Όταν μια κυβέρνηση, που μοναδικό της στήριγμα έχει την προπαγάνδα, εντούτοις δεν καταφέρνει να αποφύγει τη… γελοιοποίηση μετά από κάθε επικοινωνιακό της «πυροτέχνημα» – τότε πια τελειώνει …
Του Θανάση Κ.
Μίλαγε ο ΣΥΡΙΖΑ για «μεγάλες τομές» στην Αναθεώρηση του Συντάγματος…
Κι από όλη την Αναθεώρηση, τελικά το πιο «συγκλονιστικό» που πρόβαλαν εκ των προτέρων, ήταν ο περιβόητος «διαχωρισμός κράτους-Εκκλησίας»!
Πράγμα που είναι «λατρευτικό τοτέμ» για τους Αριστερούς και τους, τάχα μου, προοδευτικούς… σανοφάγους της «κεντροαριστεράς».
Τελικά το μόνο που έμεινε απ’ όλες αυτές τις «τυμπανοκρουσίες» με τις οποίες είχαν ετοιμάσει το ταλαίπωρο κοινό τους, ήταν ένα… ΤΙΠΟΤΑ!
Να εξακολουθεί το κράτος να μισθοδοτεί τους κληρικούς, αλλά όχι απευθείας – μέσω της Εκκλησίας. Και μαζί θα τους δίνει κι όλες τις αυξήσεις που θα παίρνουν και οι υπόλοιποι δημόσιοι υπάλληλοι.
Δηλαδή θα είναι πλήρως δημόσιοι υπάλληλοι, αλλά θα λέμε ότι δεν είναι!
Αντί να πληρώνονται οι κληρικοί κανονικά – απευθείας από το γενικό λογιστήριο – θα δίνει το κράτος τα χρήματα στην Εκκλησία της Ελλάδος κι εκείνη, με τη σειρά της, θα τα διαθέτει στους κληρικούς.
Κι έτσι θα είναι πλέον οι κληρικοί πολύ πιο «ελεγχόμενοι» από τον ιερατικό τους προϊστάμενο (Μητροπολίτη) και πολύ πιο ανασφαλείς…
Κι ύστερα κάγχασε το Πανελλήνιο!
–Τους αποδοκίμασε ολόκληρη η Αντιπολίτευση.
–Τους αποδοκίμασαν οι ίδιοι οι ιερείς.
–Τους αποδοκίμασαν και οι δικοί τους (στο ΣΥΡΙΖΑ, που περίμεναν άλλα πράγματα)…
–Τους αποδοκίμασαν και πολλοί Μητροπολίτες, που μαζί αποδοκίμασαν και τον ίδιο τον… Αρχιεπίσκοπο!
Ο οποίος τώρα τα «μαζεύει»:
—Δεν το συμφωνήσαμε λέει. Είπαμε πως θα το συζητήσουμε…
Τους αποδοκίμασαν και από τα αριστερά τους και από τα δεξιά τους, και οι συντηρητικοί και οι «φιλελέδες», και οι μεταρρυθμιστές και οι λαϊκιστές – και οι δικοί τους και οι αντίπαλοί τους και οι ορκισμένοι εχθροί τους! Όλοι!
Η υποτιθέμενη «Συμφωνία» έχει και πολλές τρύπες.
* Για παράδειγμα, οι κληρικοί σύμφωνα με το Νόμο εργάζονται σε Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου. Αυτό θα αλλάξει; Κανείς δεν ξέρει…
Αν αλλάξει, αυτό σημαίνει ότι θα ζητήσουν – και θα επιτύχουν – «εξίσωση» με τους Ορθόδοξους ιερείς και οι κληρικοί άλλων θρησκειών και δογμάτων, που εργάζονται σε Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου.
Τι θα γίνει; Θα τους μισθοδοτεί κι εκείνους το κράτος;
* Και τις ασφαλιστικές εισφορές των Ιερέων ποιος θα τις πληρώνει; Τις συντάξεις τους; Θα αλλάξει το σημερινό καθεστώς;
Αν ναι, πώς; Κανείς δεν ξέρει…
Αν όχι, τότε τι ακριβώς άλλαξαν; Τίποτε…
* Στο θέμα της περιουσίας, η διακυβέρνηση Σαμαρά είχε κάνει ένα πολύ σημαντικό βήμα: Είχε φτιάξει ένα Ταμείο για την Εκμετάλλευση της Εκκλησιαστικής περιουσίας που είναι ΜΗ αμφισβητούμενη! Είχε έτσι ξεμπλοκάρει ένα μέρος της Εκκλησιαστικής περιουσίας – που είναι εδώ και δεκαετίες αδρανοποιημένο χωρίς λόγο – ώστε να το εκμεταλλεύεται η Εκκλησία υπό την εποπτεία του κράτους (το οποίο θα λαμβάνει ως πρόσθετο έσοδο, πέρα από τους φόρους, αντίστοιχο success fee).
