Στον ΣΥΡΙΖΑ, η πρώτη μέρα του συνεδρίου ξεκίνησε με “γκολ” από τα αποδυτήρια, το οποίο όμως ανοίγει… λογαριασμούς, οι οποίοι πρέπει να… εκκαθαριστούν και να κλείσουν!
ΤΟΥ ΛΟΥΚΑ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗ
Η παρέμβαση του πρώην αρχηγού Αλέξη Τσίπρα μερικά… λεπτά πριν την έναρξη του συνεδρίου μέσω μιας πρωτοφανούς “εμπρηστικής” επιστολής έβαλε… μπουρλότο και οριοθετεί μια νέα πορεία διαρκούς διάσπασης του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης και μάλιστα με… φόρα (πού είσαι Πόπη Τσαπανίδου…). Πολλοί είχαν πιστέψει επί μήνες ότι η σιωπή του Τσίπρα, αποτελεί… απόδειξη έμπρακτης και σκληρής στήριξης του Κασσελάκη, ασχέτως, εάν ο τελευταίος έκανε τη μία γκάφα πίσω από την άλλη. Η επιστολή Τσίπρα άλλαξε την πορεία των πραγμάτων και ο Κασσελάκης σήκωσε το… γάντι.
Ο πρώην πρωθυπουργός προέβη σε μια θεσμική… συριζιά. Προκατέλαβε (ίσως και μετά από μεγάλη πίεση πιστών συντρόφων του) το Συνέδριο και δεν επέλεξε να τοποθετηθεί μέσα σε αυτό και να πει όλα όσα λέει στην επιστολή του. Ο Τσίπρας βλέπει ότι έτσι όπως πάει ο ΣΥΡΙΖΑ, στο τέλος μπορεί να βρεθεί ακόμη και κάτω από το 3%, οπότε και ο ίδιος μπορεί να βρεθεί χωρίς… στέγη, καθώς φαίνεται ότι έχει αποφασίσει να είναι βουλευτής μέχρι τα βαθιά γεράματα του, απολαμβάνοντας όλες τις παροχές και… ανέσεις της αστικής δημοκρατίας. Όμως, τώρα άνοιξε πόλεμο με τον Κασσελάκη και εάν επανεκλεγεί ο Στέφανος, τότε ο Αλέξης, μάλλον την έβαψε. Βέβαια, οι… ηγέτες “που βγαίνουν μια φορά στα 100 χρόνια”, ποτέ δεν πάνε χαμένοι…
Τους τα έχωσε και τους έφτυσε!
Η χθεσινή παρέμβαση Τσίπρα δεν ήταν τίποτα περισσότερο από μια κίνηση απελπισίας με έντονο προσωπικό χρώμα, καθώς ο ίδιος χρημάτισε 15 χρόνια αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ, εκ των οποίων, τα τέσσερα και… κάτι στην πρωθυπουργία.
Χθες, ο Τσίπρας τους τα έχωσε και τους έφτυσε! Όλους! Είτε ήταν μέσα στην αίθουσα του Τάε Κβον Ντο, είτε παρακολουθούσαν από άλλα… μέρη την πρώτη μέρα του συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν στράφηκε μόνο κατά του Κασσελάκη, αμφισβητώντας την κυριαρχία του, μετά τα απογοητευτικά γκάλοπ που δείχνουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ πάει από το κακό στο χειρότερο. Από τα… βέλη του όμως, δεν γλίτωσαν, ούτε τα… παλικάρια και οι… κόμισσες της Νέας Αριστεράς. Ο Τσίπρας έβλεπε την εκλογή Κασσελάκη ως μια κίνηση γενικού ξεκαθαρίσματος απ΄ όλους αυτούς που επί χρόνια τον είχαν σε πολιτική ομηρία. Βούτσηδες, Βίτσες, Σκουρλέτηδες, Φίληδες και το… κακό συναπάντημα μπήκαν στο περιθώριο. Η νίκη του Κασσελάκη ήταν νίκη και του Τσίπρα, τουλάχιστον μέχρι πρότινος.
Ο Τσίπρας άνοιξε μέτωπο τόσο με τον ΣΥΡΙΖΑ του Κασσελάκη, όσο και με τους… πρώην Συριζαίους της Νέας Αριστεράς. Θέλει να αποδείξει ότι μετά από αυτόν υπάρχει το χάος, αλλά ο ίδιος, δεν μπήκε στον κόπο να κάνει την αυτοκριτική του και να ανοίξει τη συζήτηση για τα αίτια της διπλής ήττας του ΣΥΡΙΖΑ στις εθνικές εκλογές του 2023. Γιατί αν ο Τσίπρας θεωρεί τον εαυτό του ότι μετά από αυτόν υπάρχει το απόλυτο κενό, θα πρέπει να έχει άποψη και για το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ βρέθηκε υπό την ηγεσία του στο απόλυτο κενό, με το ποσοστό του να πέφτει κάτω από το 18% στις τελευταίες εκλογές, όταν το 2019 εξελέγη αξιωματική αντιπολίτευση με 32% και έχοντας χίλια δύο… ελαφρυντικά, μεταξύ των οποίων και την αποχώρηση του Βαρουφάκη που ίδρυσε κόμμα και πήρε λίγο πάνω από το 3%.
