Εορτολόγιο: Δανιήλα, Δανιέλα, Δανιηλίτσα, Δανιήλ, Δανιήλος, Δανιέλος, Ντάνιελ Ανανίας, Νίνος * Αζαρίας Μισαήλ Διονύσιος, Διονύσης, Νιόνιος, Νύσης, Ντένης, Διονυσία, Διονυσούλα, Νύσα, Σίσσυ, Ντενίζ, Ντενίς * Ίακχος, Ίακχη.
17 Δεκεμβρίου: Άγιος Διονύσιος ο Νέος, ο Ζακυνθινός Αρχιεπίσκοπος Αιγίνης – Ο Άγιος Διονύσιος γεννήθηκε το 1547 μ.Χ. στο χωριό Αιγιαλός της Ζακύνθου. Το κατά κόσμον όνομά του ήταν Δραγανίγος ή Γραδενίγος Σιγούρος (ή Σηκούρο). Η οικογενειά του ήταν εύπορη και κατείχε μεγάλη έκταση γης, ενώ οι γονείς του συμμετέχοντας στους πολέμους των Βενετών κατά των Τούρκων απέκτησαν και αριστοκρατικό ιδίωμα. Ο πατέρας του λεγόταν Μώκιος και η μητέρα του Παυλίνα, ενώ είχε άλλα δύο αδέλφια τον Κωνσταντίνο και τη Σιγούρα. Σύμφωνα με τοπικές παραδόσεις της Ζακύνθου, που δεν επιβεβαιώνονται ιστορικά, ο Άγιος είχε για ανάδοχο τον Άγιο Γεράσιμο (βλέπε 16 Αυγούστου και 20 Οκτωβρίου).
ΕΟΡΤΟΛΟΓΙΟ ΕΔΩ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ
Ο Άγιος Διονύσιος, ανατράφηκε με τα διδάγματα του Ευαγγελίου. Έτσι γρήγορα διακρίθηκε στα γράμματα και την αρετή. Νωρίς, μόλις ενηλικιώθηκε, ασχολήθηκε με τη διδασκαλία του θείου λόγου, φροντίζοντας συγχρόνως να συντρέχει στην ανακούφιση των φτωχών. Κατόπιν έγινε μοναχός στη βασιλική Μονή των Στροφάδων, παίρνοντας το όνομα Δανιήλ, όπου ασκήθηκε στην αγρυπνία, την εγκράτεια και τη μελέτη των Γραφών.
Αργότερα ο Διονύσιος, θα χριστεί ιερέας παρά τις αρχικές του επιφυλάξεις λόγω της βαριάς ευθύνης της ιεροσύνης, από τον επίσκοπο Κεφαληνίας και Ζακύνθου, Θεόφιλο. Έπειτα, το 1577 μ.Χ., πήγε στην Αθήνα, για να βρει καράβι προκειμένου να ταξιδέψει στα Ιεροσόλυμα. Αλλά ο τότε αρχιερέας των Αθηνών, Νικάνορας, άκουσε κάποια Κυριακή το λαμπρό του κήρυγμα και μετά από πολλές παρακλήσεις τον έκανε επίσκοπο Αιγίνης, με την επίσημη κατόπιν έγκριση της Εκκλησίας Κωνσταντινούπολης, δίνοντας του το όνομα Διονύσιος.
Τα ποιμαντικά του καθήκοντα, επιτέλεσε άγρυπνα και άοκνα. Αναδείχτηκε διδάσκαλος, πατέρας και παιδαγωγός του ποιμνίου του. Η φήμη του είχε διαδοθεί παντού, αλλά αυτός παρέμενε απλός και ταπεινός.
Ασθένησε όμως από τους πολλούς κόπους και παραιτήθηκε. Γύρισε στη Ζάκυνθο, όπου μέχρι το 1579 μ.Χ. ήταν προσωρινός επίσκοπος. Μετά αποσύρθηκε στη Μονή της Θεοτόκου της Αναφωνητρίας, όπου ασκήτευε και με αγάπη κήρυττε και βοηθούσε τους κατοίκους του νησιού.
