Εορτολόγιο: Νίκη. Γεώργιος, Γεωργής, Γιώργος, Γιώργης, Γεωργία, Γιωργία, Γεωργούλα, Γωγώ, Τζωρτζίνα Γεωργιάννα.
25 Απριλίου: Άγιος Γεώργιος ο Μεγαλομάρτυρας και Τροπαιοφόρος – Ο λαοφιλής Άγιος Γεώργιος ο μεγαλομάρτυρας και Τροπαιοφόρος γεννήθηκε περίπου το 275 μ.Χ. στην Καππαδοκία, από γονείς χριστιανούς.
Ο πατέρας του, μάλιστα, πέθανε μαρτυρικά για το Χριστό όταν ο Γεώργιος ήταν δέκα χρονών. Η μητέρα του τότε τον πήρε μαζί της στην πατρίδα της την Παλαιστίνη, όπου είχε και τα κτήματα της. Όταν έγινε 18 χρονών, στρατεύθηκε στο ρωμαϊκό στρατό. Αν και νέος στην ηλικία, διεκπεραίωνε τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις τέλεια. Όλοι τον θαύμαζαν για το παράστημα του. Γι’ αυτό, γρήγορα τον προήγαγαν σε ανώτερα αξιώματα και του έδωσαν τον τίτλο του κόμη και ο Διοκλητιανός τον εκτιμούσε πολύ.
Ομολογητής
Από την εποχή του αυτοκράτορα Δεκίου μέχρι την εποχή που ανέβηκε στον θρόνο ο Διοκλητιανός, το 283 μ.χ., η Χριστιανική Εκκλησία μεγάλωσε πάρα πολύ, γιατί επικρατούσε ειρήνη. Οι Χριστιανοί πήραν πολλές δημόσιες θέσεις, έκτισαν πολλούς και μεγάλους ναούς, διάφορα σχολεία και οργάνωσαν την διοίκηση και τη διαχείριση των εκκλησιών και της φιλανθρωπίας.
ΕΟΡΤΟΛΟΓΙΟ ΕΔΩ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ
Ο Διοκλητιανός αρχικά εργάστηκε για την οργάνωση του κράτους του. Προσέλαβε στρατηγούς για βοηθούς του που τους ονόμασε αυτοκράτορες και Καίσσαρες κι αφού πέτυχε να υποτάξει τους εχθρούς του κράτους και να σταθεροποιήσει τα σύνορα του, στράφηκε στα εσωτερικά ζητήματα. Δυστυχώς, στράφηκε εναντίον της Χριστιανικής Θρησκείας για να ανορθώσει την ειδωλολατρία. Γι’ αυτό το λόγο λοιπόν, κάλεσε τους βοηθούς του Καίσσαρες το 303 μ.χ. και τους στρατηγούς στην πρωτεύουσα του ανατολικού Ρωμαϊκού κράτους σε τρεις γενικές συγκεντρώσεις. Ανάμεσα τους βρισκότανε και ο 28χρονος Γεώργιος, που διακρίθηκε πολλές φορές στους πολέμους.
Συγκεντρώθηκαν λοιπόν όλοι, για να πάρουν αποφάσεις για την εξόντωση και τον αφανισμό της Χριστιανικής πίστης. Πρώτος μίλησε ο Διοκλητιανός και επέβαλε σε όλους ν’ αναλάβουν τον εξοντωτικό αγώνα εναντίον του Χριστιανισμού. Όλοι υποσχέθηκαν ότι θα καταβάλουν κάθε προσπάθεια, για να εξαλείψουν την Χριστιανική Θρησκεία από το Ρωμαϊκό κράτος. Τότε ο γενναίος Γεώργιος σηκώθηκε και είπε: «Γιατί, βασιλιά και άρχοντες, θέλετε να χυθεί αίμα δίκαιο και άγιο και να εξαναγκάσετε τους Χριστιανούς να προσκυνούν και να λατρεύουν τα είδωλα»; Και διακήρυξε την αλήθεια της Χριστιανικής Θρησκείας και την Θεότητα του Χριστού.
