Πολλά πράγματα δεν είναι γνωστά στο ευρύ κοινό, αναφορικά με τη λειτουργία της Διοίκησης Υποβρυχίων Καταστροφών (ΔΥΚ). Για αυτό το ΤΗΛΕΓΡΑΦΗΜΑ τα θυμίζει σε όσους φαίνεται ότι ξεχνούν…
Η ΔΥΚ ιδρύθηκε στα πρότυπα των αντίστοιχων Αμερικάνικων περιβόητων καταδρομέων τα Navy seals. Για πρώτη φορά λοιπόν, στην Ιστορία του Πολεμικού Ναυτικού δημιουργήθηκε μία επίλεκτη μονάδα η οποία εκπαιδεύεται για προσβολή Ναυτικών Δυνάμεων και υπηρεσιών ξηράς.
Σε κάθε περίπτωση η φιλοσοφία της μονάδας (ΜΥΚ) στηρίζεται στο γεγονός ότι οι ομάδες της αποτελούν το μακρύ χέρι του ΠΝ το οποίο θα προβαίνει στα πρώτα χτυπήματα και σε δολιοφθορές κατά του εχθρού, χωρίς καμία κάλυψη από τις ναυτικές μονάδες σε πολλές περιπτώσεις. Με άλλα λόγια, η κάθε ομάδα που δρα θα είναι κυρίως μόνη της χωρίς ουσιαστική βοήθεια. Μερικές αλήθειες και στοιχεία που συνθέτουν την ΔΥΚ είναι οι ακόλουθες:
• Σε κάθε σχολείο εθελοντών (κάθε έτος προγραμματίζονται 2 σχολεία) που δηλώνουν συμμετοχή προκειμένου να αποφοιτήσουν και να ορκισθούν καταδρομείς του ΠΝ, από ένα σύνολο της τάξης των 120 με 130 ατόμων, κατορθώνουν να αποφοιτήσουν λιγότεροι από 10, ποσοστό που κυμαίνεται μεταξύ 7% και 8%! Στο προσωπικό που αποτυγχάνει συμπεριλαμβάνονται και καταδρομείς του ΣΞ που ήδη έχουν αποφοιτήσει από τα αντίστοιχα σχολεία καταδρομέων.
• Κατά την ολοκλήρωση του πρώτου μέρους της εκπαίδευσης λαμβάνει χώρα η λεγόμενη διαβολο-βδομάδα όπου οι υποψήφιοι καταδρομείς υπόκεινται σε έντονες ψυχοσωματικές δοκιμασίες για 5 συνεχείς ημέρες χωρίς ύπνο.
• Κατά τη διάρκεια ενός σχολείου κάθε καταδρομέας πνίγεται κυριολεκτικά από τους εκπαιδευτές του ή στη πισίνα της μονάδας είτε στη θάλασσα τουλάχιστον 3 φορές , και ειδικότερα οι αξιωματικοί τουλάχιστον 5 φορές. Με άλλα λόγια κάθε υποψήφιος θα νιώσει τον πνιγμό και θα βιώσει το θάνατο αρκετές φορές μέσα σε ένα εξάμηνο που διαρκεί η εν λόγω εκπαίδευση.
• Η Διοίκηση Υποβρυχίων Καταστροφών δυστυχώς έχει αρκετούς θανάτους αλλά και σοβαρούς τραυματισμούς που καταλήγουν είτε σε χρόνια σωματικά προβλήματα ακόμη και στο επίπεδο της αναπηρίας , αλλά συνήθως δεν προβάλλονται στα ΜΜΕ. Το πιο σημαντικό είναι ότι εν λόγω απώλειες συμβαίνουν σε ειρηνική περίοδο.
• Οι καταδρομείς ή βατράχια όπως αποκαλούνται έχουν συμμετάσχει σε ποικίλες αποστολές, όπως σε νηοψίες ύποπτων εμπορικών πλοίων στα πλαίσια συμμετοχής των πλοίων του ΠΝ σε ειρηνευτικές αποστολές αλλά και σε επιχειρήσεις εκκένωσης λιμένων. Η πιο πρόσφατη επιχείρηση έλαβε χώρα το 2014 στη Λιβύη. Σχεδόν σε όλες τις περιπτώσεις, η έκθεση στην επικινδυνότητα ήταν ιδιαίτερα υψηλή , χωρίς ιδαίτερη κάλυψη ή δυνατότητα εύκολης διαφυγής.
.
• Η πιο γνωστή επιχείρηση στην οποία έχει συμμετάσχει η ΔΥΚ είναι η φύλαξη της Ανατολικής Ίμιας στην κρίση του 1996 με τη Τουρκία.