Οι οικογένειες Σιγούρου και Μονδίνου από διασωθέντα έγγραφα που ανάγονται στα αρχεία της Βενετίας, φαίνεται να είχαν θανάσιμο μίσος. Συμπλοκές μεταξύ των δυο οικογενειών συνέβαιναν διαρκώς. Σε μια από αυτές ο αδελφός του Αγίου, Κωνσταντίνος, δολοφονήθηκε. Στην προσπάθεια όμως να διαφύγει ο δολοφονός του Κωνσταντίνου αναζήτησε καταφύγιο στο μοναστήρι που βρισκόταν ο Άγιος, χωρίς όμως να γνωρίζει τη συγγένεια. Όταν ο δολοφόνος έφτασε στη Μονή, ερωτήθη από τον Διονύσιο, που ήταν ο ηγούμενος της Μονής, γιατί ζητεί καταφύγιο, αφού κανονικά δεν επιτρέπετο να εισέλθει. Ο ίδιος απάντησε πως τον κυνηγούσαν οι Σιγούροι, ενώ μετά από διαρκείς ερωτήσεις ομολόγησε πως δολοφόνησε τον Κωνσταντίνο Σιγούρο. Ο Διονύσιος παρά τη θλίψη του, όχι μόνο έκρυψε τον δολοφόνο αλλά και τον φυγάδευσε. Έτσι με αυτόν τρόπο κατάφερε να αποτρέψει ένα ακόμα έγκλημα και ταυτόχρονα να δώσει τη δυνατότητα μετανοίας στον δολοφόνο, παρά την πικρία για το χαμό του αδελφού του, δίνοντας ένα παράδειγμα συγχωρητικότητας και υψηλής εφαρμογής των Χριστιανικών ιδεωδών. Για τον λόγο μάλιστα αυτό ονομάστηκε και «Άγιος της Συγνώμης».
Ο Διονύσιος πέθανε σε βαθιά γεράματα, 17 Δεκεμβρίου 1622 μ.Χ. Τάφηκε στη Μονή Στροφάδων και κατά την εκταφή το λείψανό του βγήκε ευωδιαστό και αδιάφθορο.
Η αγιότητά του αναγνωρίσθηκε από το οικουμενικό πατριαρχείο το 1703 μ.Χ., αλλά στο νησί ένεκα του βίου του, αλλά και του λειψάνου του ετιμάτο ως άγιος αρκετά νωρίτερα.
Στις 24 Αύγούστου του 1717 μ.Χ. μετεκομίσθη το Σεπτό Σκήνωμά του στη Ζάκυνθο για να προστατευθεί από τους πειρατές. Αρχικά φυλάχτηκε στον Ιερό Ναό του Μετοχίου της Ι. Μονής, στο προάστιο Καλλιτέρος. Το 1764 μ.Χ. εναποτέθηκε οριστικά στην ομώνυμη Ιερά Μονή του, που έχτισαν oί Μοναχοί των Στροφάδων. Από τότε το Σεπτό Σκήνωμά του αποτελεί μέχρι σήμερα πόλο έλξεως χιλιάδων προσκυνητών και πηγή συνεχών ιάσεων και θαυμάτων.
Η ανακήρυξη του Αγίου Διονυσίου σαν Προστάτη της Ζακύνθου, αντί της Παναγίας της Σκοπιώτισσας και του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου, έγινε από την Κοινότητα Ζακύνθου ύστερ’ από το έτος 1758 μ.Χ. και πριν από το 1763 μ.Χ., όταν η Βενετσιάνικη Γερουσία ενέκρινε απόφαση του Προβλεπτή Ζακύνθου Φραγκίσκου Μανωλέσου, για την αναγνώριση σαν επίσημης ημέρας της 17ης Δεκεμβρίου κάθε χρόνου. Ως τότε, η επέτειος της Κοιμήσεως του Αγίου Διονυσίου (17 Δεκεμβρίου), θεσπισμένη από τη Συνοδική Έκθεση του 1703 μ.Χ., γιορταζόταν ανεπίσημα, με τη λιτανεία στην πόλη του ιερού Λειψάνου και πανηγύρι. Επίσης, ορίσθηκε να γιορτάζεται επίσημα και η 24η Αυγούστου, επέτειος της μετακομιδής του ιερού Λειψάνου από τα Στροφάδια στη Ζάκυνθο, με πανηγύρι και λιτανεία του Πολιούχου στην πόλη.
