Μέσα σε εποχές αδιαφορίας και βιασύνης, υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που στέκονται με αξιοπρέπεια δίπλα στον συνάνθρωπο.
Του Γιώργου Θεοχάρη
Ένας από αυτούς είναι ο Μανώλης Σαρρής, επιχειρηματίας από τη Ρόδο, ο οποίος με δικά του έξοδα και χωρίς καμία προβολή ή προσδοκία ανταπόδοσης, ταξίδεψε στην Αθήνα και προσέφερε τρόφιμα και χρήματα σε άστεγους που διαμένουν πέριξ του Μοναστηρακίου, στην οδό Αθηνάς και στους παραμελημένους δρόμους του ιστορικού κέντρου.
ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ : Σύμφωνα με τις τελευταίες πληροφορίες, ο επιχειρηματίας ετοιμάζεται να υλοποιήσει ένα φιλόδοξο σχέδιο κοινωνικής προσφοράς: την ανέγερση σύγχρονου κέντρου φιλοξενίας αστέγων σε μεγάλη πόλη της Ελλάδος. Το έργο θα περιλαμβάνει δομές σίτισης, ύπνου και ψυχοκοινωνικής στήριξης. Η πρωτοβουλία του έχει ήδη προκαλέσει θετικά σχόλια στους κύκλους της Αυτοδιοίκησης.
Ο επιχειρηματίας από τη Ρόδο συνεχίζει αθόρυβα το έργο του, προσφέροντας τρόφιμα και χρήματα σε αστέγους στο κέντρο της Αθήνας. Παράλληλα, εξετάζει την επέκταση της δράσης του και στη Θεσσαλονίκη, μέσα από συνεργασία με τοπικούς φορείς και εθελοντικές οργανώσεις που δραστηριοποιούνται στην υποστήριξη αστέγων
Η εικόνα του φιλάνθρωπου επιχειρηματία να προσεγγίζει με σεβασμό και χαμηλούς τόνους ανθρώπους που κοιμούνται σε χαρτόκουτα και εγκαταλελειμμένες γωνιές, να τους σφίγγει το χέρι, να τους κοιτάζει στα μάτια και να τους προσφέρει όχι μόνο υλική βοήθεια αλλά και ανθρώπινη παρουσία, ήταν βαθιά συγκινητική.
Οι άστεγοι δεν έκρυψαν τη συγκίνησή τους. Δάκρυσαν. Όχι τόσο για τα χρήματα ή τις σακούλες με τα τρόφιμα —που περιείχαν κονσέρβες, είδη πρώτης ανάγκης και ξηρή τροφή— όσο για το γεγονός πως κάποιος τους είδε. Τους θυμήθηκε. Τους πλησίασε σαν ίσους.
Το tilegrafimanews.gr κατέγραψε το ρεπορτάζ από την πράξη ανθρωπιάς του Μανώλη Σαρρή. Όπως μας μετέφεραν αυτόπτες μάρτυρες, η διανομή έγινε αθόρυβα, χωρίς κάμερες, χωρίς αναρτήσεις στα κοινωνικά δίκτυα. Μόνο η αλήθεια των ματιών. Εκείνων που δίνουν και εκείνων που λαμβάνουν.
Ο επιχειρηματίας από τη Ρόδο απέδειξε στην πράξη πως η αλληλεγγύη δεν χρειάζεται μεγάλα λόγια. Μια σακούλα με τρόφιμα, ένα χαρτονόμισμα, μια χειραψία, ένα βλέμμα κατανόησης μπορεί να γίνουν φάρος ελπίδας για κάποιον που ζει στο περιθώριο, στα ψυχρά πεζοδρόμια μιας πόλης που τον προσπερνά.
Μία κίνηση που αξίζει τον δημόσιο έπαινο —όχι για να δοξαστεί ο ίδιος, αλλά για να παρακινηθούν και άλλοι. Να γίνουμε όλοι, έστω για μια φορά, «Μανώληδες». Να κοιτάξουμε γύρω μας, να δούμε τις σκιές πίσω από τις βιτρίνες και να θυμηθούμε πως η ανθρωπιά δεν έχει τιμή. Έχει μόνο αξία.
Μια πράξη αγάπης, ένα παράδειγμα προς μίμηση.
Την κίνηση του ροδίτη επιχειρηματία μιμήθηκαν και άλλοι δυο απο την Πάτρα, σύμφωνα με πληροφορίες μας που έφτασαν στα γραφεία μας .
Η αναδημοσίευση επιτρέπεται μόνο εάν προσθέσετε ενεργό σύνδεσμο στη πηγή του άρθρου