Κι έτσι θα υπάρχει και κίνητρο να τα βρουν συναινετικά κράτος και Εκκλησία και για τα υπόλοιπα: δηλαδή και για την «αμφισβητούμενη» Εκκλησιαστική περιουσία.
Το νόμο αυτό του 2014, που αποδέσμευε χιλιάδες αδρανή στρέμματα μεγάλης δυνητικής αξίας στην περιοχή της Αττικής (ειδικά μεταξύ Βουλιαγμένης και Βούλας, αλλά και αλλού, στα πλαίσια ανάπτυξης του «Παρακτίου Μετώπου») τον πάγωσε ο ΣΥΡΙΖΑ όταν ήλθε στην κυβέρνηση.
Και τώρα αποφάσισε να τον επαναφέρει, προσθέτοντας όμως και την αμφισβητούμενη περιουσία. Κι έτσι το περιέπλεξε πάλι – αντί να το ξεμπλοκάρει.
* Χώρια που πολλές μητροπόλεις στα νησιά και τη Βόρειο Ελλάδα υπάγονται στην εποπτεία του Οικουμενικού Πατριαρχείου – και στα δικά τους περιουσιακά θα έπρεπε κανονικά να ρωτηθεί και το Πατριαρχείο. Πράγμα το οποίο δεν έγινε. Και το πράγμα μπερδεύεται ακόμα περισσότερο.
* Στην Ελλάδα το λεγόμενο «Συνοδικό μας σύστημα» αποτελείται από 82 μητροπόλεις (χωρίς Κρήτη-Δωδεκάνησα) Καθένας από τους μητροπολίτες είναι αυτεξούσιος διοικητικά. Πώς θα παίρνονται τα λεφτά της μισθοδοσίας και πως θα μοιράζονται στους κληρικούς;
Θα δίνονται απ’ ευθείας στους Μητροπολίτες να τα μοιράσουν (πράγμα που, δικαίως, δεν θα δεχθούν οι κληρικοί😉
Ή θα δίνονται στην Αρχιεπισκοπή Αθηνών – πράγμα που δεν θα το δεχθούν οι υπόλοιποι μητροπολίτες;
Εδώ δημιουργείται τεράστιο λειτουργικό πρόβλημα, εκεί που δεν υπήρχε!
Συνολικά η ανεκμετάλλευτη Εκκλησιαστικής περιουσία είχε ξεμπλοκάρει από το 2014, επί Σαμαρά. Ο Τσίπρας το πάγωσε, και τώρα πήγε να το «λύσει» ο ίδιος…
Κι αντί να το λύσει, το μπουρδούκλωσε, ενώ τελικά δημιούργησε και πολλά πρόσθετα προβλήματα, που δεν υπήρχαν πριν.
Και κατάφερε να στραφούν όλοι οι εναντίον του.
Στην Νέα Δημοκρατία… δεν καταλάβαμε τι είπαν αρχικά!
Μάλλον δεν κατάλαβαν τι έγινε…
Κι έβγαλαν κάποιες διαρροές, που φαινόταν πως «επικροτούσαν», έστω και ανόρεχτα, τη «Συμφωνία»!
Στη συνέχεια βγήκε η Φώφη και την καταδίκασε!
Βγήκε ακόμα και ο Σταύρος και την απέρριψε…
Βγήκε και το ΚΚΕ και τα ’χωσε στον ΣΥΡΙΖΑ…
Βγήκαν και οι ενώσεις κληρικών και εξήγγειλαν πως θα γίνει «Κούγκι», Βγήκαν και πολλοί μητροπολίτες και περίπου… «κήρυξαν τον πόλεμο» στον Αρχιεπίσκοπο που «συμφώνησε»…
Είχαν βγει και διάφοροι Πανεπιστημιακοί (ακόμα κι από το site της «Καθημερινής») κι έκαναν τη υποτιθέμενη Συμφωνία «κουρελόχαρτο»…
Κι ύστερα ξαφνικά η ΝΔ άλλαξε γραμμή…
Αυτά που είπε τελικά ήταν πολύ σωστά.