Ἀπολυτίκιον
Ἦχος α’. Τοῦ λίθου σφραγισθέντος.
Τῆς Ζακύνθου τὸv γόνον καὶ Αἰγίvης τὸν πρόεδρον, τὸv φρουρὸν μονῆς τὼv Στροφάδωv, Διοvύσιοv ἅπαντες, τιμήσωμεv συμφώνως οἱ πιστοί, βοῶντες πρὸς αὐτὸν εἰλικριvῶς· Tαῖς λιταῖς τοὺς τὴv σὴν μνήμην ἐπιτελοῦντας σῶσον καὶ βοῶντάς σοι· Δόξα τῷ σὲ δοξάσαντι Χριστῷ· δόξα τῷ σὲ θαυμαστώσαντι· δόξα τῷ δωρησαμένῳ σε ἡμῖv, πρέσβυν ἀκοίμητον.
Ερμηνεία
Ἂς τιμήσωμεν ὅλοι ὁμοῦ οἱ πιστοὶ τὸν Διονύσιον τὸν ἐκ Ζακύνθου καταγόμενον, τὸν ἐπίσκοπον τῆς Αἰγίνης, τὸν φύλακα τῆς ἱερᾶς Μονῆς τῶν Στροφαδων. Ἂς ψάλλωμεν πρὸς αὐτὸν εἰλικρινῶς· Σῷσον ἡμάς ἅγιε Διονύσιε, τους ἑορτάζοντας τὴν μνήμην σου δι’ ὕμνων και λιτανειῷν. Ἂς δοξάσωμεν καὶ τὸν δοξάσαντά σε εἰς ἡμας ἀκοίμητον πρεσβευτὴν καὶ μεσίτην πρὸς τὸν Θεόν. (Τα απολυτίκια, εκδότης Ιωάννης Ν. Σιδέρης, 1908)
Κοντάκιον
Ἦχος γ’. Ἡ Παρθένος σήμερον.
Ἑορτάζει σήμερον, τῶν Ζακυνθίων ἡ πόλις, ἑορτὴν χαρμόσυνον, σὺν τῇ μονῇ τῶν Στροφάδων, Αἴγιναν, τὴν ἐν Κυκλάσι προσκαλουμένη, ᾄσμασιν, ἀξιοχρέως συνευφημῆσαι, καὶ φαιδρῶς πανηγυρίσαι, τὸ κοινὸν κλέος, νῦν Διονύσιον.
Μεγαλυνάριον
Ήκεν εκ Στροφάδων ως θησαυρός, τη πόλει Ζακύνθου, το Σον Λείψανον το σεπτόν, και καταπλουτίζει, θαυμάτων ενεργείας, των ευσεβών τα στίφη, ω Διονύσιε.
Ὁ Οἶκος
Σιγησάτωσαν, ἤδη σιγησάτωσαν οἱ μέχρι δεῦρο σφαλερῶς λέγοντες, μὴ εἶναι τῇ θεοσώστῳ Ζακύνθῳ τὸν οἰκεῖον προστάτην, καὶ πρὸς Θεὸν πρέσβυν θερμότατον, καθὰ καὶ ἐν πολλαῖς τῶν ἐπισήμων πόλεων καὶ χωρῶν ὀρθοδόξων. Ἔνεστι γὰρ καὶ μάλα καλῶς ὁ σεπτὸς ἐν Ἱεράρχαις Διονύσιος, ὁ θαυμαστὸς Αἰγίνης πρόεδρος, ταύτης δὲ γόνος εὐκλεὴς καὶ θρέμμα ἀξιέπαινον. Οὐκέτι λοιπὸν ζηλοῖ Ζάκυνθος ἡ εὐδαίμων Κεφαλληνίαν καὶ Κέρκυραν, τὰς φίλας γείτονας, διὰ τὸ αὐτὰς μέγα σεμνύνεσθαι ἐπὶ τοῖς θείοις καὶ ἱεροῖς λειψάνοις Γερασίμου τε καὶ Σπυρίδωνος, ἀλλοδαποῖς τυγχάνουσιν, ἀλλ’ ἐκείνας μὲν προσφιλῶς συγκαλεῖται πρὸς φαιδρὰν πανήγυριν τοῦ ἰδίου αὐτόχθονος, ὥσπερ δὴ καὶ προσφόρως τὴν ἐν Κυκλάσι προσφωνεῖ Αἴγιναν, σὺν τῇ πανσέπτῳ τῶν Στροφάδων Μονῇ, τῇ τὸ θεῖον καὶ ἱερὸν αὐτοῦ σκῆνος εὐτυχῶς θησαυρισάσῃ, τοῦ ἀξίως εὐφημῆσαι καὶ φαιδρῶς πανηγυρίσαι, τὸ κοινὸν κλέος, νῦν Διονύσιον.
