Τα πιο καλά κρυμμένα “μυστικά” της Ελλάδας για τις καλοκαιρινές μας διακοπές: 24 tips για διαμονή, διασκέδαση…
1. “Freedom”
Κέδρος, Δονούσα: Κοντά στη χώρα, με εύκολη πρόσβαση και μπαράκι που σερβίρει day and night. Οι καβάντζες σκιάς είναι παρμένες από το… ιταλικό λόμπι και η παραλία είναι πυκνοκατοικημένη, αλλά όλοι μοιάζουν να διασκεδάζουν. Μην ισχυριστείς πως κάνεις ελεύθερο camping, γιατί δεν κολλάει με το frappucino που παραγγέλνεις κάθε πρωί από το bar.
2. Ευ τέρπειν
«Τέρψη» – Σκόπελος (προς Στάφυλο μεριά ντε): Ενδεχομένως να μην βρείτε τραπέζι εύκολα αλλά αξίζει η αναμονή στην Τέρψη για να δοκιμάσετε το καλύτερο κοτόπουλο που θα λιώσει στο στόμα σας. Η μυστική συνταγή της γέμισης και της σάλτσας που λειτουργεί ως συνοδευτικό θα αποζημιώσουν και τον πιο απαιτητικό ουρανίσκο.
3. Αθάνατα 80’s
Ίος: Περίπου 10 ζευγάρια καλοσχηματισμένα μαυρισμένα πόδια λικνίζονται σαγηνευτικά στην μπάρα της εμβληματικός Disco 69 της Ίου κάθε βράδυ. Έτοιμα για να βαδίσουν στην οδό της…απώλειας, περιμένουν τους τολμηρούς που θα φτάσουν μια ανάσα από τον παράδεισο.
4. On fire
Τυρί σαγανάκι σίγουρα έχουμε φάει όλοι, κάθε φορά που βρισκόμαστε σε κάποια ταβέρνα, είτε είμαστε σε διακοπές είτε όχι. Σαν το σαγανάκι όμως που έχει η ταβέρνα στην παραλία της Λάμπης στην Πάτμο, σίγουρα δεν έχουμε ξαναφάει πουθενά. The best ever! Γιατί δεν είναι ένα απλό σαγανάκι, είναι ένα σαγανάκι φλαμπέ! Ω ναι, σου το φέρουν αναμμένο και το τρως πριν ακόμα προλάβει να σβήσει, γιατί είναι απίστευτο. Μου τρέχουν τα σάλια και μόνο που το σκέφτομαι.
5. Για καλοφαγάδες
Στο Σίμο, στην Κατωμεριά της
Τζιας
θα τρελαθείς με τις τοπικές σπεσιαλιτέ όπως τα χειροποίητα λουκάνικα, τηγανιά, πασπαλά (χοιρινά παϊδάκια με αυγά και ντομάτα), το λόζε (χοιρινό παστό)
6. Ουζομεζέδες αφ’ υψηλού
Σέριφος: Η Χώρα της Σερίφου είναι ομολογουμένως από τις καλύτερες των Κυκλάδων. Ανέβα με την πρώτη ευκαιρία, γιατί η Χώρα είναι ψηλά, και πιες ουζάκι ή μπυρίτσα στα μαγαζιά της πλατείας, μπροστά από το Δημαρχείο. Όλα τα λεφτά!
7. Πανηγυρτζούδες και πανηγυρτζήδες
Αστυπάλαια: Το καλύτερο πανηγύρι του δεκαπευνταύγουστου λαμβάνει χώρα στην αυλή του κάστρου της Αστυπάλαιας. Ζωντανή μουσική, τοπικοί μεζέδες, άφθονο κρασί και μπύρα και το κέφι στα ουράνια. Η μεγαλύτερη μάζωξη νεαρόκοσμου σε πανηγύρι που έχετε δει ποτέ. Οι εορτασμοί ξεκινούν από νωρίς το απόγευμα στο λιμάνι, με διάφορα παιχνίδια.
8. To πιο “Μαίρη Χρονοπούλου” resto-σκηνικό
Χανιά: Από το «Θαλασσινό Αγέρι» στο Ταμπακαριά στα Χανιά λείπουν μόνο οι χρωματιστές γιρλάντες. Για μια στιγμή σκιάχτηκα μήπως και βγει ο Φίνος να πάρει παραγγελίες από όλα τα τραπέζια που σχεδόν αρμένιζαν πάνω στο κύμα. Οι ντόπιοι με πήγαν, παρήγγειλαν, με πότισαν και τελικά πλήρωσαν. Δεν ξόφλησα –ακόμη- τον ανοιχτό λογαριασμό μαζί τους, ούτε και με τη γεύση από τις ρακές, την αχινοσαλάτα και τα σταμναγκάθια που μυρίζαν σαν κορίτσια στον ήλιο.
