Ο Αλέξης Τσίπρας είναι σαφώς εγκλωβισμένος στα τελεσίγραφα που του έθεσαν οι βαρόνοι του κόμματος και πέταξε τα πολυδιαφημισμένα σχέδια του για την μεγάλη κεντροαριστερά στις καλένδες, κάνοντας ένα μεγάλο άλμα στο παρελθόν, βάζοντας ξανά το προσωπείο του αδέσμευτου επαναστάτη.
Η ανάδειξη της πολιτικής του ατζέντας υπαγορεύεται από αγκυλώσεις και ιδεοληψίες μιας άλλης εποχής, ενώ οι ινστρούχτορες της στρατηγικής βάζουν πάντα σε πρώτο πλάνο το διχασμό και τη δηλητηρίαση της πολιτικής ζωής του τόπου.
Δεν μπορούν να αποδεχθούν οι ταλιμπάν του ΣΥΡΙΖΑ έννοιες που χαρακτηρίζουν μία σύγχρονη αστική δημοκρατία όπως είναι ο εθελοντισμός, η δημόσια τάξη, η ελευθερία και η προστασία της ασφάλειας των πολιτών, αλλά ούτε και διαχρονικές αξίες του ελληνισμού, όπως είναι ο σεβασμός στη θρησκεία και η εμπιστοσύνη στις Ένοπλες Δυνάμεις.
Στο εσωτερικό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, η κομματική νομενκλατούρα με αναφορές στο παλιό αριστερίστικο ακτιβισμό κάνει πάρτι, διότι κατάφερε και έσυρε τον αδύναμο αρχηγό τους στο δικό τους πεδίο πολιτικής δράσης που έχει βασικά χαρακτηριστικά την εχθρότητα, τον φανατισμό και το δήθεν ταξικό μίσος απέναντι σε ότι πηγαίνει τη χώρα μπροστά.
Ενδεικτική της νέας αντίληψης της ηγετικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ είναι η ταύτιση με το ΚΚΕ και το ΜέΡΑ25 στις πρόσφατες παράνομες και προκλητικές συγκεντρώσεις για την επέτειο του Πολυτεχνείου, όπου συμμάχησαν οι ακρότητες, ο λαϊκισμός και η ανοησία για να θυμίσουν στη συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών ότι κάποιοι δεν αλλάζουν μυαλά και θα κάνουν το οτιδήποτε για να κρατήσουν την Ελλάδα εγκλωβισμένη στο χθες.