Το άθροισμα των δύο προαναφερόμενων ποσοστών, επί της ουσίας ήταν το ποσοστό διακυβέρνησης που είχε ο ΣΥΡΙΖΑ το 2015. Το 32% του 2019 κρατούσε θεωρητικά τον Τσίπρα σε τροχιά εξουσίας, αν ο Μητσοτάκης αποδεικνυόταν χειρότερος από αυτόν. Όμως αυτό δεν συνέβη. Ο Μητσοτάκης διαχειρίστηκε παγκόσμιες κρίσεις, ενώ ο Τσίπρας το 2015 προκάλεσε μεγαλύτερη κρίση χρέους στην Ελλάδα, κάνοντας… τσατάλια τα νεύρα των διεθνών εταίρων μας. Ο Τσίπρας αποδείχθηκε πολύ μικρός μπροστά στον Μητσοτάκη, είτε στη βάση ενός συγκριτικού τεστ, είτε στη βάση του περιεχομένου που θα έπρεπε να έχει ο ΣΥΡΙΖΑ ως αξιωματική αντιπολίτευση.
Η υπερβολική… σιγουριά του Τσίπρα (“τον έχω για πλάκα τον Μητσοτάκη”) ήταν αυτή που δεν του… επέτρεψε την περίοδο 2019-2023, να διορθώσει τα λάθη του για να πείσει ότι μπορεί να είναι μια αξιόπιστη εναλλακτική ή, αν μη τι άλλο, να χάσει αξιοπρεπώς, Το 39% της Νέας Δημοκρατίας και το 31% του Τσίπρα το 2019, έγιναν 40% και… σκάρτα 18% αντίστοιχα, στις περυσινές εκλογές. Μιλάμε για απίστευτο κάζο. Το… ωραίο ήταν ότι ο Τσίπρας το… σκεφτόταν τρεις μέρες για να ανακοινώσει την παραίτηση του. Οι πραγματικοί ηγέτες που ξέρουν να χάνουν, ανακοινώνουν την παραίτηση τους το ίδιο βράδυ. Αλλά, φευ…
Το 2023 ο Τσίπρας δεν ήθελε να αναλύσει τα αίτια της ήττας και την ώρα που ο Μητσοτάκης έδινε τον όρκο μαζί με το νέο σχήμα της μονοκομματικής κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, εκείνος ανακοίνωνε την έξοδο του από τον… Τιτανικό! Στη συνέχεια με υποψήφια την… αντιπαθητική Έφη Αχτσιόγλου και τον… Τζουμάκα, διέκρινε ότι ο διάδοχος του πρέπει να είναι αντισυμβατικός για τα δεδομένα του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτός δεν θα μπορούσε να είναι ο φίλος του Νίκος Παππάς, λόγω… 13-0, ούτε ο… αψύς Σφακιανός και… all time χειρουργός Πολάκης (εντάξει, το καλαμπουρίζουμε και λίγο…).
Ωστόσο, από το… πουθενά και πιο συγκεκριμένα μεταξύ… ξαπλώστρας και… ομπρέλας ξεπρόβαλλε ένας… περίεργος και πολύ… ιδιαίτερος τύπος, με το ονοματεπώνυμο Στέφανος Κασσελάκης. Αυτός φαινόταν ότι έφερνε κάτι… φρέσκο, ενώ πρέπει να σημειωθεί ότι είχε πάρει και το βάπτισμα με τη συμμετοχή του στο Ψηφοδέλτιο Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτός είχε στοιχεία ενός νέου πολιτικού “προϊόντος”, αν και στην ελληνική κοινωνία, αρχηγός γένους αρσενικού με σύζυγο επίσης γένους αρσενικού, αποτελούσε ένα πρωτοφανές γεγονός. Βέβαια, στην πορεία μάθαμε ότι έτρεχε σε πάρτι της ΔΑΠ, παρακαλούσε να κατέβει υποψήφιος με τη Νέα Δημοκρατία και θαύμαζε τον Μητσοτάκη!
