Στην προφανή και διεγνωσμένη αδυναμία των «87+» ορφανών του Αλέξη Τσίπρα να παρουσιάσουν απέναντι στον Στέφανο Κασσελάκη μια ανεκτή, έστω, υποψηφιότητα για τη θέση του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, αν ο ηγέτης της κίνησης, ο Αλέξης Τσίπρας δεν δεχτεί να εκτεθεί με αντίπαλο τη σημερινή ηγετική ομάδα σε μια εκλογική αναμέτρηση, ποντάρει ο Παύλος Πολάκης, ώστε να βρεθεί «από κλητήρας, δήμαρχος» και να διεκδικήσει ο ίδιος την κομματική ηγεσία με την στήριξη «ανάγκα και θεοί πείθονται» των Tsipristas οι οποίοι, σε κανονική περίοδο, ούτε να τον ακούσουν δεν θέλουν.
Του Χρήστου Υφαντή
Επειδή, όμως, οι ίδιοι οι «87» δεν θέλουν περισσότερο από μια υποψηφιότητα Πολάκη να ακούσουν ή να συνεργαστούν με τον Νίκο Παππά, για τον οποίο (και την τακτική του) περισσεύουν εντός και εκτός της ομάδας οι σκληρότεροι των χαρακτηρισμών και οι πλέον απαξιωτικές σε προσωπικό επίπεδο αναφορές, είναι αναγκασμένοι να συμπορευτούν τακτικά με τον «αψύ Κρητικό», ώστε να βγάλουν από τη μέση τον νυν πρόεδρο «και μετά βλέπουμε».
Βεβαίως, πρόκειται περί κατάντιας, αλλά «τέτοιες ώρες, τέτοια λόγια» στην Κουμουνδούρου, όπου οι μάχες εξόντωσης ανάμεσα στους επιγόνους του κ. Τσίπρα γίνονται καθημερινά σκληρότερες και προοιωνίζονται «περισσότερο αίμα στην αρένα», προς τέρψιν του φιλοθεάμονος κοινού που είτε εξακολουθεί να ασχολείται με μια πεθαμένη υπόθεση, είτε χαβαλεδιάζει με την παρακμιακή εικόνα διάλυσης ενός αλληλοσπαρασόμενου κομματιδίου, που κάποτε κυβέρνησε αυτή τη χώρα των σανοφάγων και των ανερμάτιστων.
Ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας που σκέφτηκε προς στιγμήν να κάνει το χατίρι στην Όλγα και να διεκδικήσει την προεδρία απέναντι στον διάδοχό του, ούτε που το συζητάει τώρα, όντας παντελώς αρνητικός να εναποθέσει την εκλογή του σε έναν Πολάκη και να χρειάζεται, σε περίπτωση νίκης, να συνεργαστεί εκ νέου με αυτό το πολιτικό περίτριμμα χωρίς παιδεία, όπως θα έλεγε ο αείμνηστος Λεωνίδας Κύρκος αν μπορούσε να μιλήσει για τα τεκταινόμενα στην Κουμουνδούρου που κάποτε λάμπρυνε με την παρουσία του.
Η αδυναμία αυτή των «87» να αντιπαρατεθούν με τον Κασσελάκη με δικό τους υποψήφιο είναι που έχει μπλέξει την κατάσταση και φέρνει στο παιχνίδι καθημερινά και άλλους παίκτες, μικρότερης, πλην αποφασιστικής, εμβέλειας σε μια αλληλουχία προτάσεων, διαδικασιομανίας, βυζαντινισμών και κομματικής παράνοιας, όπου κανείς δεν μπορεί να ξεχωρίσει την ήρα από το στάρι.
Κομβικό πρόσωπο στις εξελίξεις αναδεικνύεται ο Νίκος Παππάς, με διακριτή και καθοριστική παρουσία σε ένα πεδίο που αποθεώνεται η τακτική και οι προσεγμένες κινήσεις. «Ο γιος της δρακογενιάς» (και του κρατικοδίαιτου συνδικαλιστή πατρός Παππά) «έχει βρει το μήνα που θρέφει τους έντεκα», παίζει με όλους και προς όλους, θέτει το πλαίσιο των εξελίξεων και περιμένει την τελική κίνηση για να αποφασίσει τη στάση του κυριολεκτικά την ύστατη ώρα.
Ο κ. Παππάς δεν έχει καμία ηθική αναστολή να στηρίξει οποιαδήποτε από τις παρατάξεις αρκεί το αντίτιμο να είναι σημαντικό και μετρήσιμο «άμα τη εμφανίσει» και όχι ως υπόσχεση, αλλά ως συγκεκριμένο αντάλλαγμα «εδώ και τώρα».
Μέχρι στιγμής αυτό το παίρνει από τον Στέφανο Κασσελλάκη και έχει στείλει τους κομματικούς μπράβους του δίπλα του να τον στηρίζουν.
Όμως, με το παιχνίδι απελευθερωμένο και νέες προοπτικές στο τραπέζι, ο κυρ Νίκος εκτιμάει πως τα κέρδη του θα είναι πολλαπλά και ότι η ικανότητα του να γέρνει την πλάστιγγα προς την μεριά του κάθε φορά «εργοδότη του» είναι εξαιρετικά πολύτιμη παρακαταθήκη για κάθε ενδιαφερόμενο, συνεπώς χρειάζεται να πληρωθεί καλά και, το κυριότερο, όχι σε είδος.
Ο Νίκος Παππάς απολαμβάνει σήμερα της εύνοιας του Κασσελάκη, καθώς ο ίδιος είναι που του έχει απομείνει να τον στηρίζει, αλλά δεν εγγυάται τίποτε για αύριο, ειδικά αν συμβεί το «κομματικά ανεπανόρθωτο» να τον φωνάξει να μιλήσουν ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας. Μόνο τότε το παιχνίδι μπορεί να αλλάξει και ο Κασσελάκης να δει τα ραπανάκια ανάποδα, είτε σε ένα συνέδριο, είτε σε μια κεντρική επιτροπή.
Μια πρόσκληση από τον Αλέξη Τσίπρα στον κ. Παππά θα αλλάξει εντελώς το σκηνικό, καθώς θα σηματοδοτήσει, εκτός όλων των άλλων, την πανηγυρική επικράτηση του κάποτε αποδιωγμένου κακήν-κακώς από την κυβέρνηση Τσίπρα, Νίκου Παππά, θα είναι ένας προσωπικός θρίαμβος για τον «κολίγο» της παρέας της περιόδου 2012-2015, τότε που στις ταβέρνες και στα μπαράκια σχεδιάζονταν η έφοδος στα χειμερινά ανάκτορα της ελληνικής δημοκρατίας «για να αλλάξει η Ευρώπη και η Ελλάδα».
Αν η πρόσκληση αυτή φτάσει ποτέ στα Νότια προάστια, μαύρο φίδι που τον έφαγε τον Κασσελάκη. Αν όχι, εύκολα ή δύσκολα θα καταφέρει να κουλαντρίσει τους «87» και τον Πολάκη και να παρατείνει την παραμονή του στον 7ο όροφο της Κουμουνδούρου.
