Του Θανάση Κ.
Η κρίση έφτασε και στα Βαλκάνια!
Μιλάμε για την γεωπολιτική αποσταθεροποίηση που εγκυμονεί συγκρούσεις! Συγκρούσεις, που δεν περιορίζονται πια μόνο στην Ουκρανία και στη Μέση Ανατολή.
Αλλά αγγίζουν πλέον το εσωτερικό του “ευρωπαϊκού χώρου”…
* Το Κόσσοβο βρέθηκε μια μόλις ανάσα από την σύγκρουση με τη γειτονική Σερβία – που θα συμπαρασύρει, αναπόφευκτα, και την Αλβανία. Και πήρε αναβολή ενός μηνός…
* Στη διπλανή Βοσνία-Ερζεγοβίνη, που εδώ και καιρό είναι “ΜΗ λειτουργική” ως ενιαίο κράτος, οι Κροάτες πλέον (και όχι οι Σέρβοι) θέτουν θέμα, ουσιαστικά, για τη διάλυσή της!
* Τα Σκόπια, ουσιαστικά δεν έχουν κυβέρνηση, και οι σχέσεις Βουλγαρίας – Σκοπίων, είναι στον αέρα τώρα που έπεσε η κυβέρνηση Πέτκοφ και η Βουλγαρία βαδίζει σε εκλογές.
Ο “συμβιβασμός” που επιτεύχθηκε για να προχωρήσει η είσοδος των Σκοπίων στην ΕΕ, ψηφίστηκε από τη Βουλή των Σκοπίων, αλλά δεν συμπλήρωσε την απαραίτητη πλειοψηφία των δύο τρίτων. Άρα δεν πέρασε – ακόμα τουλάχιστον – η συνταγματική αλλαγή που απαίτησαν οι Βούλγαροι (και οι Γάλλοι και ολόκληρη η ΕΕ τελικά). Οπότε ο συμβιβασμός δεν ολοκληρώθηκε.
Κι αν, ακόμα, ολοκληρωνόταν, θα άλλαζε εντελώς το συνταγματικό χαρακτήρα του σκοπιανού κράτους.
Θα ήταν ένα “εθνικό κράτος Μακεδόνων” με… δύο συστατικές εθνότητες ΜΗ μακεδόνων: Αλβανούς και Βούλγαρους! Και με “εθνική γλώσσα” που θα αυτο-αναγνωριζόταν από το Σύνταγμά τους ως “βουλγαρική”.
— Δεν είναι μόνο ότι η συνταγματική αλλαγή δεν έγινε στα Σκόπια!
— Δεν είναι μόνο ότι μεγάλο μέρος του κόσμου είναι στους δρόμους των Σκοπίων και διαδηλώνει κατά της “απαλλοτρίωσης” της “εθνικής του ταυτότητας”. Άρα, το σημερινό αδιέξοδο δεν μπορεί να λυθεί με εκλογές…
— Είναι και ότι από την άλλη πλευρά των συνόρων, στη Βουλγαρία, θα έχουν (μετά τις εκλογές της 1ης Οκτωβρίου) μια νέα κυβέρνηση η οποία πιθανότατα δεν θα δέχεται καν τον “συμβιβασμό” – ακόμα κι αν πέρναγε από την πλευρά των Σκοπίων.
Όμως το πρόβλημα των Σκοπίων δεν είναι το πιο κρίσιμο αυτή τη στιγμή…
* Το πιο σημαντικό είναι η κρίση στο Κόσσοβο και η κυοφορούμενη αποσύνθεση Βοσνίας Ερζεγοβίνης. Η οποία μετά τις συνθήκες του Dayton (1995) αποτελείται από δύο συστατικά κρατίδια. Ένα Σερβικό κι ένα Κροατο-μουσουλμανικό όπου κυριαρχούν οι μουσουλμάνοι.
