Κυκλοφορεί τελευταία – από λίγους, καλοθελητές, αλλά κυκλοφορεί – η εξής “ιδέα”: –Τώρα με την κρίση της πανδημίας, τα πράγματα αλλάζουν, τίποτε μετά την κρίση δεν θα είναι όπως πριν, επομένως το “πολιτικό μας σύστημα” πρέπει να αφήσει πίσω του τα παλιά και να προσπαθήσει με “ομοψυχία” να βγάλει τη χώρα από τα ερείπια.
Tου Θανάση Κ.
Τελικά να συνεργαστούν Κυριάκος Μητσοτάκης και Αλέξης Τσίπρας!
Με κάποιο τρόπο – όποιον τρόπο – να συνεργαστούν…
Μάλιστα!
“Καλή ιδέα” ακούγεται. Και πολύ “πιασάρικη”…
Όταν ο κόσμος είναι “εγκλεισμένος” και φοβισμένος, αγωνιά για το σήμερα και ανησυχεί σοβαρά για το αύριο, το να εύχεται να είναι η ηγεσία του ενωμένη μοιάζει αυτονόητο…
Αλλά μέσα σε τέτοιους “ευσεβείς πόθους” και αθώες ευχές, υπάρχει πάντα κάποια δόση αφέλειας και αρκετή δόση πονηριάς και υστεροβουλίας.
Πράγματι, όλη αυτή η ιδέα “έλα μωρέ, δεν είναι καιροί για τσακωμούς, όλοι αδέλφια είμαστε, άντε να τα βρούμε μεταξύ μας”, είναι ταυτόχρονα και αφέλεια και πονηριά!
Αφέλεια από την πλευρά όσων “τσιμπάνε”.
Και πονηριά από την πλευρά όσων περιμένουν να εκμεταλλευτούν την αφέλεια των υποψηφίων θυμάτων τους…
Και να γιατί:
* Πρώτον, η χώρα έχει αυτή τη στιγμή κυβέρνηση που απολαμβάνει ισχυρής κοινοβουλευτικής αυτοδυναμίας και ευρύτατης λαϊκής συναίνεσης στον τρόπο που διαχειρίζεται τα πράγματα.
Το μόνο που ζητάμε είναι να κυβερνήσει, όπως και κάνει. Και τα πάει αρκετά καλά!
Να συνεχίσει να τα πηγαίνει καλά και να κλείσει κι όσες “τρύπες” υπάρχουν ή εμφανίζονται…
Δεν υπάρχει κανένας λόγος να “μοιραστεί” την εντολή που έχει από το λαό, με άλλους, που πολύ πρόσφατα τους αποδοκίμασε ο λαός.
Αν το έκανε αυτό απλά θα μοίραζε τις ευθύνες τις αποτυχίας.
Αλλά μέχρι στιγμής είναι επιτυχημένη.
Αν προσπαθούσε να “συνεργαστεί” με το ΣΥΡΙΖΑ, θα άρχιζε τις ατέλειωτες “διαβουλεύσεις” και τα μεσοβέζικα σε κάθε βήμα – και θα έχανε τη δυνατότητα να παίρνει γρήγορες αποφάσεις.
Δηλαδή θα έχανε αυτό το πλεονέκτημα που σήμερα διαθέτει και το χειρίζεται καλά…
Μόνον εχθρός της κυβέρνησης – και της διακυβέρνησης, γενικότερα – θα ευχόταν κάτι τέτοιο.
* Δεύτερον, μήπως η πρόταση “ευρύτερης συνεργασίας – κυβερνητικής και όχι μόνο” – αφορά το μετά την κρίση;
Εδώ έρχονται κάποιοι και λένε πως όταν περάσει η καραντίνα του κορονοϊού, όλες οι χώρες – και η Ελλάδα, ασφαλώς – και συνολικά η Ευρώπη, θα βρεθούν σε “αχαρτογράφητα νερά”.
Άρα, υποστηρίζουν, ακόμα κι αν σήμερα δεν χρειάζεται ευρύτερη συνεργασία, στις άγνωστες προκλήσεις που θα αντιμετωπίσουμε μετά, θα είναι απαραίτητη μια τέτοια “συναίνεση”.