9. Τα πιο μύδια απ’ τα μύδια
Γλυφονέρι, Γλυφονέρι, Θάσος (μη ρωτάτε περισσότερα): Από την πρώτη φορά που έριξα μισό φούρνο ψωμί μέσα στο ζουμί τους, τον ικετεύω για τη συνταγή και μου απαντά μονότονα και το ίδιο υπομονετικά όπως πριν δώδεκα χρόνια : “φρέσκια ντομάτα και δέκα χορταρικά και βοτάνια που μαζεύει η μάνα μου”. Την οποία και θα απαγάγω οσονούπω κι ας βρεθεί δικαστήριο να μη με αθωώσει με παράσημο.
10. Ένας λίθος… μόνος
Μια απέραντη παραλία, μόλις 8 χιλιόμετρα από την πόλη της Πρέβεζας (στο δρόμο προς Ηγουμενίτσα). Το Μονολίθι, λόγω της μεγάλης του έκτασης, ικανοποιεί όλα τα γούστα, και τους μοναχικούς που θέλουν να κάνουν το μπάνιο τους ανενόχλητοι, αλλά και όσους θέλουν κόσμο και μουσική. Μπροστά σας απλώνεται η κρυστάλλινη θάλασσα του Ιονίου και πίσω σας ένα πυκνό, παρθένο δάσος.
11. Θέα αφ’ υψηλού
Ανεβείτε περπατώντας στο κάστρο της Πάργας και θαυμάστε τη θέα από ψηλά. Η γραφικότητα σε όλο της το μεγαλείο, με το νησάκι από τη μια πλευρά να ξεπροβάλλει επιβλητικό μέσα από τη θάλασσα και με την πόλη της Πάργας, από την άλλη, χτισμένη ανάμεσα από τα καταπράσινα βουνά. Η θέα γίνεται ακόμα πιο μαγευτική όταν πέφτει το φως του ήλιου.
12. Απέραντο γαλάζιο
Το Κάθισμα στη Λευκάδας βρίσκεται 10 χιλιόμετρα από την πόλη της Λευκάδας. Μια καταγάλανη θάλασσα, μια λευκή αμμώδης παραλία και ένα επιβλητικό βουνό στο background συνθέτουν το τοπίο στο Κάθισμα, μια από τις ωραιότερες παραλίες του κοσμοπολίτικου νησιού.
13. Ιόνια κύματα
Η παραλία της Βασιλικής στη Λευκάδα συγκαταλέγεται ανάμεσα στις δέκα καλύτερες του κόσμου και στις τρεις καλύτερες της Ευρώπης, μαζί με την παραλία του Αη Γιάννη στη Γαύδο. Κρύβει όμως και συγκινήσεις για τους φίλους των θαλάσσιων σπορ: Κύματα ιδανικά για wind-surf. Και όποιος wind surfer δεν πάει εκεί δεν είναι φίλος του αθλήματος.
14. Απέραντο γαλάζιο μέρος βου και άλλες απολαύσεις
Κάστρο,
Σίφνος
: Δεν θα ξεχάσω ποτέ τη θέα που είχε το σπιτάκι που είχα μείνει στο Κάστρο της Σίφνου το 1995. Αυτό και την καπαροσαλάτα στον Αρτεμώνα. Εντάξει και τα πήλινα τους. Εντάξει και τα ψάρια που έψηνε στην παραλία ο ανώνυμος ψαράς. Εντάξει και…
15. Ένα καλά κρυμμένο μυστικό
Πολυλίμνι, Μεσσηνία: Το πιο όμορφο μυστικό της Πελοποννήσου είναι το Πολυλίμνι. Λίγο μετά τη Μεσσήνη, στο δρόμο προς την Πύλο, στην καρδιά της Μεσσηνίας κι όμως πρόκειται για… καταρράκτες. Περπατάς σε μονοπάτι χαραγμένο πάνω σε βράχους, ανάμεσα σε κάθε λογής βλάστηση και μικρές λιμνούλες. Μετά από 150 μέτρα πεζοπορία, φτάνεις στη μαγεία. Μια απύθμενη λίμνη, με διαστάσεις όσο ένα γήπεδο μπάσκετ, με απίστευτα κρύο νερό και κόσμο να χαλαρώνει κάνοντας βουτιές από τα 5 και 10 μέτρα.
16. Πιο τυρκουάζ δε γίνεται
Παραλία Σίμου, Ελαφόνησος: Έχω δει γαλαζοπράσινα νερά και στο παρελθόν. Έχω ακούσει για άσπρη αμμουδιά. Τα έζησα, όμως, για πρώτη φορά στον μικρό Σίμο στην Ελαφόνησο. Στην πιο… χαλαρή παραλία της Ελλάδος μόνο ένα πράγμα “επιβάλλεται”: να μείνεις όλη μέρα εκεί για να χορτάσεις μπάνιο!
17. Mohito special λέμε…
Θρούμπι, Σπέτσες: Επειδή το νησί δεν είναι μόνο γνωστό ως ο προορισμός διακοπών της γενιάς του… msn κι η ως πατρίδα της Μπουμπουλίνας, απαιτείται μια επίσκεψη στο μπαρ “Θρούμπι” στο Παλιό Λιμάνι. Το καλύτερο Mojito του Αργοσαρωνικού (τουλάχιστον), αλλά και μια μεγάλη ποικιλία από πετυχημένη κοκτέιλ. Μουσική; Διαφορετική. Κόσμος; Για όλα τα γούστα.
