Εορτολόγιο: Σεραφείμ, Σεραφειμία, Σεραφείμα, Σεραφίνα, Σεραφειμή, Σεραφειμούλα, Σεραφειμίτσα * Ιώβ, Ιωβία, Ιώβη.
6 Μαΐου: Οσία Σοφία η εν Κλεισούρα ασκήσασα – Η Οσία Σοφία Χοτοκουρίδου, το γένος Αμανατίου Σαουλίδου, γεννήθηκε το 1883 μ.Χ. στο χωριό Σαρή-ποπά (ή Σαρή-παπά) της επαρχίας Αρδάσης Τριπόλεως, Νόμου Τραπεζούντας του Πόντου.
Το 1907 μ.Χ. παντρεύεται με τον Ιορδάνη Χοτοκουρίδη στο χωριό Το(γ)ρούλ της επαρχίας Αρδάσης και μετά από τρία χρόνια, το 1910 μ.Χ., απέκτησε ένα παιδί. Έπειτα από δύο χρόνια, χάνει το παιδί της το οποίο βρίσκει τραγικό θάνατο, αφού φαγώθηκε από χοίρους, ενώ δυο χρόνια μετά, το 1914 μ.Χ. χάνει και τον άντρα της τον οποίο τον πήραν οι Τούρκοι στα τάγματα εργασίας, όπου και μάλλον απεβίωσε.
Η νεαρή χήρα κατέφυγε στα βουνά, όπου ζούσε ασκητικά, με μεγάλη νηστεία. Εκεί της εμφανίστηκε ο Άγιος Γεώργιος και την προειδοποίησε για επικείμενη επιδρομή των Τσετών. Η Σοφία ενημέρωσε τους συγχωριανούς της, που κρύφτηκαν και απέφυγαν τον κίνδυνο.
ΕΟΡΤΟΛΟΓΙΟ ΕΔΩ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ
Στην ανταλλαγή των πληθυσμών το καράβι που μετέφερε τους συγχωριανούς της Σοφίας στην Ελλάδα κινδύνεψε να καταποντιστεί. Αυτή έβλεπε τα κύματα γεμάτα από Αγγέλους και την Παναγία. Ζήτησε απ᾿ αυτήν να πνιγεί η ίδια και να σωθούν οι συγχωριανοί της. Η Παναγία τους έσωσε όλους. Ο καπετάνιος δεν το πίστευε πώς σώθηκαν κι έλεγε: «Κάποιον άγιο έχουμε» και οι χωριανοί του απάντησαν: «Τη Σοφία».
Το 1927 μ.Χ. με παρότρυνση της Παναγίας πηγαίνει στο μοναστήρι της στην Κλεισούρα της Καστοριάς, στην Ιερά Μονή του Γενεθλίου της Υπεραγίας Θεοτόκου, όπου έζησε ασκητικά για μισό περίπου αιώνα. Εκεί βρήκε έναν ενάρετο ιερομόναχο, τον π. Γρηγόριο, που είχε έλθει από το Άγιο Όρος, ο οποίος την κατάρτισε στη μοναχική ζωή. Έζησε ασκητικά ως λαϊκή, φορώντας τα μαύρα της χηρείας και της ασκήσεως, καθισμένη πάνω στο τζάκι και αλείφοντας το πρόσωπό της με στάχτη, για να μη φαίνεται η ομορφιά του.
Τα περισσότερα χρόνια τα πέρασε μόνη της, με μόνο τον Θεό, μια και το μοναστήρι έμεινε χωρίς μοναχούς. Υπέμεινε τους δριμείς χειμώνες, με τη θερμοκρασία να πέφτει στους -15 βαθμούς, και την πολλή υγρασία του τόπου. Όταν της έλεγαν ν’ ανάψει φωτιά, φώναζε ένα μακρόσυρτο «Όχι!», που ακόμα ηχεί στα αυτιά όσων την άκουσαν. Κυκλοφορούσε ξυπόλητη, ενώ τα ρούχα της ήταν πάντα κουρελιασμένα και ανεπαρκή για τις συνθήκες της περιοχής. Της έδιναν καινούργια. Δεν τα φορούσε, αλλά τα πρόσφερε σε όσους είχαν ανάγκη. Κοιμόταν και σ’ έναν άλλο χώρο, πάνω σε άχυρα, αλλά από κάτω είχε βάλει σουβλερές πέτρες. Δεν λουζόταν ποτέ ούτε χτενιζόταν, και τα μαλλιά της είχαν σκληρύνει πολύ. Όταν κάποτε χρειάστηκε να τα σηκώσει από τα μάτια της, για να βλέπει καλύτερα, αναγκάστηκε να τα κόψει με το ψαλίδι που κούρευαν τα πρόβατα. Παρ’ όλα αυτά όμως, το κεφάλι της ευωδίαζε.
