Μαίνονται οι εσωκομματικές διαμάχες στον ΣΥΡΙΖΑ. Ο Νίκος Βούτσης εξαπέλυσε άγρια επίθεση στον Δημήτρη Τζανακόπουλο και στον Παύλο Πολάκη για τις «εκκαθαρίσεις».
Ο Πρώην Πρόεδρος της Βουλής εξέφρασε την πλήρη διαφωνία του με τους «τσαμπουκάδες» του Παύλου Πολάκη και τις απειλές του Δημήτρη Τζανακόπουλου για εκκαθαρίσεις στη δημόσια διοίκηση και γενικότερα του ρεβανσιστικού λόγου του Αλέξη Τσίπρα περί ελέγχου των αρμών της εξουσίας τη δεύτερη φορά.
Οι δηλώσεις του Νίκου Βούτση, που αποκαλύπτουν τα «Παραπολιτικά», αναμένεται να πυροδοτήσουν μείζον εσωκομματικό ζήτημα, καθώς στα πολλαπλά μηνύματα του προς τον Αλέξη Τσίπρα με ευθύ τρόπο επισημαίνει:
Τον κόσμο δεν τον κερδίζεις με “τσαμπουκαλίκια” παρά μονάχα αν τον εμπνέεις για να σε ακολουθήσει.
Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει πρόβλημα κοινωνικής γείωσης, καθώς όπως εξηγεί δεν είμαστε όπως το ΠΑΣΟΚ που είχε δυναμική στο χώρο των συνδικάτων, στην αυτοδιοίκηση, στο αγροτικό κίνημα, τη νεολαία.
Όσοι δεν ασπάζονται τις ιδέες μας δεν ειναι εχθροί μας, προβοκάτορες, ποινικοί και αλήτες. Μπορει να μην εμπνέονται απο αυτα που λέμε και όπως τα λέμε.
Σχετικά με τα περί εκκαθαρίσεων στο χώρο της δημοσιας διοίκησης η αναφορά του κ. Βούτση για ζητήματα διαφθοράς και επίορκων κινείται στη δημοκρατική λογική πως αυτά αντιμετωπίζονται θεσμικά μέσα από τον δημοσιουπαλληλικό κώδικα και την αρχή διαφάνειας. Μάλιστα αναφέρει με νοημα πως ο ίδιος ως υπουργός εσωτερικών το δημοψήφισμα το 2015 το εκανε με τεσσερις διευθυντές, δυο δεξιούς και δυο ΠΑΣΟΚ.
Ρίχνει μπηχτές πως ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πρέπει να ασχολείτε με το Φουρθιώτη και το Λιγνάδη, θεωρώντας πως πρώτο θέμα στα κανάλια και συνεπώς στην ατζέντα του ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να ειναι οι γιατροί.
Κοντολογίς ο πρώην πρόεδρος της Βουλής αμφισβητεί ευθέως την παραπλανητική επιχειρηματολογία της ηγεσίας πως επειδή την πρώτη φορά δεν “ελέγξαμε” τους αρμούς της εξουσίας ή δεν προβήκαμε σε εκκαθαρίσεις ή φυλακίσεις πολιτικών αντιπάλων υπονομεύτηκε το έργο μας και ως εκ τούτου η δευτερη φορά θα ειναι αλλιώς.
Και αυτό διότι όπως χαρακτηριστικά λέει το πρόβλημα της πρώτης περιόδου διακυβέρνησης ηταν καθαρά θέμα τροικας και δεσμεύσεων και όχι αυτό που διατυμπανίζουν με περισσή εχθροπάθεια οι στενοί συνεργάτες του Α. Τσιπρα.
“Διότι στην πρώτη φορά διακυβέρνησης επιτρέψτε μου να σας πω οτι το 90% ξέρω οτι ηταν δεσμεύσεις, καταναγκασμοί ή τρικλοποδιές που μπήκανε απο τις μνημονιακές δεσμεύσεις που ειχαμε αναλάβει. Και από την πιεση των θεσμών. Καθαρα πράγματα. Τώρα αυτα τα τσαμπουκαλίκια, αποφασιστικότητα και να τους βαλουμε (εννοει φυλακη) και να τους κάνουμε και να τους διώξουμε δεν χωράγανε στη συγκεκριμένη συγκυρία διοτι επαναλαμβάνω ηταν θέματα δεσμευσεων καταναγκασμών ή υπονομεύσεων που έρχονταν απο έξω” αναφέρει χαρακτηριστικά, δίνοντας αποστομωτική απάντηση στον Π. Πολάκη.
Συγκεκριμένα αναλύοντας τις δυο προϋποθεσεις για την δευτερη φορά αριστερά ο Ν. Βούτσης τονίζει: “Για τη δευτερη φορα υπάρχουν δυο προυποθέσεις, οι οποίες ηταν αρνητικές και στην πρώτη μας φάση. Και το εξάμηνο και τα τεσσερα χρόνια”.
Πρώτη προύποθεση, όπως συγκεκριμένα αναφέρει: ” Η μια ειναι να μην έχουμε τους καταναγκασμους απο τις τρόικες έτσι όπως ονομάζονται σε κάθε φάση. Κρατήστε το αυτό που σας λεω. Εαν τα πράγματα στην οικονομία πάνε πολυ άσχημα το Ταμείο Ανάκαμψης δεν καλύπτει, μη θεωρείτε πως ειναι κανένα θειο δώρο. Και αν η Ε.Ε που παραπέει ξεκινήσει απο το 2022 να ξαναβάλει το δημοσιονομικό συμφωνο τα πλεονάσματα κτλ τοτε μπορεί να πουμε σε ένα άτυπο ή και τυπικό μνημόνιο. Δηλαδή τώρα το εργασιακό νομοσχεδιο που γίνεται και ο πτωχεφτικός κώδικας, αυτα μπορει να ειι τα πρώτα στοιχεία των δεσμέυσεων που ηδη έχει αναλάβει η κυβέρνηση με ξένα κέντρα για ένα άτυπο μνημόνιο.