Μόλις τέλειωσε, όλοι συγχυστήκανε μ’ αυτή την ομολογία του και προσπάθησαν να τον πείσουν να μετανοήσει για όσα είπε, καταπραΰνοντας έτσι και τον Διοκλητιανό. Αλλά ο Γεώργιος ήταν σταθερός και με θάρρος διακήρυσσε την Χριστιανική του πίστη.
Στη φυλακή
Οργισμένος ο Διοκλητιανός διέταξε να τον κλείσουν στην φυλακή κα να του περισφίγξουν τα πόδια στο ξύλο και αφού τον ξαπλώσουν ανάσκελα, να βάλουν πάνω στο στήθος του μεγάλη και βαριά πέτρα.
Το άλλο πρωί ο Διοκλητιανός διέταξε να του παρουσιάσουν τον Γεώργιο για να τον ανακρίνει . Και πάλι αυτός έμεινε ακλόνητος στην ομολογία του και παρ’ όλες τις κολακείες και τις υποσχέσεις του αυτοκράτορα διακήρυττε την πίστη του και μιλούσε για τους ουράνιους θησαυρούς. Ο Διοκλητιανός οργίστηκε από τα λόγια του και διέταξε τους δήμιους να δέσουν τον Άγιο σε ένα μεγάλο τροχό για να κομματιαστεί το σώμα του. Μάλιστα ειρωνεύτηκε την ανδρεία του Αγίου και τον κάλεσε να προσκυνήσει τα είδωλα. Ο Γεώργιος ευχαρίστησε τον Θεό που τον αξίωνε να δοκιμαστεί και δέχτηκε με ευχαρίστησε να υποστεί το φοβερό αυτό μαρτύριο, που χώριζε σε μικρά λεπτά κομμάτια ολόκληρο το σώμα του, επειδή γύρω γύρω από τον τροχό υπήρχαν μπηγμένα κοφτερά σίδερα, που μοιάζανε με μαχαίρια. Πραγματικά μόλις ο τροχός κινήθηκε τα κοφτερά σίδερα άρχισαν να κόβουν το σώμα του. Τότε ακούστηκε μια φωνή από τον ουρανό που έλεγε : «Μη φοβάσαι, Γεώργιε, γιατί εγώ είμαι μαζί σου» και αμέσως ένας άγγελος ελευθέρωσε τον Άγιο, λύνοντας τον από τον τροχό και θεραπεύτηκε όλο το καταπληγωμένο σώμα του.
Ο Γεώργιος αφού απέκτησε το θαυμάσιο παράστημα του, με όψη αγγελική, παρουσιάστηκε στον Διοκλητιανό που είχε πάει με άλλους να κάνει θυσία. Μόλις τον είδαν έμειναν όλοι έκθαμβοι και απορημένοι. Μερικοί δε ισχυριζόντουσαν ότι είναι κάποιος που του μοιάζει και άλλοι ότι είναι φάντασμα. Καθώς όμως σχολιάζανε το γεγονός, εμφανίστηκαν μπροστά στον βασιλιά δύο από τους αξιωματικούς του, ο Πρωτολέοντας και ο Ανατόλιος (βλέπε 23 Απριλίου) με χίλιους στρατιώτες και ομολόγησαν την πίστη τους στον Χριστό. Ο Διοκλητιανός θύμωσε τόσο που έγινε έξαλλος και διέταξε να τους σκοτώσουν, πράγμα που έγινε αμέσως.
Έπειτα διέταξε να γεμίσουν αμέσως ένα λάκκο με ασβέστη και νερό και αφού ρίξουν μέσα τον Γεώργιο, να τον αφήσουν μέσα τρεις μέρες και τρεις νύχτες έτσι που να διαλυθούν και τα κόκκαλα του.
Πραγματικά οι δήμιοι ρίξανε τον Άγιο στον ζεματιστό ασβέστη και κλείσανε το στόμα του λάκκου. Μετά από τρεις μέρες ο Διοκλητιανός έστειλε στρατιώτες να ανοίξουν το λάκκο. Με μεγάλη τους έκπληξη όμως βρήκαν τον Γεώργιο όρθιο, μέσα στον ασβέστη και προσευχόταν. Το γεγονός εντυπωσίασε και προκάλεσε θαυμασμό και ενθουσιασμό στο λαό, που φώναζε: «Ο Θεός του Γεωργίου είναι μεγάλος». Ο Διοκλητιανός ζήτησε εξηγήσεις από τον Γεώργιο, που έμαθε τις μαντικές τέχνες και πως τις χρησιμοποιεί. Ο Γεώργιος τότε του απάντησε ότι τα γεγονότα ήταν αποτέλεσμα της θείας χάρης και δύναμης και όχι μαγείας και γοητείας.