Τώρα οι Κροάτες ζητάνε να διασπαστεί το δεύτερο (όπου συμμετέχουν) και να αποκτήσουν κι αυτοί ένα ξεχωριστό Κροατικό κρατίδιο, όπως και οι Σέρβοι. Οι Αμερικανοί και οι Ευρωπαίοι απάντησαν πώς αυτό θα συνιστούσε κατάργηση των συμφωνιών του Dayton.
O Kροάτης Πρόεδρος ανταπάντησε ότι έτσι κι αλλιώς οι συνθήκες του Dayton δεν λειτουργούν, η ενιαία κρατική διοίκηση ουσιαστικά δεν υπάρχει, το Σερβικό κρατίδιο ετοιμάζεται για ουσιαστική ένωση με την γειτονική Σερβία – άρα και οι Κροάτες της Βοσνίας πρέπει να ετοιμαστούν να κάνουν το ίδιο με την Κροατία!
* Στο μεταξύ η Σερβία εξοπλίζεται από την Κίνα πλέον. Ενώ οι Σέρβοι της Βοσνίας εξοπλίζονται από τη Ρωσία.
Κι έτσι η κρίση στο Κόσσοβο παίρνει εντελώς άλλη διάσταση. Εμπλέκει πλέον μια Σερβία που νοιώθει τριπλά πιο δυνατή.
— Πιο δυνατή γιατί είναι πιο εξοπλισμένη.
— Πιο δυνατή γιατί την υποστηρίζει ανοιχτά η Ρωσία, η οποία κερδίζει έδαφος στην Ουκρανία.
— Πιο δυνατή γιατί την υποστηρίζει και η Κίνα, που υποστηρίζει και την ίδια τη Ρωσία, αλλά και στρέφεται όλο και περισσότερο κατά των ΗΠΑ και της ΕΕ συνολικά, μετά τις “προκλήσεις” της Ουάσιγκτον στην Ταϊβάν.
(για τις οποίες δεν συμφωνούσε ούτε το αμερικανικό ΥΠΕΞ ούτε το Αμερικανικό Πεντάγωνο!)
Υπάρχει όμως κι ένας λόγος ακόμα που η Σερβία νοιώθει “πιο δυνατή” σήμερα:
Το Κόσσοβο, κατά κάποιο τρόπο αποτελεί αντίστοιχη περίπτωση με την κρίση της Ουκρανίας, αλλά από την… ανάποδη!
Το Κόσσοβο ήταν αναπόσπαστο τμήμα της Σερβίας μετά τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, αλλά κατοικούνταν κατά πλειοψηφία από Αλβανούς. Όπως ακριβώς η περιοχή του Ντομπάς αποτελούσε αναπόσπαστο τμήμα της Ουκρανίας που κατοικούνταν κατά πλειοψηφία από Ρώσους.
–Όταν εξεγέρθηκαν οι Αλβανοί του Κοσσόβου και ζήτησαν την απόσχισή τους, οι δυτικοί επενέβησαν και στήριξαν τους αποσχιστές.
Όταν εξεγέρθηκαν οι Ρώσοι του Ντομπάς και ζήτησαν την απόσχισή τους, οι δυτικοί στήριξαν την επέμβαση του Ουκρανικού στρατού… να τους συντρίψει.
— Όταν η γειτονική Αλβανία βοήθησε τους αποσχιστές αλβανούς στο Κόσσοβο, οι δυτικοί βοήθησαν την Αλβανία και τους αποσχιστές. Να αφαιρέσουν τμήμα από την εθνική κυριαρχία της Σερβίας…
Όταν η γειτονική Ρωσία επενέβη (με οκτώ χρόνια καθυστέρηση) να βοηθήσει τους αποσχιστές του Ντομπάς, η δύση κατήγγειλε εισβολή στην Ουκρανία και βοήθησε την Ουκρανία.
