Του Θανάση Κ.
Ο πρώην Πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς, έκανε κάτι χωρίς προηγούμενο! Τουλάχιστον τις τελευταίες δεκαετίες, δηλαδή σε όλη την μεταπολιτευτική περίοδο.
* Πρώτον μίλησε στα εγκαίνια του ομώνυμου ιδρύματος, και ήλθαν να τον ακούσουν… “αι γενεαί πάσαι”!
Ήλθαν να τον ακούσουν, ο σημερινός αρχηγός της ΝΔ και Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, ο αδελφός του Εθνάρχη Αχιλλέας Καραμανλής, τρεις πρώην Πρωθυπουργοί -Κώστας Καραμανλής, Λουκάς Παπαδήμος και Παναγιώτης Πικραμένος- όλο το υπουργικό Συμβούλιο, όλη σχεδόν η Κοινοβουλευτική ομάδα, η ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων, ακαδημαϊκοί, πανεπιστημιακοί, στελέχη άλλων πολιτικών παρατάξεων και πρώην υπουργοί όπως ο Ευάγγελος Βενιζέλος, ο Ανδρέας Λοβέρδος και ο Γιάννης Μανιάτης, εκπρόσωποι ολόκληρου του επιχειρηματικού κόσμου, ο Αρχιεπίσκοπος και πολλά μέλη της Ιεραρχίας, εκπρόσωποι άλλων δογμάτων, ο πρέσβης των ΗΠΑ Τζορτζ Τσούνης…
Αυτό δεν έχει ξαναγίνει ποτέ!
* Δεύτερον, πολλοί απ’ όσους ήλθαν να ακούσουν την ομιλία Σαμαρά πριν λίγες μέρες, γνώριζαν ότι θα ακούσουν πράγματα όχι “ευχάριστα” για τους ίδιους! Κι όμως ήλθαν.
Στο Συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας πριν λίγους μήνες, και πάλι είχε μιλήσει ο Σαμαράς! Καταχειροκροτήθηκε και εκείνη τη φορά από τους Συνέδρους, αλλά κάποιοι δυσαρεστήθηκαν τότε, και στη συνέχεια προσπάθησαν να του “απαντήσουν”. Κάπως “ξινά”…
Αυτή τη φορά ήλθαν να τον ακούσουν, ακόμα κι όσοι είχαν “δυσαρεστηθεί” πριν λίγους μήνες! Τους τα είπε πιο “χοντρά” κι έσπευσαν να τον… χειροκροτήσουν που ήταν τόσο “ενωτικός”! Κι αυτό λέει πολλά…
* Τρίτον προέβαλαν εντελώς διαφορετικές “αναγνώσεις” όσων είπε. Επιφυλάσσοντας συνήθως θετικότατα σχόλια (κάποιες φορές και για όσα δεν είπε). Κι αυτό είναι περίεργο, στα αλήθεια…
Γιατί ο Σαμαράς μιλάει συνήθως με σαφήνεια. Κι αυτή τη φορά ίσως μίλησε σαφέστερα από κάθε άλλη φορά. Κι όμως, υπήρξαν πολύ διαφορετικές “αναγνώσεις”…
— Τους είπε με σαφήνεια ότι η διακίνηση των παράνομων μεταναστών είναι απαράδεκτη.
— Τόνισε ότι αστείες περιφράσεις του τύπου “Γονέας ένα” ή “γονέας δύο” στη θέση του Πατέρα ή της Μάνας, η κοινωνία δεν πρόκειται να τις δεχθεί.
— Τους είπε ότι κάποιοι σέρνουν την Ελλάδα σε “Πρέσπες του Αιγαίου”, πράγμα που ΔΕΝ θα το επιτρέψουμε. Και σήμερα μπορούμε να το αποτρέψουμε.
— Τους είπε ότι η Συμφωνία των Πρεσπών έχει ανατραπεί και κάνουμε πως δεν καταλαβαίνουμε! Τόνισε ακόμα, ότι με την Συμφωνία εκείνη, αντί να λυθεί ένα πρόβλημα δημιουργήθηκε πολύπλευρη περιφερειακή αστάθεια σε όλη την περιοχή.