Ο Διοκλητιανός οργισμένος διέταξε να του φορέσουν πυρακτωμένα παπούτσια με σιδερένια καρφιά και τον εξαναγκάσουν να περπατά. Ο Άγιος προσευχόταν και περπατούσε χωρίς να πάθει τίποτα. Πάλι διέταξε να τον φυλακίσουν και σκέφτηκε να φωνάξει του άρχοντες για να συσκεφτούν τι έπρεπε να κάμουν στον Γεώργιο. Και αφού τον δείρανε τόσο πολύ με μαστίγια και καταπλήγωσαν ολόκληρο το σώμα του Αγίου, τον παρουσίασαν στον Διοκλητιανό, που έμεινε έκπληκτος βλέποντας τον Γεώργιο να λάμπει σαν Άγγελος. Σκέφτηκε, λοιπόν, ότι το φαινόμενο αυτό οφειλόταν στις μαγικές του ικανότητες. Γι’ αυτό κάλεσε τον μάγο Αθανάσιο (βλέπε 23 Απριλίου), για να λύσει τα μάγια του Γεωργίου.
Αβλαβής από το δηλητήριο
Ήλθε, λοιπόν ο μάγος Αθανάσιος, κρατώντας στα χέρια του δύο πήλινα αγγεία, όπου υπήρχε δηλητήριο. Στο πρώτο αγγείο το δηλητήριο προξενούσε τρέλα, ενώ στο δεύτερο τον θάνατο.
Αμέσως οδήγησαν τον Άγιο στον Διοκλητιανό και στον μάγο Αθανάσιο. Ο βασιλιάς διέταξε να του δώσουν να πιει το πρώτο δηλητήριο. Ο Άγιος χωρίς δισταγμό ήπιε το δηλητήριο του πρώτου δοχείου, αφού προηγουμένως προσευχήθηκε , λέγοντας: «Κύριε Ιησού Χριστέ, ο Θεός ημών, ο ειπών καν θανάσιμον τι πίωτιν, ου μη αυτούς βλάψει, θαυμάστωσον νυν τα ελέη σου». Και δεν έπαθε απολύτως τίποτα!
Μόλις είδαν ότι δεν έπαθε απολύτως τίποτα, ο βασιλιάς διέταξε να του δώσει ο μάγος και το δεύτερο αγγείο. Το ήπιε και αυτό χωρίς να πάθει το παραμικρό. Τότε όλοι έμειναν έκπληκτοι από αυτό το θαύμα. Ο Διοκλητιανός εξακολουθούσε να επειμένει ότι για να μην πεθάνει ο Γεώργιος είχε δικά του μάγια. Ο μάγος Αθανάσιος που ήξερε πόσο δραστικά ήταν τα δηλητήρια, αφού γονάτισε μπροστά στον μάρτυρα, ομολόγησε την πίστη του στον αληθινό Θεό. Τότε ο Διοκλητιανός διέταξε και φόνευσαν τον Αθανάσιο αμέσως. Εκείνη την στιγμή έφθασε και η γυναίκα του Διοκλητιανού Αλεξάνδρα (βλέπε 21 Απριλίου), που ομολόγησε την πίστη της στον αληθινό Θεό. Και ο σκληρός και άκαρδος Διοκλητιανός διέταξε να την φυλακίσουν και την επομένη να της κόψουν το κεφάλι. Η Αλεξάνδρα ενώ προσευχόταν στην φυλακή, παρέδωσε την ψυχή της στα χέρια του Θεού.
