Η αλήθεια είναι ότι στα 2.5 χρόνια που ο ΣΥΡΙΖΑ έχει αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας έχουμε ζήσει αρκετές… αλησμόνητες εμπειρίες, τις οποίες σίγουρα οι επόμενες γενιές θα τις αντιμετωπίζουν όπως εμείς όταν ακούμε ότι στη δικτατορία του Πάγκαλου οι αστυνομικοί μετρούσαν την απόσταση της φούστας από το πεζοδρόμιο. Πέρα όμως από τα περιστατικά εκείνα που αν δεν ήταν τραγικά θα μπορούσαν να είναι αστεία, υπάρχουν και οι καταστάσεις οι οποίες δημιουργούν οργή και αγανάκτηση. Και η σημερινή κυβέρνηση έχει να προσφέρει και από τα δύο στην κατηγορία…ουρές.
Τραγικό, μα και αστείο ταυτοχρόνως, είναι να λέει ο πρωθυπουργός μιας χώρας, δημοσίως: “we have already eaten the camel and now have the queue”. Αν παραβλέψουμε ότι βάφτισε τον γάιδαρο, καμήλα, το queue χρησιμοποιείται πχ για την ουρά που συναντά κάποιος στο ταμείο της τράπεζας, ενώ η ουρά των ζώων είναι tail.
Βέβαια, το επίπεδο γνώσεων του Αλέξη Τσίπρα μπορεί να θεωρηθεί και ανέκδοτο, ένα από τα πολλά της περιόδου που ζούμε. Οι άλλες ουρές όμως που ζούμε επί ΣΥΡΙΖΑ δεν έχουν καθόλου πλάκα.
Οι ουρές που ζήσαμε όταν έκλεισαν οι τράπεζες (ήδη έχουμε ξεπεράσει τα δύο χρόνια με capital controls), με εκατομμύρια πολίτες να περιμένουν σαν ζητιάνοι για να βγάλουν 60 ευρώ από τα χρήματά τους.
[irp posts=”157113″ name=”Μεγάλη ταλαιπωρία για το ηλεκτρονικό εισιτήριο”]
Οι ουρές που ζήσαμε για το Κοινωνικό Εισόδημα Αλληλεγγύης, με ανθρώπους να έρχονται μέχρι και στα χέρια έξω από τα ΚΕΠ για να εξασφαλίσουν το αστρονομικό ποσό των 200 ευρώ.
Και, τώρα, οι ουρές στους σταθμούς των μετρό για το ηλεκτρονικό εισιτήριο. Σε ποια πολιτισμένη χώρα χάνεις ώρες από τη ζωή σου, στοιβάζεσαι, περιμένεις όρθιος, χάνεις μέχρι και τις αισθήσεις σου, για να βγάλεις εισιτήρο για τα ΜΜΜ;
Όχι για να ευεργετηθείς, όχι για να λάβεις κάτι, αλλά για να πληρώσεις για μία υπηρεσία.
Όλα αυτά συμβαίνουν μόνο στην Ελλάδα του ΣΥΡΙΖΑ. Και, δυστυχώς, μέχρι τα περιστατικά αυτά να αποκτήσουν στα μελλοντικά βιβλία της ιστορίας τον ρόλο του ανεκδότου, αποτελούν την τραγική πραγματικότητα που καλείται να διαχειριστεί και να αντέξει ο χρεοκοπημένος Έλληνας, καθώς πηγαίνει να πληρώσει -εκτός των άλλων- την δεύτερη δόση του ΕΝΦΙΑ που κανονικά έχει καταργηθεί.