Και όποιος το βλέπει αυτό “να έρχεται” αύριο, οφείλει να το “προετοιμάζει” από σήμερα…
Μάλιστα! Αυτό το επιχείρημα έχει πολύ περισσότερο “ψαχνό”…
* Τρίτον: Ας σκεφτούμε, όμως: με ποιούς θα πρέπει να συνεργαστούμε;
Και για να επιτύχουμε, τι ακριβώς, στις νέες συνθήκες;
Μέσα στο ΣΥΡΙΖΑ υπάρχουν δύο κατηγορίες πολιτικών:
— Αυτοί που διαλαλούν πως όταν περάσει η κρίση θα “λογαριαστούμε” ή θα μας …“απαυτώσουν”! (το λένε και το γράφουν μάλιστα, χωρίς περιφράσεις)
–Κι αυτοί που πολύ πιο ήρεμα μας λένε πως μετά την κρίση – και εξ αιτίας της – θα ανακαλυφθούν τα περιπόθητα… “λεφτόδεντρα”, που έψαχναν και δεν έβρισκαν ως τώρα, για να – ξοδεύει το κράτος και να εισπράττουν οι πάντες (κατά προτίμησιν χωρίς να πολύ-δουλεύουν).
Από την αρχή της πανδημίας, αντί να ζητάνε περισσότερα αντιδραστήρια για να γίνονται εξετάσεις και περισσότερα εργαστήρια για να βγάζουν τα αποτελέσματα γρήγορα, ζήταγαν περισσότερες προσλήψεις!
Κι αυτή τη στιγμή κάποιοι στα “νοσοκομεία αναφοράς” (όπου πάνε τα κρούσματα των κουρονοϊόύ) το προσωπικό λιώνει στη δουλειά, και συχνά μολύνονται και οι ίδιοι, ενώ τα υπόλοιπα δημόσια νοσοκομεία έχουν αδειάσει, και το προσωπικό τους ουσιαστικά υπολειτουργεί.
Κι όμως, κάποιοι ζητάνε χιλιάδες νέες προσλήψεις!
Τώρα που πληρώνει η Ευρώπη… “ανοίξαμε και σας περιμένουμε”!
Σπεύσατε-σπεύσατε – κι όποιος πρόλαβε τον Κύριο οίδε…
Με αυτές τις “αντιλήψεις” θα συνεργαστούμε μετά από την κρίση;
Δεν νομίζω…
* Τέταρτον: Υπάρχουν στο ΣΥΡΙΖΑ αυτοί που λένε “ανοίχτε τα σύνορα να περάσουν όλοι οι πρόσφυγες” – πράγμα που δεν το συζητάει πλέον σοβαρά, κανείς στην Ευρώπη.
Όπως υπάρχουν, βέβαια, και άλλοι – σαφώς “ηπιότερο”, ας πούμε – που απλώς δεν μιλάνε.
Αλλά αυτοί οι τελευταίοι – οι “ήπιοι”, υποτίθεται – δεν αποκηρύσσουν:
ούτε τους συντρόφους τους που βγαίνουν και φωνάζουν ότι μετά την κρίση θα “λογαριαστούμε”,
ούτε τους συντρόφους τους “υπόσχονται” ότι όταν περάσει το κακό θα… “απαυτώσουν” τους αντιπάλους τους,
ούτε τους συντρόφους τους που υπογράφουν κείμενα και τα δημοσιεύουν στο ξένο Τύπο καταγγέλλοντας την ίδια τη χώρα τους – την Ελλάδα – ότι “κακοποιεί ανήμπορους πρόσφυγες” στα σύνορα! Και τους διαψεύδουν ξένοι συνάδελφοί τους που μιλάνε για “εργαλειοποίηση” λαθρομεταναστών από τον Ερντογάν.
Αυτοί όλοι, οι “κακοήθεις”, δεν είναι “εκτός γραμμής”!
Αν ήταν, ο ΣΥΡΙΖΑ θα τους είχε αποκηρύξει και θα τους είχε ήδη διαγράψει.
Αλλά δεν το έκανε!
Αυτοί όλοι είναι Η γραμμή του ΣΥΡΙΖΑ, όπως περνάει στα ΜΜΕ που ελέγχει και στα ΜΜΕ που δεν ελέγχει. Και στα Social Media και παντού.