Άντε με όλα αυτά να πιστεύεις ότι θα πάρεις ένα κόμμα και θα γίνει και κυβέρνηση αύριο το πρωί. Αν μη τι άλλο ας του δικαιολογήσουμε ότι είναι μόλις 36 ετών και μαθαίνει. Εδώ ο ξάδελφος του Αλέξη, Γιώργος Τσίπρας, μας… μάλωνε γιατί “πυροβολούσαμε” ένα “παιδί”… μόλις 44 ετών! Πάμε παρακάτω…
Ο Τσίπρας αποσύρθηκε, ο Κασσελάκης εξελέγη πρόεδρος… τιμωρώντας την Έφη Αχτσιόγλου, η οποία, σύμφωνα με τους πιστούς του Τσίπρα, τον υπονόμευε. Έφυγε από τη μέση η Έφη για άλλες… πολιτείες. Τη θεωρούσαν σχεδόν όλοι ως σίγουρη για την προεδρία και κατέληξε να είναι… τριτοτέταρτη στο… μπακάλικο της γωνίας που έφτιαξαν πρώην στελέχη επί κυβέρνησης Τσίπρα. Βρέθηκε πίσω από τον Χαρίτση στο κόμμα της Νέας Αριστεράς, το οποίο αποτελεί προϊόν δυσαρέσκειας και εγωισμού, παρά μια νέα πολιτική πλατφόρμα με διαφοροποιημένο περιεχόμενο και προοπτική. Έφτιαξαν… τσάτρα πάτρα ένα όνομα και ένα σήμα, ενώ στη συγκέντρωση των αγροτών στο Σύνταγμα… πρωτοτύπησαν με το πανό “Οι αγρότες έχουν δίκιο”! Τιτάνες της πολιτικής!
Οι “Νεοαριστεριστοί” επιδιώκουν μια αξιοπρεπή παρουσία στις Ευρωεκλογές, έχοντας παράλληλα στην εξίσωση και μια ταπεινωτική ήττα του Κασσελάκη, η οποία θα ήγειρε θέμα ηγεσίας και μέσα από εσωκομματικές διαδικασίες, ο Στέφανος θα έπαιρνε τον σύζυγο του Τάιλερ Μακμπέθ και θα την έκαναν για τα… Χάμπτονς, για να “πνίξουν” τον… πόνο τους. Τώρα, υπάρχει το ενδεχόμενο να ξανακερδίσει τις εσωκομματικές εκλογές ο Κασσελάκης, ακόμη και έχοντας απέναντι του κάποιον υπολογίσιμο αντίπαλο και μετά να πάει στις Ευρωεκλογές και να συντριβεί, αλλά χωρίς να παραιτηθεί. Οι “Νεοαριστεροί” προέρχονται από τον ΣΥΡΙΖΑ και ξέρουν ότι το brand ΣΥΡΙΖΑ είναι αυτό που μετράει στο πολιτικό μάρκετινγκ…
Εξάλλου, κάποιοι περίμεναν τον Κασσελάκη στη γωνία, να φάει τη… χυλόπιτα και να έρθουν μετά να εγείρουν θέμα ηγεσίας. Όμως, οι εξελίξεις είναι καταιγιστικές και η επιστολή Τσίπρα “τουμπάρει” το… έργο! Ο Τσίπρας, όχι με κομψό τρόπο, έβαλε τη δική του σφραγίδα πριν καν αρχίσει το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, δίνοντας όμως την εντύπωση ότι καταφέρεται εναντίον των πάντων, για να προστατεύσει την υστεροφημία του εντός του αριστερού χώρου, αλλά πάνω απ΄ όλα τον εαυτούλη του! Αυτό τον ενδιαφέρει και τίποτα άλλο. Πάντως, αν επανεκλεγεί ο Κασσελάκης, μπορεί να έχει αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση για τη διαγραφή του Αλέξη. Σε κάθε περίπτωση τα πράγματα αλλάζουν από στιγμή σε στιγμή. Επιπλέον, ξέρουμε ότι στην πολιτική όλα γίνονται ή όλα ανατρέπονται, όταν έχεις να κάνεις με πρόσωπα που έχουν πολύ… ιδιαίτερες συμπεριφορές! Και δεν πρέπει να ξεχνάμε φυσικά, ότι τα πράγματα δεν είναι πάντα όπως φαίνονται…
Το… δώρο Τσίπρα στον Κασσελάκη
Ο Κασσελάκης, προφανώς θίχτηκε από την παρέμβαση Τσίπρα λίγες ώρες πριν την έναρξη του συνεδρίου, καθώς, κατ΄ αρχάς, ήταν αναγκασμένος να αλλάξει την… ομιλία του!
