Το μεγαλύτερο εξοπλιστικό πρόγραμμα της τελευταίας 25ετίας εκκινεί η κυβέρνηση αξιοποιώντας το θετικό κλίμα στην Ευρώπη με το πρόγραμμα ReArm Europe, προκειμένου να κλείσει η «τρύπα» στην αμυντική θωράκιση της χώρας από την εξοπλιστική απραξία 2005-2021, την οποία ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Ν.Δένδιας την είχε περιγράψει σε ύψος 20 δισ. ευρώ.
Ο Κ.Μητσοτάκης έχει δώσει την έγκρισή του, μετά την απαλλαγή με απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής του οικονομικού «βραχνά», δηλαδή του υπολογισμού των αμυντικών δαπανών στο έλλειμμα.
To πολύ σημαντικό: Αποφασίστηκε η ελληνική αμυντική βιομηχανία να συμμετέχει με 30-40% υποχρεωτικά στα νέα προγράμματα και αυτό είναι μη διαπραγματεύσιμο πλέον ενώ θα υπάρξει και σχετική νομοθετική ρύθμιση.
Με δεδομένο ότι η Πολεμική Αεροπορία έχει ενισχυθεί σε σημαντικό βαθμό σε ότι αφορά τα μαχητικά της (θα υπάρχουν 60 μαχητικά Rafale F.3R και F-16 Block 70 Viper με ραντάρ AESA που δίνουν κρίσιμο τακτικό πλεονέκτημα στην ΠΑ, έναντι κανενός της τουρκικής Αεροπορίας) το βάρος θα δοθεί στα μεταφορικά, τα UAV και τα αντιαεροπορικά όπλα, προσβολής και α/α.
Ταυτόχρονα έχει δρομολογηθεί και η απόκτηση 24 F-35 που θα φέρουν τη νέα εποχή στο Όπλο.
Σε όλα αυτά να περιλάβουμε και το νέο διεθνές κέντρο της Καλαμάτας στην 120 ΠΕ που αποτελεί -κατά την εκτίμησή μας- το μεγαλύτερο asset: Χωρίς καλή αεροπορική εκπαίδευση τα καλύτερα μαχητικά είναι άχρηστα.
Στο Πολεμικό Ναυτικό που αντιμετωπίζει το μεγαλύτερο πρόβλημα ανατροπής της ισορροπίας από το τουρκικό Ναυτικό, η απόκτηση δύο φρεγατών FREMM-IT από τη Ιταλία, δύο υποβρυχίων Type-214 από την Γερμανία και πιθανότατα έναρξη υλοποίηση του προγράμματος απόκτησης νέων συστοιχιών επακτίου αμύνης με βασικό υποψήφιο το νορβηγικό βλήμα NSM.
Οι MM-40 Exocet και οι μετασκευασμένοι MM-38 δεν αρκούν πλέον για την άμυνα της Αρχιπελάγους.
Με δύο αεροπλανοφόρα στο δυναμικό της Τουρκίας το 2030 και βέβαια αφθονία μαχητικών UAV κρούσης, η απόκτηση ευέλικτης απάντησης σε Κρήτη και βόρειο και νότιο Αιγαίο, είναι περισσότερο κρίσιμη από ποτέ.
Mέχρι τότε οι ισραηλινές συστοιχίες Spike NLOS, θα σηκώσουν το βάρος της θαλάσσιας απαγόρευσης σε αποστάσεις μέχρι 35 χλμ. σε διάφορες πλατφόρμες εδάφους, πλωτές και εναέριες.
Για τον στόλο των φρεγατών τα πράγματα είναι πολύ απλά: Το πρόγραμμα είχε καθυστερήσει 15 χρόνια όταν ελήφθησαν οι αποφάσεις το 2021 για τις τρεις FDI.
Τα πλοία δεν είναι αυτά που χρειαζόταν το ΠΝ («FREMM και πάλι FREMM» έπρεπε να ήταν η κίνηση από το 2007), αλλά φαίνεται ότι τελικά οι ιταλικές FREMM (2+2) φαίνεται ότι θα δώσουν την λύση.
To ΠΝ έχει ακόμα πολύ δρόμο για να θεωρήσουμε ότι έχει αποκαταστήσει τη μαχητική του ισχύ, αλλά έχει γίνει μια καλή αρχή.
Στο Στρατό Ξηράς, όλη η προσοχή θα πέσει στην αύξηση της επιβιωσιμότητας των Leopard-2HEL/A4: Με αυτό που έγινε στην Ουκρανία και με αντίπαλο τον ισχυρότερο στόλο UAV κρούσης του ΝΑΤΟ, όπως είναι ο τουρκικός, είναι κάτι παραπάνω από μονόδρομος, η τοποθέτηση ενεργού συστήματος αυτοπροστασίας (μάλλον του ισραηλινού Trophy).
Το πρόγραμμα των ΤΟΜΑ αποτελεί ένα κενό στις ένοπλες δυνάμεις τόσο μεγάλο, όσο των φρεγατών στο ΠΝ. Αποφασίστηκε η προμήθεια-αναβάθμιση/εκσυγχρονισμός, περίπου 600 ΤΟΜΑ μέχρι το 2030.
Λύσεις υπάρχουν.
Τέλος τα UAV/drones: Η έλλειψη μαχητικών drone απλά δεν μπορεί να συνεχιστεί. Κάποιοι στα επιτελεία ενώ ο πόλεμος σε Ναγκόρνο Καραμπάχ και Λιβύη έδειχναν το μέλλον, αυτοί «κοιτούσαν το δάκτυλο». Τώρα που στην Ουκρανία οι επιχειρήσεις αφορούν 90% την χρήση drone, «τρέχουν» αλλά το θέμα είναι να προλάβουμε. Η κυβέρνηση για πρώτη φορά δείχνει διατεθειμένη να ακολουθήσει…
Πάνος Σπαγόπουλος- pronews.gr