Οι “ήπιοι” τόνοι Τσίπρα είναι απλώς ο “φερεντζές” που καλύπτει διακριτικά την κακοήθεια όλων των άλλων! Για να μπορούν να τα λένε ανεμπόδιστα, να συσπειρώνουν τους δικούς τους, να βγάζουν τα χειρότερα ένστικτα μιας μερίδας της κοινωνίας, την ίδια στιγμή που κάποιοι “καλοθελητές” προσπαθούν να μας πείσουν να τους αντιμετωπίζουμε με… “συναινετικές διαθέσεις”, στοργή και Προδέρμ.
Αυτοί όλοι οι τοξικοί ΣΥΡΙΖΑιοι, δεν είναι οι εξαιρέσεις. Είναι ο κανόνας!
Δεν είναι κάποιες “παραφωνίες” – είναι το κύριο “μήνυμα” που περνάνε στην κοινωνία, με την απόλυτη “ανοχή” όλων ημών…
Και με τις ευλογίες των νέων “κηρύκων της Συναίνεσης”, οι οποίοι δεν ζητούν να αποκηρύξει ρητά ο ΣΥΡΙΖΑ όλα αυτά τα… καλόπαιδα που κυκλοφορούν στα κανάλια σκορπώντας κραυγές μισαλλοδοξίας και ρεβανσισμού.
Δεν το κάνουν όμως, ούτε αυτοί.
Μας δουλεύει ο ΣΥΡΙΖΑ κανονικά…
Μας δουλεύουν κι όλοι οι “καλοθελητές”, που εισηγούνται” να τα βρούμε με το ΣΥΡΙΖΑ!
* Πέμπτον, Την επόμενη μέρα ο ΣΥΡΙΖΑ ξέρουμε τι θα ζητάει…
Μας το λέει ο ίδιος από τώρα. Είναι το μόνο στο οποίο ΔΕΝ κοροϊδεύει:
Προσλήψεις στο Δημόσιο και… νέες αθρόες προσλήψεις στο Δημόσιο
και άρση ή παράκαμψη κάθε αξιολόγησης
και σταμάτημα κάθε δίωξης αναρχομπάχαλων
και εκ νέου άνοιγμα συνόρων
και “άσυλο” για τους λαθρομετανάστες μαζικά
και εκ νέου ενθάρρυνση των ΜΚΟ, να γίνουν κράτος εν κράτει,
και να πάμε με την Τουρκία να λύσουμε τα “θέματά” μας μοιράζοντας τα… δικά μας, για να μην είμαστε “μονοχοφάηδες”, λέει…
Αυτά λένε οι… “καλοί” ΣΥΡΙΖΑιοι!
Οι “κακοί”, απλώς περιμένουν να έλθουν να “απαυτώσουν” όποιον προλάβουν!
Με αυτούς θα κάνουμε… “συναίνεση”;
Δεν το νομίζω!
ΥΓ.1 Όσοι συνιστούν “συναίνεση” με το ΣΥΡΙΖΑ, να μας εξηγήσουν πώς ακριβώς θα τα βρουν με όσους:
είτε (στην καλύτερη περίπτωση) ονειρεύονται λεφτόδεντρα που δεν υπάρχουν,
είτε (στη χειρότερη) ονειρεύονται – απειλούν και “υπόσχονται” – τα… ακατανόμαστα σε βάρος των αντιπάλων τους…
Οι “καλοί” ονειρεύονται νέο “Πρόγραμμα Θεσσαλονίκης”
και οι “κακοί” ξεφυλλίζουν τον Μαρκήσιο Ντε Σάντ για να πάρουν “ιδέες”…
(Ούτε καν το Κάμα Σούτρα!)
Αν ο Τσίπρας αποκήρυσσε δημόσια – ή και διέγραφε – τον κ. Καψώχα και τον κ. Κούλογλου και τον κ. Ρήγα και την κα. Δούρου και τους μισούς τουλάχιστον βουλευτές του, που επαναλαμβάνουν τα ίδια και χειρότερα, όπου βρεθούν – θα μπορούσαμε να αρχίσουμε να συζητάμε κάποιου είδους “σύγκλιση” μαζί του.
Αλλά και πάλι, θα έπρεπε να δώσει εξηγήσεις και ο ίδιος, για όσα είπε προ ημερών, πως όταν επιστρέψει στην εξουσία θα… “ελέγξει όλους τους αρμούς της”!
Ο Τσίπρας, στις ηπιότερες εκδοχές του, διακηρύσσει… μονοκομματικό κράτος!
Και είναι ο… “καλύτερος”! Σκέψου τι είναι όλοι οι υπόλοιποι…