Το φαγητό της ήταν λιτότατο, συνήθως με ό, τι έβρισκε στην περιοχή: μανιτάρια, μούσκλια, αγριόχορτα, φτέρη, φύλλα των δέντρων, ή με λίγη ντομάτα τουρσί, μουχλιασμένη. Τα σαββατοκύριακα έβαζε και μια κουταλιά λάδι στο πιάτο της. Άλλες φορές άνοιγε καμιά κονσέρβα ψάρι και το έτρωγε όταν είχε πιάσει ένα δάχτυλο μούχλα. Έτρωγε και σε παλιά σκουριασμένα ορειχάλκινα σκεύη, αλλά δεν πάθαινε τίποτα. Νήστευε και με το παλαιό και με το νέο ημερολόγιο, για να μη σκανδαλίζει κανέναν και όταν κάποιοι διαμαρτύρονταν για τις «υπερβολές» της, τους απαντούσε: «Παιδεύω το σαρκίο μου».
Κι όμως, αυτή η αυστηρή με τον εαυτό της ασκήτρια ήταν πολύ γλυκιά και επιεικής με τους άλλους. Δεν κρατούσε δραχμή από τα χρήματα που της έδιναν, αλλά τα έκρυβε για να τα δώσει στους αναγκεμένους όταν θα ερχόταν η ώρα. Τα τότε κοριτσάκια, σημερινές γερόντισσες της Κλεισούρας, που μιλούσαν ελληνικά και βλάχικα, αγαπούσαν τη συντροφιά της, έστω κι αν δεν καταλάβαιναν τα ποντιακά της. Νουθετούσε τις άγαμες κοπέλες που τύχαινε να παραστρατήσουν, φρόντιζε να παντρευτούν, τις προίκιζε από τα χρήματα που της έδιναν και ανέθετε στην Παναγία την προστασία τους. «Η Παναΐα κι θα χαντ᾿ σας» (δεν θα σας χάσει η Παναγία), τους έλεγε.
Ποτέ δεν πλήγωσε ή στενοχώρησε κανένα. Αν καταλάβαινε ότι κάποιος είχε προβλήματα μέσα του, περνούσε από δίπλα του, του έλεγε ένα δυο λόγια, χωρίς να την αντιληφθούν οι άλλοι, απομακρυνόταν, κι εκείνος την ακολουθούσε. Τον παρηγορούσε, τον συμβούλευε, τον ενίσχυε με τη χάρη του Θεού, κι αυτός έφευγε άλλος άνθρωπος. Έλεγε πολλές φορές: «Αυτοί ήρθαν μαύροι στην Παναγία και φεύγουν άσπροι». Γνώριζε πολλά σκάνδαλα από ιερείς, μοναχούς, λαϊκούς… Δεν κατηγορούσε ποτέ κανέναν, αλλά έλεγε: «Να σκεπάζετε, να σας σκεπάζει ο Θεός».
Αγαπούσε και τα ζώα. Είχε μια αρκούδα, που ζούσε στο δάσος και την έλεγε «ρούσα». Ερχόταν κι έπαιρνε τροφή από τα χέρια της, της έγλειφε τα χέρια και τα πόδια από ευγνωμοσύνη κι επέστρεφε στο δάσος. Έβαζε ψίχουλα στα περβάζια των παραθύρων για τα πουλάκια, κι αυτά, όταν η αγία προσευχόταν, φτερούγιζαν γύρω της και κελαηδούσαν. Σαν να ζούσε στον Παράδεισο, πριν από την πτώση.