Σήκωσε το… γάντι για την αμφισβήτηση στο πρόσωπο του από τον Τσίπρα και έστειλε το μήνυμα ότι τους περιμένει όλους στη… γωνία, αφού πρώτα βρουν αντίπαλο. Το… μπάχαλο που προκάλεσε ο Τσίπρας, αναγκάζει τον Κασσελάκη σε τετραπλές εκλογές μέσα στις επόμενες δύο εβδομάδες. Δεν υπάρχει άλλωστε χρόνος για… χάσιμο και δεν πρέπει να δοθεί χρόνος για την οργάνωση στο… αντίπαλο “στρατόπεδο”. Ο Κασσελάκης παρουσιάζεται στις 14 Μαρτίου στον Στρατό Ξηράς για 20 μέρες, οπότε, το συνέδριο δεν θα μπορούσε να πάει τον Απρίλιο, γιατί τότε, λόγω της τελικής ευθείας προς τις Ευρωεκλογές, θα γινόταν…μύλος. Βέβαια, ο ίδιος, εκτός από τις πολλές γκάφες, τις κατά καιρούς γελοιότητες και γραφικότητες, σκέφτεται αμερικανικά και αυτό τον βοηθάει ως προς τη λήψη άμεσων αποφάσεων.
Τελικώς, ο… μύλος γίνεται τώρα. Σε κάθε περίπτωση θα ξεκαθαρίσει η κατάσταση. Αν ο Κασσελάκης κερδίσει την προεδρική εκλογή ως μοναδικός “παίκτης”, τότε είναι σίγουρο ότι τη βραδιά των Ευρωεκλογών θα γίνει της… Φάρλι το κάγκελο! Αν ο Κασσελάκης έχει αντίπαλο, π.χ. το νέο πολιτικό “προϊόν” που λέγεται Διονύσιος Τεμπονέρας, τότε ο νικητής θα κρατήσει το κόμμα και ο ηττημένος θα το… ξεχάσει. Αν ο Κασσελάκης χάσει, τότε φεύγει. Αν κερδίσει με αντίπαλο κάποιον άλλον, τότε θα φύγει ο άλλος. Σε κάθε περίπτωση, ο ΣΥΡΙΖΑ σχεδόν 15 εβδομάδες πριν τις Ευρωεκλογές βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο. Από αυτήν τη “μήτρα” προκύπτουν διαρκώς νέα… κομματίδια, επιβεβαιώνοντας αυτό που έχει διδάξει η πολιτική ιστορία του τόπου, ότι οι… εμφύλιοι “πόλεμοι” στην Αριστερά είναι και οι πιο… αιματηροί!
Αίμα, δάκρυα και… διασπάσεις
Ο σημερινός ΣΥΡΙΖΑ, μετά τα όσα έγιναν χθες με την παρέμβαση Τσίπρα, είναι επισήμως ένα διχασμένο κόμμα.
Μιλάμε για ένα κόμμα απομεινάρι του 2015, με τάση να επιστρέψει εκεί που το παρέλαβε ο Τσίπρας το 2008! Ο ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί πλέον μια “μήτρα” που “γεννάει” συνεχώς νέα κόμματα. Όσο ήταν επικεφαλής ο Τσίπρας, είτε στην κυβέρνηση, είτε στην αντιπολίτευση, πέρασε και δεν… ακούμπησε η Λαϊκή Ενότητα του Παναγιώτη Λαφαζάνη, καθώς έμεινε εκτός Βουλής, ενώ η οριακή είσοδος του ΜεΡΑ 25 του Γιάννη Βαρουφάκη (καταστροφέα της χώρας το 2015), δεν άγγιξε τον ΣΥΡΙΖΑ. Στις τελευταίες εκλογές, τη θέση του Γιάννη Βαρουφάκη πήρε η “Πλεύση Ελευθερίας” της Ζωής Κωνσταντοπούλου, η οποία μαζί με τον Λαφαζάνη είχαν φύγει όταν ψηφίστηκε το τρίτο μνημόνιο και ουσιαστικά ήταν σαν να μην… υπήρχαν, καθώς τον Σεπτέμβριο του 2015, ο Τσίπρας επανεξελέγη πρωθυπουργός, με το ίδιο ποσοστό που είχε τον Ιανουάριο του ιδίου έτους. Ήταν τότε που οι λαϊκιστές έπαιζαν την τύχη της χώρας στα ζάρια…
Ο Τσίπρας έφυγε από τον ΣΥΡΙΖΑ και μετά την επικράτηση Κασσελάκη, προέκυψε η φυγή των “χαμένων” που υποστήριξαν την Αχτσιόγλου στις εσωκομματικές εκλογές. Μάλιστα, το μπλοκ αυτό ενισχύεται με την είσοδο του Γαβριήλ Σακελλαρίδη, πρώην συνεργάτη και επιστήθιου φίλου του Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος, αποχώρησε εντίμως το 2015 και δεν έχει εισπράξει ούτε στο ελάχιστο τη φθορά που εισέπραξε ο ΣΥΡΙΖΑ έως και σήμερα. Πάντως, επιστροφή Τσίπρα, υπό τις παρούσες συνθήκες θεωρείται από αδύνατη έως και το… όγδοο θαύμα του κόσμου! Ωστόσο, τίθενται καίρια ερωτήματα για τη συνέχεια.