Κάθισμα
Ἦχος α’. Τὸν τάφον σου Σωτὴρ.
Ἀγάπης τῷ δεσμῷ, συντεθεὶς θεοφόρε, διέλυσας τρανῶς, τὴν κακίαν τῆς ἔχθρας· φονέα γὰρ συγγόνου σου, πεφευγότα τῇ σκέπῃ σου, μὴ εἰδότα σε, τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ εἶναι, δίκης ἔσωσας, ἐπικειμένου θανάτου, καὶ σῶον ἀπέστειλας.
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ
497 π.Χ. – Εορτάζονται στην αρχαία Ρώμη τα πρώτα Σατουρνάλια.
546 – Πολιορκία της Ρώμης: Οι Οστρογότθοι με επικεφαλής τον Τωτίλα λεηλατούν τη Ρώμη, δωροδοκώντας τη βυζαντινή φρουρά.
920 – Ο Ρωμανός Α´ γίνεται συναυτοκράτορας του ανήλικου Κωνσταντίνου Ζ΄
942 – Δολοφονείται ο Γουλιέλμος Α΄ της Νορμανδίας.
1538 – Ο Πάπας Παύλος Γ΄ αφορίζει τον Ερρίκο Η΄ της Αγγλίας.
1718 – Η Μεγάλη Βρετανία κηρύσσει πόλεμο στην Ισπανία.
1777 – Αμερικανική Επανάσταση: Η Γαλλία αναγνωρίζει επίσημα τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής.
1819 – Ο Σιμόν Μπολίβαρ ανακηρύσσει την ανεξαρτησία της Μεγάλης Κολομβίας στην Ανγκοστούρα (σημερινή Σιουδάδ Μπολίβαρ στη Βενεζουέλα).
1837 – Πυρκαγιά στα Χειμερινά Ανάκτορα της Αγίας Πετρούπολης σκοτώνει 30 φρουρούς.
1862 – Αμερικανικός Εμφύλιος Πόλεμος: Ο στρατηγός Οδυσσεύς Γκραντ εκδίδει διαταγή, σύμφωνα με την οποία εκδιώχνονται οι Εβραίοι από μέρη του Τενεσί, του Μισισίπι και του Κεντάκι.
1865 – Πρεμιέρα της Ημιτελούς Συμφωνίας του Φραντς Σούμπερτ στη Βιέννη.
1892 – Εκδίδεται το πρώτο τεύχος του περιοδικού Vogue.
1903 – Οι αδελφοί Ράιτ πραγματοποιούν με το Φλάιερ την πρώτη ελεγχόμενη, μηχανοκίνητη και βαρύτερη από τον αέρα πτήση, στο Κίτι Χόουκ (Βόρεια Καρολίνα).
1919 – Η Ουρουγουάη γίνεται συμβαλλόμενο μέρος της συνθήκης περί πνευματικής ιδιοκτησίας του Μπουένος Άιρες.
1935 – Πρώτη πτήση του Douglas DC-3.
1938 – Ο Ότο Χαν ανακαλύπτει την πυρηνική σχάση των βαρέων στοιχείων του ουρανίου, που είναι η επιστημονική και τεχνολογική βάση της πυρηνικής ενέργειας.
1939 – Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος: Ναυμαχία του Ρίβερ Πλέιτ. Το γερμανικό θωρηκτό Άντμιραλ Γκραφ Σπέε αυτοβυθίζεται από τον πλοίαρχο Χανς Λάνγκσντορφ έξω από το Μοντεβιδέο.
1943 – Με την κατάργηση του νόμου του 1882 και τη θέσπιση νέου νόμου, όλοι οι Κινέζοι επιτρέπεται και πάλι να γίνουν πολίτες των Ηνωμένων Πολιτειών.
