Θανάσης Κ.
Υπάρχει μια πολύ παλιά – και πάντα επίκαιρη – ιστοριούλα του, θυμόσοφου ανατολίτη, Ναστρεντίν Χότζα.
Όταν ο Σουλτάνος, λέει, για να δοκιμάσει τον Ναστραντίν του έκανε την εξής πρόταση:
— Αν μπορέσεις να κάνεις μια γκάφα, κι ύστερα, για να την διορθώσεις, να κάνεις μια δεύτερη γκάφα, χειρότερη από την πρώτη, θα σου δώσω το βάρος σου σε χρυσάφι. Αλλιώς θα σου πάρω το κεφάλι…
— Εντάξει του απάντησε ο Ναστρεντίν, ατάραχος…
Το ίδιο βράδυ, ο Σουλτάνος καληνύχτισε τους επισκέπτες του και προχώρησε προς τη σκάλα για να ανέβει στα δώματά του…
Τότε ο Ναστρεντίν τον πλησίασε αθόρυβα από πίσω και του… έπιασε τρυφερά τα οπίσθια καθώς ανέβαινε τη σκάλα!
Ο Σουλτάνος γύρισε ξαφνιασμένος:
— Τι κάνεις εκεί, βρε συφοριασμένε; τον ρώτησε…
Και ο Ναστρεντίν, προσποιητά “ταραγμένος”, του απάντησε:
— Χίλια συγγνώμη, Πολυχρονεμένε μου. Σας πέρασα για τη Σουλτάνα!!!
Η ιστορία δεν λέει, αν ο Ναστρεντίν κέρδισε το βάρος του σε χρυσό, ή έχασε το κεφάλι του…
Το βέβαιο είναι ότι από τότε έκανε παγκόσμιο ρεκόρ: Μιας πρωτοφανούς γκάφας, που πήγε να τη διορθώσει με δεύτερη γκάφα, ακόμα χειρότερη.
“Χούφτωσε” τον Σουλτάνο, κι ύστερα, για να δικαιολογηθεί του είπε ότι τον πέρασε για τη γυναίκα του!
Το μυθικό αυτό ρεκόρ από τότε παραμένει “άθικτο”…
Μέχρι προχθές, δηλαδή, που μάλλον το κατέρριψε Έλληνας υπουργός. Πανεπιστημιακός ο ίδιος, διετέλεσε σύμβουλος του ΓΑΠ στο παρελθόν, πέρασε κι από το Ποτάμι ένα φεγγάρι και κατέληξε στην Κυβέρνηση της ΝΔ.
Ο κ. υπουργός, λοιπόν, προσπάθησε να πει (με μεγάλη καθυστέρηση) κάτι σωστό, διορθώνοντας προηγούμενο λάθος. Και το έκανε μάλλον… χειρότερο.
Ο υπουργός λοιπόν, έσπευσε να ανακοινώσει, μετά τις προσβλητικές για τον Έλληνα Πρωθυπουργό δηλώσεις Ερντογάν, ότι διάλογος με την Τουρκία δεν μπορεί να υπάρξει.
Επιτέλους! Το κατάλαβαν…
Όπως κατά λέξη είπε:
“Είναι ολοφάνερο, πως για να υπάρξει διάλογος με αποτέλεσμα κι όχι μόνο για το θεαθήναι, θα πρέπει να στηρίζεται σε δύο παραδοχές. Να μην υπάρχει εμπρηστική ρητορική ή επιθετικές ενέργειες, και να υπάρχει μια κοινή βάση δικαίου πάνω στην οποία στηριζόμαστε. Όσο δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις αυτές, είναι αυτονόητο ότι διάλογος ουσιαστικός δεν μπορεί να υπάρξει”
Έχει απόλυτο δίκιο. Σωστά τα είπε! Απολύτως σωστά…
Με δύο πολύ μικρές ενστάσεις, ωστόσο:
Πρώτον, δεν είναι “ολοφάνερο” και δεύτερον, δεν είναι “αυτονόητο”!
