Η πολυγλωσσία, τα συντροφικά μαχαιρώματα, η απουσία σοβαρού προγραμματικού λόγου και η έλλειψη συγκεκριμένης στρατηγικής που θα έβγαζε τον ΣΥΡΙΖΑ από τα σημερινά του αδιέξοδα αποτελούν τα τρωτά σημεία που έχουν εγκλωβίσει τον κ. Τσίπρα σε ένα ανοδικό σπιράλ εσωστρέφειας και την κομματική του πελατεία να στροβιλίζεται απογοητευμένη στη δεξαμενή των αναποφάσιστων.
Η πρόσφατη ταύτιση με τον κ. Κουτσούμπα και τον κ. Βαρουφάκη στην επέτειο του Πολυτεχνείου, προκάλεσε δυσαρέσκεια στους λεγόμενους πασοκογενείς, αλλά πολύ περισσότερο στους προοδευτικούς πολίτες που βλέπουν το κόμμα να αδυνατεί να αφήσει πίσω του τις αγκυλώσεις της εποχής του 4%.
Στην αντίπερα όχθη, η παλιά φρουρά βλέποντας την υποχώρηση Τσίπρα στις βασικές πολιτικές γραμμές που είχαν ως στόχο τη δημιουργία της μεγάλης κεντροαριστεράς, πήραν θάρρος και βάζουν πλέον την ατζέντα, με χαρακτηριστική περίπτωση του κ. Φίλη που αντέδρασε άμεσα στην απεικόνιση της Παναγίας και των Ενόπλων Δυνάμεων στο κτίριο της Βουλής την 21η Νοεμβρίου.
Η τοποθέτηση αυτή του πρώην υπουργού Παιδείας διέγειρε τα ανακλαστικά των νεοεισερχόμενων στο κόμμα με τον Απόστολο Γκλέτσο να επιτίθεται λέγοντας χαρακτηριστικά ότι κάποιος πρέπει να μαζέψει τον κ. Φίλη.
Μέσα σ΄ αυτή την εικόνα διάλυσης, ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ αδυνατεί να ελέγξει την κατάσταση, ενώ αναδεικνύεται το έλλειμμα ηγεσίας και αποφασιστικότητας σε ένα πολιτικό πρόσωπο πρώτης γραμμής που φοβάται να σπάσει αυγά για το πολιτικό κόστος.