— Κι ότι η λύση στο δημογραφικό πρόβλημα είναι “προσβλητικό” να συνδέεται με το μεταναστευτικό…
— Τους είπε ακόμα, ότι οι ψευδαισθήσεις των πολιτικών ηγεσιών της Ευρώπης κατέρρευσαν και ότι η Ευρώπη σήμερα δεν έχει ηγεσία.
Αυτά τους είπε…
Άλλοι χαιρέτισαν (με ανακούφιση) πόσο “ενωτικός” ήταν..
Κι άλλοι ανέλυαν πόσο συστηματικά αποδόμησε την κυβερνητική πολιτική!
Κατά περίεργο τρόπο είχαν δίκιο και άδικο – και οι μεν και οι δε…
Όντως υπήρξε “ενωτικός”.
Τους είπε – κλείνοντας – ότι “μαζί θα δώσουμε τη μάχη των Ιδεών εν όψει των εκλογών, όποτε κι αν γίνουν. Αλλά και ανεξάρτητα από τις εκλογές…”
Και η μάχη των Ιδεών, στην οποία αναφέρθηκε, ήταν σε κάποιες περιπτώσεις η μάχη για τα αντίθετα απ’ όσα έχουν υποστηρίξει, κατά καιρούς, κυβερνητικά στελέχη.
Γενικά εξέφρασε τη διαφωνία του για πτυχές της κυβερνητικής Πολιτικής, είπε ότι έγιναν “λάθη και μισές δουλειές”, κατονόμασε τα λάθη και τις μισές δουλειές, αλλά αναγνώρισε και τα σωστά που έγιναν.
Και τα πίστωσε στον Πρωθυπουργό.
Από εκεί και ύστερα ο καθένας διάβασε και κατάλαβε ό,τι τον βόλευε.
Πολύ απλά, ότι ο Σαμαράς έκανε τρία πράγματα:
— Πρώτον, τους είπε ότι η πιο ιστορική παράταξη στην Ελλάδα – είτε την πείτε “Φιλελεύθερη”, είτε την πείτε “Συντηρητική”, είτε την ονομάσετε “Κεντροδεξιά” – περιλαμβάνει την Δεξιά και το πατριωτικό Κέντρο.
Κι είναι σαφώς οριοθετημένη.
Δεν ξέχασε τη Δεξιά. Ούτε την έβαλε “αναγκαστικά” και “ανόρεχτα”.
Κι από την άλλη πλευρά, προσέξτε τη διατύπωση:
Το Ιστορικό Κέντρο, το Πατριωτικό Κέντρο.
Γιατί το Ιστορικό Κέντρο του Ελευθερίου Βενιζέλου, του Σοφοκλή Βενιζέλου και τους Γεωργίου Παπανδρέου, ήταν Πατριωτικό (και φιλοδυτικό!).
Δεν ήταν υπέρ του woke culture και της critical race theory (που αμφισβητεί ολόκληρο το Δυτικό Πολιτισμό).
Η ιστορική μας παράταξη, τους είπε (δηλαδή της Δεξιάς και του Πατριωτικού Κέντρου):
—“Γράφει Ιστορία, δεν ντρέπεται για την Ιστορία της”!
–“Πιστεύει στην Ελευθερία – την Ελευθερία της Πατρίδας, την Ελευθερία την προσωπικής άποψης και την Ελευθερία της προσωπικής Ευθύνης – κι αυτό είναι αρκετό! Η παράταξή μας δεν ζητά χειροκροτήματα απ’ όσους οι ιδέες τους ηττήθηκαν ιστορικά! Και δεν είναι ενοχική απέναντι τους.”
–Ξέρει να υπερασπίζεται τις ιδέες της, αλλά ξέρει και συνεργάζεται με άλλους, χωρίς να χάνει τον εαυτό της και την ταυτότητά της.
Με άλλα λόγια τους είπε ότι η παράταξη είναι δικαιωμένη ιστορικά και οριοθετημένη ιδεολογικά.