Δεν χωράει αμφιβολία ότι αυτό που έκανε η Ρωσία στο Ντομπάς ήταν εισβολή, γιατί από άποψη διεθνούς Δικαίου η περιοχή ανήκει στην Ουκρανία. Αλλά αυτό ακριβώς επικαλείται και η Σερβία σήμερα: Ότι το Κόσσοβο υπήρξε τμήμα της δικής τους εθνικής κυριαρχίας…
Τώρα ουσιαστικά οι “αρχές” του Κοσσόβου βάζουν σε “καραντίνα” τους Σέρβους του Κοσσόβου. Κι οι Σέρβοι υποστηρίζουν ότι το Κόσσοβο είναι κομμάτι της εθνικής τους κυριαρχίας μέσα στο οποίο κινδυνεύουν οι ομοεθνείς τους.
Στο μεταξύ υπάρχουν και δυτικές χώρες που αρνούνται να αναγνωρίσουν την “ανεξαρτησία” του Κοσσόβου. Ανάμεσά τους η Ισπανία και η Ρουμανία. Αλλά και η Σλοβακία και η Ελλάδα και η Κύπρος.
Η Ισπανία δεν θέλει να δημιουργήσει προηγούμενο διεθνούς αναγνώρισης της απόσχισης, γιατί έχει το πρόβλημα της Καταλωνίας.
Η Ρουμανία επίσης φοβάται απόσχιση της Τρανσυλβανίας (όπου κυριαρχεί το Ουγγρικό στοιχείο).
Η Ελλάδα και η Κύπρος δεν θέλουν να δημιουργηθεί προηγούμενο απόσχισης από το κατεχόμενο τμήμα της Κύπρου.
Όλοι συμφωνούν (στα λόγια), ότι η αλλαγή συνόρων και ο διαμελισμός κυρίαρχων χωρών από τοπικά αποσχιστικά κινήματα είναι ολέθριο πράγμα. Όμως η Ρωσία προωθεί τον διαμελισμό της Ουκρανίας, ενώ στηρίζει τη Σερβία να αποτρέψει τον διαμελισμό της με την απόσχιση του Κοσσόβου.
Και η Δύση προσπαθεί να αποτρέψει τον διαμελισμό της Ουκρανίας, αλλά ταυτόχρονα βοηθά την Αλβανία (και τους αποσχιστές αλβανούς του Κοσσόβου), να αποσπάσουν το Κόσσοβο από τη Σερβία και να διώξουν οριστικά τους Σέρβους από εκεί!
Σημειωτέον ότι η απόσχισή του Κοσσόβου δεν έχει αναγνωριστεί από τα μισά κράτη-μέλη του ΟΗΕ! Μεταξύ των οποίων, η Ρωσία, η Κίνα και πολλές χώρες του λεγόμενου Τρίτου Κόσμου…
* Η αλήθεια που δεν ομολογεί κανείς είναι ότι η κρίση στην Ουκρανία και η έκβαση του Πολέμου εκεί μέχρι στιγμής, έχει πλέον επιπτώσεις πολύ πέραν της Ουκρανίας. Κι όχι μόνο οικονομικές! Τώρα πλέον μιλάμε για ένα “αρχόμενο” ντόμινο γεωπολιτκών εξελίξεων:
Μετά την πλήρη κατάκτηση του Ντομπάς από τις ρωσικές δυνάμεις και τους αποσχιστές, η Ρωσία διακηρύσσει τώρα ότι θα διευρύνει τους στόχους της. Ουσιαστικά σε όλα τα ουκρανικά παράλια της Μαύρης Θάλασσας. Με απώτερο στόχο να συνδεθεί με την Υπερδνειστερία.
Αν το καταφέρει αυτό, η Ουκρανία γίνεται πια “περίκλειστο” κράτος.
Κι έτσι διακινούνται πλέον “ιδέες” προσάρτησης περιοχών της υπόλοιπης Ουκρανίας στην Πολωνία (πράγμα που εδώ κι ένα αιώνα είναι πολωνική φιλοδοξία), στη Ρουμανία (Βεσσαραβία) και στην Ουγγαρία.