Το μαρτυρικό τέλος του Αγίου
Ο Άγιος Γεώργιος κλείστηκε στην φυλακή και την νύκτα είδε στ’ όνειρο του τον Χριστό, που του ανάγγειλε ότι θα πάρει το στεφάνι του μαρτυρίου και θα αξιωθεί της αιωνίου ζωής. Σαν ξημέρωσε διατάχτηκαν οι στρατιώτες από τον ο Διοκλητιανό να παρουσιάσουν μπροστά του τον Άγιο. Πραγματικά ο Άγιος βάδιζε γεμάτος χαρά προς τον βασιλέα, επειδή προγνώριζε ότι έφτασε το τέλος του. Μόλις λοιπόν τον αντίκρισε ο Διοκλητιανός, του πρότεινε να πάνε στον ναό του Απόλλωνα για να θυσιάσει στο είδωλο του. Όταν μπήκε ο Άγιος στον ναό, σήκωσε το χέρι και αφού έκανε το σημείο του σταυρού διέταξε το είδωλο να πέσει. Αμέσως τούτο έπεσε και έγινε κομμάτια.
Ο ιερέας των ειδώλων και ο λαός τόσο πολύ θύμωσαν, που φώναζαν στον βασιλέα να θανατώσει τον Γεώργιο. Ο Διοκλητιανός έβγαλε διαταγή και του έκοψε το κεφάλι.
Ο πιστός υπηρέτης του Αγίου, Πασικράτης, εκτελώντας την επιθυμία του Αγίου, παρέλαβε το Άγιο λείψανο του Μάρτυρα μαζί με αυτό της μητέρας του Αγίας Πολυχρονίας (βλέπε 23 Απριλίου) και το μετέφερε στη Λύδδα της Παλαιστίνης. Από εκεί, όπως βεβαιώνουν οι πηγές, οι Σταυροφόροι πήραν τα ιερά λείψανα της Αγίας Πολυχρονίας και τα μετέφεραν στη Δύση.
Κατά την Εκκλησία μας, ο ένδοξος αυτός μεγαλομάρτυρας είναι ο μαργαρίτης ο πολύτιμος, ο αριστεύς ο θείος, ο λέων ο ένδοξος, ο αστήρ ο πολύφωτος, του Χριστού οπλίτης, της ουρανίου στρατιάς ο συνόμιλος.
Ἀπολυτίκιον
Ἦχος δ’.
Ὡς τῶν αἰχμαλώτων ἐλευθερωτής, καὶ τῶν πτωχῶν ὑπερασπιστής, ἀσθενούντων ἰατρός, βασιλέων ὑπέρμαχος, Τροπαιοφόρε Μεγαλομάρτυς Γεώργιε, πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.
Κοντάκιον
Ἦχος δ’ . Ὁ ὑψωθείς ἐν τῷ Σταυρῷ.
Γεωργηθείς ὑπό Θεοῦ ἀνεδείχθης, τῆς εὐσεβείας γεωργός Τιμιώτατος, τῶν ἀρετῶν τὰ δράγματα συλλέξας σεαυτῷ· σπείρας γὰρ ἐν δάκρυσιν, εὐφροσύνῃ θερίζεις· ἀθλήσας δὲ δι᾽ αἵματος, τὸν Χριστόν ἐκομίσω· καὶ ταῖς πρεσβείαις Ἅγιε ταῖς σαῖς, πᾶσι παρέχεις πταισμάτων συγχώρησιν.
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ
404 π.Χ. – Τερματίζεται ο Πελοποννησιακός Πόλεμος με τη νίκη των Σπαρτιατών του Λύσανδρου εναντίον των Αθηναίων.
799 – Μετά τον ξυλοδαρμό του από τους πολίτες της Ρώμης, ο Πάπας Λέων Γ΄ διαφεύγει στην αυλή του Φράγκου βασιλιά Καρλομάγνου για να προστατευτεί.
1607 – Ογδοηκονταετής Πόλεμος: Ο ολλανδικός στόλος καταστρέφει τον αγκυροβολημένο ισπανικό στόλο στο Γιβραλτάρ.
1792 – Ο ληστής Νικολά Ζακ Πελετιέ γίνεται ο πρώτος άνθρωπος που εκτελείται στη γκιλοτίνα.