Πράγματι, αυτά τα πολύ σωστά που είπε τώρα, οι ίδιοι δεν τα πίστευαν…
Γιατί μέχρι τώρα έκαναν τα ακριβώς ΑΝΤΙΘΕΤΑ:
Έκαναν (προσχηματικό) “διάλογο” με την Τουρκία, ενώ
πρώτον, η Τουρκία συνέχιζε τις προκλήσεις της εναντίον της Ελλάδας,
δεύτερον, ενώ η Τουρκία κλιμάκωνε τις προκλήσεις της κατά της Ελλάδας,
τρίτον, δεν διέκοπταν τον διάλογο, ενώ η Τουρκία κλιμάκωνε και τις φραστικές επιθέσεις της κατά της Ελλάδας.
τέταρτον, η Τουρκία αρνούνταν να δεχθεί το Διεθνές Δίκαιο – το οποίο κατάφωρα παραβίαζε όσο ποτέ στο παρελθόν – ως κοινή βάση διαλόγου…
Όλα αυτά που ΤΩΡΑ επικαλείται ο κ. υπουργός, η Τουρκία τα έκανε συνεχώς τον τελευταίο χρόνο, όταν η Κυβέρνηση του κ. υπουργού υπερηφανευόταν ότι διάλογο “κάνεις πάντα”…!
Τώρα μόλις συνειδητοποίησε, ότι διάλογο ουσιαστικό δεν κάνεις σαν να μη συμβαίνει τίποτε όταν δημιουργούν συνεχώς τετελεσμένα σε βάρος σου.
Γιατί έτσι “νομιμοποιείς” τα τετελεσμένα σε βάρος σου.
Στα μάτια τρίτων τουλάχιστον…
Με δύο λέξεις: “Με πειρατή δεν κάνεις διάλογο”!
Που τους επαναλάμβανε συνεχώς ο Σαμαράς, κι έλεγαν ότι τους βάζει… “τρικλοποδιές”!
Γιατί είναι σαν να δίνεις το πρόσχημα σε “επιτήδειους ουδέτερους” (όπως η Γερμανία, για παράδειγμα), να ΜΗΝ αποφασίσουν κυρώσεις στον προκλητικό γείτονά σου.
Είναι σαν τους βοηθάς να τον “ξεπλύνουν”…
Κι αυτό ακριβώς συνέβαινε τόσο καιρό.
Μέχρι που φτάσαμε στο σημείο, να διακόψει το διάλογο ο ίδιος ο Ερντογάν! Λέγοντας πως για τον ίδιο “δεν υπάρχει Μητσοτάκης και δεν πρόκειται να ξανασυναντηθεί μαζί του”, για να αντιληφθεί και ο εδώ “φωστήρας” υπουργός μας, ότι ουσιαστικός διάλογος δεν μπορεί να γίνει, με όποιον σε απειλεί και σε βρίζει.
Τουλάχιστον όσο σε απειλεί και σε βρίζει…
Είναι προφανές, ότι δεν τον πείραξαν τόσο καιρό όλα όσα επικαλείται ΤΩΡΑ! Ούτε οι υπερπτήσεις τουρκικών αεροσκαφών ούτε οι βεβηλώσεις μνημείων…
Ούτε οι “περατζάδες” τουρκικών ερευνητικών σκαφών πάνω από ελληνικής δικαιοδοσίας θαλάσσιες ζώνες, ούτε οι προκλητικές απαιτήσεις αποστρατιωτικοποίησης των ελληνικών νησιών.
Όλα αυτά συνέβαιναν συνεχώς, καθημερινά, όλο τον τελευταίο χρόνο, αλλά η Κυβέρνησή του επέμενε ότι “διάλογο… κάνεις πάντα”!
Αυτό που ΤΩΡΑ τον πείραξε, είναι οι “επιθετικές δηλώσεις” Ερντογάν κατά του Έλληνα Πρωθυπουργού!
Κι αυτή η έμμεση παραδοχή, είναι γκάφα χειρότερη της προηγούμενης.
Όταν δηλώνει ο ίδιος, ότι “είμαστε δεδομένα, σταθερά και πάγια υπέρ του διαλόγου και το έχουμε αποδείξει…” είναι σαν να δίνει “εξετάσεις καλής συμπεριφοράς”.
Σαν να αποζητά “καλό βαθμό διαγωγής” από τους “κηδεμόνες” της χώρας.
