Οι επίλεκτοι Υποβρύχιοι Καταστροφείς του Πολεμικού Ναυτικού, βρίσκονται στο… στόχαστρο με αφορμή τα συνθήματα που φώναξαν οι ΟΥΚαδες κατά τη διάρκεια της παρέλασης που πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα για τον εορτασμό της 25ης Μαρτίου 1821.
Επειδή οι επικριτές των ανδρών της Ομάδας Υποβρυχίων Καταστροφών είναι ανάξιοι λόγου, σας παραθέτουμε φωτογραφίες μέσα από την επίσημη σελίδα του ΠΝ, με στιγμιότυπα από την καθημερινότητα των παλικαριών και τη σκληρή τους εκπαίδευση.
Ιστορία της ΜΥΚ – ΔΥΚ
Η ιστορία της ΜΥΚ ξεκινάει το 1953 όταν με την ένταξη της Ελλάδος στο ΝΑΤΟ, δημιουργήθηκε σύμφωνα με τα Αμερικανικά πρότυπα (Underwater Demolition Teams), η πρώτη ομάδα αμφιβίων αναγνωρίσεων με αποστολή την υποστήριξη των πλοίων αποβάσεως του ΠΝ. Ακολούθησε η αποστολή Ελλήνων Αξιωματικών και Υπαξιωματικών στις ΗΠΑ, στο σχολείο Υποβρυχίων Καταστροφών με σκοπό τη δημιουργία ενός πρώτου πυρήνα Ελλήνων εκπαιδευτών, οι οποίοι στη συνέχεια θα αναλάμβαναν και την οργάνωση της Σχολής Υ/ΚΤ στην Ελλάδα. Αυτή ξεκίνησε τη λειτουργία της το 1957 στο Κέντρο Εκπαίδευσης Κανελλόπουλος (ΚΕΚΑΝ) υπό τη διοίκηση του Πλοιάρχου Κ. Εγκολφόπουλου.
Για τα επόμενα δέκα χρόνια η σχολή Υ/ΚΤ συνεχίζει να λειτουργεί στο ΚΕΚΑΝ, τροφοδοτώντας με κατώτερο μόνο προσωπικό – υπαξιωματικούς και ναυτοδιόπους τις ομάδες Υ/ΚΤ του Στόλου, χωρίς φυσικά να διακοπεί η η τακτική αποστολή και εκπαίδευση αξιωματικών στις ΗΠΑ.
Το 1968 είναι η χρονιά των μεγάλων αλλαγών, μια και από την αλλαγή στην οργάνωση του Ναυτικού δημιουργείται η Διοίκηση Ομάδων Υποβρυχίων Καταστροφών (Δ/ΟΥΚ), με έδρα τον Σκαραμαγκά υπό τη διοίκηση του Αντιπλοιάρχου Γ. Στεφανάδη. Έκτοτε τόσο η ίδια η σχολή Υ/ΚΤ όσο και οι ομάδες υποβρυχίων αναγνωρίσεων θα ενταχθούν στη Διοίκηση Ναυτικής Εκπαιδεύσεως. Η μετονομασία της Δ/ΟΥΚ σε ΜΥΚ θα γίνει την επόμενη χρονιά, το 1969, με παράλληλη αύξηση του αριθμού των επιχειρησιακών ομάδων, των οποίων η τελική μορφή θα έρθει το1976.
Με την πάροδο των ετών η ΜΥΚ εξελίχθηκε ακόμη περισσότερο και τον Απρίλιο του 2002 μετονομάστηκε σε ΔΥΚ (Διοίκηση Υποβρυχίων Καταστροφών).