Είχε κοινωνία με την Παναγία και τους Αγίους. Το 1967 μ.Χ., αρρώστησε βαριά, από σκωληκοειδίτιδα ή κήλη, ώστε να διπλωθεί στα δύο από τον πόνο. Δεν δέχτηκε γιατρό αλλά έλεγε: «Θα ‘ρθει η Παναγία να με πάρει από τον πόνο». Έβαζε στουπιά η φυτίλια από τις κανδήλες, ώσπου σάπισε η πληγή κι έβγαζε κακοσμία. Τότε της εμφανίστηκε η Παναγία με τον αρχάγγελο Γαβριήλ και τον Άγιο Γεώργιο. Της είπε ο αρχάγγελος: «Θα σε κόψουμε τώρα». Αυτή απάντησε: «Είμαι αμαρτωλή, να εξομολογηθώ, να κοινωνήσω, και να με κόψεις». Μια «εγχείρηση θα σου κάνουμε», της απαντά. Έγινε η επέμβαση, η Σοφία έγινε καλά και συχνά σήκωνε χωρίς ντροπή την μπλούζα ή το φόρεμά της, για να δείξει στον κόσμο την τομή που έκλεισε μόνη της.
Η Οσία Σοφία, η «ἀσκήτισσα τῆς Παναγιᾶς» όπως αποκαλείται, εκοιμήθη εν Κυρίω στις 6 Μαΐου 1974 μ.Χ. Στις 7 Ιουλίου 1981 μ.Χ. γίνεται η πρώτη ανακομιδή των λειψάνων της, τα οποία ευωδιάζουν. Στις 27 Μαΐου 1998 μ.Χ. γίνεται η δεύερη ανακομιδή των λειψάνων της τα οποία μεταφέρονται στο μοναστήρι από το Σεβ. Μητροπολίτη Καστορίας κ.κ. Σεραφείμ.
Η Μεγάλη Εκκλησία την ενέταξε το 2011 μ.Χ. στις αγιολογικές δέλτους της και την 1η Ιουλίου 2012 μ.Χ., έγινε η επίσημη ανακήρυξή της από τον Οικουμενικό Πατριάρχη στην Καστοριά.
Τόσο την Ακολουθία του Εσπερινού και του Όρθρου όσο και τον Παρακλητικό κανόνα και τα Εγκώμια προς την Οσία, έγραψε ο Μέγας Υμνογράφος της των Αλεξανδρέων Εκκλησίας, χαρισματούχος Δρ Χαράλαμπος Μπούσιας.
Η ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΤΗΣ ΚΛΕΙΣΟΥΡΑΣ
Η Μονή του Γεννεθλίου της Θεοτόκου όπου ασκήτευσε η Γερόντισσα Σοφία, βρίσκεται σε υψόμετρο 970 μέτρα στα όρια των νομών Καστοριάς και Φλώρινας και απέχει 35 χιλ. από την Καστοριά, 70 χιλ. από την Φλώρινα και 22 χιλ. από την Πτολεμαΐδα. Ιδρύθηκε περίπου στα 1314 μ.Χ. από τον Κλεισουριώτη ιερομόναχο Νεόφυτο και ανακαινίστηκε το 1813 μ.Χ. από τον Κλεισουριώτη ιερομόναχο της Μονής Ιβήρων του Αγίου Όρους Ησαΐα Πίστα μετά από όραμα της Παναγίας.
Είναι ρυθμού τρίκλιτης ξυλοστέγης τρουλαίας βασιλικής με νάρθηκα και περιβάλλεται από ένα τεράστιο ορθογώνιο φρουριακό συγκρότημα, εντός του οποίου είναι κτισμένο το καθολικό. Κοσμείται με αξιόλογες τοιχογραφίες, έργα των Χιοναδιτών αγιογράφων Γεωργίου και Γεωργίου. Το ξυλόγλυπτο τέμπλο χρυσώθηκε το 1772 μ.Χ. από τον Κωνσταντίνο Κτίπα από το Λινοτόπι.
