Θα πρόδιδε το παρελθόν του, το περιβάλλον στο οποίο κομματικά γαλουχήθηκε και ανδρώθηκε, τον ίδιο τον χαρακτήρα του ο κ. Τσίπρας αν αποφάσιζε να παραβρεθεί το Σάββατο στην τελετή για τους νεκρούς της Marfin.
Η απουσία του από μια τελετή (λιτή σε ακραίο επίπεδο για το ειδικό βάρος του γεγονότος) ανάλογου συμβολισμού δεν είναι πολιτική επιλογή, δεν προέκυψε από διεργασίες εντός και εκτός του εσμού των διάφορων συνιστωσών που «σκοτώνονται» στον ΣΥΡΙΖΑ για την επόμενη μέρα.
Είναι συνειδητή, ταυτισμένη με τις δικές του αντιλήψεις και προτεραιότητες ηθικού χαρακτήρα, επιλογή και ως τέτοια είναι απολύτως συμβατή με τη χυδαιότερη μορφή αριστερής πατριωτίλας, «αυτή των λαϊκών δικαστηρίων και της άμεσης επιβολής ποινών στην αντίδραση και στους λακέδες της».
Ο κ. Τσίπρας δεν θα εμφανιστεί στην τελετή επειδή πιστεύει βαθύτατα, πως « καλά έπαθαν οι πεθαμένοι από την ώρα που επέλεξαν να εργαστούν και να περιφρονήσουν το λαϊκό κίνημα». Για τον πρώην πρωθυπουργό του «εμείς ή αυτοί» και του « ή τους τελειώνουμε ή μας τελειώνουν» η υπόθεση της Marfin είναι απλώς η δεύτερη παράμετρος του διλήμματος.
Είναι «αυτοί». Είναι « οι άλλοι». Άρα, ότι κι αν έπαθαν δεν είναι τίποτε άλλο από ότι επέλεξαν, αφού είναι «αυτοί», οι ίδιοι να πάθουν τοποθετούμενοι απέναντι στη λαϊκή οργή που παράγει, στο μυαλό των κάθε λογής καθυστερημένων, μια αυτόνομη και σε επαναστατικές συνθήκες ακραία δικαιοσύνη των μαζών, του όχλου.
«Τους τελειώνουμε» δηλαδή … Έτσι απλά!
Η ανακοίνωση την οποία εξέδωσε για να καλύψει επικοινωνιακά την απουσία του είναι καθαρή και σαφέστατη προσβολή για τους νεκρούς εκείνης της μέρας. Δικαιώνει, χωρίς να τολμάει να αναφέρει καν, τους φυσικούς αυτουργούς ( τους τρεις που έριξαν τις μολότοφ) και – το χειρότερο- καθαγιάζει τη στάση όλων των δικών του, που συνειδητά απολύτως εμπόδισαν την Πυροσβεστική να προσεγγίσει στην τράπεζα και να βοηθήσει τους εγκλωβισμένους.
Οι δεύτεροι, «οι δικοί του» είναι αυτοί που αποτελείωσαν τους νεκρούς και το χάρηκαν με όλη τους την ψυχή.
Για τον Τσίπρα, για κάθε Τσίπρα αυτής της κοινωνίας, υποθέσεις όπως της Marfin προκύπτουν ως αναπόφευκτη εξέλιξη σε συνθήκες επαναστατικού οίστρου και πολιτικής χειραφέτησης των μαζών, σηματοδοτούν μια πολιτική και κοινωνική υπέρβαση και νοηματοδοτούν την αυθεντική λαϊκή παρεμβατικότητα.
Η παρουσία του σε μια εκδήλωση μνήμης και σεβασμού, οργανωμένη από «τον πολιτικό απατεώνα Μητσοτάκη» στο πλαίσιο της αστικής δημοκρατίας, υπονομεύει τον σκληρό πυρήνα του αυθεντικού επαναστατισμού.
Τώρα, μάλιστα, που οι δημοσκοπήσεις οδηγούν τον ΣΥΡΙΖΑ στα τάρταρα και η αμφισβήτηση της πολιτικής του αυθεντίας καθημερινά διογκώνεται, η καταφυγή στον ψευδεπίγραφο νεοσταλινισμό των γκρουπούσκουλων της αριστερής παράδοσης είναι επιλογή ζωής.
Η Marfin αναβαπτίζει τον κ. Τσίπρα στα νάματα της επαναστατικότητας.
Είναι μια πράξη συμβατή με τον χαρακτήρα του και απόλυτα απαραίτητη για να εξαγνιστεί από την κυβερνησιμότητα και να καταστεί (και πάλι) αποδεκτός από το αριστερό περιθώριο των κάθε είδους Β.Π. επαναστατών, στη δυναμικότητα των οποίων ο ίδιος (και πάλι) ομνύει.
Ορθώς, λοιπόν, απέχει από την εκδήλωση. Αλλιώς, θα ήταν αναγκασμένος να κατηγορεί τον εαυτό του ως προδότη της επανάστασης και συμβιβασμένο.
Χρήστος Υφαντής
