RESTAURANTS: Η «Osteria Francescana» το εστιατόριο του Μάσιμο Μποτούρα στη Μόντενα της Ιταλίας είναι σύμφωνα με τους κριτές των World’s 50 Best Restaurants το καλύτερο εστιατόριο του κόσμου για το 2018.
Η τελετή απονομής των φετινών βραβείων στα 50 καλύτερα εστιατόρια του κόσμου έγινε το βράδυ της Τρίτης 19 Ιουνίου στο Μπιλμπάο, πρωτεύουσα της επαρχίας των Βάσκων στην Ισπανία, γράφει το protagon.gr.
Μετά από 13 χρόνια στο Λονδίνο, η διοργάνωση The World’s 50 Best Restaurants ξεκίνησε μια παγκόσμια περιοδεία με πρώτο σταθμό τη Νέα Υόρκη, όπου έγινε η τελετή απονομής των βραβείων του 2016. Στη συνέχεια μετακόμισε στη Μελβούρνη για την εκδήλωση του 2017 ενώ φέτος τα «Όσκαρ» της γαστρονομίας επέστρεψαν στην Ευρώπη και μάλιστα σε μια περιοχή που φημίζεται για την γαστρονομία της. Το Σαν Σεμπαστιάν, ειδικά, συγκεντρώνει μερικά από τα καλύτερα εστιατόρια του κόσμου με ισχυρή και διαρκή εκπροσώπησή τους στον κατάλογο 50 Best Restaurants, ενώ εδώ επίσης αντιστοιχούν τα περισσότερα αστέρια Michelin ανά κάτοικο!
Η φετινή τελετή έγινε στο Palacio Euskalduna του Μπιλμπάο με χορηγούς το S.Pellegrino και το Acqua Panna. Παρόντες ήταν οι μεγαλύτεροι σταρ του κόσμου των μαγείρων και ο εκπρόσωπος του ομίλου World’s 50 Best Restaurants δημοσιογράφος Γουίλιαμ Ντρου άνοιξε την εκδήλωση αποδίδοντας φόρο τιμής στους τρεις θρύλους της γαστρονομίας που έφυγαν από τη ζωή τη χρονιά που πέρασε: τον Γκουαλτιέρο Μαρκέζι τον πρώτο ιταλό σεφ που τιμήθηκε με τρία αστέρια Michelin, τον «μάγειρα του αιώνα» Πολ Μποκίζ και βέβαια τον Αντονι Μπουρντέν για τον οποίο είπε ότι «η τιμιότητά του, η αποφασιστικότητά του και το πείσμα του να λέει την αλήθεια, άλλαξαν τη βιομηχανία μας προς το καλύτερο».
Για το 2018, λοιπόν χάρη στις εκθαμβωτικές και μερικές φορές σουρεαλιστικές ερμηνείες που δίνει σε κλασικές ιταλικές συνταγές ο σεφ Μάσιμο Μποτούρα, η «Osteria Francescana» (από τη δεύτερη θέση πέρυσι) επανέρχεται στην κορυφαία θέση που είχε για πρώτη φορά το 2016 ενώ ο περσινός νικητής, το εστιατόριο της Νέας Υόρκης «Eleven Madison Park», έπεσε στην 4η θέση αλλά εξακολουθεί να είναι το καλύτερο εστιατόριο των ΗΠΑ.
«Είναι κάτι που φτιάξαμε όλοι μαζί» δήλωσε ο Μποτούρα, μιλώντας στο πλήθος των συναδέλφων του που ήταν συγκεντρωμένοι στην αίθουσα, «Δεν πρόκειται να σας απογοητεύσω, θα δείξω στον κόσμο ότι οι σεφ είμαστε κάτι πολύ περισσότερο από το άθροισμα των συνταγών μας, αν είμαστε όλοι μαζί ενωμένοι μπορούμε να αλλάξουμε τον κόσμο».
Το γεγονός ότι το «Eleven Madison Park» βρέθηκε από την 1η στην 4η θέση δεν αποτελεί έκπληξη, ας σημειωθεί ότι το εστιατόριο ήταν κλειστό για μεγάλο διάστημα λόγω ριζικής ανακαίνισης. Σίγουρα όμως αποτελεί έκπληξη και αν μη τι άλλο προκαλεί αρκετά ερωτήματα το γεγονός ότι η Ντομινίκ Κρεν ήταν η «καλύτερη γυναίκα σεφ του 2016», το εστιατόριό της «Atelier Crenn», όμως, βρέθηκε το 2017 μόλις στην 83η θέση ενώ φέτος δεν είναι καν στη λίστα των 100 καλύτερων εστιατορίων του κόσμου.
