Μία από τις φτωχότερες και πιο βίαιες χώρες στη Μέση Ανατολή, η Υεμένη είναι επίσης μια περιοχή στρατηγικής σημασίας για τους περιφερειακούς παίκτες – και για μερικές από τις πιο επικίνδυνες τρομοκρατικές ομάδες του κόσμου.
Στρατηγική θέση
Η περιοχή που βρίσκεται εντός των συνόρων της Υεμένης είναι μία από τις αρχαιότερες κοιτίδες του πολιτισμού στη Μέση Ανατολή, κάποτε γνωστή στην αρχαιότητα ως «Αραβία Felix” – λατινικά σημαίνει “ευτυχής” ή “τύχη”.
Τα εδάφη της Υεμένης ήταν πιο γόνιμα από τα περισσότερα στην Αραβική Χερσόνησο, καθώς έλαβαν περισσότερη βροχή κάτι που οφείλεται στα ψηλά βουνά. Αλλά λόγω της μείωσης των φυσικών πόρων, συμπεριλαμβανομένου του πετρελαίου, στην Υεμένη με πληθυσμό περίπου 26 εκατομμύρια η κατάσταση είναι πλέον πολύ κακή.
Παρόλα αυτά, η χώρα βρίσκεται σε μια στρατηγική τοποθεσία στο νοτιοδυτικό άκρο της Αραβίας. Βρίσκεται κατά μήκος της μεγαλύτερης θαλάσσιας οδού από την Ευρώπη προς την Ασία, κοντά σε μερικά από τα πιο πολυσύχναστα για το εμπόριο δρομολόγια της Ερυθράς Θάλασσας. Εκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου περνούν μέσα από αυτά τα νερά καθημερινά και στις δύο κατευθύνσεις, στη Μεσόγειο μέσω της διώρυγας του Σουέζ και από τα διυλιστήρια πετρελαίου στη Σαουδική Αραβία στις ενεργοβόρες αγορές της Ασίας. Ο συγκοινωνιακό κόμβος του Άντεν ήταν ένα από τα πιο πολυσύχναστα λιμάνια του κόσμου κατά τον 20ο αιώνα.
Βόρεια και Νότια Υεμένη, καθώς οι φυλές
Αν και η ιστορία των εδαφών της Υεμένης χρονολογείται πριν από χιλιάδες χρόνια, η σύγχρονη Υεμένη είναι ένα νέο έθνος, με τα σημερινά σύνορα της να έχουν πάρει τη σημερινή τους μορφή το 1990, μετά την ένωση της Βόρειας και της Νότιας Υεμένης. Πριν από αυτό, τα δύο μέρη ενεπλάκησαν σε συγκρούσεις.
Η Βόρεια Υεμένη ιδρύθηκε ως δημοκρατία το 1970, μετά από χρόνια εμφυλίου πολέμου μεταξύ βασιλοφρόνων και Ρεπουμπλικάνων, με τους πρώτους να υποστηρίζονται από τη Σαουδική Αραβία και τους τελευταίους από την Αίγυπτο. Ο πρώην πρόεδρος της Υεμένης, Αλί Αμπντουλάχ Σαλέχ, ανήλθε στην εξουσία χάρη στο στρατό και διατήρησε την εξουσία για δεκαετίες. Αν και Νότια Υεμένη συμφώνησε να συγχωνευθεί με τη βόρεια Δημοκρατία του Σάλεχ το 1990, πολύ σύντομα έμειναν δυσαρεστημένοι με την κίνηση. Η βόρεια και νότια ενεπλάκησαν σε ένα νέο εμφύλιο πόλεμο, με αποτέλεσμα χιλιάδες θύματα, ενώ η εξουσία του Σάλεχ επικράτησε.
Έξω από τις μεγάλες πόλεις της Υεμένης, υπάρχουν μια σειρά από περιοχές που ανήκουν στις φυλές που είναι αποτελεσματικά αυτοδιοικούμενες. Οι τοπικές πολιτοφυλακές των φυλών συχνά καταστέλλουν τον εθνικό στρατό και εφαρμόζουν τους δικούς τους νόμους, με βάση τις παραδόσεις και όχι το σύνταγμα του κράτους. Οι σιίτες Χούτις έχουν αυξηθεί και είναι η πιο ισχυρή πολιτοφυλακή στην Υεμένη.
Σουνιτες-Σιίτες
Η πλειοψηφία του πληθυσμού της Υεμένης είναι μουσουλμάνοι, αλλά χωρίζεται μεταξύ διαφόρων κλάδων του Ισλάμ – κυρίως σουνίτες ή σιίτες Ζαΐντι. Οι διαιρέσεις μεταξύ των Σουνιτών και των Σιιτών βασίζονται σε μια μακρόχρονη θρησκευτική σύγκρουση που ξεκίνησε ως μια διαμάχη για τον διάδοχο του προφήτη Μωάμεθ. Ενώ οι Σιίτες Μουσουλμάνοι πιστεύουν ότι ο ξάδελφος του προφήτη έπρεπε να αναλάβει το ρόλο,οι σουνίτες υποστηρίζουν το φίλο του Μωάμεθ και σύμβουλο του, Αμπού Μπακρ, ο πρώτος χαλίφης του ισλαμικού έθνους.
