Εορτολόγιο: Αέτιος, Αέτης, Αετός, Αετίων, Αετίς, Αετίνα Βιβιανός, Βιβιάνα, Βιβιανή, Βιβή, Βίβιαν Ηλιανή, Ηλιάνα, Λιάνα, Ιλιάνα, Ηλιάννα, Ηλιανός, Ιλιάς Λυσίμαχος, Λυσιμάχη Ξάνθος, Ξάνθιος, Ξανθιάς, Ξανθούλιος, Ξανθούλης, Ξανθή, Ξανθούλα Σεβηριανός, Σεβηριανή Σμαράγδα, Σμαραγδένια, Σμαραγδή, Σμαράγδω, Σμαρούλα, Σμαρώ, Σμαραγδία, Σμαραγδούλα, Σμάρα, Σμάραγδος, Σμαράγδης, Σμαραγδένιος, Σμάρης Φιλοκτήμων, Φιλοκτήμονας Σαράντης, Σαράντος, Σαράντω, Σαραντούλα.
9 Μαρτίου: Άγιοι Σαράντα Μάρτυρες που μαρτύρησαν στη Σεβάστεια – Και οι σαράντα αυτοί Άγιοι ήταν στρατιώτες στο πιο επίλεκτο τάγμα του στρατού του Λικινίου. Όταν αυτός εξαπέλυσε διωγμό κατά των χριστιανών, οι Άγιοι σαράντα συλλαμβάνονται αμέσως από τον έπαρχο Αγρικόλα (στη Σεβάστεια). Στην αρχή τους επαινεί και τους υπόσχεται αμοιβές και αξιώματα, για να αρνηθούν την πίστη τους. Τότε ένας από τους σαράντα, ο Κάνδιδος, απαντά: «Ευχαριστούμε για τους επαίνους της ανδρείας μας.
ΕΟΡΤΟΛΟΓΙΟ ΕΔΩ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ
Άλλ’ ο Χριστός, στον όποιο πιστεύουμε, μας διδάσκει ότι στον καθένα άρχοντα πρέπει να του προσφέρουμε ό,τι του ανήκει. Και γι’ αυτό στο βασιλέα προσφέρουμε τη στρατιωτική υπακοή. Αν, όμως, ενώ ακολουθούμε το Ευαγγέλιο, δεν ζημιώνουμε το κράτος, αλλά μάλλον το ωφελούμε με την υπηρεσία μας, γιατί μας ανακρίνεις για την πίστη πού μορφώνει τέτοιους χαρακτήρες και οδηγεί σε τέτοια έργα;» Ο Αγρικόλας κατάλαβε ότι δεν μπορούσε να τους επιβληθεί με ήρεμο τρόπο και διέταξε να τους βασανίσουν. Οπότε, μια παγωμένη χειμωνιάτικη νύχτα, τους ρίχνουν στα κρύα νερά μιας λίμνης. Το μαρτύριο ήταν φρικτό. Τα σώματα άρχισαν να μελανιάζουν. Αλλα αυτοί ενθάρρυναν ο ένας τον άλλο, λέγοντας: «Δριμύς ο χειμών, αλλά γλυκύς ο παράδεισος. Λίγο ας υπομείνουμε και σε μια νύχτα θα κερδίσουμε ολόκληρη την αιωνιότητα».
Ενώ προχωρούσε το μαρτύριο, ένας μόνο λιποψύχησε και βγήκε από τη λίμνη. Τον αντικατέστησε όμως ο φρουρός (Αγλάϊος), που είδε τα στεφάνια πάνω από τα κεφάλια τους. Ομολόγησε το Χριστό, μπήκε στη λίμνη και μαζί με τους 39 παίρνει και αυτός το στεφάνι του μαρτυρίου, αφού μισοπεθαμένους τους έβγαλαν το πρωί από τη λίμνη και τους συνέτριψαν τα σκέλη. Τα μαρτυρικά λείψανα ευρέθησαν από τους Χριστιανούς σε κάποιο γκρεμό, όπου είχαν συναχθεί κατά θεία οικονομία και ενταφιάσθηκαν με ευλάβεια.