Όπως μπορεί πολύ εύκολα κάποιος να διαπιστώσει, η συμμετοχή ενός στρατιωτικού στην ΜΥΚ δεν είναι ούτε εύκολη, ούτε ευχάριστη υπόθεση, καθόσον προϋποθέτει έντονη και διαρκή ψυχοσωματική καταπόνηση αλλά και υψηλή επικινδυνότητα τόσο κατά της διάρκειας της εκπαίδευσης αλλά και κατά την συμμετοχή στις ποικίλες επιχειρήσεις. Σε περίοδο δε πολέμου, το ρίσκο που αναλαμβάνει η ΔΥΚ στα έργα της πλησιάζει τα όρια της αυτοκτονίας. Είναι σαφές λοιπόν ότι αποτελεί αδήριτη ανάγκη η δημιουργία κατάλληλου ηθικού και φρονήματος προκειμένου οι άντρες της ΜΥΚ να αποτελέσουν μια συμπαγή ομάδα που θα πολεμήσει με αυταπάρνηση και αυτοθυσία.
Όταν ξεπερνάς τα όριά σου συχνά και αναγκάζεσαι να παίζεις με το θάνατο ακόμα και σε ήρεμες για όλους εμάς περιόδους, είναι μονόδρομος η ανύψωση του πατριωτικού αισθήματος του προσωπικού στον υπέρμετρο βαθμό. Αυτό επιτάσσει και ο βαρύς φόρος αίματος που έχουν πληρώσει μέχρι σήμερα.
Η υιοθέτηση λοιπόν κάποιων συνθημάτων είναι επιβεβλημένη στο πνεύμα διατήρησης του υψηλού ηθικού. Δεν πρέπει άλλωστε να ξεχνάμε και τη φύση των έργων της Μονάδας, πρόκειται δηλαδή για μία επίλεκτη ομάδα η οποία εκπαιδεύεται στον πόλεμο ενάντια των εχθρών και των απειλών μας. Οι ΜΥΚ δεν είναι επομένως μόνο οι απαραίτητοι κομπάρσοι στη φωτογραφία, που τόσο αγαπά να φωτογραφίζεται η εκάστοτε πολιτική ηγεσία, προσπαθώντας μάταια να κλέψει τη συμπάθεια του λαού και μερικές ψήφους ίσως.
Η προκλητική στάση της Τουρκίας εκδηλώνεται σε κάθε ευκαιρία και τρόπο. Με το casus belli εναντίον της χώρας μας που μας απαγορεύει το αναφαίρετο δικαίωμα επέκτασης των χωρικών μας υδάτων, με παραβιάσεις του FIR, με υπερπτήσεις έναντι των ελληνικών νησιών και βραχονησίδων, με παραβιάσεις των υδάτων μας από τούρκικα πλοία, με προκλητικές δηλώσεις των τούρκων πολιτικών.
Από την άλλη πλευρά οι Έλληνες πολιτικοί καταδικάζουν και σπιλώνουν τη φήμη της πιο επίλεκτης μονάδας των ΕΔ, βαφτίζοντας τους ως ακροδεξιά φασιστοειδή, ποιοι;
ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΑΓΩΝΙΖΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΔΙΣΤΑΚΤΗ ΒΙΑ ΤΩΝ ΚΟΥΚΟΥΛΟΦΟΡΩΝ, ΤΩΝ ΑΝΑΡΧΙΚΩΝ, ΤΩΝ ΔΟΛΟΦΟΝΩΝ ΤΡΟΜΑΚΡΑΤΩΝ ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΩΝ ΟΜΑΔΩΝ, ΔΗΛΑΔΗ ΤΟΥ ΑΛΛΟΥ ΑΚΡΟΥ ΤΟΥ ΦΑΣΙΣΜΟΥ, ΤΟΥ ΑΚΡΟΥ-ΑΡΙΣΤΕΡΟΥ.
Το καλύτερο που μπορούν να κάνουν οι δημοκράτες της δεκάρας, είναι να σταματήσουν να βγάζουν τα μάτια των επίλεκτων Ενόπλων Δυνάμεων, δημιουργώντας προβλήματα στην λειτουργία της μονάδας. Τα εθνικοπατριωτικά συνθήματα ίσως να είναι και υπερβολικά σε κάποιες περιπτώσεις, αλλά σε καμία περίπτωση δεν είναι φασιστικά μηνύματα.
Ας σταματήσουν λοιπόν να κρίνουν αυτούς που έχουν αφιερώσει τη ζωή τους σε ιδεώδη που αυτοί δεν εγκρίνουν και ας σταματήςουν να πολεμούν αναίτια τις ΕΔ, οι οποίες αποτελούν θεματοφύλακα της Δημοκρατίας για τον σκληρά δοκιμαζόμενο λαό μας.
