάλασσα που τα περικλείει βρίσκεται ολόκληρη εντός ελληνικών χωρικών υδάτων και δεν υπάρχει καμία παρεμπόδιση διεθνούς διέλευσης ξένων πλοίων.
Επομένως, όλο αυτό το “επιχείρημα” περί “ελληνικής Λίμνης” είναι εκτός τόπου και χρόνου – από την στιγμή που υπάρχουν πια οι σαφείς προβλέψεις του Διεθνούς Δικαίου, αλλά και οι πάγιες πρακτικές ναυσιπλοϊας στο Αιγαίο…
Γιατί λοιπόν, επανέρχεται αυτό το τουρκικό επιχείρημα (περί “ελληνικής λίμνης”) – που έχει ήδη απαντηθεί και από την Διεθνή Νομοθεσία και από την πραγματικότητα; Ποιοί το επαναλαμβάνουν και γιατί;
Διότι εκτός από τους “επαγγελματίες πατριδοκάπηλους” υπάρχουν και οι “επαγγελματίες τουρκόφιλοι”.
Δηλαδή οι πάγιοι υποστηρικτές της τουρκικής προπαγάνδας στην Αθήνα.
Οι οποίοι κάθε φορά μας λένε αυτά ακριβώς που επικαλούνται οι Τούρκοι!
Όπως για παράδειγμα, ότι είμαστε…”μοναχοφάηδες”, λέει, που επιμένουμε να διεκδικούμε όσα το Διεθνές Δίκαιο σαφώς προσδιορίζει ως δικά μας!
Το λεγόμενο “φιλοτουρκικό λόμπυ”, στην Ελλάδα…
Πέρα όμως από τους “επαγγελματίες” τουρκόφιλους, υπάρχουν, ως φαίνεται, και οι …”ερασιτέχνες”! Ή κάπως πιο “περιστασιακοί”, ας πούμε…
Αυτοί οι τελευταίοι δεν στηρίζουν (συστηματικά) το τουρκικό λόμπυ.
Απλώς προσπαθούν να δείξουν ότι είναι πιο “ευέλικτοι” και πιο “ανοιχτόμυαλοι”. Ή λιγότερο “μοναχοφάηδες”, για να χρησιμοποιήσω όρο του Κοτζιά ή του Κατρούγκαλου…
Συμπέρασμα: Αν στην Ελλάδα επιμένεις σε όσα το Διεθνές Δίκαιο σαφώς ορίζει ως “δικά σου”, κινδυνεύεις να κατηγορηθείς, είτε ως “επαγγελματίας πατριδοκάπηλος” είτε ως “μοναχοφάης”.
Κι όχι μόνο από “επαγγελματίες” τουρκόφιλους.
Και από “ερασιτέχνες”, πλέον…
* Πέμπτον: Με βάση λοιπόν, το Διεθνές Δίκαιο η Ελλάδα μπορεί να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα, στα 12 μίλια. Μονομερώς μάλιστα…
Το Αιγαίο – που, ασφαλώς, δεν είναι “ελληνική λίμνη”, δεν είναι καν “λίμνη” – είναι ένα αρχιπέλαγος διάστικτο από Ελληνικά νησιά!
Δεκάδες κατοικημένα και εκατοντάδες ακατοίκητα. Από τα οποία μόνο δύο ανήκουν στην Τουρκία.
Στο Αιγαίο, λοιπόν, βρίσκονται ελληνικά νησιά και ελληνικά χωρικά ύδατα με κατοχυρωμένο το δικαίωμα ελεύθερης ναυσιπλοϊας και “αβλαβούς διέλευσης” των πάντων.
Τα κυριαρχικά δικαιώματα των ελληνικών νησιών αμφισβητούνται από κανένα;
Όχι! Ούτε από το Διεθνές Δίκαιο, ούτε από καμία άλλη χώρα (ούτε καν πια από τη Ρωσία, η οποία παλαιότερα μας έκανε κάποιες “κόγξες”) – από κανένα πλην της Τουρκίας!
Το ποιά είναι ακριβώς τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας πέρα από τις σαφέστατες νομικές διατυπώσεις του UNCLOS το αποτυπώνουν διεθνείς ναυτικοί χάρτες – επίσημοι ή ημιεπίσημοι.
— Όπως ο Χάρτης της Σεβίλλης, ο οποίος χωρίς να είναι “επίσημος” ενσωματώθηκε το 2009 στα επίσημα ντοκουμέντα της ΕΕ (μετά την έγκριση της Συνθήκης της Λισαβόνας, δηλαδή του “Ευρωσυντάγματος”).
Αυτός ο Χάρτης δείχνει καθαρά ότι το Καστελόριζο έχει ΑΟΖ, ότι η Ελληνική ΑΟΖ συνδέεται με την Κυπριακή κι ότι η Ελληνική ΑΟΖ της Ανατολικής Μεσογείου είναι πολύ μεγαλύτερη της αντίστοιχης Τουρκικής.