Στον Ευεργετινό αναφέρεται ότι ενώ οι Άγιοι Τεσσαράκοντα Μάρτυρες βρίσκονταν στο στάδιο της αθλήσεως έχοντας παραμείνει όλη τη νύχτα μέσα στην παγωμένη λίμνη και καθώς τους έσερναν στον αιγιαλό για να τους συντρίψουν τα σκέλη, η μητέρα ενός Μάρτυρος παρέμενε εκεί πάσχουσα με αυτούς, βλέποντας το παιδί της που ήταν νεότερο στην ηλικία από όλους, μήπως και λόγω του νεαρού της ηλικίας και της αγάπης προς την ζωή, δειλιάσει και βρεθεί ανάξιο της τιμής και της τάξεως των στρατιωτών του Χριστού. Στεκόταν λοιπόν, εκεί και άπλωνε τα χέρια της προς το παιδί της λέγοντας: «Παιδί μου γλυκύτατο, υπόμεινε για λίγο και θα καταστείς τέκνο του Ουράνιου Πατέρα. Μην φοβηθείς τις βασάνους. Ιδού, παρίσταται ως βοηθός σου ο Χριστός. Τίποτε δεν θα είναι από εδώ και πέρα πικρό, τίποτα το επίπονο δεν θα απαντήσεις. Όλα εκείνα παρήλθαν, διότι όλα αυτά τα νίκησες με τη γενναιότητά σου. Χαρά μετά από αυτά, άνεση, ευφροσύνη. Όλα αυτά θα τα γεύεσαι, διότι θα είσαι κοντά στον Χριστό και θα πρεσβεύεις εις Αυτόν και για μένα που σε γέννησα».
Τα λείψανα των Αγίων βρήκε με θεία οπτασία, το έτος 438 μ.Χ., η αυτοκράτειρα Πουλχερία (βλέπε 17 Φεβρουαρίου) κρυμμένα στο ναό του Αγίου Θύρσου, πίσω από τον άμβωνα, στον τάφο της διακόνισσας Ευσέβειας σε δύο αργυρές θήκες, οι οποίες κατά την διαθήκη της Ευσέβειας, είχαν εναποτεθεί στον τάφο της στο μέρος της κεφαλής της. Στην συνέχεια η Πουλχερία οικοδόμησε ναό έξω από τα τείχη των Τρωαδησίων.
Σπουδαία από ιστορικής απόψεως θεωρείται από νεότερους ερευνητές η Διαθήκη των Αγίων Τεσσαράκοντα Μαρτύρων, η οποία αποσκοπεί στο να παρεμποδίσει τον διασκορπισμό των ιερών λειψάνων τους μεταξύ των Χριστιανών, πράγμα συνηθισμένο στην Ανατολή κατά τους χρόνους εκείνους.
Οι γονείς του Μεγάλου Βασιλείου (βλέπε εδώ), που κατείχαν «κόνιν» και τεμάχια των ιερών λειψάνων των Αγίων Τεσσαράκοντα Μαρτύρων, ανήγειραν τον πρώτο ναό στην Ανατολή εις τιμήν των Αγίων, όπου και ετάφησαν, σε κτήμα τους στον Πόντο.
Ναός αφιερωμένος στους Αγίους Τεσσαράκοντα Μάρτυρες υπήρχε στην περιοχή Μέση της Κωνσταντινούπολης, που είχε ανεγερθεί από τον αυτοκράτορα Τιβέριο Α’ (579 – 582 μ.Χ.) και συμπληρωθεί από τον αυτοκράτορα Μαυρίκιο (582 – 602 μ.Χ.). Το ναό κατεκόσμησε ο Ανδρόνικος ο Κομνηνός (1183 – 1185 μ.Χ.). Στο ναό αυτό λειτουργούνταν κατά την ημέρα της μνήμης των Αγίων Μαρτύρων οι αυτοκράτορες. Άλλοι ναοί υπήρχαν:
α) στο παλάτι, και ο οποίος πανηγύριζε στις 27 Αυγούστου,
β) στη νήσο Πλάτη, ἢ Πλατεία,
γ) στη μονή της Χώρας,
δ) στην Έμμεσα της Συρίας.