Φαίνεται ότι τα βραβεία δεν δίνονται στις γυναίκες αξιοκρατικά, γιατί τότε θα έπρεπε να εναλλάσσονται κάθε χρόνο ανάμεσα σε 3-4 μαγείρισσες. Είχε δίκιο, λοιπόν, ο Αντονι Μπουρντέν όταν επισήμανε με τον τρόπο του τον σεξισμό του βραβείου στο Twitter: «Γιατί -σε αυτό το σημείο της ιστορίας- χρειαζόμαστε τον ειδικό χαρακτηρισμό «Best Female Chef»; Σαν να είναι [οι γυναίκες chefs] κάτι το αξιοπερίεργο;»
Οι εκπλήξεις σε σχέση με τις κορυφαίες θέσεις της περασμένης χρονιάς ήταν λίγες. Από την τρίτη και την τέταρτη θέση που είχαν κατακτήσει πέρσι τα εστιατόρια «El Celler de Can Roca» στην Χιρόνα της Ισπανίας και το «Mirazur» στη γαλλική πόλη Μεντόν ανέβηκαν στην δεύτερη και την τρίτη θέση αντίστοιχα. Τα ευρωπαϊκά εστιατόρια κυριαρχούν, όμως όλες οι ήπειροι εκπροσωπούνται στα βραβεία, μάλιστα το εστιατόριο της Μπανγκόκ «Gaggan» που ανέβηκε από την 7η θέση στην 5η είναι το καλύτερο εστιατόριο της Ασίας και το «Central» στη Λίμα του Περού που κατέκτησε την 7η θέση (ήταν 8ο πέρσι) είναι το καλύτερο εστιατόριο της Νότιας Αμερικής.
Για ακόμη μια φορά εξάλλου στο γαστρονομικό παιχνίδι της υφηλίου κυριαρχούν οι άνδρες σεφ πράγμα για το οποίο συχνά επικρίνεται η διοργάνωση. Η Κλαρ Σμιθ του λονδρέζικου εστιατορίου Core που αναδείχτηκε φέτος γυναίκα σεφ της χρονιάς εκμεταλλεύτηκε την ευκαιρία για να θέσει το ζήτημα της ισότητας των δύο φύλων, ενώ έθιξε και άλλα ανησυχητικά θέματα όπως η διαβίωση των εργαζομένων στην κουζίνα.
«Τα τελευταία 10 χρόνια της καριέρας μου με ρωτούν συνεχώς “πώς είναι να είσαι γυναίκα σεφ” κι εγώ απαντώ “δεν καταλαβαίνω τι εννοείτε γιατί δεν υπήρξα ποτέ άνδρας σεφ”», είπε η Κλαρ Σμιθ. Ανέφερε επίσης ότι την ρωτούν «γιατί απουσιάζουν οι γυναίκες σεφ, γιατί δεν βλέπουμε περισσότερες γυναίκες να εκπροσωπούνται στο κορυφαίο επίπεδο και γιατί δεν έχουμε περισσότερη ποικιλομορφία», και είπε, «Δεν έχω τις απαντήσεις».
Η λονδρέζα σεφ δήλωσε ακόμη ότι η βιομηχανία της γαστρονομίας χρειάζεται να δημιουργήσει καλύτερα εργασιακά περιβάλλοντα και να κάνει τα εστιατόρια χώρο εργασίας «πιο ανθρώπινο και ισότιμο» για τους άνδρες και για τις γυναίκες: «Πρέπει να τραβήξουμε μια γραμμή κάτω από αυτό και να φροντίσουμε να ανοίξουμε ένα μονοπάτι για την επόμενη γενιά».
Ο αριθμός των γυναικών chefs (ή co-chefs) στον κατάλογο World’s 50 Best Restaurants αυξήθηκε φέτος σε πέντε από τρεις που ήταν πέρσι: Στο «Central» είναι η Πία Λεόν και ο Βιργίλιο Μαρτίνεθ, στο «Arzak» η Ελένα και ο Χουάν Μαρί Αρθάκ, στο «Hiša Franko» η Άνα Ρος, στο «Cosme» η Ντανιέλα Σότο Ινές και ο Ενρίκε Ολβέρα, και στο «Nahm» η Πιμ Τετσαμουανβιβίτ.
«Ολα έχουν σχέση με τη δύναμη των κοριτσιών απόψε», είπε κάποια στιγμή ο παρουσιαστής Μαρκ Ντέρντεν-Σμιθ, όμως το σχόλιό του ήταν λίαν ατυχές όχι μόνο γιατί χρησιμοποίησε τη λέξη «κορίτσια», αλλά και γιατί μόνο δύο από τα εστιατόρια της λίστας, το «Nahm» και το «Hiša Franko», λειτουργούν μόνο με γυναίκες chefs.
Ακόμη, εκτός από την ανακοίνωση των 50 καλύτερων εστιατορίων, στον περουβιανό σεφ Γκαστόν Ακουριό του εστιατορίου «Astrid y Gastón» δόθηκε το βραβείο «Lifetime Achievement Award», ο Σεντρίκ Γκρολέ αναδείχτηκε τον Καλύτερος Σεφ Ζαχαροπλαστικής, το ισπανικό εστιατόριο «Azurmendi» έλαβε βραβείο αειφορίας, και το «Single Thread» το βραβείο From Farm to Table.