Αν ο Κασσελάκης κυριαρχήσει στις εσωκομματικές τετραπλές εκλογές, θα παραμείνει στο κόμμα ο Τσίπρας; Αν εκλεγεί κάποιος άλλος αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ και φάει το… ξύλο της αρκούδας στις Ευρωεκλογές, τότε τι θα γίνει την επόμενη μέρα; Αν ο Κασσελάκης δεν είναι πρόεδρος και εμφανιστεί ως… θύμα του παρασκηνίου, θα κρατήσει κλειστό το στόμα του ή θα αρχίσει να ξεφουρνίζει διάφορα για τον προκάτοχο του; Αν εκλεγεί ένας άλλος αρχηγός θα είναι εύκολη η συμβίωση με όσους “Κασσελακικούς” μείνουν στο κόμμα; Θα είναι εύκολη η συμβίωση του Κασσελάκη έχοντας δίπλα του τον Παππά και απέναντι του τον Τσίπρα ή ακόμη και τον Πολάκη που τον στήριξε στις εσωκομματικές; Και πολλά ακόμη…
Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι δεδομένο ότι όπως πορεύεται θα αποτελέσει case study για τις σχολές πολιτικών επιστημών ανά τον κόσμο. Ξεκίνησε από το 4% επί Τσίπρα, έφτασε στο 36%, στη συνέχεια “γέννησε” τα κόμματα ΛΑΕ, ΜεΡΑ 25 και Πλεύση Ελευθερίας, εξελίχθηκε σε… απόκομμα επί Κασσελάκη που “γέννησε” τη Νέα Αριστερά και τώρα τείνει να εξελιχθεί σε ένα κόμμα-τσίρκο, από το οποίο μπορεί να προκύψει και νέος πολιτικός σχηματισμός, ο οποίος ή θα διεκδικήσει αυτόνομη παρουσία στις Ευρωεκλογές για να “γραδάρει” τις δυνάμεις του ή θα συνασπιστεί με τη Νέα Αριστερά, που μπορεί να εξελιχθεί σε αντίπαλο δέος του Κασσελάκη! Ο τελευταίος κινδυνεύει να γίνει νέος… Ζήκος (Κώστας Χατζηχρήστος), επιμένοντας ότι είναι ο μόνος που μπορεί να κερδίσει τον Μητσοτάκη, συγκεντρώνοντας μάλιστα ποσοστά “καταλληλότητας” για την πρωθυπουργία από 5% έως 7%, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις.
Η αναβάπτιση Κασσελάκη στη θέση του αρχηγού του ΣΥΡΙΖΑ δεν θα είναι τίποτα περισσότερο από μια… κωμωδία, μέσα από την οποία οι… θεατές θα βλέπουν τη συνεχή περιθωριοποίηση της Αριστεράς. Χθες στο Συνέδριο ο Κασσελάκης προσδιόρισε τον χώρο που κινείται, ο οποίος εκτείνεται από τη… λιγότερο ακραία αριστερά έως το “προοδευτικό κέντρο”. Μιλάμε για τον αμερικανοτραφή Κασσελάκη, που τελείωσε τα καλύτερα σχολεία στην κοιτίδα του καπιταλισμού και έχει βγάλει πολλά λεφτά! Βέβαια, από τη στιγμή που το πρότυπο του είναι ο Ανδρέας Παπανδρέου (όταν “έφυγε” το 1996, ο Κασσελάκης ήταν μόλις 8 χρονών), τότε τα πάντα γίνονται. Μπορείς να πείσεις τόσους και τόσους ηλίθιους που υπάρχουν γύρω μας, ότι έμαθες εκ των έσω τα… μυστικά του καπιταλισμού και ετοιμάζεσαι να τον ανατρέψεις! Αυτός ο άνθρωπος απευθύνεται μέσα στο κόμμα του σε… ερωτύλους καρεκλοκένταυρους, “σκουριασμένους” δημοσίους υπαλλήλους και κρατικοδίαιτους αρπακολλατζήδες. Συνταγή αποτυχίας…
Το ΠΑΣΟΚ έπαθε… Τσιπρο-ΣΥΡΙΖΑ!