Η Σύναξη αυτών ετελείτο στο αγιότατο Μαρτύριό τους πλησίον του Χαλκού Τετραπύλου.
Τέλος αξίζει να αναφέρουμε ότι οι Άγιοι Τεσσαράκοντα Μάρτυρες είναι προστάτες της Ι. Μ. Ξηροποτάμου στο Άγιον Όρος, το Καθολικό της οποίας τιμάται στη Μνήμη τους.
Κατά τους Παρισινούς Κώδικες 1575 και 1476 τα ονόματα τους ήταν: Κυρίων, Κάνδιδος (ή Κλαύδιος), Δόμνας, Ευτύχιος (ή Ευτυχής), Σεβηριανός, Κύριλλος, Θεόδουλος, Βιβιανός, Αγγίας, Ησύχιος, Ευνοϊκός, Μελίτων, Ηλιάδης (ή Ηλίας), Αλέξανδρος, Σακεδών (ή Σακερδών), Ουάλης, Πρίσκος, Χουδίων, Ηράκλειος, Εκδίκιος, (ή Ευδίκιος), Ιωάννης, Φιλοκτήμων, Φλάβιος, Ξάνθιος, (ή Ξανθιάς), Ουαλέριος, Νικόλαος, Αθανάσιος, Θεόφιλος, Λυσίμαχος, Γάϊος, Κλαύδιος, Σμάραγδος, Σισίνιος, Λεόντιος, Αέτιος, Ακάκιος, Δομετιανός (ή Δομέτιος), δυο Γοργόνιοι, Ιουλιανός, (ή Ελιανός ή Ηλιανός), και Αγλάϊος ο καπικλάριος. (Ορισμένοι Κώδικες αναφέρουν και επιπλέον των σαράντα ονόματα, όπως αυτά των Αγίων Αειθάλα, άλλου Γοργονίου κ.λ.π.).
Ἀπολυτίκιον
Ἦχος γ’. Θείας πίστεως.
Θείω Πνεύματι, συγκροτηθέντες, δῆμος ὤφθητε, τροπαιοφόρος, Ἀθλοφόροι Χριστοῦ Τεσσαράκοντα, διὰ πυρὸς γὰρ καὶ ὕδατος ἔνδοξοι, δοκιμασθέντες λαμπρῶς ἐδοξάσθητε. Ἀλλ’ αἰτήσασθε, Τριάδα τὴν ὑπερούσιον, δωρήσασθαι ἠμὶν τὸ μέγα ἔλεος.
Έτερον Ἀπολυτίκιον
Ἦχος α’.
Τάς ἀλγηδόνας τῶν Ἁγίων, ἃς ὑπέρ σοῦ ἔπαθον, δυσωπήθητι, Κύριε· καί πάσας ἡμῶν τάς ὀδύνας ἴασαι, φιλάνθρωπε δεόμεθα.
Έτερον Ἀπολυτίκιον
Ἦχος α’. Τῆς ἐρήμου πολίτης.
Τοὺς γενναίους ὁπλίτας τοῦ τῶν ὅλων δεσπόζοντος, τοὺς συγκροτηθέντας ἐν πίστει, ὁμοφώνος τιμήσωμεν· Χριστῷ γὰρ στρατευθέντες εὐσεβῶς, δι’ ὕδατος διῆλθον καὶ πυρός, καὶ πρὸς θείαν εἰσέλθοντες ἀναψυχήν, προΐστανται τῶν βοώντων· δόξα τῷ ἐνισχύσαντι ὑμᾶς, δόξα τῷ στεφανώσαντι, δόξα τῷ θαυμαστώσαντι ὑμᾶς, Τεσσαράκοντα Μάρτυρες.
Κοντάκιον
Ἦχος πλ. δ’. Τῇ ὑπερμάχῳ.
Συντεταγμένοι εὐσεβείᾳ καὶ στερρότητι μαρτυρικῶς τὸν δυσμενῆ ἐθριαμβεύσατε, Τεσσαράκοντα γενναῖοι Χριστοῦ ὁπλῖται· Ἀλλ’ ὡς σύμμορφοι ἐν ἄθλοις καὶ ἐν χάριτι, Ἐν ἀγάπῃ καὶ εἰρήνῃ συντηρήσατε τοὺς κραυγάζοντας, χαίροις ἅγιον σύνταγμα.