Κατά τη διάρκεια του Μακεδονικού Αγώνα η Μονή φιλοξένησε και περιέθαλψε πολλούς Μακεδονομάχους με πρώτο τον Παύλο Μελά, αλλά και κατά τη διάρκεια της Κατοχής υπήρξε κρησφύγετο όλων ταλαιπωρημένων από τους Γερμανούς κατοίκων της περιοχής. Όταν το 1903 μ.Χ. οι Τούρκοι έκαψαν το γειτονικό χωριό Βαρικό πολλοί κάτοικοί του βρήκαν καταφύγιο στο μοναστήρι. Από το 1993 μ.Χ. λειτουργεί ως γυναικεία κοινοβιακή Μονή με ηγουμένη τη γερόντισσα Ανυσία, που μαζί με την υπόλοιπη μοναστική αδελφότητα προσπαθούν να «αναστήσουν» το σημαντικό αυτό λατρευτικό κέντρο της Δυτικής Μακεδονίας.
Στα χρόνια που στη Μονή δεν υπήρχε μοναστική αδελφότητα και οργανωμένη κοινοβιακή ζωή, ασκήτευσε η γερόντισσα Σοφία που καταγόταν από τον Πόντο. Ήρθε νέα και δούλευε πολύ ως τα βαθιά γεράματά της και την αγαπούσανε όλο το χωριό.
Ἀπολυτίκιον
Ἦχος γ΄. Τὴν ὡραιότητα.
Σοφίας γέγονας, μῆτερ ἀοίδημε, Σοφία, σέμνωμα, τῆς Θεομήτορος, ἐν τὴ Μονὴ ἀσκητικῶς τὸν βίον σου διελθοῦσα,ὅθεν καὶ ἀπείληφας τῶν καμάτων σου ἔπαινον, κατατραυματίσασσα τῶν δαιμόνων τὰς φάλαγγας, καὶ πρέσβειρα Χριστῷ παρεστώσα, μὴ ἐπιλάθου τῶν πόθω τιμώντων σέ.
Έτερον Ἀπολυτίκιον
Ἦχος πλ. α΄. Τὸν συνάναρχον Λόγον.
Προσευχῇ χαμευνίᾳ πολλαῖς στερήσεσι, κακοπαθείαις νηστείαις, καὶ ἀγρυπνίαις Χριστῷ, εὐηρέστησας Σοφία παναοίδιμε, σὲ τῷ σοφίας ἀληθοῦς, ἀναδείξαντι φανόν, καὶ λύχνον λαμπρῶν χαρίτων, ὅθεν ὡς πρέσβειραν θείαν, Κλεισούρας σέμνωμα τιμῶμέν σε.
Κοντάκιον
Ἦχος πλ. δ΄. Τῇ Ὑπερμάχῳ.
Τὴν ὑπὲρ φύσιν, ἐν Κλεισούρᾳ ἐνασκήσασαν, καὶ ὑπομείνασαν, τὸ ψῦχος ὥσπερ ἄσαρκος, παρ’ ἑστίαν καθημένην Μονῆς αὐλείῳ, βιοτῆς αὐτῆς τὰς νύκτας καὶ σχολάζουσαν, προσευχῇ Σοφίαν θείαν εὐφημήσωμεν, πόθω κράζοντες· Χαίροις πάνυ Ἀσκήτρια.
Μεγαλυνάριον
Χαίροις τῆς Ἀρδάσσης σεπτὸς βλαστός, χαίροις Πόντου κρίνον, μυροβόλον καὶ εὐανθές, χαίροις τῆς Κλεισούρας, κιννάμωμον Σοφία, ἡ ἀκραιφνεῖ ἀσκήσει, κόσμον ἡδύνασα.
Έτερον Μεγαλυνάριον
Σοφισθεῖσα, μῆτερ, πνευματικῶς, ὅλον σου τὸν βίον ἐν τελεία ὑπομονὴ διῆλθες, Σοφία, καὶ νὴν τού σου Νυμφίου τὸ κάλλος ἐποπτεύεις ἐν ταῖς παστάσιν αὐτοῦ.
Ὁ Οἶκος
Ἄγγελοι καθορῶντες, σῇ ἀμέμπτῳ ἀσκήσει, ἐξέστησαν Σοφία θεόφρον, καὶ πιστῶν Μακεδόνων χοροί, σὺν Ποντίων δήμοις Μῆτερ θαυμάζοντες, ταπείνωσιν καὶ νῆψίν σου, ἐκραύγασαν ἐν κατανύξει·
Χαῖρε, διδάσκαλος μετανοίας·
χαῖρε, ὁ πρόβολος ἐγκρατείας.