18. Σπαλομπριζόλα στο ηλιοβασίλεμα
Τρουλάκι,
Σίφνος
: Το εστιατόρειο “Sunset” βρίσκεται στη μέση του πουθενά. Για την ακρίβεια βρίσκεται στη μέση του δρόμου προς τη Χερσόνησο. (Όχι ότι η Χερσόνησος είναι για… πουθενά). Όπως λέει και το όνομα πρέπει να πας στο σούρουπο. Και να βλέπεις τον ήλιο να χάνεται από τον ουρανό, όπως η σπαλομπριζόλα στο πιάτο.
19. Στο χείλος του γκρεμού
Έγκρεμνοι, Λευκάδα: Σαν βγεις στον πηγαιμό για τη… Λευκάδα, μην παραλείψεις να κάνεις το μπανάκι σου στους Εγκρεμνούς. Μπορεί, βέβαια τα σχεδόν χίλια σκαλοπάτια που χρειάζεται να κατέβεις-και να ανέβεις μετά- να αποτελούν έναν ανασταλτικό παράγοντα, αλλά τα νερά που θα αντικρίσεις αξίζουν την ταλαιπωρία.
20. Γύρω-γύρω Μήλος
Mήλος: Αν ήδη κλείσατε για Mήλο -αν δεν κλείσατε ξεχάστε το αυγουστιάτικα- μην παραλείψετε να κάνετε το γύρο του νησιού με τη «Χρυσοβαλάντου». Όχι δεν πρόκειται για την πιο σέξι Μηλιότισσα ξεναγό αλλά για το καταμαράν που θα σας πάει σε παραλίες που δεν βάζει νους. Και όχι δεν μπορείτε να φτάσετε με αυτοκίνητο.
21. Πέτρινα χρόνια
Μάνη: Αν θέλετε να κάνετε ένα ταξίδι στο χρόνο -προς τα πίσω εννοείται, να μείνετε στο πιο όμορφο πέτρινο ξενοδοχείο με θέα τη θάλασσα και να νιώσετε Μανιάτες τότε κάντε ένα τηλέφωνο στο
Κυρίμαι
. Βρίσκεται στο Γερολιμένα της Μάνης και χωρίς να αδειάζει τις τσέπες των επισκεπτών συγκαταλέγεται στα καλύτερα ξενοδοχεία της ελλάδας.
22. Απέραντο γαλάζιο μέρος γου και αυτή τη φορά the real thing
Αμοργός: Αν ο Λικ Μπεσόν δεν είχε γυρίσει το απέραντο γαλάζιο στην Αμοργό δεν θα την ήξερε κανείς. Αν όμως η Αμοργός δεν είχε τα νερά που έχει τότε και ο Λικ Μπεσόν θα είχε πάει αλλού. Στα must see του νησιού το μοναστήρι της Παναγιάς της Χοζοβιώτισας και το ρακόμελο, κοινώς αμόργιον, που θα σας κεράσουν οι μοναχοί. Απέραντο γαλάζιο – the real thing- ακριβώς από κάτω στα βράχια και στην Αιγιάλη. Τέλος!
23. Μικρές -στο μάτι- Κυκλάδες reloaded
Λειβάδι Δονούσα: Η ομορφότερη παραλία του νησιού και όμως με το λιγότερο κόσμο. Μάλλον γιατί η πρόσβαση είναι δυσκολότερη. Από τη Μερσήνι ακολουθείς ένα κλασσικό κυκλαδίτικο μονοπάτι. Αν δεν καπνίζετε 4 πακέτα τη μέρα και αντέχετε την ανάβαση πάτε με τα πόδια. Αν πάλι όχι υπάρχει και καραβάκι που περνά 2 φορές τη μέρα (μη βασίζεστε σε αυτό πάντως). Πριν κατέβεις για να στήσεις σκηνή έχε μαζί σου τις βασικές προμήθειες.
Και Save the best for last
24. Καραβέλα
Παλαιόχωρα Χανίων: Υπάρχει λόγος για να κάνετε τα 70 χιλιόμετρα από τα Χανιά, σε συνθήκες ράλι μέσα από τα βουνά της Κρήτης και να καταλήξετε στην Παλαιόχωρα; Ναι! Υπάρχει λόγος σοβαρός! Λέγεται
Καραβέλα
: Φαγκριά, τσιπούρες και σαργοί έτοιμοι να πηδήξουν πίσω στη θάλασσα, μεγάλοι όσο και ο πήχης σας -με το συμπάθιο- και σε τιμές ψαρά. Θα φάτε και τα μάτια από τα ψάρια, θα πιείτε ουζάκι δίπλα στη θάλασσα, θα (ξανά)φάτε σφακιανές πίτες σε μέγεθος κέικ και μόνο αν είστε πολύ δυνατός φαγάς θα γυρίσετε την ίδια μέρα στα Χανιά. Ε, και αν δεν γυρίσετε… μείνετε εκεί!