— Δεύτερον, τους είπε ότι η Δύση υφίσταται μιαν επίθεση που ακυρώνει τον ίδιο τον πολιτισμό της. Κι αυτό το κύμα της “ακύρωσης” (cancel culture) που στρέφεται κατά του Δυτικού Πολιτισμού, η Κεντροδεξιά μπορεί να το αντιμετωπίσει δίνοντας τη μάχη των Ιδεών. Που μέχρι τώρα την έχει παραμελήσει…
Με άλλα λόγια τους είπε ότι, οι κοινωνίες της Δύσης αντιδρούν όλο και περισσότερο, από την πίεση των εργαλειοποιημένων παράνομων μεταναστών που οδηγούν στην αλλοίωση των πληθυσμών και στην έξαρση της ανεξέλεγκτης εγκληματικότητας, αντιδρούν όλο και περισσότερο στην ταχύτατη “πράσινη μετάβαση” που οδηγεί στην ενεργειακή φτώχεια της Δύσης, κι αντιδρούν όλο και περισσότερο στην “δικτατορία των ακτιβιστών” και στην τυραννία “πολιτικής ορθότητας” με αποτέλεσμα να μετακινούνται δεξιότερα.
Κι είναι επίκαιρο αυτήν την κοινωνική δυναμική να την ενσωματώσουν και να την εκπροσωπήσουν τα κόμματα της Κεντροδεξιάς, για να μην αφήσουν χώρο να αναπτυχθούν ακροδεξιά κόμματα.
Όταν οι κοινωνίες μετακινούνται δεξιότερα, τότε το κέντρο βάρους τους μετακινείται κι αυτό δεξιότερα! Και σε αυτές τις περιπτώσεις, το να αναζητάς το “κέντρο”… αριστερότερα είναι σαν να αυτοκτονείς!
Το δεύτερο λοιπόν, που τους είπε ο Σαμαράς, προχθές, είναι πως πρέπει η παράταξη να δώσει τη “μάχη των Ιδεών”, όχι απλώς για να διασωθεί η ίδια, αλλά γιατί και η κοινωνία το χρειάζεται και η συγκυρία το απαιτεί – ο κόσμος μετακινείται δεξιότερα, δεν μπορούμε εμείς οι κεντροδεξιοί να πάμε ανάποδα!
— Το τρίτο που τους είπε είναι ότι η Δύση αντιμετωπίζει σήμερα ένα πρωτοφανές ιστορικό πρόβλημα έλλειψης ηγεσίας και έλλειψης στρατηγικού προσανατολισμού.
Και επισήμανε ότι η Ελλάδα μπορεί να αναβαθμιστεί απ’ αυτό, όχι να διαλυθεί (μαζί με όλο τον υπόλοιπο δυτικό κόσμο).
Τους είπε πιο συγκεκριμένα, ότι στην Ανατολική Μεσόγειο βρίσκεται η λύση στο ενεργειακό πρόβλημα της Ευρώπης. Και η Ελλάδα (στης οποίας τη δικαιοδοσία ανήκει περίπου η μισή Ανατολική Μεσόγειος), βρίσκεται στην καρδιά της λύσης αυτού του, υπαρξιακού για την Ευρώπη, προβλήματος…
Φτάνει να μην δώσουμε τα κυριαρχικά δικαιώματά μας στην Τουρκία, όπως κάποιοι μας πιέζουν! (Κι όπως η Τουρκία εκβιάζει να τα αρπάξει…)
Πολύ περισσότερο που η Τουρκία τώρα όλο και περισσότερο γέρνει προς τον αντίπαλο της Δύσης, προς τη Ρωσία!
Μ’ άλλα λόγια, έδωσε για πρώτη φορά μια ευρύτερα γεωπολιτική διάσταση στην ελληνοτουρκική διαμάχη για την ΑΟΖ της Ανατολικής Μεσογείου.
Φτάνει, βέβαια, να ξεφύγουμε κι εμείς από τις ανοησίες περί ταχύτατης “πράσινης μετάβασης” που έχουν περάσει στις Βρυξέλλες, μας τα έχουν περάσει κι εδώ, και οδηγούν σε δραματικά αδιέξοδα όλη την Ευρώπη.
