Γιατί δεν θα περάσει τη γιορτινή ημέρα με τη μητέρα της και τα αδέρφια της Φέτος, ο Βύρων και εγώ επιλέξαμε να δημιουργήσουμε μια δική μας παράδοση, περνώντας την Κυριακή του Πάσχα στον Ωρωπό, δίπλα σε ζώα τα οποία έχουμε διασώσει από σφαγεία, με φίλους, και μη – οι οποίοι αποφάσισαν να απέχουν από την αιματοχυσία των ημερών αυτών. Ήταν προσωπική μου επιλογή να γιορτάσω μακριά από την μητέρα και τα αδέρφια μου, γιατί αυτό αισθάνομαι σωστό και ξέρω ότι και εκείνοι με καταλαβαίνουν. Παρόλα αυτά, είμαι καθέτως αντίθετη στο να κρίνουμε τους χορτοφάγους οι οποίοι επέλεξαν (όπως και εγώ τα τελευταία 6 χρόνια) να περάσουν το Πάσχα με τις οικογένειες τους, μένοντας και πάλι πιστοί στις δικές τους ηθικές και διατροφικές επιλογές. Ο καθένας μας βιώνει αλλιώς αυτή την μετάβαση και δεν έχουμε να κερδίζουμε τίποτα από το να κατακρίνουμε ο ένας τον άλλον. Είμαστε όλοι μαζί στον αγώνα κατά του βασανισμού και της σφαγής τρισεκατομμυρίων αθώων ψυχών και αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε! Εύχομαι Καλή Ανάσταση σε όλους και ένα αναίμακτο Πάσχα γεμάτο υγεία και αγάπη!