Στην εποχή της Βαβέλ παραπέμπει η σημερινή κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στο κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, με έναν αρχηγό που έχει μετατραπεί σε –παρατηρητή των εξελίξεων, αδύναμο να επιβάλει την τάξη στα του πολιτικού του οίκου. Η πολυγλωσσία, το μπάχαλο και οι εσωκομματικές συγκρούσεις βρίσκονταν πάντα στην καθημερινότητα του ΣΥΡΙΖΑ από την εποχή που μπαινόβγαινε στην Βουλή, αλλά στην παρούσα κρίσιμη συγκυρία για τα μέλλον του κόμματος έχει λάβει τη μορφή χιονοστιβάδας με απρόβλεπτες συνέπειες για την προοπτική και τον στόχο ανακατάληψης των αρμών της εξουσίας. Οι συνεδριάσεις των κομματικών οργάνων εξελίσσονται σε ένα ενδοοικογενειακό power game για το ποια συνιστώσα μπορεί να ασκεί τη μεγαλύτερη επιρροή στα πολιτικά δρώμενα της αριστεράς, ενώ η ήδη σχηματοποιημένη εσωκομματική πτέρυγα στέλνει ανά τακτά χρονικά διαστήματα μηνύματα στην ηγετική ομάδα ότι οι ισχυρές παρακαταθήκες διαλόγου και συλλογικής δουλειάς στις τάξεις του κόμματος δεν πρόκειται να αντικατασταθούν από το μοντέλο του one man show που ονειρεύεται ο κ. Τσίπρας. Υπό αυτές τις συνθήκες, το κομματικό ακροατήριο της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης παρακολουθεί εμβρόντητο τα παιχνίδια εξουσίας των αντιμαχόμενων πλευρών και βλέπει το τρένο της εξουσίας να φεύγει με τον αρχηγό τους να το κυνηγά σέρνοντας χωρίς καμία ελπίδα να το φτάσει. Μέσα στο σημερινό της αδιέξοδο η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ αναζητεί σωσίβιο στην πόλωση και στην ένταση, ακολουθώντας αποτυχημένα μοντέλα στρατηγικής που την οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια σε μία νέα εκλογική συντριβή, όταν ο κ. Μητσοτάκης αποφασίσει να στήσει κάλπες.