Οι εξελίξεις στον ΣΥΡΙΖΑ και στην Αριστερά θέτουν σε συναγερμό το ΠΑΣΟΚ, το οποίο, πιστεύει ότι σιγά σιγά ο κόσμος που κάποτε ήταν στο κόμμα του… Τσίπρα, θα επιστρέψει πίσω στη… στέγη του, είτε με αρχηγό Στέφανο, είτε με άλλον.
Ο Ανδρουλάκης βλέπει ευθέως ανταγωνιστικά τον Κασσελάκη, για τον οποίο πιστεύει ότι αν επανεκλεγεί, δεν θα αποτελέσει απειλή για το ΠΑΣΟΚ, ώστε να είναι δεύτερο κόμμα στις Ευρωεκλογές και επί της ουσίας να αποτελέσει την άτυπη αξιωματική αντιπολίτευση έως τις εκλογές του 2027. Απλά πιστεύει ότι τον… έχει και μπορεί να πλαγιοκοπήσει τον ΣΥΡΙΖΑ. Ο Ανδρουλάκης παρατηρώντας ότι ο Μητσοτάκης κινείται ολοένα και πιο… απειλητικά προς την Κεντρο-αριστερά, θα επιχειρήσει άνοιγμα του ΠΑΣΟΚ ακόμη πιο αριστερά. Οι γέφυρες επικοινωνίας και ίσως μελλοντικής συνεργασίας με τη Νέα Αριστερά, υπάρχουν, αλλά ταυτόχρονα, όλο και κάτι παραπάνω μπορεί να προκύψει από τη “δεξαμενή” του ΣΥΡΙΖΑ.
Το νέο σκηνικό εκ των πραγμάτων μεταβάλλει τη θέση του ΠΑΣΟΚ ως προς το πολιτικό του αφήγημα. Ο Ανδρουλάκης, από τη στιγμή που έχει επιλέξει να μην είναι αυτός “που θα δένει τα κορδόνια της ΝΔ”, εκ των πραγμάτων πρέπει να παίξει… μπάλα από την αριστερή πλευρά του… τερέν. Όμως, με… γιόμες, παιχνίδι δεν γίνεται. Για παράδειγμα, δεν πρόκειται να ψηφίσει το νομοσχέδιο για τα μη κρατικά πανεπιστήμια, κάτι που αρχικώς φαινόταν ως πιθανότερο, τουλάχιστον σε σχέση με τα περισσότερα άρθρα. Έπαθε και αυτός… ΓΑΠ, όταν με αφορμή την αναθεώρηση του άρθρου 16 του Συντάγματος για τα μη κρατικά πανεπιστήμια, ο τότε αρχηγός έκανε πίσω υπό τις πιέσεις του παλαιού ΠΑΣΟΚ και της νεολαίας του. Το ίδιο κάνει τώρα και ο Ανδρουλάκης.
Από την άλλη πλευρά, η στάση του ΠΑΣΟΚ στο νομοσχέδιο για το νέο ποινικό κώδικα, επί της ουσίας κινείται μόλις μία σκάλα πάνω από τον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος κατηγορεί τη Νέα Δημοκρατία ότι θέλει να εξαντλήσει την αυστηρότητα της κυνηγώντας τη “χαμηλή εγκληματικότητα”. Βέβαια, όλοι ξέρουμε ότι “χαμηλή εγκληματικότητα” για τον ΣΥΡΙΖΑ ήταν οι βαρυποινίτες που αποφυλακίστηκαν, αλλά και οι… φτωχοδιάβολοι που λήστευαν, έκλεβαν και ρήμαζαν. Σε κάθε περίπτωση, το ΠΑΣΟΚ εμφανίζεται αμυνόμενο δια της προσδοκίας προσέλκυσης κόσμου από τα αριστερά του. Άλλωστε, μόνο εκεί μπορεί να έχει την όποια απήχηση ο Ανδρουλάκης, ο οποίος θεωρείται “κατάλληλος για πρωθυπουργός” από το 5% των ερωτηθέντων, με τον Κασσελάκη να είναι οριακά υψηλότερα.
Η κινητικότητα στο πολιτικό σκηνικό “αναγκάζει” το ΠΑΣΟΚ να ακολουθήσει τον μονόδρομο της… συριζοποίησης, κάτι που δεν αρέσει σε πολλά από τα στελέχη του. Μια τέτοια στρατηγική στόχευση είναι εξαιρετικά αμφίβολο αν θα αποδώσει καρπούς. Κι αυτό γιατί όσο ΣΥΡΙΖΑ και να γίνουν το ΠΑΣΟΚ και ο Ανδρουλάκης, γι αυτούς που βρίσκονται πιο αριστερά ή πάρα πολύ αριστερά, υπάρχουν το ΚΚΕ, η Πλεύση Ελέυθερίας, το ΜεΡΑ 25, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και άλλες… καταστροφικές δυνάμεις του τόπου (“άμα λάχει να ΄ούμε”, όπως θα έλεγε και ο συγχωρεμένος Χάρι Κλυν που προερχόταν από τον χώρο). Η απομάκρυνση του Ανδρουλάκη από τον μεσαίο χώρο, θα είναι η χαρά του Μητσοτάκη, ο οποίος θα μπορέσει να αντλήσει περισσότερη πελατεία αντισταθμίζοντας τις απώλειες προς τα δεξιά του.
