Τα ρέστα του παίζει το σύστημα «Κουμουνδούρου» απέναντι στην μαθηματική βεβαιότητα πως δεν πρόκειται να καταφέρει στις εκλογές (όποτε και αν διεξαχθούν) να απειλήσει και πάλι τη δημοκρατία και να θέσει εν αμφιβόλω την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας, όπως βαθύτατα επιθυμούν όλοι οι άεργοι ιδεολογικοί σκιτζήδες που το απαρτίζουν.
ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΥΦΑΝΤΗ
Μέχρι και εκεί που έφτυναν, «Μένουμε Ευρώπη», τώρα έχουν γονατίσει και γλείφουν, χωρίς ίχνος τσίπας πιστεύοντας πως κάποιους θα ξεγελάσουν συνδέοντας ένα ιστορικό «κίνημα» με τις συλλογικές τους φαντασιοπληξίες.
Ανακάλυψαν μέχρι και «πρόβλημα δημοκρατίας» στη χώρα, αυτοί που έκαναν ό,τι περνάει από το χέρι τους όντας κυβέρνηση για να την καταλύσουν και να την αντικαταστήσουν με την βενεζουελανή εκδοχή της και να διαμορφώσουν τους όρους για να εγκαταστήσουν ένα συγκεκριμένο καθεστώς, βολικό για τις παρανοϊκές αριστερόδουλες φαντασιώσεις τους.
Που συνίσταται το «πρόβλημα δημοκρατίας;» Στο ότι, σύμφωνα με τον ΣΥΡΙΖΑ, νόμιμες επισυνδέσεις της ΕΥΠ για λόγους εθνικής ασφαλείας «δεν έπρεπε να συμβούν», επειδή αφορούν « σε πολιτικά και στρατιωτικά στελέχη».
Λες και το έργο της ΕΥΠ είναι να παρακολουθεί νόμιμα τον Μπάμπη τον Μανάβη και τον Μήτσο τον αλουμινά κι όχι όσους, εκ της θέσεως τους, εμπλέκονται με ζητήματα εθνικής ασφαλείας και από τις δραστηριότητες τους μπορούν να προκύψουν «περίεργα ζητήματα» για τη χώρα σε μια τόσο ταραγμένη περίοδο.
Ότι στην γελοία αυτή απόπειρα συνεργάζονται στενά με το κολλητάρι τους τον κ. Ράμμο της ΑΔΑΕ ( αυτοί τον διόρισαν στη θέση του τον Ιούνιο του 2019, είκοσι μέρες πριν τις εκλογές κι ενώ γνώριζαν ότι φεύγουν με τις κλωτσιές) δεν συνιστά είδηση, οι σχέσεις του Συριζαίϊκου χώρου με τους νυν και πρώην δικαστές είναι πασίγνωστες.
Ο κ. Ράμμος έκανε απλώς αυτό για το οποίο διορίστηκε στη θέση του προέδρου της ΑΔΑΕ, μόλις τον χρειάστηκε ο «ευεργέτης του» προσέτρεξε να βοηθήσει τον άχαστο ηγέτη να βρει τη μιλιά του που την είχε χάσει όλο το προηγούμενο διάστημα, «αποκαλύπτοντας» δήθεν στοιχεία που δήθεν περιήλθαν σε γνώση του εσχάτως, ενώ η πιάτσα βοά πως είναι δεδομένο ότι τα γνωρίζει από πολύ καιρό και τα «χειρίζεται» αναλόγως.
Οι δημόσιες εμφανίσεις του κ. Τσίπρα τόσο στην έδρα του κολλητού του κ. Ράμμου όσο και στο Προεδρικό Μέγαρο για τη συνάντηση με την κυρία Σακελλαροπούλου είναι εξαιρετικά αποκαλυπτικές της ακραίας απελπισίας του για τις πολιτικές εξελίξεις στο κατώφλι των εκλογών.