Τέλος για πρώτη φορά δόθηκε από την διοργάνωση των World’s 50 Best Restaurants μία υποτροφία. Έτσι η Τζέσι Λιου, μια εμπνευσμένη σεφ από την Ταϊβάν θα δουλέψει για τρεις μήνες στο «Mugaritz» πλάι στον Αντόνι Λούις Αντουρίθ και στη συνέχεια με την Ντομινίκ Κρέν στο Atelier Crenn.
Αν κάποιος απορεί γιατί το διάσημο «Noma» του Ρενέ Ρεντζέπι στην Κοπεγχάγη –που κάποτε εκθρόνισε το «El Bulli» του δασκάλου του Φεράν Αντριά από την πρώτη θέση δεν εμφανίζεται στη λίστα των 100 καλύτερων εστιατορίων του κόσμου–, ενημερώνουμε ότι ήταν κλειστό την περίοδο της ψηφοφορίας
Υ.Γ. Αφησα για το τέλος μια παρατήρηση. Παρακολούθησα με προσοχή τη ζωντανή μετάδοση της τελετής από το Μπιλμπάο –ήταν η πρώτη από τη στιγμή που εμφανίστηκε το κίνημα #MeToo- αλλά δεν άκουσα το παραμικρό σχετικά με την σεξουαλική παρενόχληση. Αν και έχουν γίνει καταγγελίες εναντίον ορισμένων από τους κορυφαίους σεφ και εστιάτορες των ΗΠΑ, η διοργάνωση The World’s 50 Best προτιμά, προς το παρόν να αποσιωπά το ζήτημα.
Τα 50 καλύτερα εστιατόρια του κόσμου για το 2018
Osteria Francescana (Μόντενα, Ιταλία) *best restaurant in Europe*
El Celler de Can Roca (Χιρόνα, Ισπανία)
Mirazur (Μεντόν, Γαλλία)
Eleven Madison Park (Νέα Υόρκη, ΗΠΑ) *best restaurant in North America*
Gaggan (Μπανγκόκ) *best restaurant in Asia*
Central (Λίμα, Περού) *best restaurant in South America*
Maido (Λίμα, Περού)
Arpege (Παρίσι, Γαλλία)
Mugaritz (Σαν Σεμποαστιάν, Ισπανία)
Asador Etxebarri (Αξπέ, Ισπανία)
Quintonil (Πόλη του Μεξικού, Μεξικό)
Blue Hill at Stone Barns (Ποκαντίκο Χιλς, Νέα Υόρκη, ΗΠΑ)
Pujol (Πόλη του Μεξικού, Μερξικό)
Steirereck (Βιέννη, Αυστρία)
White Rabbit (Μόσχα, Ρωσία)
Piazza Duomo (Άλμπα, Ιταλία)
Den (Τόκιο, Ιαπωνία) *highest climber*
Disfrutar (Βαρκελώνη, Ισπανία) *highest new entry*
Geranium (Κοπεγχάγη, Δανία)
Attica (Μελβούρνη, Αυστραλία)
Alain Ducasse au Plaza Athénée (Παρίσι, Γαλλία)
Narisawa (Τόκιο, Ιαπωνία)
Le Calandre (Ρουμπάνο, Ιταλία)
Ultraviolet (Σανγκάη, Κίνα)
Cosme (Νέα Υόρκη, ΗΠΑ)
Le Bernardin (Νέα Υόρκη, ΗΠΑ)
Boragó (Σαντιάγο, Χιλή)
Odette (Σινγκαπούρη) *new entry*
Alléno Paris au Pavillon Ledoyen (Παρίσι, Γαλλία)
D.O.M. (Σάο Πάολο, Βραζιλία)
Arzak (Σαν Σεμπαστιάν, Ισπανία)
Tickets (Βαρκελώνη, Ισπανία)
The Clove Club (Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο)
Alinea (Σικάγο, ΗΠΑ)
Maaemo (Όσλο, Νορβηγία) *new entry*
Reale (Καστέλ ντι Σάνγκρο, Ιταλία)
Restaurant Tim Raue (Βερολίνο, Γερμανία)
Lyle’s (Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο) *new entry*
Astrid y Gastón (Λίμα, Περού)
Septime (Παρίσι, Γαλλία)
Nihonryori RyuGin (Τόκιο, Ιαπωνία)
Ledbury (Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο)
Azurmendi (Λαραμπετσού, Ισπανία) *sustainable restaurant award*
Mikla (Κωνσταντινούπολη, Τουρκία) *new entry*
Dinner by Heston Blumenthal (Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο)
Saison (Σαν Φρανσίσκο)
Schloss Schauenstein (Φυρστενάου, Ελβετία) *new entry*
Hiša Franko (Κομπαρίντ, Σλοβενία) *new entry*
Nahm (Μπανγκόκ, Ταϊλάνδη) *Asia’s best restaurant*
Test Kitchen (Κέιπ Τάουν, Νότια Αφρική) *Africa’s best restaurant*
