του Ανδρέα Μ.Καραγιάννη, Πολιτικού Επιστήμονα-Συγγραφέα
Το δώρο για 450 εργαζομένους της Ηλεκτρονικής είναι η απόλυση, αφού το απόγευμα της Τετάρτης 13/4/2016 πληροφορήθηκαν ότι η εταιρεία που εργάζονταν κηρύχθηκε σε κατάσταση πτώχευσης.
Μια εταιρεία που όπως δήλωσε η εκπρόσωπος εμποροϋπαλλήλων Αθηνών κύρια Κ. Γκογκάκη, έχει στηρίξει χρόνια την κερδοφορία της στις πλάτες των εργαζόμενων που τώρα πετάει ανάλγητα στους δρόμους της ανέχειας και της απόγνωσης.
Όλα τα προηγούμενα χρόνια είχε επιβάλει μειώσεις μισθών είχε κάνει απολύσεις, είχε κλείσει καταστήματα, μάλιστα έφτασε και στο πρωτάκουστο: να ζητήσει ένα μισθό δώρο από τους εργαζόμενους για να μπορέσει να αντιμετωπίσει της οικονομικές της δυσχέρειες. Εκείνοι για να μπορούν να έχουν δουλειά!!!, που είναι αναφαίρετο δικαίωμα κάθε πολίτη σε μια δημοκρατούμενη κοινωνία υποχώρησαν στις αδηφάγες απαιτήσεις της εταιρείας.
Σήμερα λοιπόν είναι στο δρόμο της φτώχειας! Από σήμερα τα παιδιά τους δεν θα έχουν φάρμακα, τα παιδιά τους δεν θα γιορτάσουν το Πάσχα γιατί οι γονείς τους απολυθήκαν ανελέητα. Ποιός θα τους δώσει τις προϋποθέσεις για να συνεχίσουν να ζουν; Τα παιδιά των ιδιοκτητών άραγε θα πεινάσουν όπως και οι ίδιοι οι ιδιοκτήτες ή έχουν φροντίσει ποικιλότροπα για το μέλλον τους; Που είναι το κράτος να αποδώσει ταχύτατα ευθύνες, να επιβάλλει άμεσα κυρώσεις, να βρει τις αιτίες της μαύρης τρύπας της επιχείρησης. Ένα κράτος με αριστερή αντίληψη δεν μπορεί να ανέχεται την κοροϊδία και την εξαπάτηση. Δεν είναι δυνατό να είναι η Φιλιππινέζα του κεφαλαίου. Πρέπει να δράσει σύντομα πριν θρηνήσουμε θύματα πείνας.
Πρέπει να αφουγκραστεί τις ανάγκες των εργαζόμενων και των οικογενειών τους, να προχωρήσει παραπάνω, όχι με ελεημοσύνες και μπαλώματα, όχι με ψίχουλα. Να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων. Η δημοκρατία αιμορραγεί όταν άνθρωποι χάνουν το δικαίωμα στην τίμια εργασία. Που θα τους οδηγήσετε; Στη κλοπή, στο έγκλημα, στη παραβατικότητα;
Αιδώς.