Όχι γιατί το λένε οι ‘Ελληνες… “μοναχοφάηδες”, αλλά γιατί αυτό προβλέπει με σαφήνεια το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας. Τελεία και παύλα…
Ή όπως σύγχρονοι χάρτες διεθνών οργανισμών όπως η Global Marines Boundaries Data Base, όπου δείχνουν με μεγάλη σαφήνεια τα περιορισμένα κυριαρχικά δικαιώματα της Τουρκίας ΚΑΙ στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο.
Και πάλι όχι επειδή το λένε οι Έλληνες… “μαξιμαλιστές”, αλλά γιατί αυτό προβλέπει το Δίκαιο της Θάλασσας. Τι να κάνουμε;
Όλοι αυτοί οι χάρτες αναγνωρίζουν πλήρως τα κυριαρχικά δικαιώματα των ελληνικών νησιών.
Δηλαδή ότι το Αιγαίο βρίσκεται σε ελληνική δικαιοδοσία κατά 86% τουλάχιστον!
Αυτό σημαίνει ότι “το Αιγαίο είναι διάστικτο από ελληνικά νησιά”, τα οποία βάσει το Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας έχουν πλήρη δικαιώματα.
Τι είναι όλοι όσοι χρησιμοποιούν τους χάρτες αυτούς;
“Επαγγελματίες πατριδοκάπηλοι”;
“Μοναχοφάηδες Ελληναράδες”;
“Μαξιμαλιστές των Αθηνών”;
Τι;
Εκτός Ελλάδος βρίσκονται. Και ξένοι είναι…
* Έκτον, η Τουρκία αυτά τα γνωρίζει. Κι αυτά ακριβώς αμφισβητεί. Εμπράκτως!
Θέλει να αναθεωρήσει τα όρια των κυριαρχικών των δικαιωμάτων, όπως τα ορίζει το Διεθνές Δίκαιο…
Ασκεί αναθεωρητική πολιτική, πράγμα που εμμέσως (ενίοτε και αμέσως) έχουν καταγγείλει πολλές άλλες χώρες!
Ακόμα και οι ΗΠΑ ακόμα και η Γερμανία, οπωσδήποτε η Γαλλία και το Ισραήλ, έχουν κατά καιρούς θεωρήσει “παράνομο” το τουρκολιβυκό μνημόνιο, “παράνομες” και “προκλητικές” τις τουρκικές οχλήσεις μέσα στην Κυπριακή ΑΟΖ, παράνομες τις προκλήσεις της Άγκυρας μέσα στις “αμφισβητούμενες” θαλάσσιες περιοχές της Ανατολικής Μεσογείου – που τις κατονομάζουν ως “αμφισβητούμενες” γιατί εμείς οι ίδιοι δεν τις έχουμε ακόμα διακηρύξει επισήμως…
Ουσιαστικό όλες οι χώρες έχουν κατηγορήσει – εμμέσως ή αμέσως – την αναθεωρητική πολιτική της Τουρκίας. Κι εμείς;
Εμείς απλώς, συζητάμε μεταξύ μας αν είμαστε… “μοναχοφάηδες” και “επαγγελματίες πατριδοκάπηλοι” όταν επιμένουμε στα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας, όπως της τα αναγνωρίζει το Διεθνές Δίκαιο!
Τέτοιο κατάντημα!
Παρεμπιπτόντως, η Ρωσία καταδικάζεται σήμερα γιατί άσκησε αναθεωρητική πολιτική σε βάρος της Ουκρανίας!
Για να καταλάβουμε: Όταν οι Ουκρανοί αντιστέκονται με ό,τι έχουν και δεν έχουν, και υφίστανται τεράστιες απώλειες και η χώρα τους καταστρέφεται, αλλά οι ίδιοι αρνούνται να ενδώσουν στις αναθεωρητικές επιδιώξεις της Ρωσίας είναι ήρωες, έτσι;
Και τους συμπαραστεκόμαστε όπως μπορούμε, έτσι;
Αλλά όταν εμείς αντιστεκόμαστε στην εξ ίσου αναθεωρητική πολιτική της Τουρκίας σε βάρος της Ελλάδας – και στην ακόμα χειρότερη αναθεωρητική πολιτική της Τουρκίας σε βάρος της Κύπρου – είμαστε… “Ελληναράδες”, έ;
Και “επαγγελματίες πατριδοκάπηλοι”, έ;
Και “μοναχοφάηδες”, έ;
Και “μαξιμαλιστές”, έτσι;
Σα δεν ντρεπόμαστε…
ΥΓ. Τελικά μέσα στην “Ελληνική λίμνη” κάποιοι κοντεύουν να θαλασσοπνιγούν!