Αλλά με τα πρώτα… καμία σχέση!
Για αρκετές ώρες, οι μισοί από μας είχαμε κοψοχολιαστεί και τρέχαμε βραδιάτικα στα διανυκτερεύοντα φαρμακεία για υπογλώσσια…
Ενώ οι άλλοι μισοί αναρωτιόμασταν: «τι πίνουν, εκεί στην Πειραιώς» και δεν μας δίνουν…
Στην αρχή τα έκαναν μούσκεμα, λοιπόν. Μετά το μάζεψαν, ευτυχώς.
Όμως, από «ανακλαστικά», μηδέν!
Ή όπως έλεγε εκείνο το παλιό τραγουδάκι του Λάκη Καραλή (άλλες εποχές, άλλα κόμματα, άλλες καταστάσεις):
—Στη γραμμή του κόμματος, κάποιος είναι αόμματος…
Και μια που το έφερε η κουβέντα:
Θα βρεθεί κανένας πραγματικά σύγχρονος άνθρωπος στην Ελλάδα, πραγματικά Ευρωπαίος στη συνείδηση (όχι «επαρχιωτάκι» που προσπαθεί να το παίξει «ευρωπαϊστής»),
πραγματικά φιλελεύθερος στη σκέψη (όχι «φιλελές», γαμώτο μου)
να πει σε όλους αυτούς μερικές «παστρικές» κουβέντες:
–Πρώτον, ότι όσοι μιλάνε ακόμα για «διαχωρισμό κράτους-Εκκλησίας» δεν έχουν στο μυαλό τους τίποτε άλλο, από τα αθεϊκά καθεστώτα του υπαρκτού σοσιαλισμού! Αυτά ονειρεύονται…
–Δεύτερον, ότι στις δημοκρατικές χώρες της Ευρώπης (με εξαίρεση τη Γαλλία, που για ειδικούς ιστορικούς λόγους δηλώνει etat laic), η ανεξιθρησκία δεν εμποδίζει τη δεσπόζουσα θέση που έχουν τα χριστιανικά ιδεώδη στις κοινωνίες τους!
—Ούτε κατεβάζουν το Σταυρό από τα δικαστήρια ή τα σχολεία ή και άλλα δημόσια κτίρια. (Σε κάποιες χώρες μάλιστα, τα είχαν κατεβάσει και τώρα τα επαναφέρουν…)
–Ούτε κατάργησαν το σύμβολο του σταυρού από τις σημαίες τους (η Βρετανική σημαία έχει τρείς σταυρούς: του Αγίου Γεωργίου ως προστάτη της Αγγλίας, του Αγίου Ανδρέα ως προστάτη της Σκωτίας και του Αγίου Πατρικίου ως προστάτη της Ιρλανδίας!).
Για να μιλήσουμε για τις σημαίες της Σουηδίας, της Δανίας, της Νορβηγίας, της Ελβετίας και της Πορτογαλίας (για να μη πάμε παραπέρα, στη Σερβία, στη Γεωργία, στην Ισλανδία στην Αυστραλία και στη Νέα Ζηλανδία) που όλες φέρουν το σταυρό!
Σε καμία από αυτές τις χώρες δεν τέθηκε ποτέ το ζήτημα να αποκαθηλώσουν το χριστιανικό σταυρό από τα εθνικά τους σύμβολα για λόγους… «θρησκευτικής ουδετερότητας»! Αυτά τις φαιδρότητες μόνον οι φανατικοί τις λένε…
–Κάποιος πρέπει να τους θυμίσει ότι στην Βρετανία ο αρχηγός του κράτους (και της Κοινοπολιτείας) είναι ταυτόχρονα και ο αρχηγός της Αγγλικανικής Εκκλησίας! Εδώ δεν υπάρχει ούτε διοικητικός διαχωρισμός κράτους Εκκλησίας!
–Κάποιος πρέπει να τους πει ότι στη Γερμανία και στην Αυστρία κυβερνούν εδώ και χρόνια οι… Χριστιανοδημοκράτες!
(Στην πρώτη μαζί με τους Χριστιανοκοινωνιστές!)
Εδώ ο Χριστιανισμός έχει γίνει… κομματική παράταξη και κυρίαρχη πολιτική ιδεολογία! Κακώς βέβαια, αλλά έχει γίνει…
–Κάποιος πρέπει να τους πει ότι το χαρτονόμισμα του ενός δολαρίου στις ΗΠΑ φέρει την εμβληματική φράση In God We Trust! (Εμπιστευόμαστε το Θεό).