Δηλαδή για να έρχονται κονδυλια απο τα 32 δις να γινονται τέτοιες νομοθεσίες, ενα ατυπο μνημονιο με μεγάλες δεσμεύσεις, με βιαιες ιδιωτικοποιησεις, ελαστικές εργασιακές σχέσεις κτλ. Να μη μας τύχει στο κεφάλι οταν θα ειναι η δευτερη φορα διακυβέρνησης. Διότι στην πρώτη φορά διακυβέρνησης επιτρέψτε μου να σας πω οτι το 90% ξέρω οτι ηταν δεσμεύσεις, καταναγκασμοί ή τρικλοποδιές που μπήκανε απο τις μνημονιακές δεσμεύσεις που ειχαμε αναλάβει. Και από την πιεση των θεσμών. Καθαρα πράγματα. Τώρα αυτα τα τσαμπουκαλίκια, αποφασιστικότητα και να τους βαλουμε (εννοει φυλακη) και να τους κάνουμε και να τους διώξουμε δεν χωράγανε στη συγκεκριμένη συγκυρία διοτι επαναλαμβάνω ηταν θέματα δεσμευσεων καταναγκασμών ή υπονομεύσεων που έρχονταν απο έξω. Να μη μας ξανατύχει λοιπόν”.
Δευτερη και φαρμακερή προυποθεση κατά τον Ν. Βούτση: “Για να είσαι πιο αποφασιστικός και αποτελεσματικός πρέπει να έχεις καλύτερη κοινωνική γείωση. Έχουμε κανει βηματα, ειμαστε ακόμα πολύ πίσω. Οταν δεν έχεις κόσμο, όχι δικό σου του σωλήνα, αλλά της παράταξης, της ευρύτερης αντίληψης. Που να θέλει να ασκήσει, να δώσει χρόνο απο τον εαυτό του για να γινει μια προοδευτική πολιτική. Που να το πιστεύει, που να το κάνει. Αλλά εχεις εχθρότητα, αντιπαλότητα, στασιμότητα, ιδιοτέλεια ή απλή ανοχή. Και μέσα στην δημοσιουπαλληλία και μες στις ανεξάρτητες αρχές και μεσα στους δικαστές και στα μαζικά κινήματα και στους φορείς.
Ειπα πολλές φορές οτι στην Βουλη ερχόντουσαν οι φορείς μετά απο διαδηλώσεις να με δουν και ελάχιστες φορές υπήρχαν κάποιοι που μου έκλειναν το μάτι κατά κάποιο τρόπο οτι ηταν ανθρωποι που θα στηρίζαν την δική μας πολιτική. Κλείνω την παρένθεση για να μην βαυκαλιζόμαστε. Δεν ειναι θέματα βγαζω την εντολη και γίνεται. Και αν την βγάλω ακομα πιο αποφασιστικά θα γίνει. Αφού ο άλλος δεν ειναι σε αυτό, δεν το πιστεύει, δεν εμπνέεται, ειναι εχθρός, ειναι αντίπαλος, δεν εχει την κοινωνική γειωση. Να μη σας πω τώρα για την εποχή ΠΑΣΟΚ τώρα. Εντάξει. Που τα είχε ολα. Κάποιοι τα θυμούνται. Κάποιοι παλαιότεροι χωρίς να ειμαστε ΠΑΣΟΚ. Δεν έχεις την τοπική αυτοδιοικηση, δεν έχεις το εργατικο κινημα, δεν εχεις τη νεολαία, δεν εχεις το αγροτικό κινημα. Δεν δεν δεν. Αυτα πρέπει να τα ανατάξουμε ειναι δικό μας θέμα. Πριν γινουμε αποφασιστικοι και τσαμπουκάδες, να ειμαστε πιο έμπειροι, πιο αποτελεσματικοι, να βρουμε καλύτερους συνεργάτες, να προχωρησουμε καλύτερες πολιτικές. Κάποιοι να τιμωρηθούν στα πλαίσια του δημοσιουπαλληλικου κώδικα, της δημοσιας διαφάνειας και διαυγειας κτλ.
Πριν τα κανουμε ολα αυτά να ξερουμε οτι χρειάζεται και κάποιος συσχετισμος ε? Που δεν ειναι μονο ημέρα των εκλογών, ποσους ψηφους πήρε. Πρέπει να εισαι μεσα στην κοινωνια για να μπορεις αυτα τα πράγματα να τα προχωρήσεις. Δεν ειναι οιωνεί ολοι εχθροί μας, συντροφισες και συντροφοι. Εντάξει?
Εγω το δημοψηφισμα στο Υπουργειο Εσωτερικων το καναμε μεσα σε μια εβδομαδα με τεσσερις γενικους διευθυντές, δυο της δεξιας και δυο του ΠΑΣΟΚ και χωρίς να εχουμε λεφτα να πληρώσουμε τους δικαστικους αντιπροσωπους με κλειστές τις τράπεζες.
Δεν ειναι εχθροί, δεν ειναι πράκτορες, δεν ειναι προβοκάτορες, δεν ειναι αλήτες ή ποινικοί επειδή δεν ειναι δικοί μας. Αλλα βεβαίως δεν ειναι δυνατόν να εμπνέονται κιόλας οι άνθρωποι από κάτι το οποίο αντιλαμβάνεσται. Θέλει μια προεργασια. Μια επαφή.