Αυτό που χωρίζει τις “σοβαρές” χώρες από τις “μπανανίες” ΔΕΝ είναι η προθυμία τους να κάνουν ΠΑΝΤΑ “διάλογο” ανεξαρτήτως συνθηκών…
Αλλά η ετοιμότητά τους να προστατέψουν τον εαυτό τους και να δημιουργήσουν συνθήκες ουσιαστικού διαλόγου, αφού πείσουν τους πάντες – και τους αντιπάλους τους και τους φίλους τους – ότι με τα εθνικά τους συμφέροντα δεν παίζουν. Και ανοικτές προκλήσεις αναπάντητες δεν τις αφήνουν….
Η Ελλάδα ασφαλώς και μπορεί να βρει συμμάχους. Αλλά όσο μοιάζει να αναζητά προστάτες από τους οποίους επιζητά επιβράβευση “καλής διαγωγής” πραγματικούς συμμάχους δεν θα βρίσκει.
Ούτε “προστάτες”, βέβαια…
‘Όποιος αληθινά θέλει να σου σταθεί (γιατί έχετε κοινό εχθρό) ΔΕΝ σου ζητά να κάνεις διάλογο με τον (κοινό) εχθρό την ώρα που σε προκαλεί.
Κι όποιος σου απαιτεί να κάνεις διάλογο με τον εχθρό σου, χωρίς να πάρει πίσω ο εχθρός τα τετελεσμένα του, δεν το κάνει για να βοηθήσει εσένα. Το κάνει για να “ξεπλύνει” τον εχθρό σου…
Για να σε πάρουν στα σοβαρά πρέπει να δείξεις τα όριά σου!
Για να σε υπολογίζουν πρέπει να ακυρώνεις τα τετελεσμένα που δημιουργούνται σε βάρος σου.
Ο εν λόγω υπουργός είχε πει κάποτε – όταν τα τουρκικά σκάφη μπαινόβγαιναν στην Ελληνική ΑΟΖ – ότι “κόκκινη γραμμή” είναι τα όρια της εθνικής κυριαρχίας μας! Όχι τα κυριαρχικά μας δικαιώματα…
Κι αυτό η Τουρκία – και κάποιοι άλλοι – το εξέλαβαν ως διάθεση εκχώρησης!
Τώρα ο Πρωθυπουργός διακηρύσσει – σωστά – ότι θα υπερασπιστούμε και την κυριαρχία μας ΚΑΙ τα κυριαρχικά μας δικαιώματα (που ακόμα δεν έχουμε διακηρύξει, ωστόσο).
Και ο εν λόγω υπουργός δηλώνει σήμερα ότι δεν μπορεί να συνεχιστεί ο διάλογος με την Τουρκία γιατί η… Τουρκία τον σταμάτησε. Ενώ εμείς είμαστε δεδομένα, σταθερά και πάγια υπέρ του διαλόγου…
Το μήνυμα είναι:
Μη μας μαλώνετε – δεν κάνουμε διάλογο γιατί οι Τούρκοι τον έκοψαν!
Κρείττον το σιγάν…
Αλλά υπάρχουν και χειρότερα.
Κυρία, πρώην υπουργός, λαλίστατη και πολυπράγμων, ως συνήθως, βγήκε και είπε ότι δεν υπάρχει πρόβλημα, αν το τουρκικό ερευνητικό σκάφος Γιαβούζ κάνει έρευνες στο Αιγαίο…
— Αφήστε το να μετρά τα ψάρια, είπε στους εμβρόντητους συνομιλητές της.
Προφανώς δεν γνωρίζει ότι οι έρευνες απαιτούν άδεια από τη χώρα, στη δικαιοδοσία της οποίας ανήκουν οι θαλάσσιες ζώνες όπου γίνονται οι έρευνες.
Κι όταν, βέβαια, πραγματοποιούνται σιωπηλά και παράνομα, δεν μπορείς να κάνεις και πολλά πράγματα…
Αλλά όταν η Τουρκία τις ανακοινώνει δημόσια και εκ των προτέρων, πάνω σε ΑΟΖ που βρίσκονται στη δική σου δικαιοδοσία, τότε δημιουργεί “τετελεσμένα” πάνω σε δικά σου κυριαρχικά δικαιώματα.