1944 – Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος: Μάχη των Αρδεννών. Σφαγή στο Μαλμεντύ. Αμερικανοί αιχμάλωτοι πολέμου εκτελούνται από τα Waffen-SS του Γιόαχιμ Πάιπερ.
1960 – Στρατεύματα πιστά στον αυτοκράτορα Χαϊλέ Σελασιέ Α΄ στην Αιθιοπία συντρίβουν το πραξικόπημα που ξεκίνησε στις 13 Δεκεμβρίου, επιστρέφοντας την εξουσία στον ηγέτη τους μετά την επιστροφή του από τη Βραζιλία. Ο Χαϊλέ Σελασιέ απαλλάσσει τον γιο του από οποιαδήποτε κατηγορία.
1960 – Συντριβή C-131 στο Μόναχο: Σκοτώνονται 20 επιβάτες και πλήρωμα του αεροπλάνου καθώς και 32 άτομα στο έδαφος.
1960 – Έναρξη των εργασιών για την κατασκευή του φράγματος και του υδροηλεκτρικού εργοστασίου στα Κρεμαστά του Αχελώου.
1961 – Πυρκαγιά ξεσπά κατά τη διάρκεια παράστασης τσίρκου στο Νιτερόι της Βραζιλίας, σκοτώνοντας περισσότερα από 500 άτομα.
1967 – Ο πρωθυπουργός της Αυστραλίας Χάρολντ Χολτ εξαφανίζεται κολυμπώντας κοντά στο Πορτ Σι στη Βικτώρια (Αυστραλία) και θεωρείται ότι πνίγηκε.
1970 – Διαδηλώσεις στην Πολωνία: Στην Γκντίνια, στρατιώτες ανοίγουν πυρ εναντίον εργαζομένων που εξέρχονταν από τα τρένα, σκοτώνοντας δεκάδες άτομα.
1973 – Τριάντα επιβάτες σκοτώνονται σε επίθεση Παλαιστίνιων τρομοκρατών στο αεροδρόμιο της Ρώμης-Φιουμιτσίνο.
1981 – Ο Αμερικανός ταξίαρχος Τζέιμς Λι Ντόζιερ απάγεται στη Βερόνα από τις Ερυθρές Ταξιαρχίες.
1989 – Ρουμανική Επανάσταση: Οι διαδηλώσεις συνεχίζονται στην Τιμισοάρα της Ρουμανίας, με τους εξεγερμένους να εισέρχονται στο κτίριο της περιφερειακής επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος της Ρουμανίας και να προσπαθούν να του βάλουν φωτιά.
1989 – Προβάλλεται το πρώτο επεισόδιο της τηλεοπτικής σειράς The Simpsons.
1997 – Αεροσκάφος τύπου Γιάκοβλεφ της Aerosvit Airlines, με προορισμό τη Θεσσαλονίκη, συντρίβεται στα Πιέρια Όρη.
2002 – Β΄ Πόλεμος του Κονγκό: Τα κονγκολέζικα κόμματα υπογράφουν ειρηνευτική συμφωνία που προβλέπει μεταβατική κυβέρνηση και εκλογές εντός δύο ετών.