Χαῖρε, τῆς Μονῆς Κλεισούρας ἡ ἔνοικος·
χαῖρε, παμφαὴς λαμπηδών, θείας χάριτος.
Χαῖρε, φάρος τῆς ἁπλότητος, καὶ ἀμέμπτου ἀγωγῆς·
χαῖρε, λύχνος ταπεινώσεως, καὶ εὐχῆς καρδιακῆς.
Χαῖρε, Θεοῦ σοφίας χρυσοστόλιστον σκεῦον·
χαῖρε, τῆς συμπαθείας τῆς Αὐτοῦ θεῖος τύπος.
Χαῖρε, κρηπὶς σαρκὸς κατατήξεως·
χαῖρε, πυξὶς Χριστοῦ ἀγαπήσεως.
Χαῖρε, ἐν γῇ ἡ οὐκ ἔχουσα κλίνην·
χαῖρε, πηγή, ἡ ἐκχέουσα χάριν.
Χαίροις, πάνυ Ἀσκήτρια.
Κάθισμα
Ἦχος γ΄. Θείας πίστεως.
Τὴν διδάσκαλον, τῆς μετανοίας, καὶ κοσμήτορα, χριστοηθείας, ἀφανῶς τὴν ἐν Κλεισούρᾳ ἀσκήσασαν, καὶ δαψιλῶς προσελκύσασαν Πνεύματος, τοῦ θείου χάριν εὐτάκτως ὑμνήσωμεν, πόθω κράζοντες· Σοφία θεομακάριστε, Χριστὸν ὑπὲρ ἡμῶν δυσώπει πάντοτε.
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ
1527 – Ισπανικά και γερμανικά στρατεύματα λεηλατούν τη Ρώμη, γεγονός που ορισμένοι το θεωρούν ως το τέλος της Αναγέννησης. 147 Ελβετοί φρουροί, συμπεριλαμβανομένου του διοικητή τους, σκοτώνονται μαχόμενοι εναντίον των δυνάμεων του Καρόλου Ε΄ προκειμένου να διαφύγει ο Πάπας Κλήμης Ζ΄ στο Καστέλ Σαντ’Άντζελο.
1536 – Αρχίζει η πολιορκία του Κούσκο, κατά την οποία οι δυνάμεις των Ίνκας προσπαθούν να ανακαταλάβουν το Κούσκο από τους Ισπανούς.
1682 – Ο Λουδοβίκος ΙΔ΄ της Γαλλίας μεταφέρει την έδρα του στο Ανάκτορο των Βερσαλλιών.
1757 – Μάχη της Πράγας: ο πρωσικός στρατός αντιμετωπίζει τον αυστριακό στρατό στην Πράγα, κατά τη διάρκεια του Επταετούς πολέμου.
1782 – Αρχίζει η κατασκευή του Μεγάλου Παλατιού, της βασιλικής κατοικίας του βασιλιά του Σιάμ στη Μπανγκόκ.
1801 – Ο πλοίαρχος Τόμας Κόχραν του HMS Speed καταλαμβάνει την ισπανική φρεγάτα El Gamo.
1835 – Εκδίδεται το πρώτο φύλλο της εφημερίδας New York Herald.
1840 – Το γραμματόσημο Πένι Μπλακ καθίσταται έγκυρο για χρήση στο Ηνωμένο Βασίλειο.
1863 – Αμερικανικός Εμφύλιος Πόλεμος: η μάχη στο Τσάνσελορσβιλ λήγει με νίκη των συνομόσπονδων στρατευμάτων.
1876 – Σφαγή των προξένων: μουσουλμανικός όχλος δολοφονεί στη Θεσσαλονίκη τους προξένους της Γαλλίας και της Γερμανίας, γεγονός που προκαλεί την οργισμένη αντίδραση των μεγάλων δυνάμεων.
1877 – Ο Ινδιάνος αρχηγός Τρελό Άλογο παραδίδεται στα αμερικανικά στρατεύματα στη Νεμπράσκα.
