Bασιλόπιτα
Ένιωσα παράξενα τη στιγμή που άνοιξα πάλι το παλιό τετράδιο. Ήθελα να βρω μια βασιλόπιτα.
Φτάνοντας όμως στη συνταγή που γύρευα, πρόσεξα πως πάνω στην κιτρινισμένη σελίδα ήταν κολλημένη, σε τρία σημεία, ζάχαρη άχνη. Θα πρέπει να είχαν μείνει εκεί από τον καιρό που η μάνα μου έφτιαχνε ακόμα αυτή τη βασιλόπιτα κι αυτό συνέβαινε όσο ήμουν ακόμα πολύ μικρή. Μετά υιοθετήσαμε τις έτοιμες. Θες γιατί είχε ανοίξει ένα πολίτικο ζαχαροπλαστείο στη γειτονιά μας, θες γιατί όλοι της λέγανε πως προτιμάμε την πολίτικη συνταγή με το μαχλέπι και το μαυροκούκι, τελικά την πείσανε να εγκαταλείψει την καλή συνήθεια της σπιτικής βασιλόπιτας.
[irp posts=”95720″ name=”Βασιλόπιτα: Μία ξεχωριστή συνταγή με τραχανά”]
Εκείνη τη γεύση όμως δεν την ξέχασα ποτέ. Φέτος, λοιπόν, που ήθελα να φτιάξω δική μου βασιλόπιτα την αναζήτησα. Ήμουν ανάμεσα σε τούτη εδώ και στη συνταγή της γιαγιάς μου, που προτιμούσε να την αποκαλεί αμυγδαλόπιτα, αλλά στάθηκε αδύνατο. Κάπως έτσι, με την αναζήτηση, πρόσεξα πως εκείνες οι στάμπες του βουτύρου πάνω στα καλλιγραφικά γράμματα της μάνας μου ήταν σκεπασμένες με ένα λεπτό στρώμα άχνης. Για μια στιγμή νόμισα πως ξαναζούσα τη σκηνή από το σημείο που πασπαλίζεις την βασιλόπιτα, που μόλις έβγαλες από το φούρνο με την άχνη. Και ξάφνου θυμήθηκα πόσο πολύ μου άρεσαν κάποτε όλες αυτές οι γιορτινές προετοιμασίες. Και βέβαια δεν άρεσαν μόνο σε μένα, που ήμουν πιτσιρίκι. Κι οι μεγάλοι τις αγαπούσαν γιατί μπορεί να μην το παραδέχονταν, αλλά τελικά για αυτούς λειτουργούσαν σαν προπαρασκευαστικές ασκήσεις γιορτινής διάθεσης. Σήμερα το συνειδητοποιώ, σήμερα που καταλαβαίνω πόσο δύσκολο είναι να αφήσεις πίσω τις έγνοιες σου και να αρχίσεις να χαίρεσαι, λες σε κούρδισε κάποιος. Προετοιμάζοντας όμως έστω κι ένα οικογενειακό γεύμα, στολίζοντας το τραπέζι, φροντίζοντας λίγο περισσότερο το φαγητό, μπαίνεις, σταδιακά, στο πνεύμα της γιορτής, αποκτάς ένα κοντινό στόχο, εφικτό να υλοποιήσεις. Και έτσι αρχίζεις να αισθάνεσαι λίγο πιο καλά, λίγο πιο χαρούμενος.
Βασιλόπιτα (Υλικά για 1 στρογγυλό ταψί Νο 30)
900 γρ. αλεύρι
450 γρ. ζάχαρη
6 κ.κ. μπέκιν πάουντερ
250 γρ. βούτυρο γάλακτος
375 ml γάλα
ξύσμα από 1 καλά βουρτσισμένο πορτοκάλι
1 λουβί βανίλια, ανοιγμένο κατά μήκος με τη λάμα ενός μαχαιριού
3 αβγά
ζάχαρη άχνη (για το πασπάλισμα της επιφάνειας της πίτας)
Ζεσταίνω ελαφρά το γάλα μαζί με τη βανίλια και το αφήνω να διαποτιστεί από το άρωμά της. Κοσκινίζω το αλεύρι σε μια λεκάνη, μαζί με τη ζάχαρη και το μπέκιν πάουντερ. Προσθέτω το βούτυρο, το ξύσμα και το γάλα στη λεκάνη και χτυπάω το μείγμα, για 2-3 λεπτά, με το σύρμα των αβγών ή με το μίξερ. Ρίχνω και τα αβγά και συνεχίζω το χτύπημα για άλλα 2 λεπτά.
Διπλώνω το φλουρί μου σε ένα αλουμινόχαρτο και το βυθίζω μες τη ζύμη. Μεταφέρω το μείγμα αυτό, που έχει την υφή πηχτού χυλού, σε ένα ελαφρά βουτυρωμένο ταψάκι και το τοποθετώ στη μεσαία σχάρα του φούρνου. Ψήνω τη βασιλόπιτα σε προθερμασμένο, στους 180 °С, για 1 περίπου ώρα.
Για να είμαι σίγουρη πως η βασιλόπιτα έχει ψηθεί μέχρι μέσα, όπως διαβάζουμε στο bostanistas.gr, την διαπερνάω με ένα ξύλινο καλαμάκι, το οποίο θα πρέπει να βγει εντελώς στεγνό από το εσωτερικό της. Την μεταφέρω σε μια πιατέλα και την πασπαλίζω με την άχνη, κοσκινίζοντάς την.
ΟΛΑ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΓΙΑ ΒΑΣΙΛΟΠΙΤΑ ΕΔΩ