Από τις τρεις αυτές χώρες μόνο η Ρουμανία δήλωσε πως “δεν ενδιαφέρεται” (για την ώρα). Η Πολωνία δεν αντέδρασε καθόλου (περιέργως, όμως, έπαψε να είναι τόσο επικριτική προς τη Μόσχα), ενώ η Ουγγαρία, έτσι κι αλλιώς, έχει φιλικές σχέσεις με τη Μόσχα…
Γενικώς, όσοι στη Δύση καταλαβαίνουν πλέον που πάνε τα πράγματα, φοβούνται ότι, αν η προέλαση των Ρώσων στα νοτιοδυτικά της Ουκρανίας συνεχιστεί, η Μόσχα μπορεί να κάνει στις όμορες ευρωπαϊκές χώρες την πρόταση που δεν θα μπορούν να αρνηθούν: να διαμελίσουν την υπόλοιπη (δυτική) Ουκρανία!
Κι αυτό θα ήταν ολέθριο για τη συνοχή της ΕΕ.
Κι ακόμα, στη “ρωσική επιρροή” κινδυνεύουν να περάσουν άλλες τρεις χώρες της Ένωσης:
— Η Βουλγαρία που πάει για εκλογές με σημαντικές πιθανότητες να επικρατήσουν οι φιλορωσικές δυνάμεις.
— Η Ιταλία, η οποία επίσης πάει για εκλογές με μεγάλες πιθανότητες να επικρατήσουν κι εκεί δυνάμεις αντίθετες με την “γραμμή των Βρυξελλών” και πολύ πιο “ανεκτικές” απέναντι στη Ρωσία.
— Αλλά και η Κροατία, που βρήκε την ευκαιρία να θέσει κι εκείνη το δικό της πρόβλημα για την ουσιαστική διάσπαση της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης.
Ενώ η Σερβία – η οποία δεν ανήκει στην ΕΕ, αλλά είναι στην “καρδιά” της περιοχής και υποστηρίζεται πλέον ανοικτά από την Ρωσία και την Κίνα – βρίσκει την ευκαιρία να πάρει “τη ρεβάνς” της από τη Δύση: και στο Κόσσοβο και την Βοσνία…
–Πριν τρείς δεκαετίες, με την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, αναζωπυρώθηκαν οι “καταπιεσμένοι” αλυτρωτισμοί την περιοχή μας. Τότε οι Δυτικοί (Γερμανοί και Αμερικανοί) αλλού ευνόησαν τον εθνικισμό και την “εθνική ολοκλήρωση” κάποιων λαών (όπως οι Κροάτες) και αλλού διαμέλισαν κάποια έθνη (Σερβία)…
–Σήμερα, η αποδυνάμωση της Ευρώπης (από τα δικά της σφάλματα) και η απομάκρυνση των ΗΠΑ (που άνοιξαν πλέον και άλλα μέτωπα στην άλλη άκρη του κόσμου), έφεραν την επανεμφάνιση της Ρωσίας στο προσκήνιο. Η οποία διαμελίζει την Ουκρανία, ενώ ενθαρρύνει την “εθνική ολοκλήρωση” άλλων: φίλων της όπως οι Σέρβοι, αλλά και “εχθρών” της μέχρι τώρα, όπως οι Πολωνοί και οι Κροάτες!
* Από κοντά, βέβαια και η Τουρκία, που βρίσκεται στον κολοφώνα της αλυτρωτικής της έξαψης. Και καραδοκεί κι αυτή…
Και η Ρωσία τα ευνοεί όλα αυτά, γιατί διαλύουν και την ΕΕ και το ΝΑΤΟ!
Πράγμα στο οποίο “βοηθούν”, ασφαλώς, και οι… Βρυξέλλες (με την αλλοπρόσαλλη πολιτική τους) και η Ουάσιγκτον (με την επίσης, ακόμα πιο αλλοπρόσαλλη πολιτική της, όταν χάνει σε ένα μέτωπο να ανοίγει… κι άλλο!)
Το μεγάλο πρόβλημα της Δύσης σήμερα δεν είναι η Ρωσία. Ούτε η Κίνα! Είναι η ασυναρτησία της ίδιας της Δύσης.