1792 – Ο Κλοντ Ζοζέφ Ρουζέ ντε Λιλ συνθέτει τη Μασσαλιώτιδα (τον εθνικό ύμνο της Γαλλίας).
1846 – Ανοικτή σύγκρουση στα αμφισβητούμενα σύνορα του Τέξας προκαλεί την έναρξη του Αμερικανικο-μεξικανικού πολέμου.
1859 – Οι Βρετανοί και οι Γάλλοι μηχανικοί ολοκληρώνουν τη διάνοιξη της Διώρυγας του Σουέζ.
1862 – Αμερικανικός Εμφύλιος Πόλεμος: Οι δυνάμεις της Ένωσης υπό τον ναύαρχο Ντέιβιντ Φάραγκατ ζητούν την παράδοση της Νέας Ορλεάνης από τις Συνομόσπονδες Πολιτείες της Αμερικής.
1882 – Γαλλικά και βιετναμέζικα στρατεύματα συγκρούονται στο Τονκίνο.
1898 – Ισπανοαμερικανικός πόλεμος: Οι Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής κηρύσσουν τον πόλεμο στην Ισπανία.
1901 – Η Νέα Υόρκη γίνεται η πρώτη πολιτεία των Η.Π.Α. που καθιερώνει τις πινακίδες κυκλοφορίας.
1915 – Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος: Αρχίζει η εκστρατεία της Καλλίπολης. Βρετανικά, γαλλικά, ινδικά, αυστραλέζικα και νεοζηλανδικά στρατεύματα εισβάλλουν στην τουρκική χερσόνησο της Καλλίπολης.
1916 – Τιμάται για πρώτη φορά η Ημέρα ANZAC προς τιμήν του ANZAK που μετείχε στην εκστρατεία της Καλλίπολης.
1940 – Εγκρίνεται από τη βρετανική κατοχική κυβέρνηση η σημαία των Φερόων Νήσων.
1944 – Πραγματοποιούνται μυστικές εκλογές στην κατεχόμενη Ελλάδα για την ανάδειξη εκλεκτόρων στο Εθνικό Συμβούλιο (ΠΕΕΑ).
1945 – Οι Ένοπλες Δυνάμεις των ΗΠΑ και οι Σοβιετικές Ένοπλες Δυνάμεις συναντώνται κατά μήκος του ποταμού Έλβα περικόπτοντας στα δύο τη Βέρμαχτ της Ναζιστικής Γερμανίας.
1945 – Ημέρα της Απελευθέρωσης (Ιταλία): Ο ναζιστικός στρατός κατοχής παραδίδεται και αφήνει τη βόρεια Ιταλία. Η Ιταλική Κοινωνική Δημοκρατία διαλύεται και ο Μπενίτο Μουσολίνι συλλαμβάνεται έπειτα από απόπειρα διαφυγής. Αυτή η ημέρα ορίστηκε ως δημόσια αργία για τον εορτασμό της απελευθέρωσης της Ιταλίας.
1945 – Διάσκεψη του Σαν Φρανσίσκο: Ξεκινούν οι διαπραγματεύσεις για τα Ηνωμένα Έθνη στο Σαν Φρανσίσκο.
1953 – Ο Φράνσις Κρικ και ο Τζέιμς Γουάτσον δημοσιεύουν τη Μοριακή Δομή των Νουκλεϊκών Οξέων περιγράφοντας τη δομή διπλού έλικα του DNA.
1960 – Το αμερικανικό υποβρύχιο USS Triton (SSRN-586) ολοκληρώνει τον πρώτο εν καταδύσει περίπλου της Γης.
1961 – Ο Ρόμπερτ Νόις λαμβάνει ευρεσιτεχνία για το ολοκληρωμένο κύκλωμα.
1974 – Επανάσταση των Γαρυφάλλων: Ένα στρατιωτικό πραξικόπημα αριστερών στην Πορτογαλία ανατρέπει το αυταρχικό συντηρητικό καθεστώς του Νέου Κράτους και εγκαθιδρύει μία δημοκρατική κυβέρνηση.
1982 – Το Ισραήλ ολοκληρώνει την αποχώρησή του από τη Χερσόνησο του Σινά.