Έτερον Κοντάκιον
Ἦχος πλ. β’. Τήν ὑπέρ ἡμῶν.
Πάσαν στρατιὰν, τοῦ κόσμου καταλιπόντες, τῷ ἐν οὐρανοῖς Δεσπότῃ προσεκολλήθητε, Ἀθλοφόροι Κυρίου Τεσσαράκοντα, διά πυρός γάρ καί ὕδατος, διελθόντες μακάριοι, ἐπαξίως ἐκομίσασθε, δόξαν ἐκ τῶν οὐρανῶν, καί στεφάνων πληθύν.
Μεγαλυνάριον
Τὸ τετραδεκάριθμον καὶ λαμπρόν, σύνταγμα τοῦ Λόγου, εὐφημήσωμεν ἐν ᾠδαῖς· κρύει καὶ πυρὶ γάρ, στερρῶς δοκιμασθέντες, ἐστέφθησαν ἀξίως, οἱ Τεσσαράκοντα.
Ὁ Οἶκος
Τῷ ἐν θρόνῳ ἀστέκτῳ ἐποχουμένῳ, τῷ ἐκτείναντι τὸν οὐρανὸν καθάπερ δέρριν, τῷ τὴν γῆν ἑδράσαντι, καὶ συνάξαντι τὰ ὕδατα εἰς τὰς συναγωγὰς αὐτῶν, τῷ τὰ πάντα ἐκ μὴ ὄντων ποιήσαντι ὑπάρχειν, καὶ πᾶσι χορηγοῦντι πνοὴν καὶ ζωήν, τῷ προσδεχομένῳ τῶν Ἀρχαγγέλων τὸν ὕμνον, καὶ ὑπ’ ἀγγέλων δοξαζομένῳ, καὶ ὑπὸ πάντων προσκυνουμένῳ, Χριστῷ τῷ παντοκράτορι, τῷ Πλάστῃ καὶ Θεῷ ἡμῶν, προσπίπτω ὁ ἀνάξιος προσάγων μου τὴν δέησιν, λόγου χάριν αἰτῶν, ἵνα ἰσχύσω εὐσεβῶς ὑμνῆσαι κἀγὼ τοὺς Ἁγίους, οὓς αὐτὸς ἔδειξας νικητάς, δωρησάμενος αὐτοῖς δόξαν ἐκ τῶν οὐρανῶν, καὶ στεφάνων πληθύν.
Κάθισμα
Ἦχος πλ. δ’. Τὴν Σοφίαν.
Τῷ Χριστῷ στρατευθέντες μαρτυρικῶς, τὸν ἐχθρὸν καθελόντες ἀθλητικῶς, ἔργοις ἐκπληρώσαντες, τοῦ Προφήτου τὰ ῥήματα· διὰ πυρὸς γὰρ καὶ ὕδατος, γενναίως διήλθετε, ἀναψυχὴν εὑράμενοι, ζωὴν τὴν αἰώνιον· ὅθεν καὶ στεφάνους οὐρανόθεν λαβόντες, χοροῖς συνευφραίνεσθε, Ἀσωμάτων δυνάμεων, Ἀθλοφόροι πανεύφημοι, πρεσβεύσατε Χριστῷ τῷ Θεῷ, τῶν πταισμάτων ἄφεσιν δωρήσασθαι, τοῖς ἑορτάζουσι πόθῳ, τὴν ἁγίαν μνήμην ὑμῶν.
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ
141 π.Χ. – Ο Λίου Τσε, γνωστός μεταθανάτια ως αυτοκράτορας Γου των Χαν, ανεβαίνει στο θρόνο της δυναστείας των Χαν στην Κίνα.
1009 – Πρώτη γνωστή αναφορά της Λιθουανίας, στα χρονικά του μοναστηριού του Κβέντλινμπουργκ.
