Ζωές στους δρόμους… αργοπεθαίνουν (ΦΩΤΟ)

Της Ασημίνας Ρούσσου

Mια σύντομη βόλτα στους δρόμους της Αθήνας κι εύκολα μπορούν να κοπούν τα φτερά και οι ελπίδες ενός νέου. 

«Έτσι όπως πάνε τα πράγματα βλέπω να δημιουργείται μια νέα κοινωνική τάξη στην Eλλάδα… Oι νεόπτωχοι!» είχε πει ο Χάρρυ Κλυν κι όπως φαίνεται… είχε απόλυτο δίκιο μιας και η ελληνική κοινωνία προσαρμόστηκε βίαια στα νέα δεδομένα.

Πάνω από 40 χιλιάδες ζουν στους δρόμους, οι περισσότεροι στην Αθήνα. Κοιμούνται σε παγκάκια, σε στοές, στο πεζοδρόμιο .

Ο αριθμός των αστέγων αυξήθηκε κατά 30% σε σχέση με το 2009 καθώς η Ελλάδα βυθίζεται στην χειρότερη κρίση της μεταπολεμικής ιστορίας της.

Το προφίλ των αστέγων

Το 90% των αστέγων είναι Έλληνες και το 10% αλλοδαποί, οι περισσότεροι εκ των οποίων ζουν στην Ελλάδα για πάνω από 8 χρόνια. Πάνω από το 80% των αστέγων είναι άντρες. Όσον αφορά στις ηλικίες, το 61% είναι ηλικίας 41-55 ετών, ενώ σημαντική ποσοστό εμφανίζεται και στην κατηγορία 26-40 ετών (21%).

Το επίπεδο εκπαίδευσης των αστέγων είναι αρκετά υψηλό (52% έχει τελειώσει Γυμνάσιο, 25% Λύκειο, 20% κάποιο Πανεπιστήμιο ή ΤΕΙ), ενώ οι περισσότεροι ήταν εργαζόμενοι, κυρίως σε τομείς που έχουν πληγεί ανεπανόρθωτα από την κρίση.

Μάλιστα, το 65% όσων βρίσκονται σήμερα στον δρόμο είναι «νεοάστεγοι», δηλαδή ζουν χωρίς στέγη από το 2010 που η κρίση έγινε ιδιαίτερα έντονη στην Ελλάδα.

Τα ποσοστά της… φτώχειας

Σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ, η στέρηση βασικών αγαθών και υπηρεσιών δεν αφορά μόνο το φτωχό πληθυσμό αλλά και μέρος του μη φτωχού πληθυσμού.

Ενδεικτικά το 47,5% των φτωχών νοικοκυριών δηλώνει ότι στερείται διατροφής που περιλαμβάνει κάθε δεύτερη ημέρα κοτόπουλο, κρέας, ψάρι ή λαχανικά ίσης θρεπτικής αξίας, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό των ?η φτωχών νοικοκυριών εκτιμάται σε 1,8%.

Το 52,4% των νοικοκυριών που έχουν λάβει καταναλωτικό δάνειο για αγορά αγαθών και υπηρεσιών, δηλώνει ότι δυσκολεύεται πάρα πολύ στην αποπληρωμή αυτού ή των δόσεων. Το 60,9% των φτωχών νοικοκυριών δηλώνει δυσκολία στην έγκαιρη πληρωμή πάγιων λογαριασμών.

…Κι όλα αυτά, στην Ελλάδα του σήμερα! Στην Ελλάδα της αβεβαιότητας, της κρίσης και των συνεχών ανακατατάξεων. Αξίζει να προβληματιστούμε για τους νέους όλοι… Πολιτικοί, απλοί άνθρωποι, βάλλοντες και μη.

Τους αξίζει να ζουν αυτό το εφιαλτικό παρόν και μοιραία, αυτό το δυσοίωνο μέλλον;