ΚΕΑ 2017
του Γιώργου Νταλιάρη
Στην Ελλάδα των μνημονίων, της ανελέητης οικονομικής κρίσης και της ανεργίας που επίσημα είναι στο 23% περίπου, αλλά στην πραγματικότητα είναι μεγαλύτερη, πολλοί είναι αυτοί που αναμένουν μια σανίδα σωτηρίας, μια δουλειά.
Την δουλειά που θα τους επιτρέψει να βάλουν στο σπίτι τους ένα μισθό και να μπορέσουν να καλύψουν μερικές από τις βασικές ανάγκες. Και τι κάνει το κράτος γι’αυτό;
Διαβάζουμε πολύ συχνά για προγράμματα ΟΑΕΔ που θα ωφελήσουν συμπολίτες μας και παράλληλα ακούμε τα πανηγύρια κυβερνητικών στελεχών για τις κινήσεις αυτές. Αλήθεια όμως, τι λαμβάνουν οι πολίτες που θα προσφέρουν τις υπηρεσίες τους μέσω αυτών των προγραμμάτων; Εργασία για μερικούς μήνες που το μόνο που κάνει είναι να βελτιώνει λογιστικά τα στοιχεία που παρουσιάζονται κάθε μήνα από τον ΟΑΕΔ και να είναι όπλο στη φαρέτρα των υπουργών. Λογιστικά. Νούμερα. Γιατί επί της ουσίας, δεν προσφέρουν μόνιμη εργασία και όταν τελειώνει το πρόγραμμα ο ωφελούμενος ξαναβρίσκεται ξεκρέμαστος και χωρίς εισόδημα.
[irp posts=”118891″ name=”Από το ΚΕΑ και το ΕΦΚΑ στις εκλογές και στην Ελλάδα που πουλιέται!”]
Στην Ελλάδα του 2017 οι μισθοί των 400 ευρώ είναι μισθοί πείνας, είναι χρήματα με τα οποία που ουδείς μπορεί να ζήσει και να καλύψει τα βασικά. Θυμίζει την Ελλάδα του 1950 τότε που οι συνθήκες ζωής ήταν κακές και ο κόσμος έφευγε για ξένες χώρες. Δε συμβαίνει το ίδιο και τώρα με την μετανάστευση κυρίως νέων ανθρώπων;
Και από την άλλη έχουμε το περιβόητο ΚΕΑ, το Κοινωνικό Εισόδημα Αλληλεγγύης που η πρώτη δόση αναμένεται να δοθεί την επόμενη εβδομάδα. 200 ευρώ υποσχέθηκε η κυβέρνηση και είναι η κίνηση που επί μήνες προβάλλουν οι υπουργοί στα κανάλια. Τι ξεφτίλα πραγματικά! Για 200 ευρώ ανά άτομο ταλαιπώρησαν οικογένειες και οικογένειες. Για ένα κομμάτι ψωμί.
Αχ Ελλάδα, πως σε κατήντησαν και αυτοί και οι προηγούμενοι. Αραγε θα βρεθεί λύση σύντομα; Θα βρούμε και πάλι λίγη από τη χαμένη μας αξιοπρέπεια;