Τούτου λεχθέντος, οι Zaidi Σιίτες – που αποτελούν περίπου το 40 τοις εκατό του πληθυσμού της Υεμένης – είναι η μόνη μουσουλμανική σιιτική αίρεση που δεν συμμερίζονται την πίστη στο αλάθητο και στη θεϊκή επιλογή των ιμάμηδων.
Παράλληλα, τις τελευταίες δεκαετίες,οι αυστηρές και πουριτανικές Salafi και Ουαχάμπι ιδέες του σουνιτικού Ισλάμ – που προέρχονται από τη γειτονική Σαουδική Αραβία – έχουν ολοένα και μεγαλύτερη επιρροή στην Υεμένη.
Χούτις
Οι Χούτις αντιπροσωπεύουν την ομάδα Ζαΐντι του σιιτικού Ισλάμ από το βόρειο άκρο της Υεμένης, δίπλα στα Σαουδαραβικά σύνορα. Το όνομα της ομάδας προέρχεται από μια οικογένεια που οδηγεί τη φυλή. Μέλος του – ένας θρησκευτικός ηγέτης Ζαΐντι και πρώην μέλος του κοινοβουλίου της Υεμένης, Χουσεΐν αλ-Badreddin Houthi – κατηγορήθηκε από την κυβέρνηση ότι σχεδίασε μια εξέγερση Houthi, συμπεριλαμβανομένων βίαιων αντι-ισραηλινών και αντι-αμερικανικών διαδηλώσεων, το 2004. Το καθεστώς της Υεμένης διέταξε ένα ανθρωποκυνηγητό για την Αλ-Houthi, η οποία έληξε με εκατοντάδες συλλήψεις και τον θάνατο του ηγέτη της
Από τότε, οι Χούτις ενεργά αγωνίζονται εναντίον της κεντρικής εξουσίας, απαιτώντας μεγαλύτερη πολιτική επιρροή και κατηγορώντας την κυβέρνηση τους ότι συμμαχεί με την Ουαχάμπι Σαουδική Αραβία, ενώ παραμελεί την εθνική ανάπτυξη και τις ανάγκες των παραδοσιακών φυλών Ζαΐντι.
Ενώ ο προεδρος της Υεμένης Abed Ράμπο Μανσούρ Χάντι ισχυρίστηκε ότι Χούτις υποστηρίζονται από τη Χεζμπολάχ – τη λιβανική σιιτική πολιτοφυλακή – μερικοί δυτικοί αξιωματούχοι ισχυρίστηκαν ότι το Ιράν, ένα από τα λίγα μουσουλμανικά έθνη που ανήκουν στην ομολογία των σιιτών, στηρίζει οικονομικά Χούτις σε μια προσπάθεια να ελέγξει την Υεμένη και την Ερυθρά Θάλασσα. Ο ισχυρισμός αυτός αμφισβητείται από τους ίδιους τους Χούτις.
Αλ-Κάιντα και ISIS
Από το 2009, η Υεμένη έχει μια επιχειρησιακή βάση των μαχητών της Αλ-Κάιντα. Οι πυρήνες της Υεμένης και της Σαουδικής Αραβίας που ανήκαν στην Αλ Κάιντα συγχωνεύθηκαν για να σχηματίσουν την Αλ-Κάιντα στην Αραβική Χερσόνησο (AQAP),και η ομάδα έγινε ένας από τους μεγαλύτερους εξαγωγείς στον κόσμο της τρομοκρατίας, με τις ΗΠΑ, να θεωρούν τη συγκεκριμένη ως το ποιοι επικίνδυνο παρακλάδι της Αλ-Κάιντα. Η οικογένεια του Οσάμα μπιν Λάντεν ζούσε στη νότια Υεμένη πριν μεταναστεύσουν στην Σαουδική Αραβία.
Nα προσθέσουμε κάτι πολύ σημαντικό. Οι Σιίτες όπως και η αίρεσή τους των Αλεβιτών-Αλαουϊτών είναι φίλα προσκείμενοι με τους Ορθόδοξους Χριστιανούς. Στην σιιτική Χεζμπολάχ μεγάλο μέρος των μαχητών της αποτελείται από Λιβανέζους Ρουμ Ορθοντοξ. Ο Χασάν Νασράλα καλοσωρίζει πάντοτε τους Ορθόδοξους χριστιανούς. Το σιιτκό “τόξο” της Μέσης Ανατολής από το Λίβανο μέχρι το Ιράν επιχειρούν να σπάσουν οι ΗΠΑ για να χτυπηθεί η Ρωσία στο μαλακό της υπογάστριο,το ρωσικό Καύκασο.
Εάν κάποιος παρατηρήσει τα τεκταινόμενα από “ψηλά” θα δει δυο παράδοξους και οξύμωρους συνασπισμούς. Από τη μια θα δει τους δυτικούς (Καθολικούς και Προτεστάντες) μαζί με τους Σουνίτες (ISIL,Aλ Κάιντα) να προσπαθούν να επιβληθούν από κοινού εναντίον Ορθόδοξων-Σιιτών και Αλαουϊτών. Φυσικά ο στόχος είναι η περικύκλωση της Ρωσίας και ο εξανδραποδισμός όλων των ορθόδοξων πληθυσμών της Μ.Ανατολής για να μην στρέφουν το βλέμμα τους προς την ομόδοξη Μόσχα ενώ για τους ίδιους λόγους προωθείται η αθεϊα στην Ελλάδα.
Η Υεμένη ακυρώνει όλα τους τα σχέδια.