1889 – Ο Πύργος του Άιφελ ανοίγει επίσημα για το κοινό στην Παγκόσμια Έκθεση του Παρισιού.
1910 – Ο Γεώργιος Ε΄ γίνεται βασιλιάς του Ηνωμένου Βασιλείου μετά το θάνατο του πατέρα του, Εδουάρδου Ζ΄.
1916 – 21 Λοβανέζοι εθνικιστές εκτελούνται στην Πλατεία των Μαρτύρων στη Βηρυτό από τον Αχμέτ Τζεμάλ.
1937 – Καταστροφή του Χίντενμπουργκ: Το γερμανικό αερόπλοιο Χίντενμπουργκ πιάνει φωτιά και καταστρέφεται μέσα σε ένα λεπτό ενώ προσπαθεί να δέσει στο Νιου Τζέρσεϊ. Σκοτώνονται 36 άτομα.
1942 – Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος: οι τελευταίες αμερικανικές δυνάμεις στις Φιλιππίνες παραδίδονται στους Ιάπωνες.
1945 – Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος: η Μίλντρεντ Γκίλλαρς εκφωνεί την τελευταία προπαγανδιστική της εκπομπή προς τα συμμαχικά στρατεύματα.
1960 – Πάνω από 20.000.000 τηλεθεατές παρακολουθούν τον πρώτο βασιλικό γάμο που μεταδίδεται από την τηλεόραση, όταν η πριγκίπισσα Μαργαρίτα του Ηνωμένου Βασιλείου παντρεύεται τον Άντονι Άρμστρονγκ-Τζόουνς στο Αββαείο του Ουέστμινστερ.
1966 – Η Μάιρα Χίντλεϊ και ο Γιαν Μπρέιντι καταδικάζονται σε ισόβια κάθειρξη για τις δολοφονίες στους βάλτους της Αγγλίας.
1970 – Απεργία πείνας μίας εβδομάδας αρχίζει ο Μανώλης Γλέζος διαμαρτυρόμενος για την μη απόλυση όλων των πολιτικών κρατουμένων.
1976 – 989 νεκροί από σεισμό τη βορειοανατολική Ιταλία.
1994 – Εγκαινιάζεται το τούνελ της Μάγχης.
2001 – Ο Πάπας Ιωάννης Παύλος Β΄ γίνεται ο πρώτος προκαθήμενος της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας που επισκέπτεται μουσουλμανικό τέμενος, στη Δαμασκό.
2007 – Ο Παναθηναϊκός αναδεικνύεται για τέταρτη φορά πρωταθλητής Ευρώπης στην καλαθοσφαίριση, νικώντας στον τελικό την ΤΣΣΚΑ Μόσχας με 93-91.
2012 – Βουλευτικές εκλογές στην Ελλάδα: Η Νέα Δημοκρατία υπό τον Αντώνη Σαμαρά αναδεικνύεται πρώτη με 18,85% και 108 έδρες.
Γεννήσεις
973 – Ερρίκος Β΄, αυτοκράτορας της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας
1405 – Σκεντέρμπεης, Αλβανός ήρωας
1501 – Πάπας Μάρκελλος Β΄
1574 – Πάπας Ιννοκέντιος Ι΄
1758 – Αντρέ Μασσενά, Γάλλος στρατάρχης
1758 – Μαξιμιλιανός Ροβεσπιέρος, Γάλλος πολιτικός
1769 – Φερδινάνδος Γ΄, Μέγας Δούκας της Τοσκάνης
1856 – Σίγκμουντ Φρόυντ, Αυστριακός ψυχίατρος
1861 – Μοτιλάλ Νεχρού, Ινδός πολιτικός
1872 – Βίλεμ ντε Σίτερ, Ολλανδός επιστήμονας
1880 – Ερνστ Λούντβιχ Κίρχνερ, Γερμανός ζωγράφος
1882 – Γουλιέλμος, πρίγκιπας της Πρωσίας