Γύρω γύρω όλοι και στη… μέση ο Μητσοτάκης!
Η κυριαρχία Μητσοτάκη στο πολιτικό σκηνικό της χώρας, μπορεί να έχει άλλη ανάγνωση στις Ευρωεκλογές, αν η Νέα Δημοκρατία υποχωρήσει κάτω από το 30%.
Αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει αντίπαλος για τον πρωθυπουργό και αρχηγό του κυβερνώντος κόμματος. Μάλιστα, είναι πάρα πολύ δύσκολο να βρεθεί, με βάση την περπατησιά του τα τελευταία χρόνια, εν μέσω ιστορικών ανατροπών (πανδημία, εισβολή Ρωσίας στην Ουκρανία, ενεργειακή κρίση, ακρίβεια, πόλεμος Ισραήλ-Χαμάς). Κασσελάκης και Ανδρουλάκης είναι πολύ λίγοι, ενώ η Αχτσιόγλου, ο Τεμπονέρας και ο Χριστοδουλάκης του ΠΑΣΟΚ, προ ημερών, έψαχναν μέχρι και στα… γαριδάκια για να βρουν αντίπαλο για τον Μητσοτάκη, αλλά… τζίφος! Χώρια που η ομιλία τους σε κεντρικό θέατρο, ερμηνεύτηκε ως… φτύσιμο στους αρχηγούς Κασσελάκη και Ανδρουλάκη, οι οποίοι, κρίνονται επιεικώς ανεπαρκείς.
Οι Ευρωεκλογές είναι μια άσκηση… χαλαρής ψήφου και όσο περισσότερα κόμματα υπάρχουν, τόσο πιο μεγάλος γίνεται ο… πειρασμός για να περάσουν… μηνύματα προς την κυβέρνηση. Από δεξιά έχει σημαντικές διαρροές ιδίως λόγω του νόμου για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών (σε μερικές εβδομάδες θα έχει ξεχαστεί…), ενώ μπορεί να υπάρξουν και δυσάρεστες εκπλήξεις λόγω του φορολογικού νόμου που… σφαλιαρίζει εκατοντάδες χιλιάδες ελεύθερους επαγγελματίες και αγρότες, με φόντο και τις αγροτικές κινητοποιήσεις.
Αναμφίβολα, το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι η ακρίβεια και η κυβέρνηση πιστεύει ότι από τον Μάρτιο έως τις Ευρωεκλογές, ο κόσμος θα δει διαφορά. Δεκτόν. Ωστόσο, κατά το ίδιο χρονικό διάστημα, εκατοντάδες χιλιάδες ελεύθεροι επαγγελματίες και αγρότες θα έχουν ενημερωθεί από τους λογιστές τους για τη φετινή “λυπητερή”, η οποία θα… πονέσει κόσμο. Με νωπές τις… πληγές από το… ξύλο, οι Ευρωεκλογές ίσως αποτελέσουν μια κάποια… ανακούφιση, γι αυτούς που θέλουν να στείλουν μήνυμα στην κυβέρνηση. Άλλωστε, το είδαμε να συμβαίνει στον δεύτερο γύρο των αυτοδιοικητικών περιοχών σε αρκετές περιφέρειες και δήμους.