Υδρογονάνθρακες θα χρειαζόμαστε για πολλές δεκαετίες ακόμα, όχι για λίγους μήνες ή ένα δύο χρόνια.
Υδρογονάνθρακες ψάχνουν να βρουν όλοι οι γείτονές μας.
Κι εμείς για ένα διάστημα…”σνομπάραμε” τις έρευνες βαυκαλιζόμενοι ότι θα λύσουμε το ενεργειακό πρόβλημα όλου του κόσμου με… ήλιο και αέρα!
Τώρα είναι φανερό ότι αυτή η στρατηγική έχει καταρρεύσει. Κι όσο πιο γρήγορα το συνειδητοποιήσει αυτό – και η Ευρώπη και η Δύση γενικότερα – τόσο το καλύτερο.
Έτσι κι αλλιώς, σε λίγο η Ευρώπη θα πεινάει για ενέργεια και η Ελλάδα θα μπορεί να την ταΐσει!
Πιο καθαρά δεν θα μπορούσε να τους το πει…
— Επισήμανε ακόμα ότι η οικονομική ανάπτυξη δεν γίνεται με επιδόματα ή με μόνιμα επιδόματα.
— Ότι το δημογραφικό είναι το κορυφαίο μας πρόβλημα – και δεν λύνεται φέρνοντας μαζικά εργαλειοποιημένους παράνομους.
— Ότι η Εκπαίδευσή μας έχει πρόβλημα γιατί τα παιδιά που τελειώνουν σήμερα το Λύκειο ξέρουν λιγότερα απ’ όσα τα παιδιά που τελείωναν το Δημοτικό πριν σαράντα χρόνια!
Τους είπε όλα όσα άπαντες γνωρίζουν, αλλά το επίσημο πολιτικό σύστημα δεν τολμά, ή δεν… καταδέχεται ή δεν μπορεί να “θίξει”.
Και κάτι τελευταίο που είναι ίσως το πιο αξιοσημείωτο, αλλά προσέχθηκε ελάχιστα. Τους μίλησε σε όλους τους τόνους για τον Πατριωτισμό, “χωρίς τον οποίο δεν υπάρχει καμιά κοινωνία και δεν στέκεται καμία δημοκρατία”.
Υπενθυμίζοντάς τους μάλιστα το ακροτελεύτιο άρθρο του ίδιου του Συντάγματός μας.
Το οποίο εναποθέτει την τήρησή του δηλαδή την επιβίωση της Δημοκρατίας, ακριβώς εκεί: στον Πατριωτισμό των Ελλήνων. Για τον οποίο κάποιοι, τάχα “προοδευτικοί”, θέλουν να μας κάνουν να… ντρεπόμαστε!
Αλλά τους μίλησε για την πιο παραδοσιακή αξία – τον πατριωτισμό – ως σύγχρονος “οικουμενικός” άνθρωπος, με την διεισδυτική κατανόηση όσων συμβαίνουν στον υπόλοιπο κόσμο.
Κι αυτός ο συνδυασμός του:
“πατριωτικού” με το “οικουμενικό”,
του “παραδοσιακού” με το “σύγχρονο”,
του “ιδεολογικού” με τον “πολιτικό ρεαλισμό”,
ήταν από τα πιο σημαντικά της ομιλίας του.
Βέβαια πολλοί δεν τα κατάλαβαν όλα αυτά.
Περίμεναν εναγωνίως τι θα πει για τις… υποκλοπές!
Από μια ομιλία 47 λεπτών, διέθεσε και σκάρτο ένα λεπτό για τις υποκλοπές!
Και τα είπε όλα: ότι αν ίσχυαν αυτά που φημολογούνται θα επρόκειτο για αντιδημοκρατική εκτροπή.
Κι ότι πρέπει να δοθούν πλήρεις απαντήσεις, χωρίς να δίνεται η εντύπωση ότι γίνεται η επίκληση στο “απόρρητο” ως βολική δικαιολογία.