1895 – Στρατής Δούκας, Έλληνας συγγραφέας και ζωγράφος
1898 – Κόνραντ Χένλαϊν, Τσέχος πολιτικός
1912 – Έλεν Πράις, Αυστριακή ξιφομάχος
1914 – Αμπντουλάχ Γιακτά, Αφγανός πολιτικός
1915 – Όρσον Γουέλς, Αμερικανός σκηνοθέτης και ηθοποιός
1916 – Αντριάνα Κασελότι, Αμερικανίδα ηθοποιός
1921 – Νικόλαος Αστρινίδης, Έλληνας συνθέτης
1923 – Βερίνα Χούμπερ-Ντάισον, Ελβετίδα μαθηματικός
1924 – Πατρίσια Κένεντι Λόφορντ, Αμερικανίδα κοσμική
1941 – Ίβιτσα Όσιμ, Βόσνιος ποδοσφαιριστής και προπονητής
1951 – Σάμιουελ Ντόε, Λιβεριανός πολιτικός
1953 – Τόνι Μπλερ, Βρετανός πολιτικός
1954 – Ντόρα Μπακογιάννη, Ελληνίδα πολιτικός
1956 – Λάκης Λαζόπουλος, Έλληνας ηθοποιός
1961 – Τζορτζ Κλούνεϊ, Αμερικανός ηθοποιός και σκηνοθέτης
1973 – Ντέγιαν Τομάσεβιτς, Σέρβος καλαθοσφαιριστής
1979 – Γκερντ Κάντερ, Εσθονός δισκοβόλος
1980 – Δημήτρης Διαμαντίδης, Έλληνας καλαθοσφαιριστής
1983 – Ντανιέλ Άλβες, Βραζιλιάνος ποδοσφαιριστής
1985 – Κρις Πωλ, Αμερικανός καλαθοσφαιριστής
1987 – Μουν Γκουν-γιονγκ, Νοτιοκορεάτισσα ηθοποιός
1991 – Λευτέρης Κοσμίδης, Έλληνας γυμναστής
1994 – Ματέο Κόβασιτς, Κροάτης ποδοσφαιριστής
Θάνατοι
680 – Μωαβίας Α΄, ιδρυτής του χαλιφάτου των Ομεϋαδών
988 – Ντιρκ Β΄, κόμης της Ολλανδίας
1527 – Κάρολος Γ΄, δούκας της Βουρβόνης
1859 – Αλεξάντερ φον Χούμπολτ, Γερμανός φυσιοδίφης και εξερευνητής
1862 – Χένρι Ντέιβιντ Θόρω, Αμερικανός συγγραφέας και φιλόσοφος
1898 – Σωτήριος Σωτηρόπουλος, Έλληνας πολιτικός
1910 – Εδουάρδος Ζ΄, βασιλιάς του Ηνωμένου Βασιλείου
1913 – Αλέξανδρος Σχινάς, Έλληνας δολοφόνος του βασιλιά Γεώργιου Α΄
1919 – Φρανκ Μπάουμ, Αμερικανός συγγραφέας
1933 – Λι Τσινγκ Γιουν, Κινέζος βοτανολόγος
1949 – Μορίς Μαίτερλινκ, Βέλγος συγγραφέας
1950 – Γρηγόριος Ευστρατιάδης, Έλληνας πολιτικός
1952 – Μαρία Μοντεσσόρι, Ιταλίδα παιδαγωγός
1964 – Μάρκος Τσαρλαμπάς, Έλληνας πολιτικός
1990 – Μερκούρης Κυρατσούς, Έλληνας πολιτικός
1991 – Σπύρος Δοξιάδης, Έλληνας γιατρός
1991 – Κωνσταντίνος Εγκολφόπουλος, Έλληνας αξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού
1992 – Μαρλέν Ντίτριχ, Γερμανίδα ηθοποιός
1995 – Γεώργιος Μαύρος, Έλληνας πολιτικός
1998 – Σύμπιλ Κόνολυ, Ιρλανδή σχεδιάστρια μόδας
2000 – Στέλιος Ανεμοδουράς, Έλληνας συγγραφέας
2012 – Κώστας Καρράς, Έλληνας ηθοποιός και πολιτικός
2012 – Μαρίκα Μητσοτάκη, Ελληνίδα σύζυγος του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη
2013 – Τζούλιο Αντρεότι, Ιταλός πολιτικός
2014 – Αντώνιος Πάντος, Έλληνας πολιτικός