1230 – Ο Βούλγαρος τσάρος Ιβάν Ασέν Β΄ νικά τον Θεόδωρο Κομνηνό Δούκα, δεσπότη της Ηπείρου, στη μάχη της Κλοκοτνίτσας.
1276 – Το Άουγκσμπουργκ γίνεται ελεύθερη αυτοκρατορική πόλη.
1500 – Ο στόλος του Πέδρο Άλβαρες Καμπράλ σαλπάρει από τη Λισαβόνα για τις Ανατολικές Ινδίες. Ο στόλος θα ανακαλύψει τη Βραζιλία, η οποία βρίσκεται εντός των ορίων της πορτογαλικής δικαιοδοσίας που προέβλεπε η Αλεξανδρινή γραμμή.
1566 – Δολοφονείται στο Εδιμβούργο ο Ντέιβιντ Ρίτσιο, ιδιωτικός γραμματέας της Μαρίας Α΄ της Σκωτίας.
1796 – Ο Ναπολέων Α΄ παντρεύεται την Ιωσηφίνα ντε Μπωαρναί.
1842 – Κάνει πρεμιέρα στο Μιλάνο η τρίτη όπερα του Τζουζέπε Βέρντι, Ναμπούκο. Η επιτυχία της καθιερώνει τον Βέρντι ως έναν από τους σημαντικότερους συνθέτες όπερας της Ιταλίας.
1847 – Αμερικανικό-Μεξικανικός πόλεμος: Αρχίζει η πολιορκία της Βερακρούς κατά την οποία πραγματοποιείται η πρώτη μεγάλης κλίμακας αμφίβια επίθεση στην ιστορία των Η.Π.Α.
1941 – Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος: Ιταλική Εαρινή Επίθεση. Οι ιταλικές δυνάμεις πραγματοποιούν γενική αντεπίθεση κατά των θέσεων του ελληνικού στρατού.
1946 – 33 άτομα χάνουν τη ζωή τους και εκατοντάδες τραυματίζονται όταν καταρρέει μέρος της κερκίδας στο γήπεδο Μπέρντεν Παρκ στο Μπόλτον της Αγγλίας.
1959 – Η κούκλα Barbie εμφανίζεται για πρώτη φορά σε διεθνή έκθεση παιχνιδιών στη Νέα Υόρκη.
1965 – Δύο άτομα χάνουν τη ζωή τους και εκατοντάδες σπίτια ισοπεδώνονται στην Αλόννησο από ισχυρότατο σεισμό με επίκεντρο τον Βόρειο Ευβοϊκό κόλπο, ο οποίος γίνεται αισθητός σε ολόκληρη την Ελλάδα.
1995 – Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ανακοινώνει την παραίτησή του από το αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας, 57 μέρες πριν από τη λήξη της θητείας του, συνεπής προς τη δήλωσή του για επιτάχυνση των διαδικασιών εκλογής του διαδόχου του.
Γεννήσεις
1213 – Ούγος Δ΄, δούκας της Βουργουνδίας
1454 – Αμέριγκο Βεσπούτσι, Ιταλός χαρτογράφος και εξερευνητής
1814 – Ταράς Σεβτσένκο, Ουκρανός ποιητής
1890 – Βιτσισλάφ Μόλοτοφ, Ρώσος πολιτικός
1902 – Λουίς Μπαραγάν, Μεξικανός αρχιτέκτονας
1918 – Τζορτζ Λίνκολν Ρόκγουελ, Αμερικανός πολιτικός
1921 – Δημήτρης Χορν, Έλληνας ηθοποιός
1922 – Φλέμινγκ Βάλντεμαρ, κόμης του Ρόσενμποργκ
1923 – Νίκος Ζαχαρίου, Έλληνας βαθύφωνος
1924 – Αριστείδης Αλαφούζος, Έλληνας εφοπλιστής
1929 – Ζιλούρ Ραχμάν, πρόεδρος του Μπανγκλαντές
