Σε εθνική τραγωδία έχει μετατραπεί το ζήτημα της εφαρμογής των μνημονίων στην Ελλάδα τα τελεύταία χρόνια. 80.000 αμβλώσεις το χρόνο και 10.000 αυτοκτονίες σε μια χώρα των 11εκατ. όπως είναι η Ελλάδα είναι ο απολογισμός του άτυπου αυτού πολέμου της ελληνική κοινωνίας με τα μνημόνια που από το 2010 έχουν καταλάβει τις ζωές μας.
Τα στοιχεία είναι αποκαλυπτικά και έρχονται να δείξουν αυτό που ολόκληρη η κοινωνία καταλαβαίνει. Δεν γίνεται να συνεχιστεί άλλο. Και στα θλιβερά αυτά στοιχεία έρχονται κάποιοι “πολιτικοί” να δηλώσουν, Ντάισελμπλουμ κράτα γρά, ΔΝΤ μην υποχωρήσεις, τα μνημόνια ήταν ευλογία,μαζί τα φάγαμε και άλλα πολλά που δείχνουν ότι κάποιοι για το μόνο που ενδιαφέρονται είναι η πολιτική και οικονομική τους επιβίωση και όχι η ανάπτυξη και η ευημερία της ελληνική κοινωνίας.
Τουλάχιστον 80.000 εκτρώσεις γίνονται κάθε χρόνο στην Ελλάδα, μία στις τέσσερις γυναίκες που κάνουν άμβλωση είναι έφηβη, ενώ η οικονομική κρίση οδηγεί ολοένα και περισσότερα ζευγάρια να βάζουν τέλος στις ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες.
Αυτό αναφέρουν οι διοργανωτές του 1ου Πανελλήνιου Σεμιναρίου Ψυχοσωματικής στην Μαιευτική Γυναικολογία με θέμα «Προσεγγίζοντας την ψυχική διάσταση της γυναίκας» που θα πραγματοποιήθηκε στις 13 Ιουνίου στη Θεσσαλονίκη.
Την ίδια στιγμή συγκλονίζει ο διοικητής του “Ελπίς”: “10.000 αυτοκτονίες σε 5 χρόνια”.
Βίντεο-συνέντευξη με τον διοικητή του νοσοκομείου Ελπίς, Θεόδωρο Γιάνναρο, αναρτήθηκε στη διαδικτυακή έκδοση της «Κορριέρε Ντέλλα Σέρα» με τίτλο «Δέκα χιλιάδες αυτοκτονίες σε πέντε χρόνια, η τελευταία ήταν του παιδιού μου»
«Από την αρχή της κρίσης, το 2011, έχασαν την ζωή τους περίπου 10.000 άτομα, αυτοκτόνησαν. Είναι μια μεγάλη πόλη, όχι ένα χωριουδάκι. Μια μεγάλη πόλη εξαφανίσθηκε από τον χάρτη, ο γιος μου ήταν ένας από αυτούς», δηλώνει στη συνέντευξη ο διοικητής του νοσοκομείου και προσθέτει: «Δεν ξέρω με ποιον τρόπο κάποιος μπορεί να εξηγήσει αυτό που συνέβη. Πολλά άτομα προσπάθησαν να αυτοκτονήσουν, αλλά τους έσωσαν, ενώ δέκα χιλιάδες έχουν ήδη πεθάνει», προσθέτει.
«Τώρα οι τράπεζες άρχισαν να παίρνουν τα σπίτια μας. Πόσους άλλους νεκρούς χρειάζονται για να καταλάβουν;» αναρωτιέται ο Θεόδωρος Γιάνναρος, αναφερόμενος στα χρέη των πολιτών, που είναι αποτέλεσμα της κρίσης, και συμπληρώνει: «Αυτή είναι μια ερώτηση στην οποία δεν είμαι σε θέση να απαντήσω. Το μόνο που ξέρω είναι ότι έχουμε όλοι την ίδια καρδιά, το ίδιο χαμόγελο, τα ίδια λυπημένα μάτια των ανθρώπων του υπόλοιπου κόσμου, αλλά είμαστε τόσο κλειστοί μέσα στην Ευρώπη».
«Αν στην Γερμανία ένα σκυλί πεθάνει με άσχημο τρόπο η είδηση προβάλλεται στις τηλεοράσεις και στις εφημερίδες. Είδατε να γίνεται αναφορά σε δέκα χιλιάδες άτομα που αυτοκτόνησαν; Δεν νομίζω, διότι αυτή την στιγμή η αξία της ανθρώπινης ζωής είναι τίποτα. Μπορώ μόνο να πω ότι ντρέπομαι που είμαι Ευρωπαίος» υπογραμμίζει, τέλος, στην συγκινητική του μαρτυρία, ο διοικητής του νοσοκομείου Ελπίς.
Αυτό είναι το success story που κάποιοι ανέφεραν; Αυτό είναι που θέλουν να συνεχιστεί και να είναι το μέλλον της κοινωνίας μας;