1983 – Το Πάιονηρ 10 ταξιδεύει πέρα από την τροχιά του Πλούτωνα.
1986 – Ο Μσουάτι Γ΄ στέφεται βασιλιάς του Εσουατίνι, διαδεχόμενος τον πατέρα του, Σομπούζα Β΄.
1993 – Ο Μπόρις Γιέλτσιν εκλέγεται Πρόεδρος της Ρωσίας.
2001 – Ειδικοί του ΟΗΕ αναφέρουν ότι για πρώτη φορά έπειτα από χρόνια, το προστατευτικό στρώμα όζοντος πάνω από το Βόρειο Πόλο φαίνεται ότι έχει σταθεροποιηθεί (ταυτόχρονα προειδοποιούν ότι το φαινόμενο είναι προσωρινό)
2004 – Ο Χάιντς Φίσερ εκλέγεται πρόεδρος της Αυστρίας με 52,4%.
2005 – Βουλγαρία και Ρουμανία υπογράφουν τη συνθήκη σύνδεσης με την Ευρωπαϊκή Ένωση.
2005 – Ο Γίρι Πάρουμπεκ αναλαμβάνει την πρωθυπουργία της Τσεχίας, για να αποχωρήσει το 2006.
Γεννήσεις
1214 – Λουδοβίκος Θ΄, βασιλιάς της Γαλλίας
1284 – Εδουάρδος Β΄, βασιλιάς της Αγγλίας
1503 – Ερρίκος Β΄, βασιλιάς της Ναβάρρας
1599 – Όλιβερ Κρόμγουελ, Άγγλος στρατιωτικός και πολιτικός
1775 – Καρλόττα της Ισπανίας, βασίλισσα της Πορτογαλίας
1823 – Αμπντούλ Μετζίτ Α΄, Οθωμανός σουλτάνος
1852 – Γεώργιος Σωτηριάδης, Έλληνας αρχαιολόγος
1862 – Έντουαρντ Γκρέι, Άγγλος πολιτικός
1874 – Γουλιέλμο Μαρκόνι, Ιταλός εφευρέτης
1897 – Μαίρη, πριγκίπισσα του Ηνωμένου Βασιλείου
1900 – Βόλφγκανγκ Πάουλι, Αυστριακός φυσικός
1902 – Βέρνερ Χάιντε, Γερμανός ψυχίατρος
1903 – Καμίλα Χορν, Γερμανίδα χορεύτρια και ηθοποιός
1917 – Έλλα Φιτζέραλντ, Αμερικανίδα τραγουδίστρια
1927 – Αλμπέρ Ουντερζό, Γάλλος δημιουργός κόμικς
1929 – Ηγουμένη Ευγενία Κλειδαρά, Ελληνίδα μοναχή και λογοτέχνιδα
1932 – Νικολάι Καρντάσεφ, Ρώσος αστροφυσικός
1932 – Λία Μανολίου, Ρουμάνα αθλήτρια
1940 – Αλ Πατσίνο, Αμερικανός ηθοποιός
1946 – Βλαντιμίρ Ζιρινόφσκι, Ρώσος πολιτικός
1946 – Τάλια Σάιρ, Αμερικανίδα ηθοποιός
1946 – Γιάννης Σμαραγδής, Έλληνας σκηνοθέτης
1947 – Γιόχαν Κρόιφ, Ολλανδός ποδοσφαιριστής
1949 – Ντομινίκ Στρος-Καν, Γάλλος οικονομολόγος, δικηγόρος και πολιτικός
1958 – Λουίς Γκιγέρμο Σολίς, Κοστορικανός πολιτικός
1960 – Πωλ Μπέιλοφ, Αμερικανός τραγουδιστής (Exodus)
1961 – Γιούχα Σίπιλα, Φινλανδός πολιτικός
1963 – Ντέιβιντ Μόγιες, Σκωτσέζος ποδοσφαιριστής
1966 – Έρικ Πάππας, Αμερικανός αθλητής του μπέιζμπολ
1969 – Ρενέ Ζελβέγκερ, Αμερικανίδα ηθοποιός
1969 – Κωνσταντίνος Καζάκος, Έλληνας ηθοποιός