Πολιτικοί παρατηρητές εκτιμούν ότι μετά τις Ευρωεκλογές, έστω ένα μικρό πρόβλημα θα το έχει και ο Μητσοτάκης, του οποίου το προφίλ θα έχει “τσαλακωθεί” περισσότερο. Άλλο οι εθνικές εκλογές και άλλο οι Ευρωεκλογές, αν και πρέπει να είναι ίσης βαρύτητας. Ακόμη και ένα… ατυχές αποτέλεσμα για τη ΝΔ, μπορεί να μαζευτεί εν μέρει μέσα από έναν ανασχηματισμό, ωστόσο, δεν είναι λίγοι αυτοί που φοβούνται ότι η διαφοροποίηση 52 βουλευτών στο νομοσχέδιο για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών (είτε με το “Όχι”, είτε με την αποχή), μπορεί να έχει και συνέχεια…
Αυτό που πρέπει να ανησυχεί περισσότερο τον Μητσοτάκη είναι ο κατακερματισμός του πολιτικού συστήματος, λόγω συνεχών… διαιρέσεων στον χώρο της Κεντροαριστεράς. Το 2027 είναι σχεδόν ακατόρθωτο να δει η Νέα Δημοκρατία ποσοστό 40%, ενώ είναι πολύ πιθανό να μπει τουλάχιστον ένα ακόμη κόμμα στη Βουλή, έστω και αν… φύγουν οι “Σπαρτιάτες”. Με ποσοστό 35% και οκτακομματική Βουλή, ο Μητσοτάκης θα πρέπει να αναζητήσει σύμμαχο για να κυβερνήσει για άλλη μία τετραετία. Ο ίδιος έχει στείλει το μήνυμα ότι δεν μπορεί να είναι όμηρος μιας μειοψηφίας που θα τον κρατάει δεμένο και δεν θα μπορεί να κάνει τη δουλειά, όπως τη θέλει και όπως ξέρει.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα προχωρήσει σε όλες τις μεταρρυθμίσεις και ιδίως τις πιο δύσκολες αμέσως μετά τις Ευρωεκλογές, ακριβώς για να μην αφήσει… υπόλοιπα σε μεταγενέστερο χρόνο, ο οποίος μπορεί να είναι πολιτικά αρνητικός. Άλλωστε, θα έχει μπροστά του ένα χρονικό διάστημα 12 μηνών μετά τις Ευρωεκλογές για να τελειώσει τα πάντα και μετά θα ακολουθήσει άλλο ένα δωδεκάμηνο, ώστε ο κόσμος να αφομοιώσει το νέο τοπίο και να απορροφηθούν οι κραδασμοί και η δυσαρέσκεια. Στην τελική ευθεία προς τις εκλογές του 2027, θα έχει περιθώριο ενός έτους για να εφαρμόσει τη θετική ατζέντα σε οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο.
Πάντως, ο σημερινός πρωθυπουργός θα περίμενε να έχει απέναντι του έναν ΣΥΡΙΖΑ με ποσοστό 15%-17%, παρά να έχει ένα κόμμα με 9%-10% και να υπάρχουν άλλα δύο ή και τρία κόμματα που θα ξεπεράσουν το 3%, μπαίνοντας στη Βουλή. Ο ΣΥΡΙΖΑ ως αντιπολίτευση βολεύει τον Μητσοτάκη, εφόσον είναι δεύτερο κόμμα, γιατί θα μπορεί να απευθυνθεί στον Ανδρουλάκη για να ζητήσει… στήριξη. Βέβαια, κάτι τέτοιο με βάση τα σημερινά δεδομένα είναι… χλωμό, ωστόσο, ξέρουμε πολύ καλά από την εμπειρία των μνημονιακών χρόνων, ότι αρκούν μερικά τηλέφωνα από το εξωτερικό, ώστε κάποιοι να… επανεκτιμήσουν καλύτερα την κατάσταση και να πάρουν πιο… ώριμες αποφάσεις.
Με τον ΣΥΡΙΖΑ στην τρίτη θέση, προφανώς είναι αδύνατη η συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ σε επίπεδο συγκυβέρνησης, αλλά και με τον ίδιο τον ΣΥΡΙΖΑ. Από τα υπόλοιπα κόμματα απομένει μόνο ο Βελόπουλος, αλλά ο Μητσοτάκης δεν δέχεται να γίνει πρωθυπουργός, ακούγοντας… κηρύγματα για τις επιστολές του… Ιησού ή για το πόσο καλό… παιδί είναι ο Πούτιν! Ο Μητσοτάκης ποτέ δεν ήταν υπέρ τέτοιων… λύσεων, οπότε το 2027 θα είναι μια χρονιά ορόσημο για τις πολιτικές εξελίξεις.
Το πολιτικό παίγνιο ανοίγει συνεχώς και όλα δείχνουν ότι θα σημειωθούν πολλές εκπλήξεις. Θετικές για κάποιους και αρνητικές για κάποιους άλλους. Αν το 2027 δεν προκύψει αυτοδύναμη κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, τότε οι αγορές θα αρχίσουν να… κλωτσάνε και αυτό θα έχει συνέπειες στην οικονομία. Μάλιστα, αν το κόστος αρχίζει και “φουσκώνει”, τότε όσο θα πλησιάζουμε προς το 2032, όπου πρέπει να αρχίσουμε να επιστρέφουμε τα δανεικά στους δανειστές μας, τότε, ο κίνδυνος σοβαρής διαταραχής στην οικονομία είναι κάτι παραπάνω από υπαρκτός και μπορεί να απαιτήσει νέες και ίσως… πρωτόγνωρες συμμαχίες. Αλλά, ποιος ζει και ποιος πεθαίνει μέχρι τότε…
