Ιδέες, σε ένα τμήμα της κομμουνιστογενούς αριστεράς που συνδέεται και με τον ΣΥΡΙΖΑ, να αναζητηθούν τρόποι μήπως μπορεί να προκύψει ένας Έλληνας Μελανσόν έδωσε η άριστη εκλογική καταγραφή του Γάλλου αριστερού ηγέτη, ο οποίος κατάφερε να διαλύσει το γαλλικό ΚΚ, να εισπράξει τις ψήφους όλης της αριστεράς και να καταγραφεί ως η νέα αριστερή και οικολογική συνείδηση της χώρας.
ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΥΦΑΝΤΗ
Ο Ζαν Λυκ Μελανσόν, «αποσυνάγωγος» της επίσημης γαλλικής αριστεράς, τρομερό παιδί της ακτιβιστικής αριστερής παρέμβασης, σφοδρός πολέμιος του παλαιοκομμουνισμού και αρνητής του Αλέξη Τσίπρα, πέτυχε αυτό, που μέχρι πριν λίγο καιρό φάνταζε αδύνατο. Να συνενώσει την εκτός ΚΚ αριστερά σε μια πολιτική πλατφόρμα, να ακυρώσει όλα τα κομματίδια και τις διάφορες συλλογικότητες,. Να υποτάξει τις προσωπικές φιλοδοξίες αρχηγών και αρχηγίσκων και να οδηγήσει μια «αιρετική αριστερά» σε μια μεγάλη εκλογική επιτυχία.
Αν μάλιστα το επίσημο ΚΚ της Γαλλίας είχε στέρξει να συνεργαστεί μαζί του, σήμερα είναι πιθανό η αριστερά, με ηγέτη τον Μελανσόν, να διεκδικούσε στον δεύτερο γύρο την εξουσία στην γαλλική δημοκρατία απέναντι στον Εμάνουελ Μακρόν, εξέλιξη που θα την επανέφερε δυναμικά στο προσκήνιο και θα την καθιστούσε κυβερνητική δύναμη.
Ο Ζαν Λυκ Μελανσίον μισεί βαθύτατα τον Αλέξη Τσίπρα από την περίοδο που ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ επισημοποίησε την περιβόητη colotoumpa, τον θεωρεί παντελώς αναξιόπιστο και αφερέγγυο και του προσάπτει ακραίο τακτικισμό (λέγε με Ευκλείδη) και οπορτουνισμό, ου μην και καρεκλοθηρία ακραίας μορφής. Σε κάθε περίπτωση δεν διστάζει να κατακεραυνώνει τον άλλοτε συνοδοιπόρο του ηγέτη του ΣΥΡΙΖΑ για τις επιλογές του και να έχει διατυπώσει την εκτίμηση πως πρόκειται για σαπισμένη περίπτωση και όχι για μια αληθινή αριστερή ηγετική φιγούρα.
Η εκλογική επίδοση του κ. Μελανσόν και οι μεγάλες προοπτικές που ανοίγονται μπροστά στην κινηματική αριστερά του ηθικού πλεονεκτήματος έστρεψαν το ενδιαφέρον μεγάλου τμήματος της εγχώριας αριστεράς και πάλι στη Γαλλία, οι επιδράσεις της εντός του ΣΥΡΙΖΑ ήταν σπουδαίες και μεγάλες, άλλωστε ο χώρος ποτέ δεν έκρυψε τις ιδιαίτερες σχέσεις του με τη γαλλική πολιτική και διανόηση.
Στελέχη (και του ΣΥΡΙΖΑ) που δεν προσδοκούν τίποτε από τον Αλέξη Τσίπρα, τον θεωρούν «καμένο χαρτί» και απλώς τον παρακολουθούν στις διάφορες colotoumpes που επινοεί κατά περιόδους δεν διατάζουν να επικοινωνήσουν την γοητεία που ασκεί αυτή την περίοδο ο ηγέτης της γαλλικής αριστεράς και έχουν ξεκινήσει ασκήσεις επί χάρτου για να εξετάσουν τις πιθανότητες να προκύψει και στη χώρα μας ένας Έλληνας Μελανσόν.
Ο κατακερματισμός της ελληνικής αριστεράς και η ενσωμάτωση στο σύστημα των παραδοσιακών πολιτικών σχηματισμών που επιθυμούν να την εκφράσουν (του ΣΥΡΙΖΑ περιλαμβανομένου) έχουν οδηγήσει τον χώρο στον μαρασμό και στην αναξιοπιστία, ενώ οι προσωπικές διαδρομές και ατζέντες που κατατίθενται δεξιά κι αριστερά με κάθε ευκαιρία έχουν απομειώσει δραματικά την αξιοπιστία των ηγετικών στελεχών.
Ένας Έλληνας Μελανσόν, όχι κατ΄ανάγκη μεταξύ όσων αυτήν την περίοδο ασκούν ηγετικό ρόλο στους δομημένους σχηματισμούς, είναι μια προοπτική που δεν αφήνει κανένα ασυγκίνητο από τους παρεπιδημούντες στην αποσυνάγωγη ελληνική αριστερά, το όνομα του Ευκλείδη Τσακαλώτου ξεκίνησε να ακούγεται και πάλι δυνατά από διάφορες πλευρές που έχουν πειστεί πως μόνο αν ξεπεραστούν οι σημερινές κομματικές αγκυλώσεις ο χώρος θα ξαναδεί άσπρη (κυβερνητική) μέρα.
Ανάλογες σκέψεις υπήρχαν και στο παρελθόν, αλλά η δυναμική τους ήταν εξαιρετικά περιορισμένη, συνθλίβονταν στις μυλόπετρες των κομματικών συσχετισμών και στην ανυπαρξία ενός προσώπου ή μιας ομάδας προσώπων που θα μπορούσαν να αναλάβουν να εξελίξουν το αρχικό εγχείρημα.
Η επίδοση του κ. Μελανσόν και τα όσα στον ΣΥΡΙΖΑ συμβαίνουν με τις προγραφές σε βάρος της «Ομπρέλας» στο βωμό της τεχνητής προεδρικής πλειοψηφίας στο συνέδριο και στην εκλογή των οργάνων ξαναθερμαίνουν παλιότερες κουβέντες στην προοπτική να διαμορφωθούν οι όροι για να ξεκινήσει μια κουβέντα «και όπου καταλήξει», σύμφωνα με τους εμπνευστές της, «έτσι κι αλλιώς χαμένοι στο διάστημα είμαστε» ομολογούν.
Βεβαίως οι επικείμενες για την άνοιξη του 2023 εκλογές δυσκολεύουν εξαιρετικά το σενάριο, αλλά δεν το καταργούν.
Στη λογική των πρωτεργατών αυτής της προοπτικής «η βέβαιη ήττα του ΣΥΡΙΖΑ και η σταδιακή απομόνωση του θα ανοίξουν το δρόμο για καθαρές κουβέντες πολύ σύντομα», μένει να δούμε αν όντως στην Ελλάδα υπάρχει χώρος για ανάλογα πειράματα.