Κι αν εσύ δεν αντιδράς είναι σαν αποδέχεσαι σιωπηλά τα τετελεσμένα αυτά…
Αυτά μάλλον δεν τα έχει υπόψιν της η γνωστή κυρία με το μπλαζέ υφάκι…
Αλλά εδώ δεν πρόκειται για το αν πρέπει να αντιδράσουμε σε “ερευνητικό σκάφος” της Τουρκίας. Εδώ μιλάμε για το πώς θα αντιδράσουμε, αν φτάσει τουρκικό γεωτρύπανο και τρυπήσει το βυθό επί Ελληνικής ΑΟΖ, νοτίως της Κρήτης!
Τι θα κάνουμε; Θα το αφήσουμε έτσι; Θα αντιδράσουμε; Και πώς;
Και τι νόημα έχει να αντιδράσουμε, αν προηγουμένως δεν έχουμε διακηρύξει την ΑΟΖ μας, δηλαδή το εύρος των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων μας, που η Τουρκία έχει ήδη καταπατήσει στην περιοχή, με το τουρκολυβικό μνημόνιο;
Και τώρα πηγαίνει να “τρυπήσει” επί τόπου…
Επ’ αυτών η κυρία με το μπλαζέ υφάκι, δεν μας είπε τίποτε…
Τι να πει, άλλωστε;
Το φθινόπωρο του 2019 δήλωνε ότι δεν ανησυχεί για την Τουρκία!
Και λίγο αργότερα, έγινε… χαλασμός!
Ξέσπασε η απόπειρα εισβολής των “εργαλειοποιημένων” στον Έβρο,
ύστερα όργιο των “ερευνών” από τουρκικά σκάφη στην Ανατολική Μεσόγειο και η “αντιπαράθεση” του ελληνικού με τον τουρκικό στόλου στην περιοχή,
ύστερα η ίδια κυρία δήλωνε να δώσουμε την ΑΟΖ νοτίως του Καστελόριζου για να πάρουμε την ΑΟΖ της Ρόδου (δηλαδή να δώσουμε κάποια – πολλά – δικά μας, μπας και κρατήσουμε κάτι ολίγα από τα δικά μας),
ύστερα έβαζε τους φίλους της να δηλώνουν ότι “δεν πρέπει να εγκαταλείψουμε το άρμα της Γερμανίας” (όταν η Γαλλία μας πρότεινε Ελληνογαλλικό Σύμφωνο Αμυντικής αρωγής),
ύστερα η κυβέρνηση αποφάσισε να υπογράψει με τη Γαλλία (και να αποστασιοποιηθεί από το “άρμα της Γερμανίας”),
ύστερα το “άρμα της Γερμανίας”… έμεινε από λάστιχο στην Ευρώπη και χρεοκόπησε ολόκληρη η Γερμανική Πολιτική στα ενεργειακά της Ευρώπης. Και όχι μόνο…
Με δύο λόγια, η περί ής ο λόγος πολυπράγμων κυρία με το γνωστό μπλαζέ υφάκι, σ’ όλα… “μέσα” έπεσε!
Κι εξακολουθεί απτόητη…
Σαν την θρυλική “Μαντάμ Σουσού” του αλησμόνητου Δημήτρη Ψαθά.
Μεγαλοπιανόταν με αυτά που δεν ήξερε και σνόμπαρε όσα δεν καταλάβαινε.
Τουλάχιστον εκείνη δεν ασχολούταν με κρίσιμα ζητήματα Εξωτερικής Πολιτικής…
Τελικά με κακέκτυπα λαϊκών τύπων, όπως ο Ναστρεντίν Χότζα και η Μαντάμ Σουσού, έχουμε γίνει “μια ευχάριστη ατμόσφαιρα”, που θα ‘λέγε και ο αξέχαστος Ντίνος Ηλιόπουλος.
Θλιβερή εικόνα για μια χώρα, που μπροστά σε μεγάλους κινδύνους προσπαθεί να αρθρώσει Λόγο και Πολιτική αντίστοιχη με τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει…
Προσπαθεί, αλλά δεν τα έχει καταφέρει ακόμα…
Περισσεύουν οι “Χατζηαβάτες…