Που αν δεν ξεπεραστεί, θα προσφέρει τα μεγαλύτερα “δώρα” στους εχθρούς της.
Ήδη τα προσφέρει…
ΥΓ.1 Ας διαβάσουν κάποιοι τις σφοδρές επικρίσεις που δημοσιεύονται στις ΗΠΑ από τους πιο “αντιρώσους” αρθρογράφους (όπως ο Thomas Friedman) και στα πιο “αντιρωσικά” ΜΜΕ (όπως η New York Times), εναντίον της Pelosi για το ταξίδι της στην Ταϊβαν – αλλά και εναντίον του ίδιου του Μπάϊντεν.
ΥΓ. 2 Για τα Σκόπια, δεν έχω τίποτα άλλο να προσθέσω, για την ώρα. Εκεί τους ζητάνε να αυτοδιαψεύσουν τον ψευδο-Μακεδονισμό τους, δηλαδή όλο το μέχρι τώρα “εθνικό αφήγημά” τους.
Βλέπετε το ψέμα έχει κοντά ποδάρια. Πάντα…
Κι όλα αυτά, την ώρα που ένα μέρος του πληθυσμού τους ήδη αλληθωρίζει προς τη γειτονική Αλβανία, γιατί νοιώθουν “Αλβανοί” κι ένα άλλο, όλο και μεγαλύτερο, αλληθωρίζει προς τη γειτονική Βουλγαρία, γιατί αναγνωρίζονται πλέον ως “Βούλγαροι”.
Την ώρα που ακριβώς από πάνω τους ετοιμάζεται σύγκρουση Σέρβων-Αλβανών στο Κόσσοβο και δίπλα τους στην Βουλγαρία, έρχεται κυβέρνηση πιο “εθνικιστική” – και πιο φιλορωσική – από κάθε φορά τις τελευταίες δεκαετίες.
Και να σκεφτεί κανείς, πως όλα αυτά έγιναν για να… μπουν τα Σκόπια στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ. Kαι τώρα, κοντεύουν να αρπαχτούν μεταξύ τους, χώρες που ανήκουν στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ…
ΥΓ. 3 Και το πιο “συνταρακτικό”: Ο “συμβιβασμός” που ζητείται επισήμως από τα Σκόπια ακυρώνει την Συνθήκη των Πρεσπών!
Όπου τους αναγνώρισε η Ελλάδα γλώσσα “Μακεδονική”, που όμως τώρα καλούνται να υπογράψουν ότι είναι… Βουλγαρικό ιδίωμα!
Κι όπου η Ελλάδα τους αναγνώρισε ακόμα εθνότητα “Μακεδονική”, που αποτελείται όμως από… “συστατική εθνότητα” Βουλγάρων!
Δώσαμε σε Βούλγαρους που… δεν είναι (ακόμα) Βούλγαροι και σε Αλβανούς που δεν είναι καν “Μακεδόνες”, το δικαίωμα να σφετεριστούν Ελληνική Ιστορία, που δεν είναι δική τους!
Και τελικά τους έβαλαν στη θέση τους οι Βούλγαροι…
Επί τριάντα χρόνια είχαμε αρνηθεί αυτό το επικίνδυνο κι εντελώς αποσταθεροποιητικό ιδεολόγημα του “Μακεδονισμού”. Και μόλις το “αναγνώρισε” η Ελλάδα, αυτό άρχισε να διαλύεται…
Τέτοια πρωτοφανής ανοησία!
Επί τριάντα χρόνια, είχαμε “παγώσει” το πρόβλημα και η περιοχή ήταν ήρεμη και σταθερή.
Λίγο μετά που υποχωρήσαμε, για να… “σταθεροποιήσουμε” την περιοχή, τινάζονται όλα στον αέρα!
Κι υπάρχουν κάποιοι – αμετανόητοι – στην Αθήνα που “πανηγυρίζουν” ακόμα!
Όντως, η ηλιθιότητα είναι ανίκητη!