Γεννήσεις
1554 – Ερνέστος της Βαυαρίας, αρχιεπίσκοπος της Κολωνίας
1706 – Εμιλί ντυ Σατλέ, Γαλλίδα μαθηματικός και φυσικός
1745 – Τζέιμς Τίτλερ, Σκωτσέζος εγκυκλοπαιδιστής και αεροπόρος
1734 – Μαρία Α΄, βασίλισσα της Πορτογαλίας
1749 – Ντομένικο Τσιμαρόζα, Ιταλός συνθέτης
1770 – Λούντβιχ βαν Μπετόβεν, Γερμανός συνθέτης
1797 – Τζόζεφ Χένρι, Αμερικανός φυσικός
1900 – Κατίνα Παξινού, Ελληνίδα ηθοποιός
1903 – Έρσκιν Κάλντγουελ, Αμερικανός συγγραφέας
1905 – Σίμο Χέιχε, Φινλανδός σκοπευτής
1911 – Αντρέ Κλαβό, Γάλλος τραγουδιστής
1923 – Γιάροσλαβ Πέλικαν, Αμερικανός ιστορικός και λόγιος
1925 – Ζακ Μπορέλ, Γάλλος συγγραφέας
1936 – Πάπας Φραγκίσκος
1947 – Τριαντάφυλλος Μηταφίδης, Έλληνας πολιτικός
1949 – Ντούσαν Μιτόσεβιτς, Σέρβος ποδοσφαιριστής
1949 – Πωλ Ρότζερς, Άγγλος τραγουδιστής
1971 – Λάντο Γκουργκενίτζε, Γεωργιανός πολιτικός
1973 – Κώστας Γκατσιούδης, Έλληνας ακοντιστής
1973 – Γρηγόρης Αρναούτογλου, Έλληνας παρουσιαστής
1974 – Τζιοβάνι Ριμπίζι, Αμερικανός ηθοποιός
1975 – Μίλα Γιόβοβιτς, Ουκρανή ηθοποιός και μοντέλο
1976 – Πατρίκ Μιλέρ, Ελβετός ποδοσφαιριστής
1977 – Οξάνα Φιόντοροβα, Ρωσίδα μοντέλο
1978 – Μάνι Πακιάο, Φιλιπινέζος πυγμάχος και πολιτικός
1980 – Ρόναλντ Γκαρσία, Βολιβιανός ποδοσφαιριστής
1980 – Αλεξάνδρα Παπαγεωργίου, Ελληνίδα σφυροβόλος
1982 – Στεφάν Λάσμε, Γκαμπονέζος καλαθοσφαιριστής
1983 – Κωστής Τζωρτζακάκης, Έλληνας δημιουργός κόμικς
2002 – Στεφανία Λυμπερακάκη, Ελληνίδα τραγουδίστρια
2007 – Ιάκωβος, Υποκόμης του Σέβερν
Θάνατοι
942 – Γουλιέλμος Α΄, δούκας της Νορμανδίας
1187 – Πάπας Γρηγόριος Η΄
1195 – Βαλδουίνος Ε΄, κόμης του Αινώ
1273 – Τζελαλεντίν Ρουμί, Πέρσης θεολόγος και ποιητής
1622 – Άγιος Διονύσιος Ζακύνθου
1830 – Σιμόν Μπολίβαρ, Βενεζουελανός στρατιωτικός και πολιτικός
1847 – Μαρία Λουίζα, δούκισσα της Πάρμας
1857 – Φράνσις Μποφόρ, Ιρλανδός υδρογράφος
1907 – Ουίλιαμ Τόμσον, Ιρλανδός φυσικός
1909 – Ετέμ Πασάς, Οθωμανός στρατιωτικός
1909 – Λεοπόλδος Β΄, βασιλιάς του Βελγίου
1932 – Μίνως Ζώτος, Έλληνας ποιητής
1947 – Γιοχάνες Νίκολαους Μπρόνστεντ, Δανός χημικός
1947 – Χρίστος Τσιγγιρίδης, Έλληνας μηχανικός
1956 – Ευθύμιος Καούδης, Έλληνας οπλαρχηγός
1964 – Βίκτορ Φραντς Ες, Αυστριακός φυσικός
1977 – Αγήνωρ Αστεριάδης, Έλληνας ζωγράφος
1981 – Αντίοχος Ευαγγελάτος, Έλληνας συνθέτης
1981 – Μεχμέτ Σέχου, Πρωθυπουργός της Αλβανίας
1987 – Μαργκερίτ Γιουρσενάρ, Γαλλίδα συγγραφέας
2005 – Σβέρε Στένερσεν, Νορβηγός σκιέρ
2009 – Τζένιφερ Τζόουνς, Αμερικανίδα ηθοποιός
2010 – Ντον Βαν Βλιτ, Αμερικανός τραγουδιστής
2011 – Σεζάρια Έβορα, τραγουδίστρια από το Πράσινο Ακρωτήριο
2011 – Κιμ Γιονγκ Ιλ, Βορειοκορεάτης πολιτικός
2011 – Δημήτρης Σαραντάκος, Έλληνας συγγραφέας
2021- Μίμης στεφανάκος Έλληνας ηθοποιός και ποδοσφαιριστής