Το ίδιο είχε πει και ο Κώστας Καραμανλής.
Ο Σαμαράς ευθυγραμμίστηκε με την στάση Καραμανλή, πρόσθεσε ακόμα ότι η παράταξη που θεμελίωσε τη Δημοκρατία δεν ανέχεται τέτοια πράγματα και τα πολεμά…
Αλλά έδωσε την έμφασή του σε όλα τα υπόλοιπα.
Γιατί μπορεί οι “υποκλοπές” να παίζουν καταλυτικό ρόλο για τις εξελίξεις σήμερα, αλλά τα διαχρονικά προβλήματα της χώρας είναι άλλα. Και κάποιος πρέπει να μιλήσει και γι’ αυτά.
Ο Σαμαράς μίλησε πρωτίστως γι’ αυτά.
Χωρίς να αποφύγει να αναφερθεί και στις υποκλοπές. Και χωρίς να καταστήσει τις υποκλοπές το “κέντρο του Πολιτικού Σύμπαντος”
Οι δύο ιστορικοί ηγέτες της παράταξης, ο Κώστας Καραμανλής και ο Αντώνης Σαμαράς έδωσαν κοινό μήνυμα κι έβαλαν, από κοινού τα όρια.
Κανείς δεν πρόκειται να “ανατρέψει” τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Αλλά η παράταξη δεν είναι έρμαιο των υποκλοπών,
και η χώρα δεν είναι ακυβέρνητη στην τρικυμία που προκάλεσαν οι “υποκλοπές” (και που δεν λέει να κοπάσει),
ούτε χαμένη στο χάος των ευρωπαϊκής παράλυσης (και των ευρωπαϊκών ψευδαισθήσεων που ήδη καταρρέουν),
ούτε ανυπεράσπιστη απέναντι στην Τουρκία, ή στις επιθέσεις των πάσης φύσεως “λομπιστών” που ζητάνε νέες υποχωρήσεις από την Ελλάδα, σε όλα τα μέτωπα.
Κάποιοι ετοιμάζουν αποσταθεροποίηση της χώρας.
Απ’ ό,τι φαίνεται, θα βρουν απέναντι τους τον Αντώνη Σαμαρά και τον Κώστα Καραμανλή!
Μαζί (αυτή τη φορά)…
ΥΓ.1 Τον Καραμανλή που τους είχε πρώτος μιλήσει για τις “υποκλοπές” πριν τρεις μήνες, κάποιοι τον είχαν αποδοκιμάσει. Τον Αντώνη Σαμαρά που τους είπε τα ίδια προχθές – και πολύ περισσότερα – τον επιδοκίμασαν ως “ενωτικό”!
Τελικά ήταν ενωτικός, κυρίως για ένα λόγο:
Γιατί στο ακροατήριο του – και μάλιστα στις πρώτες σειρές – τον χειροκροτούσαν άνθρωποι που μεταξύ τους δεν μιλιούνται ή τουλάχιστον δεν συμπαθούνται! Κι αυτό δεν είναι λίγο…
ΥΓ.2 Όταν ξέσπασε το “σκάνδαλο Καϊλή”, όλοι εξέφρασαν τον αποτροπιασμό τους. Ξέχασαν βέβαια, ότι το σκάνδαλο αποκαλύφθηκε επειδή γίνονταν κάποιες παρακολουθήσεις από τις βελγικές (και ιταλικές) αρχές. Νόμιμες παρακολουθήσεις στην περίπτωση αυτή.
Αυτό βέβαια ΔΕΝ νομιμοποιεί – ούτε “δικαιολογεί” – τις παράνομες παρακολουθήσεις!
Απλώς επισημαίνει δύο πράγματα:
Ότι άλλο πράγμα οι νόμιμες και άλλο οι παράνομες παρακολουθήσεις.
Κι ότι όποιος εξαντλεί την κριτική του στις παρακολουθήσεις είναι βέβαιο ότι θα βρεθεί στο κενό.
Ο Σαμαράς δεν έπεσε σε αυτό το λάθος. Κι ίσως είναι ο μόνος…