1970 – Αννίτα Πάνια, Ελληνίδα τηλεπαρουσιάστρια
1976 – Τιμ Ντάνκαν, Αμερικανός καλαθοσφαιριστής
1977 – Ηλίας Κώτσιος, Έλληνας ποδοσφαιριστής
1977 – Κωνσταντίνος Χριστοφόρου, Κύπριος τραγουδιστής
1981 – Φελίπε Μάσα, Βραζιλιάνος οδηγός αγώνων
1985 – Γκιέντο Βαν Ντερ Γκάρντε, Ολλανδός οδηγός αγώνων
1989 – Αϊσέλ Τεϊμουρζαντέ, τραγουδίστρια από το Αζερμπαϊτζάν
1989 – Δημήτρης Τζούριτς, Σέρβος πετοσφαιριστής
1990 – Ζαν-Ερίκ Βερν, Γάλλος οδηγός αγώνων
1993 – Ραφαέλ Βαράν, Γάλλος ποδοσφαιριστής
Θάνατοι
1074 – Χέρμαν Α΄, μάργραβος του Μπάντεν
1077 – Γκέζα Α΄, βασιλιάς της Ουγγαρίας
1228 – Ισαβέλλα Β΄, βασίλισσα της Ιερουσαλήμ
1295 – Σάντσο Δ΄, βασιλιάς της Καστίλης
1342 – Πάπας Βενέδικτος ΙΒ΄
1472 – Λέον Μπαττίστα Αλμπέρτι, Ιταλός ζωγράφος, ποιητής και φιλόσοφος
1566 – Λουίζ Λαμπέ, Γαλλίδα ποιήτρια
1591 – Ιωάννης Αλβάνης, Ιταλός καρδινάλιος
1595 – Τορκουάτο Τάσσο, Ιταλός ποιητής
1667 – Πέδρο ντε Μπετανκούρ, Ισπανός ιεραπόστολος
1690 – Ντάβιτ Τένιερς ο νεότερος, Φλαμανδός καλλιτέχνης
1744 – Άντερς Κέλσιος, Σουηδός αστρονόμος
1878 – Άννα Σιούελ, Αγγλίδα συγγραφέας
1940 – Βίλελμ Ντέρπφελντ, Γερμανός αρχιτέκτονας
1941 – Νίκος Μητσάκης, Έλληνας αρχιτέκτονας
1960 – Αμανουλάχ Χαν, εμίρης του Αφγανιστάν
1961 – Ρόμπερτ Γκάρετ, Αμερικανός αθλητής
1972 – Τζορτζ Σάντερς, Βρετανός ηθοποιός
1973 – Φρανκ Φλέτσερ, Αμερικανός ναύαρχος
1976 – Κάρολ Ριντ, Άγγλος παραγωγός και σκηνοθέτης
1980 – Μάριο Μπάβα, Ιταλός σκηνοθέτης
1981 – Τάκης Σινόπουλος, Έλληνας συγγραφέας
1984 – Κέβιν Λιντς, Αμερικανός πολεοδόμος και συγγραφέας
1984 – Λόρο Μπορίτσι, Αλβανός ποδοσφαιριστής
1985 – Ρίτσαρντ Χάιντεν, Άγγλος ηθοποιός
1989 – Τζορτζ Κουλούρις, Άγγλος ηθοποιός
1994 – Γεώργιος Γεννηματάς, Έλληνας πολιτικός
1995 – Χορστ-Γκούντερ Γκρέγκορ, Γερμανός κολυμβητής
1995 – Τζίντζερ Ρότζερς, Αμερικανίδα ηθοποιός και χορεύτρια
1996 – Σολ Μπας, Αμερικανός σχεδιαστής γραφικών
2002 – Αθανάσιος Παπούλης, Έλληνας μηχανικός και μαθηματικός
2006 – Μίσσας Πανταζόπουλος, Έλληνας καλαθοσφαιριστής και προπονητής
2007 – Άλαν Μπολ, Άγγλος ποδοσφαιριστής
2013 – Φανή Παρτσαφυλλίδου, Ελληνίδα πολιτικός
2014 – Τίτο Βιλανόβα, Ισπανός ποδοσφαιριστής και προπονητής
