ΔΟΛ
Συγκέντρωση διαμαρτυρίας πραγματοποιούν, αυτή την ώρα έξω από τα γραφεία του ΔΟΛ η Ομοσπονδία Τύπου – Χάρτου, η Ένωση Φωτορεπόρτερ Ελλάδας, η Πανελλαδική Ένωση Λιθογράφων, η Ένωση Τεχνικών Ελληνικής Ραδιοφωνίας και το ΠΑΜΕ Τύπου και ΜΜΕ.
Αυτό που ζητούν είναι η καταβολή των δεδουλευμένων των εργαζομένων -ανεξάρτητα από σχέση εργασίας, ειδικότητα και συνδικαλιστική εκπροσώπηση, περιλαμβανομένων και εκείνων από τους εργαζόμενους που σήμερα βρίσκονται σε επίσχεση εργασίας- αλλά και τη διασφάλιση των θέσεων εργασίας και των δικαιωμάτων τους.
Την περασμένη Παρασκευή το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών αποφάσισε να παραμείνει ενεργός, μέχρι την έκδοση της απόφασης σχετικά με την αίτηση των τραπεζών για το καθεστώς ειδικής διαχείρισης, ο τραπεζικός λογαριασμός με τον οποίο εξασφαλίζεται η ρευστότητα για την κάλυψη των λειτουργικών εξόδων του οργανισμού και η μισθοδοσία των εργαζομένων.
Ωστόσο, όπως αναφέρει σε σχετική ανακοίνωσή της η Πανελλαδική Ένωση Λιθογράφων αυτή η απόφαση δεν είναι τίποτα άλλο παρά “τυράκι στη φάκα που έχει στηθεί από καιρό και που οδηγεί σε «αργό θάνατο» κάθε εργαζόμενο αυτόν και την οικογένεια του. Δεν είναι τίποτε άλλο από την ομηρία που τον κρατάνε για μεγάλο διάστημα και που επιτρέπουν σαν ασθενή να του ανοιγοκλείνουν τον «ορό» ίσα-ίσα για να τον κρατάνε ζωντανό και για όσο τον χρειάζονται για τα επιχειρησιακά τους σχέδια”.
[irp posts=”115714″ name=”Βακάκης- Jumbo 2017:Καταγγελία σοκ από εργαζόμενους- Το πένθος …δεν εμπόδισε απολύσεις”]
Στην ίδια ανακοίνωση τονίζεται ακόμη: “Όσο περνάει ο χρόνος και όσο ακουμπάμε και αναμένουμε σε αυτά τα «σχέδιά τους», τόσο θα επιβαρύνετε και η δικιά μας θέση απέναντι σε κάθε εργασιακό μας δικαίωμα και σε κάθε διεκδίκησή μας.
Η γραμμή της αναμονής, της διαβούλευσης της «εργασιακής ειρήνης», η αυταπάτη ότι τα συμφέροντα των εργαζομένων μπορεί να ταυτιστούν με αυτά της επιχειρηματικότητας ενός «νέου επενδυτή» και των τραπεζών είναι παγίδα για κάθε εργαζόμενο που σέβεται τον εαυτό του και την εργασία του. Είναι εκ δια μέτρου αντίθετα και καταστροφικά για όλους τους συναδέλφους.
Γι’ αυτό και τώρα, έστω και στο και πέντε, μπορούμε να βγάλουμε συμπεράσματα και να πάρουμε τις αποφάσεις μας ώστε να διεκδικήσουμε μαζικά και μαχητικά τα βασικά αιτήματά μας”.