1932 – Αριστείδης Ρουμπάνης, Έλληνας καλαθοσφαιριστής
1934 – Γιούρι Γκαγκάριν, Σοβιετικός κοσμοναύτης
1940 – Ραούλ Τζούλια, Πορτορικανός ηθοποιός
1942 – Τζον Κέιλ, Ουαλός συνθέτης (The Velvet Underground)
1943 – Μπόμπι Φίσερ, Αμερικανός σκακιστής
1944 – Μαρία Αρσένη, Ελληνίδα πολιτικός
1950 – Ντάνι Σάλιβαν, Αμερικανός οδηγός αγώνων
1954 – Μπόμπι Σαντς, Ιρλανδός αγωνιστής
1955 – Ορνέλλα Μούτι, Ιταλίδα ηθοποιός
1955 – Σπύρος Παπαδόπουλος, Έλληνας ηθοποιός
1960 – Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς, Σέρβος προπονητής καλαθοσφαίρισης
1965 – Αντόνιο Σάκα, Σαλβαδοριανός πολιτικός
1967 – Μαρία Μπακοδήμου, Ελληνίδα παρουσιάστρια
1975 – Χουάν Σεμπαστιάν Βερόν, Αργεντινός ποδοσφαιριστής
1983 – Γιάννης Μασμανίδης, Γερμανός ποδοσφαιριστής
1983 – Κλιντ Ντέμπσι, Αμερικανός ποδοσφαιριστής
1983 – Μάιτε Περρόνι, Μεξικανή ηθοποιός και τραγουδίστρια
1985 – Παστόρ Μαλδονάδο, Βενεζουελανός οδηγός αγώνων
1992 – Μαρία Εουχένια Σουάρες, Αργεντινή ηθοποιός
Θάνατοι
886 – Αλβουμάσαρ, Πέρσης αστρολόγος
1091 – Τίμο, κόμης του Βέττιν
1477 – Ερρίκος Δ΄, δούκας του Μεκλεμβούργου
1661 – Καρδινάλιος Μαζαρέν
1851 – Χανς Κρίστιαν Έρστεντ, Δανός φυσικός
1888 – Γουλιέλμος Α΄, Γερμανός αυτοκράτορας
1895 – Λεοπόλδος φον Ζάχερ-Μάζοχ, Αυστριακός συγγραφέας και δημοσιογράφος
1897 – Τζαμάλ αλ-Ντιν αλ-Αφγάνι, Ισλαμιστής δάσκαλος και συγγραφέας
1918 – Φρανκ Βέντεκιντ, Γερμανός συγγραφέας
1924 – Παναγιώτης Δαγκλής, Έλληνας στρατιωτικός
1926 – Μικάο Ουσούι, Ιάπωνας ιδρυτής του Ρέικι
1952 – Αλεξάνδρα Κολλοντάι, Ρωσίδα διπλωμάτης
1981 – Μαξ Ντελμπρούκ, Γερμανός βιολόγος
1983 – Ουλφ φον Όιλερ, Σουηδός φυσιολόγος
1985 – Χάρι Κάττερικ, Άγγλος προπονητής ποδοσφαίρου
1988 – Κουρτ Γκέοργκ Κίζινγκερ, Γερμανός πολιτικός
1990 – Γεώργιος Κωστάκης, Έλληνας συλλέκτης έργων τέχνης
1992 – Μεναχέμ Μπέγκιν, Ισραηλινός πολιτικός
1994 – Τσαρλς Μπουκόφσκι, Αμερικανός συγγραφέας
1997 – The Notorious B.I.G., Αμερικανός ράπερ
1999 – Γεώργιος Λαμπριανός, Έλληνας πολιτικός
2001 – Λουίζα Ποδηματά, Ελληνίδα ηθοποιός
2003 – Μπέρναρντ Ντοουιγιόγκο, πρόεδρος του Ναουρού
2004 – Άλμπερτ Μολ, Ολλανδός ηθοποιός
2006 – Άννα Μόφο, Αμερικανίδα σοπράνο
2007 – Γιάγκος Σημαντήρης, Έλληνας ποδοσφαιριστής
2014 – Κάρλος Μορένο, Αργεντινός ηθοποιός
2016 – Δικαίος Βαγιακάκος, Έλληνας γλωσσολόγος
2022- Αλέξανδρος Κωνσταντινίδης Έλληνας ηθοποιός