Είναι η ανάγλυφη εικόνα μιας «ηρωικής εξόδου» που επιχειρεί για να αλλάξει την ατζέντα αρπάζοντας ό,τι βρει μπροστά του ως δήθεν θέμα, ακόμη και μια πολιτική γελοιότητα που δεν απασχολεί καμία σοβαρή δημοκρατία, αρκεί να ξεφύγει από το καθημερινό άγχος των τρομακτικών αποκαλύψεων που εξελίσσονται «από δικαστές που υπάρχουν εις τας Αθήνας» ( τον κακομοίρη, τον έβαλαν να μιλήσει και στην απλή καθαρεύουσα για να κάνει εντύπωση) και δικάζουν όλα τα πρωτοπαλίκαρα της ομάδας Τσίπρα (Παππά, Παπαγγελόπουλο, Τουλουπάκη) και τα αποτελέσματα της καταστροφικής πολιτικής Τσίπρα (Μάτι).
Ο κ. Τσίπρας αναζητούσε απεγνωσμένα αφήγημα για να σταματήσει να περιγράφεται ως «Αφωνίξ της αριστεράς» και πίστεψε πως το βρήκε στα «στοιχεία» του φίλου του κ. Ράμμου, με αποτέλεσμα η δομική αμετροέπεια του να τον ωθήσει «να πει και μια κουβέντα παραπάνω» για να παραστήσει τον υπερασπιστή της δημοκρατίας, αλλά επειδή «άλλαι αι βουλαί των ανθρώπων, άλλα Θεός κελεύει» (να του εξηγήσει κάποιος στην δημοτικιά να το καταλάβει) του προέκυψε «Μάξιμος Σαράφης», προστατευόμενος μάρτυρας στην σκευωρία του αιώνα (κατά κόσμον Novartis) κι έκανε το κουμουνδουρέϊκο αφήγημα καραγκιόζ μπερντέ.
Η σύλληψη του «Σαράφη» (όχι στο Παρίσι ή στα Τρίκαλα, αλλά στην Αθήνα) για συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση που εξαπατούσε επιχειρηματίες, αυτού του «ήρωα που παίρνει το θάρρος να πει την αλήθεια απέναντι σε ισχυρά συστήματα» ( ομιλία Τσίπρα στη Βουλή), την ίδια μέρα που στο δικαστήριο ο Καλογρίτσας τηγάνιζε σε καυτό λάδι τον Παππά με το σημειωματάριο της γραμματέως του και θέτοντας στη διάθεση των δικαστών το κινητό του τηλέφωνο, ήταν η αποθέωση της προσωπικής γκαντεμιάς του άχαστου ηγέτη.
Ο «Σαράφης» τίναξε στον αέρα (παρέα με την Ευθαλία και τον κ. Καλογρίτσα) όλες τις προσδοκίες του κ. Τσίπρα, τώρα οι ψευτοαπειλές μετά την κατάθεση πρότασης μομφής κατά της κυβέρνησης ακούγονται σαν μια ακόμη αριστερή γελοιότητα, οι κυβερνητικοί τον περιμένουν πως και πώς να τον λιανίσουν από του βήματος της Βουλής, κάτι ακούγεται στο βάθος να ολοφύρεται για αυτή την «πατατιά» που έκανε ο Αφωνίξ χωρίς να ρωτήσει κανένα.
Το Μητσοτακέϊκο από την άλλη επεξεργάζεται ήδη την συντριπτική του απάντηση στις αριστερές φαντασιοπληξίες του κ. Τσίπρα, πήραν τα όργανα φωτιά από συσκέψεις, στοιχεία και αποκαλύψεις, μέχρι και για ρελάνς Μητσοτάκη με άμεση προκήρυξη εκλογών λόγω «ακραίας τοξικότητας» ακούγεται, για κάποιους στο Μαξίμου «η στιγμή είναι ιδανική, ο Τσίπρας μας προσφέρει μια νέα θητεία στο πιάτο για να κρατήσει την καρέκλα του στην Κουμουνδούρου και την φαντασιακή ηγεσία της αντιπολίτευσης, ας μην τον απογοητεύσουμε».
Λέτε να έχουμε εκπλήξεις σε δυο-τρεις μέρες και να έρθουν τα πάνω κάτω για την περίοδο των Eκλογών;
