“Δεν υπάρχει τίποτε πιο άνισο από την ίση μεταχείριση των ανίσων” Αυτή η περίπλοκη φράση του Αριστοτέλη μπορεί να αποτελέσει ερέθισμα για προβληματισμό με αφορμή την κραυγαλέα ανισότητα με την οποία η πολιτισμένη Δύση αντιμετωπίζει ένα τρομοκρατικό χτύπημα στην Ευρώπη με ένα αντίστοιχο στην Ασία ή την Αφρική.
Οι γελοίες εκδηλώσεις αλληλεγγύης με τους φωτισμούς κτιρίων συμβόλων της Γηραιάς Ηπείρου, όπως ο Πύργος του Άιφελ ή η πύλη του Βραδιμβούργου, στα χρώματα της βελγικής σημαίας συναγωνίζονται σε ανοησία τα αντιστοίχως σημαιοστολισμένα προφίλ στo facebook.
Όταν όμως ένας καμικάζι ανατινάζεται στην Υεμένη ή μια βόμβα σκάει στο Πακιστάν με αποτέλεσμα λουτρό αίματος, η Δύση συνεχίζει να πίνει αδιάφορα το μαρτίνι της…
Τα…κόλλυβα της αλληλεγγύης των Δυτικών πληρώνονται μονάχα με ευρώ ή δολάρια.
Απόδειξη της μηδαμινής σημασίας που δίνει η Δύση σε τρομοκρατικά χτυπήματα σε Ασία ή Αφρική είναι η σύγκριση των Βρυξελλών με την Άγκυρα ή με τη Λαχόρη χθες.
Στις 13 Μαρτίου, ένα παγιδευμένο αυτοκίνητο εξερράγη στην Άγκυρα, σκοτώνοντας 34 ανθρώπους και τραυματίζοντας 125. Μετά από λίγες μόνο μέρες η τρομοκρατία επέστρεψε στην Ευρώπη σκοτώνοντας 31 ανθρώπους και τραυματίζοντας πάνω από 200 στις Βρυξέλλες.
Σύγκριση; Η βομβιστική επίθεση στην Άγκυρα ως επί το πλείστον υποβιβάστηκε…Η New York Times έγραψε ένα άρθρο 777 λέξεων στη σελίδα 6, σημειώνοντας ότι η επίθεση “εγείρει ερωτήματα σχετικά με την ικανότητα της τουρκικής κυβέρνησης για την προστασία των πολιτών της”. Η Washington Post έγραψε ένα ακόμη μικρότερο άρθρο και μάλιστα με ανακριβή λογαριασμό.
Αντιθέτως μετά τις βομβιστικές επιθέσεις στις Βρυξέλλες τα δακρύβρεχτα αφιερώματα έδιναν και έπαιρναν. Πολλαπλά άρθρα σχετικά με τις βομβιστικές επιθέσεις, αναλύσεις αναφορικά με την αύξηση της υποστήριξης του ISIS στο Βέλγιο, βίντεο και άλλα πολλά μέχρι και ότι τα Starbucks κλείνουν όλα τα υποκαταστήματά τους στο Βέλγιο…
Ήταν μια ακριβής επανάληψη της σύγκρισης του τρόπου κάλυψης τον περασμένο Νοέμβριο όταν με διαφορά μιας ημέρας είχαμε τις βομβιστικές επιθέσεις στη Βηρυτό και στο Παρίσι.
Στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη λοιπόν οι περισσότεροι αγνοούν τις επιθέσεις των τελευταίων μηνών στο Μπαμάκο του Μάλι, την Τύνιδα στην Τυνησία, την Κωνσταντινούπολη, την Τζακάρτα, την Ουαγκαντούγκου στη Μπουρκίνα Φάσο, τη Μογκαντίσου στη Σομαλία και το Grand-Bassam στην Ακτή του Ελεφαντοστού, μεταξύ Νοεμβρίου και Μαρτίου. Σε αυτές τις επιθέσεις χάθηκαν συλλογικά 117 ζωές.
Η παγκόσμια μιντιακή προπαγάνδα έχει χωρίσει τον ανθρώπινο πόνο με δύο μέτρα και δύο σταθμά. Υπάρχει μεγαλύτερος ρατσισμός από αυτό; Εντυπώνεται σε αδαείς η άποψη πως για κάποιους αξίζουν περισσότερα δάκρυα από ότι για άλλους. Έχουν βάλει στο ζύγι την ανθρώπινη ζωή…
Ακόμη και ο πόνος έχει δυτική σφραγίδα. Από ότι φαίνεται για την καλοβολεμένη αρχοντοχωριάτισσα Δύση είναι…δύσκολο να θυμάται κανείς τη σημαία της Υεμένης για την βάλει προφιλ στο facebook…