–Κι ότι οι Αμερικανοί πρόεδροι κλείνουν παραδοσιακά τα διαγγέλματά τους στον Αμερικανό λαό με την ευχή:
–«Ο Θεός να μας έχει καλά» (So help us God!).
–Για να μη μιλήσουμε για το τι συμβαίνει στην Καθολική Ιρλανδία…
Ο διαχωρισμός κράτους Εκκλησίας αφορά το δικαίωμα όλων στην «Ελευθερία του Θρησκεύεσθαι» και το σεβασμό στα δικαιώματα των αλλοδόξων.
Όχι την… δημιουργία αθεϊκού κράτους!
Σε κοινωνίες όπου υπάρχει «επικρατούσα θρησκεία», όπως η Ελληνική (και η Ιταλική και η Βρετανική και η Ιρλανδική και η Ισραηλινή και όλες οι προτεσταντικές χώρες της Σκανδιναβίας), υπάρχει διοικητικός διαχωρισμός – όχι πνευματικός!
Αλλά διοικητικός διαχωρισμός υπάρχει πλήρως και στην Ελλάδα!
Από την αρχή συγκρότησης του Ελληνικού κράτους…
Εδώ οι αριστεροί και οι «φιλελέδες» πάνε να επιβάλλουν πνευματικό διαχωρισμό, δηλαδή περιθωριοποίηση του θρησκευτικού φρονήματος.
Και από τα σχολεία και από τα δημόσια ζωή!
Πάνε να επιβάλουν και ακρωτηριασμό της εθνικής συνείδησης από μεγάλο κομμάτι των παραδόσεών της – που στην περίπτωση της Ελλάδας είναι συνυφασμένες με την Ορθοδοξία!
Όπως στη Βρετανία είναι με την Αγγλικανική Εκκλησία,
όπως στην Ιρλανδία και τη Σκωτία είναι συνυφασμένες με την Καθολική Εκκλησία,
όπως στο Ισραήλ είναι συνυφασμένες με τον Ιουδαϊσμό (κι έχουν ως εθνικό τους σύμβολο το άστρο του Δαυίδ).
Αυτές όλες είναι χώρες πολύ σύγχρονες, πολύ ανταγωνιστικές πολύ προοδευμένες, πολύ μπροστά…
Ο σεβασμός της θρησκευτικής τους παράδοσης σε τίποτε δεν τις εμπόδισε να κάνουν αληθινά άλματα...
Όσοι βάλθηκαν να αποκαθηλώσουν την Ορθοδοξία, μας πάνε πίσω:
Στα αθεϊκά κράτη του υπαρκτού σοσιαλισμού που κατέρρευσαν.
Πότε θα πούνε αυτές τις αλήθειες και στη Νέα Δημοκρατία, να πιάσουν τον παλμό του κόσμου;
Πότε θα αποκτήσουν πολιτικά ανακλαστικά;
Πότε θα πάψουν να ντρέπονται γι’ αυτό που είμαστε;
Πότε θα αρχίσουν να υπερασπίζονται την ταυτότητά μας – και ως Έθνους και ως Παράταξης – που να πάρει και να σηκώσει;
Πότε;
ΥΓ Και μια υπόμνηση: Η μόνη φορά που πραγματικά «παραβιάστηκε» ο διοικητικός διαχωρισμός Κράτους-Εκκλησίας εις τα καθ’ ημάς, κατά το πρόσφατο παρελθόν, ήταν όταν εκλέχθηκε ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος Πρόεδρος της Κύπρου. Προκαθήμενος της Εκκλησίας ΚΑΙ Πρόεδρος!
Οι ξένες κυβερνήσεις τον αναγνώρισαν όλες! Κανείς δεν είχε πρόβλημα πέρα από δύο πλευρές: Την Τουρκία που τον υπονόμευε και την ελληνική χούντα που κινήθηκε για να τον ανατρέψει.
«Μούσκο» τον ανέβαζαν «Μούσκο» τον κατέβαζαν (το πολιτικό του επώνυμο πριν χειροτονηθεί κληρικός)…
Η Αριστερά στην Ελλάδα τότε τον υποστήριζε, παρ’ ό,τι ήταν Αρχιεπίσκοπος ΚΑΙ Πρόεδρος! Όπως και ολόκληρη η Ελλάδα.
Τώρα τα ξέχασαν όλα αυτά. Και φτύνουν εκεί που έγλυφαν…
