Διεθνής ομάδα επιστημόνων εντόπισε το «κλειδί» για να σταματά τη νόσο Αλτσχάιμερ στα αρχικά στάδιά της.
Η μεγάλη πρόκληση είναι τώρα να μετατραπεί η γνώση αυτή σε ένα φάρμακο που θα βοηθάει τους ασθενείς.
Το «κλειδί» αυτό είναι ένα μόριο που εκ φύσεως υπάρχει στον ανθρώπινο οργανισμό και το οποίο μπλοκάρει ένα ουσιώδες σημείο στην ανάπτυξη της νόσου και ουσιαστικά «σπάει» την τοξική αλυσίδα των χημικών διεργασιών που καταστρέφουν τα κύτταρα του εγκεφάλου.
Επιστήμονες από τα Πανεπιστήμια Καρολίνσκα και Λουντ, στη Σουηδία, και το Πανεπιστήμιο Κέιμπριτζ στη Βρετανία, σε συνεργασία με συναδέλφους τους από την Εσθονία, ανέλυσαν εγκεφαλικό ιστό ποντικιών και εξέτασαν μία-μία τις διεργασίες που συμβαίνουν από τη στιγμή που αρχίζουν να διαταράσσονται τα εγκεφαλικά κύτταρα έως τη στιγμή που εκδηλώνεται το Αλτσχάιμερ.
Στόχος της έρευνας ήταν να βρουν τυχόν προστατευτικά μόρια, ούτως ώστε να ξέρουν προς τα που πρέπει να κινηθεί η ιατρική έρευνα για την επινόηση κάποιου αποτελεσματικού φαρμάκου.
Όπως εξηγούν οι ερευνητές στην επιθεώρηση «Nature Structural and Molecular Biology», η ανάλυσή τους οδήγησε σε ένα φυσικό μόριο που ανήκει στις πρωτεΐνες Brichos, οι οποίες παίζουν ρόλο σε διάφορα νοσήματα, όπως ορισμένες μορφές καρκίνου και σοβαρές πνευμονοπάθειες.
Η νόσος Αλτσχάιμερ χαρακτηρίζεται από την παρουσία γεροντικών ή νευριτικών πλακών στον χώρο γύρω από τα κύτταρα του εγκεφάλου (εξωκυττάριος χώρος), οι οποίες κεντρικά αποτελούνται από ίνες μία πρωτεΐνης που λέγεται βήτα-αμυλοειδής.
Οι ίνες αυτές (ή ινίδια αμυλοειδούς) πρέπει να έρθουν σε επαφή με άλλες πρωτεΐνες για να δημιουργήσουν τις πλάκες και σε αυτό ακριβώς το σημείο παρεμβαίνει η πρωτεΐνη Brichos: ενώνεται αυτή μαζί τους και έτσι τις απομονώνει από τις υπόλοιπες πρωτεΐνες.
Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μην δημιουργούνται οι νευριτικές πλάκες και έτσι να μην αναπτύσσεται το Αλτσχάιμερ.
«Η ανακάλυψη αυτή αποτελεί την αρχή για την εξεύρεση ενός φαρμάκου που θα σταματά τη νόσο Αλτσχάιμερ εν τη γενέση της», δήλωσε ο επικεφαλής ερευνητής δρ Σάμιουελ Κοέν από το Τμήμα Χημείας του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ. «Το φάρμακο αυτό θα μπορεί να λαμβάνεται μόλις εκδηλωθεί το πρώτο σύμπτωμα της νόσου ή, ακόμα καλύτερα, πολλά χρόνια νωρίτερα, για προληπτικούς λόγους».
Ο δρ Κοέν επισήμανε ότι η ίδια η πρωτεΐνη Brichos δεν μπορεί να χρησιμεύσει για να παραχθεί ένα φάρμακο, διότι δεν θα επιζούσε της διαδικασίας της πέψης.
Ωστόσο πιστεύει ότι υπάρχουν άλλες παρόμοιες, που είναι πολύ πιο ανθεκτικές και θα μπορούσαν να είναι κατάλληλες για φαρμακευτική χρήση.
«Τώρα που ξέρουμε τι ψάχνουμε είναι πολύ πιθανό να βρούμε και άλλα αντίστοιχα μόρια, τα οποία θα ανοίξουν τον δρόμο για ένα φάρμακο που θα εμποδίζει εξ αρχής την δημιουργία των πλακών στον εγκέφαλο», κατέληξε.
